Φ Θ Ι Ν Ο Π Ω Ρ Ο
...
Γίνεσαι ά π ε ι ρ ο,
που αφουγκράζεται τους ήχους,
τους παλμούς, τις νότες,
το μύρο και το Φως
μιας μακρινής υπερκόσμιας
υπαγόρευσης
που σου φωνάζει και σου γνέφει…
Και τότε νοιώθεις το εύρος σου,
αισθάνεσαι τη δύναμη εντός σου,
πάλλεσαι στη γη των κυττάρων σου
κι αναδύεσαι
μες’ απ’ το κέλυφος των ορίων σου
σε μια άλλη διάσταση,
σε μια άλλη πορεία συνειδητότητας.
Ίσως να είναι η μελαγχολία του Φθινοπώρου
που σε ομορφαίνει.
Ίσως όμως,
να είσαι από μόνος σου
όμορφος …
κι ανθίζεις στο κάλεσμα.
Κι ίσως ακόμη,
η τρυφερότητα της αγάπης
που αναζητάς να πάρεις
στην ωριμότητα του Φθινοπώρου,
να είναι εκείνη που ε σ ύ
θα έπρεπε να έχεις δώσει
στη νιότη της Άνοιξης!
Αναμετράσαι με τον Εαυτό σου
κι ίσως τότε να κλάψεις θέλεις,
γοερά…
ανα-θεμελιώνοντας τις ανισόρροπες δομές σου.
Τι κι αν νόμιζες ότι κρατούσες
στις χούφτες σου την αλήθεια.
Τι κι αν προσπάθησες να σταθείς
ευθυτενώς
στο ξημέρωμα της ζωής σου.
Στόχευσες μα … αστόχησες.
Δαπάνησες μια ζήση ολόκληρη
για να μάθεις ,
πως ο Ή λ ι ο ς β γ α ί ν ε ι π ά ν τ ο τ ε
απ΄ την Α ν α τ ο λ ή τ η ς Ψ υ χ ή ς!
...
Απόσπασμα: Κεφάλαιο ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ -
απ΄το νέο βιβλίο της " Οι 4 εποχές της Ψυχής " -
Εκδόσεις Ιωλκός.