Είναι η σκέψη βάσανο το βάσανο η χαρά μας
Είναι η χαρά ο στόχος μας το κέντρο του χαμένο
Κάνεις να σημαδέψεις μια χτυπάς αποτυγχάνεις
Νομίζεις πως αστόχησες και τη χαρά δεν πιάνεις.
Τρέχεις να βρεις το βέλος σου ο στόχος είναι τρύπιος
Το κόκκινο του γύρευες μια μαύρη τρύπα βρήκες
Το μέρος έχει ομορφιά μα μοναχό παλεύει
Είναι τα χέρια σου μακριά
Και τη γαλήνη κλέβει
Κοπιάζεις εσύ μέσα του και τότε ζωντανεύει
Θυμάρια, δυόσμος, βότανα
Αρώματα χαρίζουν
Κάνουν τα αγρίμια πρόβατα τους λύκους να μυρίζουν
Είναι οι στιγμές σωστότερες απόγονοι οι αναμνήσεις
Τώρα να ζεις και αμφότερες δουλεύουν για να χτίσεις
Ένα σπιτάκι όμορφο ζεστό παραμυθένιο
και ξάφνου είν' το βέλος σου στο κέντρο καρφωμένο.
Το μέρος έχει ομορφιά μα μοναχό παλεύει
Είναι τα χέρια σου μακριά
Και τη γαλήνη κλέβει
Κοπιάζεις εσύ μέσα του και τότε ζωντανεύει
