"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019
Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019
Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019
Erik Satie - Gymnopédies
Οι Gymnopédies είναι τρεις συνθέσεις για πιάνο του Γάλλου συνθέτη Ερίκ Σατί, που δημοσιεύθηκαν στο Παρίσι το 1888. Η πρώτη σύνθεση ονομάζεται: Lent et douloureux, η δεύτερη: Lent et triste και η τρίτη: Lent et grave. Τα τρία αυτά ατμοσφαιρικά κομμάτια είναι γραμμένα σε 3/4, και έχουν κοινό θέμα και δομή.
ΗΕΛΤΙΟΣ- ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Φίλε συνταξιδιώτη,
διάβασα τα κατορθώματά σου και γνώρισα τα λόγια σου/
συγνώμη τώρα, κάνε αν θες λιγάκι πιο κει
διάβασα τα κατορθώματά σου και γνώρισα τα λόγια σου/
συγνώμη τώρα, κάνε αν θες λιγάκι πιο κει
να δω τι κάνουν η μάννα
μου και τα παιδιά μου.
19.1.2019
Μάριος Φραγκούλης - Δρόμοι τ' ουρανού
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Άλμπουμ: Music of the night
With Novaya Opera of Moscow.
Conducted by Evgeny Samoilov
Αν είχε ο άνθρωπος φτερά
Θα έφτανε ο νους του μακριά
Και η ζωή του παραπέρα
Μα θα 'ταν πάλι κυνηγός
Ο χρόνος ο προστακτικός
Και θάλασσα η μέρα
Κι ώσπου να φτάσει στα βουνά
Με τα φτερά του τ'ανοιχτά
Θα κουραζόταν μόνος
Θα 'θελε πάλι η καρδιά
Να 'χει μαζί της συντροφιά
Να 'ναι ελαφρύς ο δρόμος
Πέρασε πάνω απ' τα βουνά
Με τα φτερά του τ' ανοιχτά
Και χάθηκε σαν βέλος
Κι 'οπως ησύχαζε η βροχή
Πάλι του κύκλου του η αρχή
Γεννιόταν απ' το τέλος
Αν είχε ο άνθρωπος φτερά
Θα 'ταν ο κόσμος του ψηλά
Τα μάτια θα γιορτάζαν
Μα πάλι οι δρόμοι τ' ουρανού
Γραμμές στο μέσα του χεριού
Τα σύνορα θ' αλλάζαν.
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019
Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019
ΗΕΛΤΙΟΣ, ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΑ ΔΙΑΝΟΗΣΗ
Σύντροφε
του
μεταμοντέρνου καιρού,
τί
σπαταλάς το χρόνο σου μαζί μας!
Εσύ
για θεός μοιάζεις κι ακέριος δικαστής!
Κάτσε
εκεί ψηλά στο θρόνο σου παρέα με τους
συνδαιτυμόνες σου:
το
Γιούγκερ και τη Μέρκελ και τα πρωθυπουργικά
γραφεία με την εικόνα του προφήτη,
επίπεδο
νάχεις αδελφέ να μιλάς και χαμηλά μην
πέσεις
με
ιστορία ν' ασχολείσαι και τα δικά μας
βάσανα,
την πατρίδα, τις
γιορτές, τα παιδιά και τους αγώνες
μας.
14/1/2019.
Γιάννης Μαρκόπουλος - ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΔΙΑΚΟ - Χαράλαμπος Γαργα...
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική:
Γιάννης ΜαρκόπουλοςΔεν ήταν περιβόλι και τριφύλλι,
πηγάδι σκοτεινό σ’ ανηφοριά
τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
καράβι κουρσεμένο στο Νοτιά
και της αγάπης δάκρυ στο μαντήλι.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Γραμματικός στη Λάρισα με γρόσα
στα Χίλια Εφτακόσια Ογδόντα Οκτώ,
δεν ήτανε για τη δική σου γλώσσα
και να κρατάς το στόμα σου κλειστό
που πριν να βγεις στον κόσμο σε κυκλώσαν.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Ζωνάρι πορφυρό κι αρματολίκι
κι αλογατάκι μαύρος ουρανός,
προτού να πάρεις ό,τι σου ανήκει
στα Γιάννενα θα ξαναπάς γαμπρός
και θα μετράς τον κόσμο δίχως νίκη.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Περαστικός μια μέρα στην Αυλώνα
εγύρισες τα μάτια στην καρδιά
κι είδες ποτάμι να `ρχονται τα χρόνια
παλικαράκι μες στη Λιβαδειά
εντύθηκες στο μαύρο αρραβώνα.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Στο κάστρο του Αλή και στους μπαξέδες
πρώτη φορά θ’ ακούσεις μια φωνή
και θα το μάθεις πια το "Ίτε παίδες"
την πόρτα που θ’ ανοίξεις στη ζωή,
λόγια πικρά θα λες στους καφενέδες.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Το φως μες στην καρδιά φαρμακωμένο
σημάδεψε την πόρτα του φονιά
μα εγώ θα μείνω εδώ να περιμένω
για να σε βρω ξανά σε παγανιά
την ύστερη φορά που θα διαβαίνω.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Και θα `σαι περιβόλι και τριφύλλι
τριάντα τρία χρόνια στη σειρά
στης λησμονιάς το χώμα σαν καντήλι,
πηγάδι σκοτεινό σ’ ανηφοριά
μ’ αλφαβητάρι και με καριοφύλι.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
πηγάδι σκοτεινό σ’ ανηφοριά
τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
καράβι κουρσεμένο στο Νοτιά
και της αγάπης δάκρυ στο μαντήλι.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Γραμματικός στη Λάρισα με γρόσα
στα Χίλια Εφτακόσια Ογδόντα Οκτώ,
δεν ήτανε για τη δική σου γλώσσα
και να κρατάς το στόμα σου κλειστό
που πριν να βγεις στον κόσμο σε κυκλώσαν.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Ζωνάρι πορφυρό κι αρματολίκι
κι αλογατάκι μαύρος ουρανός,
προτού να πάρεις ό,τι σου ανήκει
στα Γιάννενα θα ξαναπάς γαμπρός
και θα μετράς τον κόσμο δίχως νίκη.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Περαστικός μια μέρα στην Αυλώνα
εγύρισες τα μάτια στην καρδιά
κι είδες ποτάμι να `ρχονται τα χρόνια
παλικαράκι μες στη Λιβαδειά
εντύθηκες στο μαύρο αρραβώνα.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Στο κάστρο του Αλή και στους μπαξέδες
πρώτη φορά θ’ ακούσεις μια φωνή
και θα το μάθεις πια το "Ίτε παίδες"
την πόρτα που θ’ ανοίξεις στη ζωή,
λόγια πικρά θα λες στους καφενέδες.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Το φως μες στην καρδιά φαρμακωμένο
σημάδεψε την πόρτα του φονιά
μα εγώ θα μείνω εδώ να περιμένω
για να σε βρω ξανά σε παγανιά
την ύστερη φορά που θα διαβαίνω.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Και θα `σαι περιβόλι και τριφύλλι
τριάντα τρία χρόνια στη σειρά
στης λησμονιάς το χώμα σαν καντήλι,
πηγάδι σκοτεινό σ’ ανηφοριά
μ’ αλφαβητάρι και με καριοφύλι.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)