Και φτάσαμε απ’ όλες τις μεριές
-αθώα τόσο αποδομώντας-
στη διάλυση και το κενό
με τ’ αυτιά μας αλωμένα στης δύναμης τους ήχους και τις σειρήνες
ώσπου ο γκασμάς βιαστικός δίχως να το καταλάβει
τ’ άχτιστο χτύπησε θέμελο
κι όλα αναποδογύρισαν
και το πρόσωπο θάφτηκε κάτω απ΄τα ερείπια.
Καμμιά αρχή μήτε τέλος
δεν έστερξε έκτοτε να φανερωθεί.
Και παραμένουμε σκόρπιοι
Αχρηστευμένα ασυρματοφόρα
Κι αποκομμένες αρμάδες στη έρημο
Δούρειους ίππους να μηχανευόμαστε
Για εχθρούς και φίλους,
Την ώρα που ο Αντώνης μακριά
Ματίζει σιμά στ’ απόβραδο τα δίχτυα
Και τ’ ανασέρνει στο ψαροκάϊκο την αυγή
τον ήλιο χαιρετώντας που βγαίνει απ΄ το πέλαγος
και τον αναίτιο παλμό που σπαρταρά
μέσα στα ροζιασμένα χέρια και τις φλέβες του.
18-7-2017
"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017
Κυριακή 16 Ιουλίου 2017
Αστέριος Υψηλός «Τ’ αρχινισμένο σύνθημα…» Μια πρώτη απόπειρα προσέγγισης του συγγραφικού σύμπαντος του Γιάννη Νεγρεπόντη
ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ
Κουραστήκαμε. Άλλο δε μπορούμε
σ’ αυτόν τον τόπο εδώ
που η ιστορία αναβλύζει
σε κάθε μας βήμα.
Κι αυτές οι πληγές
που δε λένε να κλείσουν
σε κάστρα, σε ναούς, σε αγάλματα
σε τάφους συλημένους που δε συγχωρούν
σε αγίων εικόνες
μιας θρησκείας παρθένας μαινάδας·
παντού το πάθος· το δέος αυτό
άλλο δεν το μπορούμε.
Τι να καταλάβουν οι άλλοι;
Έρχονται, φωτογραφίζουν, σημειώνουν
φεύγουν, περιγράφουν, ησυχάζουν.
Τι ξέρουν αυτοί απ’ τα δικά μας
μ’ αυτόν τον τόπο τον ανοικτίρμονα
τον παντοκράτορα, τον αβασίλευτο.
Σάββατο 15 Ιουλίου 2017
Τρίτη 11 Ιουλίου 2017
Τρίτη 4 Ιουλίου 2017
Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017
Σάββατο 1 Ιουλίου 2017
ΗΕΛΤΙΟΣ- ΑΝΤΙΗΛΙΑΚΗ
Σκόρπισαν όλα
Άνθρωποι κι έργα...
Κι η πόλη άδεια
Γεμάτη κελιά από προδομένα όνειρα
Ταμεία θανάτου
Και ξένους
τουρίστες.
Ατμοί
Ανεβαίνουν...
η Μαρία κι η
Ευρυδίκη
και στου Πλατάνου
τη σύναξη
οι μνήμες κατέλαβαν
τις άδειες
καρέκλες
ενώ ο απόμακρος
ήχος πλησιάζει
καθώς ακούγεται να σκούζει στην
ανηφόρα η μηχανή
μιας αλύτρωτης οδύνης.
Κοιτάς
Και μόλις που
ξεχωρίζει
Του λόφου η
καμπύλη
Και το γυμνό της στήθος
βουλιάζει ανέγγιχτο
Στη θάλασσα
Κάτω απ΄τα πεύκα.
Αφή της οθόνης
κι αϊφόν της
ερήμου
Δίχως επαφή
Στις
ακτές κάτω απ’ το ψάθινο καπέλλο τους
Πίνουν
γκαζόζες και φορούν σ’ επανάληψη την
αντηλιακή τους
αντιστεκόμενοι έτσι πολιτισμένα
στον Ηλιο του Θανάτου.
στον Ηλιο του Θανάτου.
1-7-2017.
Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017
Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017
Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017
Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017
Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017
ΗΕΛΤΙΟΣ-ΜΥΛΟΠΕΤΡΕΣ
Η σκέψη στα όριά της, στα όρια
του κόσμου
διάφανη και δομημένη
Με την αλήθεια, τη δόξα, τη Δίκη
Στη θέση τους.
Μα εσύ λείπεις.
Και το τίποτα ζω
και ο χρόνος μου λύπη που κόλλησε
και ο χρόνος μου λύπη που κόλλησε
Μες τις μυλόπετρες.
Στείλε το φως του ήλιου
Να τις γυρίσει ανάποδα
Μήπως με λευτερώσεις.
5-6-2017.
Σάββατο 3 Ιουνίου 2017
ΗΕΛΤΙΟΣ-ΓΛΩΣΣΑ
Γλώσσα
πολύσημη.
Οι λέξεις αμφίβολες
Αλλά
ωστόσο διανοικτικές του ορίζοντα
Μέσα στον
οποίο χωρίς να το καταλάβεις
Επιλέγεις
λεύτερα θαρρείς
Όψη και προσανατολισμό.
3-6-2017
Σάββατο 27 Μαΐου 2017
ΗΕΛΤΙΟΣ-ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Πώς γίναμε έτσι ;
Πώς αλλάξαμε τόσο;
Πώς τόσος θάνατος μας έγινε συνήθεια;
Σωκράτη πούειδες καλύτερο
το κώνειο να πάρεις
και το μαχαίρι σούκλεψαν
και κόβουν τις ζωές μας!
και το μαχαίρι σούκλεψαν
και κόβουν τις ζωές μας!
27-5-2017
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)