"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2019
Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019
Μάνος Χατζιδάκις - Ένα ρολόι στο καπηλιό - Official Audio Release
Στίχοι - Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Συ που θα πας ... Σςς μη μιλάς,
Συ που θα πας σε ξένη γη.
Σαν έρθει η αυγή.
Να θυμηθείς.
Τι προσπαθείς;
Να σταματήσω τη στιγμή.
Μας προσπερνά, δεν ωφελεί.
Αν φύγεις, φεύγει.
Δεν μπορώ.
Ο χρόνος φεύγει
Όχι εγώ ...
Ανέβα πάνω στο λεπτό,
στον λεπτοδείχτη.
Κράτα γερά.
Οι δείχτες σπρώχνουν το λεπτό,
είναι από σίδερο γερό
δεν τους βαστώ ...
Συ κράτα τούτη τη στιγμή.
Του ρολογιού τον χτύπο.
Και φκιάξε επίμονο ρυθμό
που να ’χει μέσα τον καιρό ...
Και τον χαμό ...
Χρέος πικρό ...
Πού είσαι, πες μου;
Εδώ μακριά σου ...
Έφυγε κι όλας η στιγμή
οριστικά.
Και γίναν όλα διαφορετικά.
Και η σιωπή ...
Που ακολουθά ...
Μας παρασέρνει, μας μεθά ...
Και μας βυθίζει στην αρχή ...
Του χρόνου πριν να γεννηθεί .
Μνήμη πιστή
Πάει να σβηστεί ...
Εκπομπή αφιερωμένη στο βιβλίο, με παρουσιαστή τον ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ. Θέμα του επεισοδίου είναι η ζωή και το έργο του ΝΑΝΟΥ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ
Οι Costas Tsiantis και Νάνος Βαλαωρίτης (Nanos Valaoritis) κοινοποίησαν ένα σύνδεσμο.
ARCHIVE.ERT.GR
ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ 0000076926 Εκπομπή αφιερωμένη στο βιβλίο, με παρουσιαστή τον ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ. Θέμα του επεισοδίου είναι η ζωή και το έργο του ΝΑΝΟΥ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ. Πλήρης Τε...
Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2019
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ- Αρχάγγελος τον Σεπτέμβριον βοά μέσα στην πλάση
“Τις μέρες τις γλυκιές του Σεπτεμβρίου, όταν δεν έχει ακόμη
βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η
γεύσις των ωρών και από του θέρους πιο πυκνή, όταν στους
κήπους σκάνε τα ρόδια, και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες
των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των φλεγόμενοι
οι ιβίσκοι, όλοι σαν υπερβέβαιοι γαμβροί που στων νυμφών
κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι (γιατί
όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) αναγαλλιάζουν οι ψυχές, και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός αρχάγγελος του Παραδείσου, βοά και λέγει στο κάθε που άγγιξε κορμί: Τα ρούχα πέτα, γδύσου.
Τίποτε μη φοβάσαι.
Έαρ, χειμώνας, θέρος-
όπου κι αν είσαι-
είναι η ρομφαία μου μαζί σου.”
βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η
γεύσις των ωρών και από του θέρους πιο πυκνή, όταν στους
κήπους σκάνε τα ρόδια, και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες
των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των φλεγόμενοι
οι ιβίσκοι, όλοι σαν υπερβέβαιοι γαμβροί που στων νυμφών
κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι (γιατί
όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) αναγαλλιάζουν οι ψυχές, και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός αρχάγγελος του Παραδείσου, βοά και λέγει στο κάθε που άγγιξε κορμί: Τα ρούχα πέτα, γδύσου.
Τίποτε μη φοβάσαι.
Έαρ, χειμώνας, θέρος-
όπου κι αν είσαι-
είναι η ρομφαία μου μαζί σου.”
(Α. Εμπειρίκος, Οκτάνα, εκδ. Ίκαρος)
Εικαστικό : Vincent van Gogh. Mulberry Tree. October 1889.
Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019
ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ- ΝΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
LIFO.GR
Ένα 25λεπτο φιλμ – ντοκουμέντο που γύρισε στο σπίτι του μέγιστου εκλιπόντος πριν από τρία χρόνια ο Θοδωρής Σκριβάνος και προβάλλεται πρώτη φορά.
Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2019
Εύη Δικαίου-Γυναίκες
Είναι εκείνες οι γυναίκες που πρώτα
τις προσκύνησαν και μετά τις αγάπησαν.
τις προσκύνησαν και μετά τις αγάπησαν.
Θα τις δεις να περπατάνε μέσα
στον κόσμο ανέγγιχτες κι αγέρωχες.
Είναι εκείνη η πάστα γυναικών που ποτέ
δεν είχαν ανάγκη τίποτα και κανέναν,
αν δε το ήθελαν οι ίδιες.
Είναι οι γυναίκες που δημιουργούν εκείνες
τις ευκαιρίες και δεν περιμένουν
από το κάρμα και την τύχη.
Διαλέγουν πάντα εκείνες
και ποτέ δε τις διαλέγουν, ούτε και
επιτρέπουν να είναι η δεύτερη επιλογή.
