Είμαστε όλοι ποιητές!: "Ο έρωτας ως διαδικασία ψυχικής ωρίμασης κατά τον ...

Είμαστε όλοι ποιητές!: "Ο έρωτας ως διαδικασία ψυχικής ωρίμασης κατά τον ...: Ακολουθεί το κείμενο της εργασίας: Ο ΕΡΩΤΑΣ ΩΣ «ΤΡΑΧΙΑ ΜΑΘΗΤΕΙΑ» ( Rilke ) Αγγελοπούλου Κλαίρη, Αρβανιτίδη Βαρβάρα, Δημητρι...

Εκδόσεις Printa- Ροες

http://www.printa-roes.gr/index.php/2013-03-18-10-46-59/205-rilke-r-m-5

Σταυρούλας Γ. Τσούπρου- RILKE – ΠΑΛΑΜΑΣ: ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ Ή ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ;

http://diastixo.gr/arthra/2032-rilke-palamas

Το τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε

"Η κάμαρα του πύργου σκοτεινή.  Όμως φωτίζουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου με το χαμόγελό τους.  Ψηλαφούν μπροστά τους σαν τυφλοί και βρίσκουν ο ένας τον άλλον σαν μια πόρτα.  Σχεδόν σαν παιδιά που φοβούνται τη νύχτα, σφίγγονται ο ένας μες στον άλλο.  Κι όμως, δε φοβούνται. Δεν υπάρχει τίποτα να τους εναντιωθεί.  Μήτε το χτες, μήτε το αύριο - γιατί ο χρόνος κατέρρευσε.  Κι εκείνοι ανθίζουν μέσα από τα συντρίμμια του".  Το "Τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε", το γνωστότερο και δημοφιλέστερο έργο του Ρίλκε, γράφτηκε στο γύρισμα του εικοστού αιώνα, με αφορμή τον ηρωικό θάνατο ενός μακρινού προγόνου του συγγραφέα. Το κείμενο, που αιωρείται ανάμεσα στην ποίηση και την πρόζα, χωρίζεται σε είκοσι έξι σκηνές που συνδέουν την έκσταση του μεθυστικού ηρωικού θανάτου με φαντασιώσεις του θηλυκού, όπου η γυναίκα παρουσιάζεται ως μητέρα και ως ερωμένη ταυτόχρονα. Η λυρική γιορτή του θανάτου στον Ρίλκε σε συνδυασμό με τα ερωτικά μοτίβα εμπεριέχει υποδειγματικά την υποβλητική δύναμη που χαρακτηρίζει ολόκληρο το ποιητικό του έργο.

Πηγή biblionet.gr/book/81895/Rilke,_Rainer_Maria,_1875-1926.

Μενέλαος Λουντέμης.

Μενέλαος Λουντέμης.

Σπ. Κ. Τσιτσίγκου -Ερως και Θάνατος

http://users.uoa.gr/~stsitsig/ergo/files/erosthanatos.pdf

Ο Σπυρίδων Τσιτσίγκος είναι αναπληρωτής καθηγητής της ψυχολογίας της θρησκείας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε το 1959 στη Χαλκίδα, όπου ολοκλήρωσε την εγκύκλια μόρφωσή του, παράλληλα με εικαστικές και μουσικές (ευρωπαϊκές και βυζαντινές) σπουδές. Μετά την αποφοίτησή του από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών, ενεγράφη στη Φιλοσοφική Σχολή Ρεθύμνου Κρήτης, ενώ υπηρέτησε πάνω από μια 20ετία στη Δ/θμια Εκπαίδευση και στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Με υποτροφίες τού ERASMUS και της Εκκλησίας τής Ελλάδος, μετεκπαιδεύτηκε στην Αγγλία (ΜΑ, University of Durham) και, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, εκπόνησε διδακτορικές διατριβές στη Θ.Σ. Θεσσαλονίκης και το ΦΠΨ Αθηνών.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ (2012) Η ψυχολογία της θρησκείας, Tremendum - Κωνσταντίνος Βουτζουλίδης (2011) Η ψυχολογία της θρησκείας στον 21ο αιώνα, Tremendum - Κωνσταντίνος Βουτζουλίδης (2011) Ψυχολογία πολιτισμών, Tremendum - Κωνσταντίνος Βουτζουλίδης (2010) Θεός και έρως, Tremendum - Κωνσταντίνος Βουτζουλίδης (2010) Θρησκεία και επιστήμη, Tremendum - Κωνσταντίνος Βουτζουλίδης (2010) Θρησκευτικότητα και επιθυμία, Tremendum - Κωνσταντίνος Βουτζουλίδης (2007) Θέματα ψυχολογίας της θρησκείας, Πουρναράς Π. Σ. (2001) Το χρυσοστομικό ήθος, Πουρναράς Π. Σ. (2000) Η ψυχή του ανθρώπου κατά τον Ιερό Χρυσόστομο, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος

ΗΕΛΤΙΟΣ- ΠΝΥΚΑ

Χαράζει˙ σβήνει τ’ όνειρο

και η καρδιά στενάζει 

σε πόλη  άπολις γυρνώ

που αίμα και  δάκρυ στάζει.

