Μαρία Καραμβάλη- Βλάχου.

Οι φωνές των ήχων

Έζησα δίχως γέφυρες και λιθόστρωτα

ακούγοντας τον ήχο απ’ τις φωνές των Λαιστρυγόνων.

Μεγάλωσα σε σπασμένα κοχύλια

εκεί που συντρίμμια απ’ τα στήθη της θάλασσας

άδειαζαν άλλες θάλασσες.

Αγκαλιές μικρών ποταμών μέσα στο χρόνο

που δεν με πήραν μαζί τους.

Περάσματα, αναβάσεις παλιές.

Σε ξόβεργες επάνω οσφρήσθηκα τη μυρωδιά

απ’ τα σώματα των ανέμων

αγκαλιάζοντας με τις παλάμες μου το κορμί της ελιάς

καθώς οι πτυχές των φορεμάτων της

λευκά πανιά ταξίδευαν σε σένα.

Ξεφλουδίζοντας το πικραμύγδαλο της συγνώμης.

http://anagnoseispoiiton.blogspot.gr/2012/08/blog-post.html.

Δημήτρης Καραμβάλης

Είμαστε ακόμα εδώ.

Σ’ άνυδρη γη

Τ’ αγάλματα φυλάμε

Ξόανα παλιών καιρών,

Φυτώρια ανάμεσα

Σε σταυρωτήρες και σε σταυρωμένους.

Η μυρωδιά των ανέμων

Έρχεται από σκοτωμένους νεκρούς

Μηχανές που λαδώνουν τα γρανάζια τους

Σε κατακόμβες κι εκατόμβες

Αιώνες τώρα…

Είμαστε ακόμα εδώ.

Στις αρχαίες δεξαμενές

Στις μετώπες των ναών

Στις τεφροθήκες των αθώων.

Μέσα μας αντηχούν φωνές σκληρές

Από άργυρο κι ορείχαλκο και μόλυβδο

Σε εκμαγεία θηραμάτων να ιστορήσουν

Τ’ άθλια σώματά τους να λουστούν

Από το αίμα τους που τώρα φτάνει

Ως τις κορφές των οριζόντων

Στ’ άβατα των μοναστηριών

Σε ρημαγμένες εκκλησίες

Και σκλαβωμένα μνήματα.

Είμαστε ακόμα εδώ

Στα λόγια εκείνα που κραυγάζουν στην αδικία

Ν’ αντισταθούμε!

Σπύρος Ποταμίτης

http://anagnoseispoiiton.blogspot.gr/2014/01/blog-post.html.

http://spyros-potamitis-poiisi.webnode.gr/