στον κόσμο ανέγγιχτες κι αγέρωχες.
Είναι εκείνη η πάστα γυναικών που ποτέ
δεν είχαν ανάγκη τίποτα και κανέναν,
αν δε το ήθελαν οι ίδιες.
Είναι οι γυναίκες που δημιουργούν εκείνες
τις ευκαιρίες και δεν περιμένουν
από το κάρμα και την τύχη.
Διαλέγουν πάντα εκείνες
και ποτέ δε τις διαλέγουν, ούτε και
επιτρέπουν να είναι η δεύτερη επιλογή.
Δε δίνονται ποτέ ολοκληρωτικά,
μα αν τις αγαπήσεις και τους ανοίξεις
την καρδιά, γίνονται τα πιο γλυκά
και τρυφερά πλάσματα.
Γίνονται φωτιά για χάρη σου και
σε ανεβάζουν στον έβδομο ουρανό.
μα αν τις αγαπήσεις και τους ανοίξεις
την καρδιά, γίνονται τα πιο γλυκά
και τρυφερά πλάσματα.
Γίνονται φωτιά για χάρη σου και
σε ανεβάζουν στον έβδομο ουρανό.
Το λάθος δεν είναι μέσα στα σχέδια τους
και γι’ αυτό δε στο επιτρέπουν.
Θα σε συγχωρέσουν μία φορά ,αλλά
δε θα είναι ίδιες απέναντί σου.
και γι’ αυτό δε στο επιτρέπουν.
Θα σε συγχωρέσουν μία φορά ,αλλά
δε θα είναι ίδιες απέναντί σου.
Οι συμβιβασμοί με το «λίγο» και το «δεν ξέρω»,
τις κουράζει και τις κάνει να βαριούνται.
Το μότο τους άλλωστε είναι γνωστό
«ή όλα ή τίποτα».
Το μέτριο δε τους κάνει.
τις κουράζει και τις κάνει να βαριούνται.
Το μότο τους άλλωστε είναι γνωστό
«ή όλα ή τίποτα».
Το μέτριο δε τους κάνει.
Είναι αχόρταγες και με μια απρόσμενη τρέλα που δύσκολα κατανοείς την πηγή και την αιτία της. Ξέρεις, από εκείνες τις τρέλες που μόνο ένα μικρό παιδί κι ένα μεγάλο μυαλό θα μπορούσε να σκεφτεί και να πράξει.
Μην προσπαθήσεις να τις κατακτήσεις
ή να τις φυλακίσεις. Τίποτα δε θα καταφέρεις.
Θα σου χαρίσουν λίγη από την ομορφιά τους
και τη γεύση τους κι ύστερα θα αποχωρήσουν,
για να σε κάνουν να τις θέλεις πάλι
και να τις θυμάσαι για μια ζωή.
ή να τις φυλακίσεις. Τίποτα δε θα καταφέρεις.
Θα σου χαρίσουν λίγη από την ομορφιά τους
και τη γεύση τους κι ύστερα θα αποχωρήσουν,
για να σε κάνουν να τις θέλεις πάλι
και να τις θυμάσαι για μια ζωή.
Σιχαίνονται να έχουν αδυναμίες, αλλά
λατρεύουν να γίνονται η αδυναμία των άλλων
Η μυρωδιά τους είναι μεθυστική και βαριά
για να σε προκαλέσει να τη γυρέψεις.
Να βρεις από πού προέρχεται.
Τα ψηλοτάκουνα παπούτσια τους ηχούν
στους δρόμους περήφανα και με θρασύτητα,
αλλά ταυτόχρονα και με μια κομψότητα
και αρχοντιά από άλλη εποχή.
λατρεύουν να γίνονται η αδυναμία των άλλων
Η μυρωδιά τους είναι μεθυστική και βαριά
για να σε προκαλέσει να τη γυρέψεις.
Να βρεις από πού προέρχεται.
Τα ψηλοτάκουνα παπούτσια τους ηχούν
στους δρόμους περήφανα και με θρασύτητα,
αλλά ταυτόχρονα και με μια κομψότητα
και αρχοντιά από άλλη εποχή.
Έχουν τρόπους, είναι λιγομίλητες και ευγενικές.
Το βλέμμα τους, όμως, μπορεί να βάλει
στη θέση του και το πιο αναιδή άνθρωπο.
Το βλέμμα τους, όμως, μπορεί να βάλει
στη θέση του και το πιο αναιδή άνθρωπο.
Είναι εκείνες οι γυναίκες που πρώτα
τις προσκύνησαν και μετά τις αγάπησαν.
τις προσκύνησαν και μετά τις αγάπησαν.
Της Εύης Δικαίου
(αποσπασμα)
Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2019
Πέθανε ο ποιητής και συγγραφέας Νάνος Βαλαωρίτης -
Οι Costas Tsiantis και LIFO κοινοποίησαν ένα σύνδεσμο.
