Αχ, αυτό το «τί ήν είναι» του
Αριστοτέλη
Σε μπελά με έχει βάλει,
Κι απορώ αν τό’χουν καταλάβει.
Τα χρόνια που μεγάλωνα και μέστωνα
Όλοι συχνά μου έλεγαν, είσαι
μικρός ακόμα
Μα κι όταν μεγάλωσα, οι
εξουσίες σταθερά μου απαντούσαν:
αυτό δε γίνεται.
Ώσπου ασπρίσαν τα μαλλιά μου
Και κανείς πιά δε νοιάζεται να
πει οτιδήποτε--
Εκτός από κάποιους εστεμμένους καρδινάλιοιυς που
Δε χάνουν ευκαιρία για να πουν
Πως τώρα πέρασαν τα χρόνια.
13-11-2017
