Πέμπτη 17 Ιουλίου 2025
Thysia
Ανθρώπινη η μοίρα μας, μαύρος γιαλός
οχεντρωνει τη χαίτη
Του δρόμου τα πέταλα καιει πυρετός
κόλια, βιλαέτι
Σκορπίσαμε δώρο στην κόκκινη λάμια στο άγριο θηριό
να στρώσει απ’ το αίμα που στάζει η ορφάνεια
γιορτής καπηλειό
Με στέρηση θέλει και τρόμο και στάχτη η δύναμη πλάστρα
στο βάναυσό κι άφτουρο πόθο μας φράχτη να υψώσει και κάστρα
Προτού μας νικήσει στο τέρμα ο καιρός τα άγνωρα χάη,
Από χέρι δικό μας να γίνει ο χορός αφρός στα πελάη
Να κλαίει στης αυγής τη φωτιά το πρωί στης Δύσης την ώρα
να ζει στην αιώνια του κόσμου ροή σ’ανάστασης χώρα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)