ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΑΛΟΓΟ • Δημήτρης Λέντζος - Μιχάλης Τερζής (full album)

ΣΤΙΧΟΙ

	Πα βου γα δη κε ζο νη - 2003
	Στίχοι:   Δημήτρης Λέντζος Μουσική:   Μιχάλης Τερζής 1. Γιώργος Μπαγιώκης Πα βου γα δη κε ζο νη το κορμί δε λησμονεί το εφηβικό μου πάθος τι κι αν μ’ έθρεψεν ο Άθως. Μες του κόσμου το γαλάζιο ουρανό και στην άνοιξης το κύμα θα λουστώ καθαρός κι ωραίος σαν ανατολή να χαράξω μ’ ένα σου φιλί. Πα βου γα δη κε ζο νη το κορμί δε λησμονεί το εφηβικό μου πάθος τι κι αν μ’ έθρεψεν ο Άθως. Την εικόνα σου στα χέρια μου κρατώ στη φωτιά σου αιώνες τώρα περπατώ καθαρός κι ωραίος σαν ανατολή να χαράξω μ’ ένα σου φιλί. Κρυφή αφή - 2003           Στίχοι:   Δημήτρης Λέντζος Μουσική:   Μιχάλης Τερζής   1. Γιώργος Μπαγιώκης   2. Γιώργος Νταλάρας Η Θάλασσα στα στήθια σου κι εγώ στεριά και πέτρα, κρυφή αφή πατρίδα μου τις ξενιτιές μου μέτρα. Ο έρωτας κι η μοναξιά έχουν την ίδια ρίζα, αγάπη μου πολύχρωμη μάτια βαθιά μου γκρίζα Γυμνά νησιά τα χείλη σου των Ενικών οι μύθοι, φιλιά γλυκές μαρμαρυγές η μνήμη και η λήθη. Άγιασα κι αμάρτησα - 1997      Στίχοι:   Δημήτρης Λέντζος Μουσική:   Μιχάλης Τερζής 1. Μαρία Σουλτάτου   Λύθηκα μέσα στον κάμπο μεθυσμένο άλογο άναψα και κοίτα λάμπω στο γυμνό παράλογο Χόρεψα στ’ αναστενάρια στη φωτιά περπάτησα βρήκα τα παλιά μου χνάρια άγιασα κι αμάρτησα Έτρεξα στην Ολυμπία στους Δελφούς επάλεψα στην οδό την Εγνατία βγήκα και ζητιάνεψα x 2 Σού ’φερα απ’ τις Συρακούσες δυο θεούς αγάλματα τόσο λίγο αν μ’ αγαπούσες θά ’ρχιζα τα θαύματα Έβγαλα το ξένο χρώμα πάνω απ’ την εικόνα σου βρήκα το γυμνό σου σώμα τον χρυσό αιώνα σου Έτρεξα στην Ολυμπία στους Δελφούς επάλεψα στην οδό την Εγνατία βγήκα και ζητιάνεψα x 2 Χίλια αστέρια σού ’χα τάξει τίποτα δεν πίστεψες κι όσες νύχτες έχω κλάψει μπήκες και τις λήστεψες Οι φίλοι μου δεν έχουνε ονόματα - 2003       Στίχοι:   Δημήτρης Λέντζος Μουσική:   Μιχάλης Τερζής 1. Μαρία Σουλτάτου   Οι φίλοι μου δεν έχουνε ονόματα αβάφτιστοι γυρίζουνε στην πόλη τα μάτια τους παλιά αποτυπώματα τους φίλους μου τους πέτυχε το βόλι Οι φίλοι μου δε στέλνουνε μηνύματα χαράξανε στην πέτρα δυο σημάδια στο πρόσωπο του κόσμου τα διλήμματα οι φίλοι μου δεν βγαίνουνε τα βράδια Που μας πάει ο καιρός σε ποια πόλη του νόστου κι αν βρεθείς μοναχός μιαν απάντηση δώσ’ του x 2 Οι φίλοι μου χορεύουνε χαράματα σε κέντρα μακρινά και ρημαγμένα στη πόρτα τους χιλιάδες τα εντάλματα οι φίλοι μου δε μοιάζουν με κανέναν Που μας πάει ο καιρός σε ποια πόλη του νόστου κι αν βρεθείς μοναχός μιαν απάντηση δώσ’ του x 2 Οι φίλοι μου σωπαίνουν τα μεσάνυχτα σαν ίσκιοι μακρινοί με δίχως σώμα τα λόγια τους παράθυρα ορθάνοιχτα οι φίλοι μου αντέχουνε ακόμα

Πυρρίχιος - 2003

Σε πανηγύρια φαλλικά τα λόγια σου μεταλλικά, με όνειρα βεγγαλικά ξανά σε ζητιανεύω. Και στου κορμιού τις αλυκές Δεκαπενταύγουστο με καις, και στις γιορτές τις Ορφικές πυρρίχιο χορεύω. Τα χρόνια καίνε σαν φωτιά ζωή στο θάνατο μπροστά με μια ψυχούλα σώμα. Και με τροπάρια φιλιά τραγούδια μου δημοτικά που άγιασα το στόμα. Μέσ’ του μυαλού το αχανές απ’ τις παλιές τις Αχαρνές, μέσα σε νύχτες ορφανές τυφλός σ’ αναζητάω. Σαν νυχτερίδες οι ψυχές βγαίνουν τις νύχτες μοναχές, μα τις δικές σου τις αρχές σαν μοίρα τις κρατάω.

George Seferis ‘The King of Asine’ read by John Bennet

"Για μια Ρόζα" - Θέμης Αδαμαντίδης

Στίχοι:   Ζήσης Φουτσιτζής Μουσική:   Σπύρος Μακρής 1. Θέμης Αδαμαντίδης Ένα τσιγάρο είναι η ζωή κι ένα ποτό ο πόνος, ένα βαρύ ζειμπέκικο, που το χορεύεις μόνος.. Ταξίδι στο ανέγγιχτο, στο άφημα της τύχης με μοναχό σου σύμμαχο, το φως της Σαλονίκης.. Αλήθεια σου το όνειρο, η αγάπη και το πάθος έστω και σε μια εποχή και σ’ έναν κόσμο λάθος. Ειλικρινής κι αυθεντικός, πιστός σ’ ότι αγαπούσες αν σήμερα σε άκουγα ξέρω, θα τραγουδούσες "Χάρε οι μάγκες φεύγουνε χορεύοντας ζειμπέκικο, στον ουρανό γυρεύουνε, βαρύ τσιγάρο σέρτικο.. Για μία «Ρόζα» τραγουδούν γιορτή τους μοιάζει ο Θάνατος, Χάρε δεν είσαι τελικά μόνο εσύ Αθάνατος…'' Ένα τσιγάρο είναι η ζωή κι ένας σκοπός αντρίκιος, πάντα κοιτούσες χαμηλά, Έλληνας ήσουν γνήσιος.. Τα πρέπει δε σου ταίριαζαν, με θέλω προχωρούσες, Αν ήσουν σήμερα εδώ, ξέρω θα τραγουδούσες...

Το κορίτσι που σκότωσα

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ: Ποίηση Γεώργιος Δροσίνης- Μουσική Κωστας Τσιαντής

Γ. Δροσίνης - Η θάλασσα - Τι λοιπόν; - Δε θέλω ( Απαγγελία )

Από τα Φωτερά Σκοτάδια του Γεωργίου Δροσίνη (Το ποίημα της ημέρας)

Θεοδούλη Αλεξιάδου: Οι αισθήσεις και η ουσία στην ποίηση του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗ

