Καράβι είναι το σπίτι μου
και του ματιού μου η κόρη
σαν σύμπαν διαστέλλεται
στου μπαλκονιού την πλώρη
Καράβι είναι το σπίτι μας
και θάλασσα η μοίρα
μια σφραγισμένη κιβωτός
στου κόσμου την πλημμύρα
Καράβι είναι το σπίτι μου
και στο κρυφό μου αμπάρι
βγαίνω σε κόσμο μυστικό
ο ύπνος σαν με πάρει
Κοίτα μην πιάσουμε στεριά
και βγούμε ξεχασμένοι
ξανά με σώμα ελεύθερο
ψυχή φυλακισμένη