Το βρέφος  ψαύει το βυζί

κι η  μάνα λιποψυχάει

Ηρώδης  θερίζει τη ζωή

φονιάς καιρός  χτυπάει.

Χέρι μακρύ δόλια χτυπά

την άδολη πατρίδα

κι ο εκπρόσωπος μου απαντά

δεν πρόσεξα, δεν είδα.

Ξύπνα Ελλήνων η ψυχή,

του ήλιου άλλαξε ρώτα

το φως της Πνύκας του λαού

λάμψε ξανά σαν  πρώτα.

ΗΕΛΤΙΟΣ 17-4-2014

ΑΓΑΠΗ ΚΟΣΜΙΚΗ

http://agapikosmiki.blogspot.gr/

7 πράγματα που μου έμαθε ο Καβάφης για τη ζωή | διαφορετικό

7 πράγματα που μου έμαθε ο Καβάφης για τη ζωή | διαφορετικό

Κουλουφάκος, Κώστας

Κώστας Κουλουφάκος (1924-1994). Ο Κώστας Κουλουφάκος του Πέτρου και της Αγγελικής γεννήθηκε στην Αθήνα και καταγόταν από το χωριό Κουτήφαρι της μεσσηνιακής Μάνης. Είχε δύο μικρότερα αδέρφια, τον Τάσο και τον Νίκο. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, μαθητής ακόμη, οργάνωσε την ανεξάρτητη αντιστασιακή ομάδα Ελεύθεροι Έλληνες με συνέπεια τη σύλληψή του από τους Ιταλούς και τη φυλάκισή του στο Spoleto της Ιταλίας το 1941. Απέδρασε δύο χρόνια αργότερα και κατέφυγε στην Αίγυπτο, όπου κατατάχτηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Πήρε μέρος στο κίνημα της Μέσης Ανατολής και επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση. Το 1945 γράφτηκε στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, εγκατέλειψε όμως τις σπουδές του λίγο πριν το πτυχίο (1953) καθώς αποφάσισε να ασχοληθεί συστηματικά με την τέχνη του λόγου. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου εντάχθηκε στην Ε.Π.Ο.Ν., πέρασε στην παρανομία και εξορίστηκε στον Άη – Στράτη και τη Μακρόνησο. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1953, όπου έζησε ως αδειούχος εξόριστος για λόγους υγείας ως το 1962, οπότε καταργήθηκαν τα στρατόπεδα. Ως μέλος του Κ.Κ.Ε. υπέστη νέες ταλαιπωρίες και εξορίες με την επιβολή της απριλιανής δικτατορίας. Με την μεταπολίτευση συνέχισε την ενεργό πολιτική δράση του στο χώρο της Αριστεράς. Παντρεύτηκε την Σοφία Νέτουρα, με την οποία απέκτησε ένα γιο τον Πέτρο και σε δεύτερο γάμο την Μαρία Κωστάκου, με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Γεωργία. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας το 1950 με τη δημοσίευση αποσπάσματος από την ποιητική συλλογή Στις έξη του Μάη στις σελίδες του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα. Η δημοσίευση έγινε με πρωτοβουλία του Γιάννη Ρίτσου, φίλου και συναγωνιστή του. Ιδρυτικό μέλος και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης, όπου διετέλεσε υπεύθυνος ύλης (1955-1962) και αρχισυντάκτης (1965-1967), ιδρυτής και διευθυντής του εκδοτικού οίκου Διογένης (1971), ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων και συνεργάτης του περιοδικού Ηριδανός ο Κουλουφάκος δημοσίευσε ποιήματα, βιβλιοκρισίες, μελέτες και μεταφράσεις. Ασχολήθηκε επίσης με το θέατρο, ως ιδρυτικό μέλος του θεατρικού οργανισμού Δεσμοί (1975 από κοινού με τη Βάσω Κατράκη την Ασπασία Παπαθανασίου και τον Αλέξανδρο Αργυρίου), ενώ εργάστηκε ως καθηγητής λογοτεχνίας στη δραματική σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου του Λεωνίδα Τριβιζά και στην ιδιωτική εκπαίδευση. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Κώστα Κουλουφάκου βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Κουλουφάκος Κώστας», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 5. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986, Συνοδινός Ζήσιμος Χ., «Χρονολόγιο Κώστα Κουλουφάκου (1924-1994)», Μανδραγόρας 3, 4-6/1994, σ.8-10 και χ.σ., «Κουλουφάκος Κώστας», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 9. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα (2008) Τάσος Λειβαδίτης, Κέδρος (2000) Για τον Σινόπουλο, Αιγαίον (1996) Για τον Αναγνωστάκη, Αιγαίον (1984) Η επίδραση των ιδεών του μαρξισμού στη λογοτεχνία μας, Κένταυρος [εισήγηση] Μεταφράσεις (1983) Aragon, Louis, 1897-1982, Ο Αραγκόν για τον Ρίτσο, Κέδρος