LIFO.GR
Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 98 ετών ο καταξιωμένος ποιητής και συγγραφέας Νάνος Βαλαωρίτης
Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2019
Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2019
Σπύρος Ποταμίτης -Πάνω στο μπούστο σου
Πάνω στο μπούστο που έφεγγε τα βράδια όνειρα
τα διάφανα όχι της ψυχής σου μετρώντας άνθιζα
ανάμεσα σε λεξοκάμωτων βεγγέρων την κραιπάλη
άσωτος ψηλαφητής εκείνων που έσειαν ουτοπίες.
τα διάφανα όχι της ψυχής σου μετρώντας άνθιζα
ανάμεσα σε λεξοκάμωτων βεγγέρων την κραιπάλη
άσωτος ψηλαφητής εκείνων που έσειαν ουτοπίες.
Ακόμα ανθισμένος σε βάζα μαραμένων κρίνων
λοβοτομούμαι ως δείγμα επιείκειας στ' άγνωστο
μ' όλη τη χάρη του τερπνού την άλικη αυταπάτη
κι όλο το μύρο των κορμιών που έπλαθαν ζωή.
λοβοτομούμαι ως δείγμα επιείκειας στ' άγνωστο
μ' όλη τη χάρη του τερπνού την άλικη αυταπάτη
κι όλο το μύρο των κορμιών που έπλαθαν ζωή.
Ζύμη της λήθης ο καρπός του αψεντιού της νύχτας
μέσα στης μέθης το κροτάλισμα με γαλουχούσε
κι απ' του ουρανού τα σήμαντρα στεντόρεια σιωπή
μέσα σου σαν αεράκι αλαφρύ πιστά με σεργιανούσε.
μέσα στης μέθης το κροτάλισμα με γαλουχούσε
κι απ' του ουρανού τα σήμαντρα στεντόρεια σιωπή
μέσα σου σαν αεράκι αλαφρύ πιστά με σεργιανούσε.
Νύφες της πίκρας οι χαρές στης γιορτής το βλέμμα
πρωί μες στο φιλί και μες στο ψέμα με γεννούσαν...
πρωί μες στο φιλί και μες στο ψέμα με γεννούσαν...
ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΟΥΣΗ "Ο ωκεανός"
" σκιάς όναρ".*
Πού χωράει αυτός ο ωκεανός;
Σε ποια διάσταση απλώνεται μέσα σου
και σε ταξιδεύει εν παντί καιρώ;
Πόσες φορές τον ένιωσες να πάλλεται
ανεξήγητα βαθιά σου;
Ο ωκεανός σου..., η τρικυμία σου...
η γαλήνη σου, η μικρή σου βάρκα
στο έλεος των ανέμων...
Στον πυθμένα του λυπημένα κείτονται
τα παλιά σου φεγγάρια.
Αλήτες γλάροι οι σκέψεις
κι οι ελπίδες σου.
Τα όνειρά σου στ' αφρισμένα κύματα,
στων ανέμων τη μοίρα.
Υπόγεια ρεύματα στροβιλίζουν τους πόθους σου, φερμένα απ' του ωκεανού σου
την άβυσσο...
Ο ωκεανός σου! Με νησιά φιλόξενα και μακρινά ερημονήσια.
Άλλοτε ορμάει με μανία στη μικρή σου ακτή
και άλλοτε σου αφήνει τρυφερά φιλήματα,
σταλμένα από βάθη μυστικά και άγνωστα.
Καράβια οι αγάπες σου...
Κάποια βουλιάζουν και χάνονται.
Άλλα ξεμακραίνουν γι' αγάπες καινούριες.
Είναι κι αυτά που σε παίρνουν μαζί τους,
που δεν φοβούνται τον ωκεανό σου,
γιατί πάλεψαν με τον δικό τους
κι από ωκεανούς καλά γνωρίζουν.
*Ο Πίνδαρος χαρακτήρισε έτσι τον άνθρωπο.
Μ.Κ.
Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019
Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2019
Σπύρος Ποταμίτης-Νότα κλεμμένη
Νότα κλεμμένη από άλλη μουσική
το τικ τακ της καρδιάς μου ήχησε
ηχόχρωμα του δειλινού στη μέρα
που έδυε φιλιά στην αγκαλιά σου.
το τικ τακ της καρδιάς μου ήχησε
ηχόχρωμα του δειλινού στη μέρα
που έδυε φιλιά στην αγκαλιά σου.
Κρατούσες το μυστικό θαλασσινό
πάνω στο βράχο της αλμύρας μου
κόρη που έψαχνε να βρει γιατρειά
στην ανοιχτή βουή του εσπερινού...
πάνω στο βράχο της αλμύρας μου
κόρη που έψαχνε να βρει γιατρειά
στην ανοιχτή βουή του εσπερινού...
με τα σγουρά μαλλιά κατάστηθα
να σεργιανούν το θείο κορμί σου
και την ψυχή μου εκεί σιμά παιδί
π' ακροβατούσε πάνω στο κρίμα.
να σεργιανούν το θείο κορμί σου
και την ψυχή μου εκεί σιμά παιδί
π' ακροβατούσε πάνω στο κρίμα.
Νότα κλεμμένη από κιθάρας ενοχή
και βιολιού αθωωμένη ανατριχίλα..
και βιολιού αθωωμένη ανατριχίλα..
Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)