ΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ
Μπρος τον Αγιο Σπυρίδωνα πουλάκι λαβωμένο
πουλάκι που ερχότανε σταλμένο από μακριά
πουλάκι που το πόνεσα και μ' έκανε να κλαίω
σαν τό' βραν σκάγια έξαφνα στης Πόλης τα στενά.
Μπρος στον Αγιο Σπυρίδωνα μια ομορφιά περνούσε
μια κόρη σαν τα κρυά νερά κοιτώντας χαμηλά
για τον καλό της νοιάζονταν που την εκαρτερούσε
μα η έγνοια όλο την έτρωγε μες στην Παραμυθιά.
Τι μας πληγώνει τί μας τρώει πουλάκι μου ρωτάω
κάνω στον Αγιο δέηση και στην παλιά εκκλησιά
όσα στραβά εδώ γίνονται στην άκρη να τα πάω
και φως ζωής να φέρουμε που αγγίζει την καρδιά.
ΚΤ 6/7/2025.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου