Οδυσσέας Ελύτης Ηλίας Ανδριόπουλος - Ηρώδειο 1994 [ΑΝΕΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ]

Στίχοι:   Οδυσσέας Ελύτης Μουσική:   Ηλίας Ανδριόπουλος Σε μια παλάμη θάλασσας γεύτηκες τα πικρά χαλίκια δύο η ώρα το πρωί περιδιαβάζοντας τον έρημο Αύγουστο, είδες το φως του φεγγαριού να περπατεί μαζί σου. Βήμα χαμένο. Ή αν δεν ήτανε η καρδιά στη θέση της, ήταν η θύμηση της γης με την ωραία γυναίκα, η ευχή που λαχτάρησε μεσ’ απ’ τους κόρφους του βασιλικού να τη φυσήξει ο άνεμος της Παναγίας!

Μαριος Φραγκούλης- Αιγαίο

Αύγουστος - Νίκος Παπάζογλου

Στίχοι, Μουσική: Νίκος Παπάζογλου Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά ανέβηκε ως τα χείλη μου και με `πνιξε φυλάξου για το τέλος θα μου πεις Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος κουράγιο θα περάσει θα μου πεις Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε κι εγώ ο τυχερός που το `χει δει Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται και φέγγει από μέσα η φυλακή Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό