Share

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2025

Θεοδούλη Αλεξιάδου: Οι αισθήσεις και η ουσία στην ποίηση του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗ

Ποίηση του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗ

Να κοιμάσαι νηστικός σε μια σοφίτα
Να είσαι ο τεμπέλης του σπιτιού
Να γίνεσαι σκουπίδι
Όταν ανοίγεται ένα λερωμένο στόμα
Θα σηκώσω το γιακά
Για να φύγω σαν ένας ληστής
Από το δικό μου σπίτι
Θα κοιμηθώ στους δρόμους
Για να νιώσω ολάκερη την πολιτεία
Να τουρτουρίζει μαζί μου
Στο παλτό μου έχω ένα λεκέ
Αλλά είναι καλό που δεν τον βλέπω
Θα το ξαπλώσω χάμω
Και θα στρωθώ πάνω του
Να πιω λίγη βραδιά
Στη γωνιά του έρημου κήπου
Θα αισθανθώ τη σελήνη
Όπως δεν αιστάνθηκα τίποτε
Στη ζωή μου
Θα την αιστανθώ στα χείλη μου
Σαν ένα αχλάδι
Στα μάγουλα
Σαν άλλα μάγουλα [13]

Νίκος Καρακώστας - Βρύση μου μαλαματένια (1933)

Γεωργία Μηττάκη - Βρύση μου μαλαματένια (1958)

Σούκας Βαγγέλης - Βρύση μου μαλαματένια - Οργανικό

ΡΙΛΚΕ https://www.poiein.gr/2025/11/07/

ΡΙΛΚΕ Reiner-maria-rilke

Γεωργίου Λαμπελέτ : H ΓΙΟΡΤΗ

Γεώργιος Λαμπελέτ (1875-1945): Το τραγούδι του ήλιου


https://bereketis.blogspot.com/2019/07/blog-post.html


Τα Χελιδόνια - το πρώτο μου ποιήμα #ΠΟΙΗΣΗ #ΠΟΙΗΜΑ

Τσιριτρό. Ζαχαρια Παπαντωνίου- Τζώρτζη Λαμπελέτ


Απολαύστε το κλασικό ποιήμα του Ζαχαρία Παπαντωνίου σε μελοποίηση του Τζώρτζη Λαμπελέτ όπως το ερμηνεύει η παιδική γωνιά.


My Father the Greek

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2025

Δεν μ΄αφήνει - Ανδρέας Α. Αρτέμης

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

"ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ" - Ποίηση - Μελοποίηση - Σύνθεση: Δημήτρης Βίκτωρ ---...


Γεώργιος Δροσίνης ~ Βαθιά, τη νύχτα

ΣΤ' ΑΛΩΝΙΑ, ΣΤΙΧΟΙ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΈΝΗ ΠΟΙΗΣΗ

Μ Θεοδωράκη Γ Δροσίνη Τί θελω

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2025

Ο Θίασος * Λαυρέντης Μαχαιρίτσας


Μουσική: Μιχάλης Τερζής Στίχοι: Δημήτρης Λέντζος

Ρόλοι κι αισθήματα σ' αρχαία διανομή γέρος κι ο χρόνος σαν μουγκός υποβολέας μπουλούκια οι έρωτες σε άγονη γραμμή να σε τυφλώνει ο καπνός κι ο προβολέας. Ξεφτίλα χρώματα κι η πρόβα στα σκαλιά και στις κουίντες ο καιρός ο θεατρώνης πόσο μ' αγάπησες με ψεύτικα φιλιά και με το ρόλο με πουλάς της Αντιγόνης. Οι μάσκες πρόσωπα με μάτια ανοιχτά μπήγουν τα νύχια τους βαθιά στο μέτωπό μου δυο μεροκάματα το μήνα αρπαχτά δέκα τσιγάρα το πολύ το μερτικό μου. Τα καμαρίνια με δυο μέτρα κουρελού πούδρες και μάσκαρα και κόκκινα κραγιόνια στα Παναθήναια η δόξα του φαλλού στοίβα πηγαίναμε στα βρώμικα βαγόνια. Μητέρα νύχτα μου λεχώνα μου σιωπή στην τρίτη πράξη και ο ρόλος του θανάτου αυλαία γύφτισσα το τέλος ποιος θα πει σ' ένα μπορντέλο στην παλιά Ακομινάτου. Άδεια τραγούδια με σαράντα πυρετό όταν πεθάνω να με θάψετε στη Θήβα σαν τον Οιδίποδα τυφλός να περπατώ η μοίρα είναι του θιάσου μας η ντίβα. Αυτός ο θίασος απόψε θα καεί και στον εξώστη θα γελάει η γαλαρία μονάχοι μου 'πες πως πεθαίνουν κι οι θεοί και των ανθρώπων πως τελειώνει η ιστορία.