Η σκέψη στα όριά της, στα όρια
του κόσμου
διάφανη και δομημένη
Με την αλήθεια, τη δόξα, τη Δίκη
Στη θέση τους.
Μα εσύ λείπεις.
Και το τίποτα ζω
και ο χρόνος μου λύπη που κόλλησε
και ο χρόνος μου λύπη που κόλλησε
Μες τις μυλόπετρες.
Στείλε το φως του ήλιου
Να τις γυρίσει ανάποδα
Μήπως με λευτερώσεις.
5-6-2017.