http://www.biblionet.gr/author/16666 Κώστας Κουλουφάκος, «Διαπιστώσεις» Προοίμιο γηρατειών Από μέρα σε μέρα βλέπω τους νέους πιο νέους. Ανακαλύπτω πως δε μ’ ενοχλεί να μου δίνουν στο ασανσέρ προτεραιότητα Κοιτάω μην έχει στο λεωφορείο θέση ελεύθερη Καμιά φορά σχεδιάζω ένα ποδόλουτρο για το βράδυ… Τα χρόνια με πολιόρκησαν. Λες, αύριο να κάνω κι όνειρα για σύνταξη; Ανήσυχος κοιτάζω στον καθρέφτη μου: Βέβαια!... Το βρίσκω δύσκολο να κάθομαι ν’ ακούω τι λεν οι άλλοι. Ακόμα δυσκολότερο να παραδέχομαι αυτά που λένε οι άλλοι. Όλο και πιο πολύ βολεύομαι μέσα στα ρήγματα που μ’ άνοιξε η πολιορκία. Άρχισα κιόλας να μην πολυανησυχώ που δεν είμαι σε θέση πια να κάνω μια επανάσταση κάθε βδομάδα. (Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 99, Μάρτιος 1963, σελ. 157) Κώστας Κουλουφάκος, «Επίκαιρες εικόνες» Τραγούδι των άνεργων Πιάσαν τα χέρια μας σκουριά Οι μέρες θρίβονται κομμάτια Χάνονται αργά σφυρίζοντας Οι ελπίδες μας σβηστά κεριά Στης πολιτείας τα σκαλοπάτια Γέρνει άψυχος ο ορίζοντας Μόνο το ντέρτι ακάματο. Λοξό το φως στις γειτονιές Σκοντάφτει απάνω στους φεγγίτες Και στα όνειρα τ’ αδιέξοδα Ίσκιοι χυμούν απ’ τις γωνιές Μ’ εφιαλτικούς ημεροδείχτες Έξοδα, έξοδα, έξοδα… Νά’ χα ένα μεροκάματο! Πόλη μητριά, σ’ εφτά τροχούς Μ’ εφτά κλειδιά και κατσαβίδια Μας έλυσες τις κλείδωσες Ξύρισες χρώματα κι αχούς -Πρωινά και βράδια πάντοτε ίδια- Κι όλες τις πόρτες κλείδωσες. (Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 82, Οκτώβριος 1961, σελ. 275)  http://www.sarantakos.com/kibwtos/et/kouloufakos_anergoi.html http://www.poiein.gr/archives/16361Γράμμα χειρόγραφο του Κώστα Κουλουφάκου  σ’ ένα νεαρό ποιητή. 1962 (Το χειρόγραφο στον Γιάννη Σκληβανιώτη)http://www.sansimera.gr/anthology/296 http://spoudasterion.pblogs.gr/tags/koyloyfakos-kostas-gr.html

Ο Γιώργος Κιμούλης διαβάζει Καββαδία.

ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ.

Οι ασφόδελοι...

ΤΟ ΜΑΓΓΑΝΟΠΉΓΑΔΟ.

ΤΟΝ ΝΥΜΦΩΝΑ ΣΟΥ ΒΛΕΠΩ(ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ)

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ.

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ.

Αμλετ

Βικιπαίδεια-Μεταφράσεις.

Τι είναι ποίηση; Μικρό αφιέρωμα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

5ο Γυμνάσιο Ηρακλείου Κρήτης.

Ποιητικά θραύσματα

Άνθρωποι που δε γνώρισα ποτέ μου δώσαν το αίμα μου και τ’ όνομά μου στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα μια κίνηση πάντα σα να ΄θελα να προφυλαχτώ από ’να χτύπημα δίψασα για όλη τη ζωή, κι όμως την άφησα για ν’ αρπαχτώ απ’ τα πελώρια αγκάθια της αιωνιότητας, η σάρκα μου ένας επίδεσμος γύρω απ’ το αυριανό μου τίποτα κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου εκτός απ’ τον ίδιο μου τον πόνο –είμαι εδώ, ανάμεσά σας, κι ολομόναχος, κ’ η ποίηση σα μια μεγάλη αλήθεια που την ανακαλύπτεις ύστερ’ από χρόνια, όταν δεν μπορεί να σου χρησιμέψει πια σε τίποτα. Επάγγελμά μου: το ακατόρθωτο. (Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 141, Σεπτέμβρης 1966, σελ. 137)

H Γένεσις (Άξιον Εστί) apagelei o Odysseas Elytis (2)

Η Γένεσις(Άξιον Εστί) apagelei o Odysseas Elytis (1)

ΕΛΥΤΗΣ- The Monogram (Το Μονόγραμμα, 1972)-ODYSSEAS ELYTIS-part II

ΕΛΥΤΗΣ: The Monogram (Το Μονόγραμμα, 1972)-ODYSSEAS ELYTIS.part I