Μπορεί
και νάμαι περιττός
ένα
σημείο αφανές στο αχανές διάστημα
που
δεν επηρεάζει τίποτα και σημασία δεν
έχω
για
κανέναν ˑ
ένα
δρομάκι καθημερινό που αναδιπλώνεται
στη σιωπή του,
μια
νότα απ' το απέναντι πεζοδρόμιο για να
μετράνε οι ρομαντικοί την ευαισθησία
τους μαζί με την ασημαντότητα των βρύων,
ένα
''Κύριε εκέκραξα'' μιαν εσπέρα Σαββάτου,
την ώρα που ανηφορίζει λαμπρός ο αποσπερίτης κι ανάβουνε ψηλά οι λύχνοι
του στερεώματος.
Μπορεί
και νάμαι περιττός
μα έχω κι εγώ ψυχή.
Δες!
Αεράκι απόμακρο πηγαινοφέρνει την κουρτίνα, κι ωθεί το ιστίο μεσοπέλαγα
ανοίγοντας τους πόθους στο ταξίδι.
Ποιός το στέλνει;
Φτάνει
από μακριά σαν ανώνυμη χάρη--
ακόμα και τότε που μένουν έρημες οι κάμαρες
και δεν κατοικεί εδώ
κανείς.
Ίσως και να του μοιάζω κάποτε,
όταν περνάω δίπλα σου στη μεγάλη σάλα πνοή πίσω
αφήνοντας γιασεμιού
με την ελπίδα μήπως και με διακρίνεις μες στο πλήθος
των μεταμφιεσμένων.
Σκαλώσαμε
εδώ μες τα γκρεμνά και ζοναγκιαστήκαμε* ,
της πατρίδας τις μεγάλες πέτρες και τα ιδεώδη των συντρόφων
σηκώνοντας κατά τα μέτρα μας .
Γενεές επί γενεών με
τον έρωτα και το θάνατο αναμετρηθήκαμε
τη γραμμή του φωτός ακολουθώντας
μέχρι την κόψη του σπαθιού και τη λάμψη της Ανάστασης.
Άντρες, γυναίκες και αμούστακα παιδιά
έζησαν και πέθαναν πολεμώντας
προσδοκώντας πρόσωπο ανθρώπου να φανεί
στου σκοτεινού ποταμού την ασπρόπετρα.
Και κοκκίνιζαν τα
μάγουλά τους από ντροπή σαν τύχαινε κι
έλεγες
πως κιότεψε ή δείλιασε κάποιος.
Αλλά ετούτοι εδώ συνήθειες ξένες ακολουθούν και
με διάσπαρτα κρυφά Νταχάου άνοιξαν παρτίδες,
με τα κολαστήρια των ψυχών ανήμπορων κι ανίσχυρων
ηλικιωμένων
-κάτω απ΄τα μάτια των σωμάτων ασφαλείας-
που θεία Σκέπη τα ονομάσαν.
Βελάζουν στα
υπόγεια οι αμνοί, κανένας δεν ακούει.
Ανοίγει λαγούμι
η βία, κανένας δεν καταγγέλλει.
Μάζα ευάλωτη, μεταποιήσιμο υλικό η ύπαρξή τους
δίνει το κέρδος
της μέχρι περιττό βάρος να γενεί και
άδειο ρημαγμένο
κουφάρι ριχτεί στον Καιάδα
προτού προλάβει να περάσει
τον Αχέροντα.
Η Νέμεση κάποτε εμφανίζεται, αλλά
δεν υπάρχει πια κανείς δικαίωση να λάβει.
Ανοιχτό του θεριού το στόμα, ντυμένο, γυμνό,
μεταμφιεσμένο τριγυρνάει στους δρόμους
και στης πολιτείας παραμονεύει τα περάσματα,
τα κάστρα, τους ναούς
και του Συντάγματος τα σκαλοπάτια....
Αθήνα 20/10-4/11 2018 & 19/2/22.
* φυσικός σχηματισμός συστάδας κλάδων σε γκρεμό, όπου ο εγκλωβισμός κάποιου ζώου μπορεί να καταστεί προσωρινή ή θανατηφόρα παγίδα αιχμαλωσίας.
