Αγγέλου πέρασμα είναι τούτο
-και όχι ανθρώπου-,
φτερού παφλασμός πάνω στα ακίνητα νερά της λίμνης,
ομορφιά που ντύνεται τα κύματα ερωτικά ξυπνώντας
στην καρδιά των βράχων τα θυμωμένα όνειρα
με ακρίβεια αγάπης.
«Συνεργός είσαι στου κόσμου τα γενόμενα»,
ακόμα και τότε που κοιμάσαι πίσω απ’ την
οθόνη, είπε,
παλεύοντας τα κύματα να βρούνε δέκτη:
μέσα στην έρημο όπου σέρνεις άνθρωπε το λείψανό σου,
φορτωμένος θανατηφόρες πανοπλίες,
μέχρι που σε βρίσκει το ηλιοβασίλεμα στους αμμόλοφους
σαν αχρηστευμένο ασυρματοφόρο.