Ποίηση του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗ

Να κοιμάσαι νηστικός σε μια σοφίτα

Να είσαι ο τεμπέλης του σπιτιού

Να γίνεσαι σκουπίδι

Όταν ανοίγεται ένα λερωμένο στόμα

Θα σηκώσω το γιακά

Για να φύγω σαν ένας ληστής

Από το δικό μου σπίτι

Θα κοιμηθώ στους δρόμους

Για να νιώσω ολάκερη την πολιτεία

Να τουρτουρίζει μαζί μου

Στο παλτό μου έχω ένα λεκέ

Αλλά είναι καλό που δεν τον βλέπω

Θα το ξαπλώσω χάμω

Και θα στρωθώ πάνω του

Να πιω λίγη βραδιά

Στη γωνιά του έρημου κήπου

Θα αισθανθώ τη σελήνη

Όπως δεν αιστάνθηκα τίποτε

Στη ζωή μου

Θα την αιστανθώ στα χείλη μου

Σαν ένα αχλάδι

Στα μάγουλα

Σαν άλλα μάγουλα [13]

eens.org

Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών - Γ' συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών (Βουκουρέστι, 2-4 Ιουνίου 2006)

Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών είναι επιστημονική ένωση. Σκοπός της Εταιρείας είναι η προώθηση της έρευνας και της διδασκαλίας της νεοελληνικής γλώσσα...

Νίκος Καρακώστας - Βρύση μου μαλαματένια (1933)

Γεωργία Μηττάκη - Βρύση μου μαλαματένια (1958)

Σούκας Βαγγέλης - Βρύση μου μαλαματένια - Οργανικό

ΡΙΛΚΕ https://www.poiein.gr/2025/11/07/

ΡΙΛΚΕ Reiner-maria-rilke

Γεωργίου Λαμπελέτ : H ΓΙΟΡΤΗ

Γεώργιος Λαμπελέτ (1875-1945): Το τραγούδι του ήλιου

https://bereketis.blogspot.com/2019/07/blog-post.html

Τα Χελιδόνια - το πρώτο μου ποιήμα #ΠΟΙΗΣΗ #ΠΟΙΗΜΑ

Τσιριτρό. Ζαχαρια Παπαντωνίου- Τζώρτζη Λαμπελέτ

Απολαύστε το κλασικό ποιήμα του Ζαχαρία Παπαντωνίου σε μελοποίηση του Τζώρτζη Λαμπελέτ όπως το ερμηνεύει η παιδική γωνιά.

My Father the Greek

Δεν μ΄αφήνει - Ανδρέας Α. Αρτέμης

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

"ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ" - Ποίηση - Μελοποίηση - Σύνθεση: Δημήτρης Βίκτωρ ---...

 

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

 

 

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

 

προβολές

6 Νοε 2025

«Αυτά που Φεύγουν» Φεύγει από εμπρός σου ό,τι αγάπησες, εγκαίρως σκοπός να μείνεις μόνος έχει καθοριστεί χαιρέτα τα ωραία μαλλιά, χαιρέτα τα ωραία χείλη όλα του έρωτα τα σύμβολα που σου ’χαν χαριστεί. Όλ’ αντηχούν σαν τίποτε δεν χάνεται τα έργα σου, οι σκέψεις σου, τα δυνατά σου λόγια θα ταξιδεύουνε παντοτινά στα άπειρα κενά σ’ αιωνιότητες, σε χώρους και σε χρόνους. Αυτά που έπραξες κι άλλοι μοιράστηκαν μαζί σου κληρονομιά θα γίνουν, γνώσης ψήγματα θα συντροφεύουν γενεές σε μέλλοντος πορείες ξανά να συμπληρώνουν τις καινούργιες ιστορίες. Τέλος δεν έχει των ανθρώπων η πορεία αυτά που φεύγουν επιστρέφουν τακτικά δίνουν συνθήματα γι’ αφετηρίες νέων πόθων που ταξιδεύουν σε βαθειά αχαρτογράφητα νερά. Τέλος δεν έχει η ανθρώπινη ιστορία ό,τι κι αν δείχνει ότι φεύγει, μένει εντός μέσα στο σύμπαν αντηχεί, μέσα στο γαλαξία και στον πλανήτη γη, που αλλάζει διαρκώς... Δημήτρης Βίκτωρ Δεκέμβριος- 2013

Γεώργιος Δροσίνης ~ Βαθιά, τη νύχτα