Στίχοι: Μαρία Παπαδάκη
Μουσική: Παναγιώτης Στεργίου
Ερμηνευτές: Βασίλης Λέκκας
Μεθυσμένο καράβι ο καιρός
κι η ζωή ναυαγός,
που παλεύει στο κύμα να βρει
τη στεριά και το φως.
Μα εσύ καπετάνιος, θεός
το τιμόνι κρατάς
το ταξίδι που πας γυρισμός
άμα δεν προσκυνάς.
Να το ζεις, να το λες
το μπορώ που αλλάζει ζωές.
Όλα αυτά που ζητάς
είναι εκεί, που φοβάσαι να πας.
Μη λυγάς, μη λυγάς.
Μεθυσμένο καράβι ο καιρός,
το σκοτάδι πυκνό
κι ονειρεύεσαι δρόμους στο φως,
καθαρό ουρανό.
Μα τα όνειρα είναι κλειδιά,
που ανοίγουν κελιά.
Δεν υπάρχουν στη γη φυλακές
να κλειδώνουν ψυχές.
Να το ζεις, να το λες
το μπορώ που αλλάζει ζωές.
Όλα αυτά που ζητάς
είναι εκεί, που φοβάσαι να πας.
Να το ζεις, να το λες
το μπορώ που αλλάζει ζωές.
Τα φτερά τα φοράς
μα θ’ ανοίξουν αν πεις πως τολμάς
να πετάς, να πετάς.
Το μπορώ να το λες, να το λες,
να το ζεις, να το λες, να το λες.
Το μπορώ να το λες, να το ζεις,
να τολμάς να πετάς, να πετάς.
Να τολμάς να πετάς, να πετάς
ψηλά, ψηλά.
