Ανελεύθεροι.
Χωρίς αντανακλαστικά.
Χωρίς φωνή δική μας. Περιμένουμε
το σύνθημα απ΄ 'Εξω για ν' αντιδράσουμε,
για να υπάρξουμε.
Με συνθήματα ξένα,
με αισθήματα ξένα,
με κόσμο ξένο προχωράμε
στην παραλογία μεταποιούμενοι και στ' ανίερο,
τους νεκρούς υβρίζοντας
και χολή εκστομίζοντας
απ' το άπλυτο των καιρών στόμα.
Κοιτάζω τα δρομολόγια στο σταθμό
και λογαριάζω.
Απλησίαστο το εισιτήριο για την Ιστορία.