Δευτέρα 14 Απριλίου 2014
Σάββατο 12 Απριλίου 2014
Παρασκευή 11 Απριλίου 2014
Πέμπτη 10 Απριλίου 2014
Τετάρτη 9 Απριλίου 2014
Τι είναι ποίηση; Μικρό αφιέρωμα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
5ο Γυμνάσιο Ηρακλείου Κρήτης.
Ποιητικά θραύσματα
|
Άνθρωποι που δε
γνώρισα ποτέ μου δώσαν το αίμα μου και τ’ όνομά μου
στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα μια κίνηση πάντα σα να ΄θελα να προφυλαχτώ από ’να χτύπημα δίψασα για όλη τη ζωή, κι όμως την άφησα για ν’ αρπαχτώ απ’ τα πελώρια αγκάθια της αιωνιότητας, η σάρκα μου ένας επίδεσμος γύρω απ’ το αυριανό μου τίποτα κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου εκτός απ’ τον ίδιο μου τον πόνο –είμαι εδώ, ανάμεσά σας, κι ολομόναχος, κ’ η ποίηση σα μια μεγάλη αλήθεια που την ανακαλύπτεις ύστερ’ από χρόνια, όταν δεν μπορεί να σου χρησιμέψει πια σε τίποτα. Επάγγελμά μου: το ακατόρθωτο. (Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 141, Σεπτέμβρης 1966, σελ. 137) |
Παρασκευή 4 Απριλίου 2014
Τετάρτη 2 Απριλίου 2014
Σάββατο 29 Μαρτίου 2014
Σάββατο 22 Μαρτίου 2014
Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014
Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.mp4
Παρασκευή, 3 Δεκεμβρίου 2010
Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά..
To παρακάτω βίντεο προέρχεται από τον 14χρονο μαθητή Λουκά Λελόβα (2ο Γυμνάσιο Πρέβεζας), το οποίο απέσπασε το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους της ΕΡΤ για το 2010.
Το βίντεο έκλεισε τις ομιλίες του 2ου TEDxAthens που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή. Το κοινό χειροκρότησε με θέρμη τον ταλαντούχο πιτσιρικά που αφού αναφέρθηκε στις εμπνεύσεις του αποχώρησε γεμάτος αμηχανία.
Οι φράσεις προέρχονται από το έργο του Οδυσσέα Ελύτη “Μαρία Νεφέλη”.
Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά..
To παρακάτω βίντεο προέρχεται από τον 14χρονο μαθητή Λουκά Λελόβα (2ο Γυμνάσιο Πρέβεζας), το οποίο απέσπασε το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους της ΕΡΤ για το 2010.
Το βίντεο έκλεισε τις ομιλίες του 2ου TEDxAthens που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή. Το κοινό χειροκρότησε με θέρμη τον ταλαντούχο πιτσιρικά που αφού αναφέρθηκε στις εμπνεύσεις του αποχώρησε γεμάτος αμηχανία.
Οι φράσεις προέρχονται από το έργο του Οδυσσέα Ελύτη “Μαρία Νεφέλη”.
Μες στο κενό θησαύριζα και τώρα πάλι
μες στους θησαυρούς μένω κενός.
μες στους θησαυρούς μένω κενός.
***
Δεν είναι αυτός πλανήτης
στουμπωμένος δηλητηριώδη αέρια
στουμπωμένος δηλητηριώδη αέρια
***
Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα ‘τανε αληθινή σωτηρία.
***
Κανε το άλμα πιο γρήγορα από την φθορά
***
Η παρακάτω φράση αναγράφεται από το
Διονύσιο Σολωμό στο έργο “Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”
Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014
SakTsak: Ελλάδα, 2014
Ελλάδα, 2014
Τα Χριστούγεννα είχαν πια ξεχαστεί. Τα όποια ψήγματα αισιοδοξίας και χαμόγελου είχαν αντικατασταθεί από τη γνώριμη σε όλους μιζέρια. Εκτός από έναν.
Ο μικρός Χριστόδουλος το είχε αποφασίσει. Θα το έσκαγε! Από μήνες το σχεδίαζε και επιτέλους έφτασε η ώρα. Είχε κάνει τόσο καιρό υπομονή…
Ήταν ξημερώματα μιας διαφαινόμενης υπέροχης ημέρας. Η αυγή χρύσιζε στο βάθος και με ανεβασμένα τα ποσοστά αισιοδοξίας, ο Χριστόδουλος περπατούσε αργά προς τη σωτηρία.
Στην επόμενη γωνία τον περίμενε ο φίλος του ο Μιχαλάκης. Ειδήμων σε ότι είχε να κάνει με αυτοκίνητα. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε κλέψει από τη ΔΕΗ ένα εταιρικό αυτοκίνητο και το είχε «πειράξει» λιγάκι αλλάζοντας τις πινακίδες.. στην αρχή δυσκολεύτηκε λίγο να το βάλει μπροστά, αλλά ευτυχώς ήταν εξπέρ στις μίζες..
Στο ντουλαπάκι υπήρχαν ήδη η νέα ταυτότητα του Χριστόδουλου κι ένα εισιτήριο για τη Μαλαισία. Διέσχισαν τρέχοντας τα πρώτα χιλιόμετρα, ενώ από πάνω τους η χθενισοβραδινή αιθαλομίχλη διαλυόταν σιγά σιγά…
Ο ήχος της μηχανής ξύπνησε το Μηνά που ήταν ξαπλωμένος σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου που περισσότερο έμοιαζε με σουίτα ξενοδοχείου, παρά με αυτό που δήλωνε. Ο «κοντός», όπως ήταν το παρατσούκλι του, άλλαξε πλευρό μουρμουρίζοντας: “κάποιοι άνθρωποι δε σέβονται τίποτα..”. Η δήλωση αυτή, έκανε τον αστυνομικό στο δωμάτιο να χαμογελάσει, καθώς θυμήθηκε τη δασκάλα του στο δημοτικό που πάσχιζε να τους εξηγήσει το οξύμωρο σχήμα..
Μερικά θαλασσοδάνεια μακριά, στις γειτονικές Η.Π.Α., ο Φίλιπ αναρωτιόταν τι πήγε στραβά. Αναλογιζόταν πόσο κακό μπορεί να σου κάνει ένα και μόνο γράμμα. Δεν ήξερε πως όταν το συγκεκριμένο γράμμα είναι κεφαλαίο και δις επαναλαμβανόμενο, μπορεί να προκαλέσει ανείπωτη χαρά αλλά και αντίστοιχη δυστυχία!
--------------------------------------------------------------------------
Ο ήλιος είχε ανέβει πια αρκετά – η πράσινη απομίμηση αυτού αντιθέτως μόνο έπεφτε – και ο μικρός Αντωνάκης έπαιζε με τους φίλους του.
- Είμαι πρόεδρος! Φώναζε συνεχώς.
- Κι εγώ είμαι πρόεδρος! φώναξε δυνατά ο μικρός Μπένι πίσω του, αλλά δεν τον άκουσε κανείς (όχι ότι τον ένοιαζε, αρκεί που το άκουγε αυτός).
- Ανάπτυξη! Πλεόνασμα! Έξοδος στις αγορές! Είπε εν είδει παραληρήματος ο Γιαννάκης με τις σακούλες στα μάτια του να είναι πιο μαύρες από ποτέ.
- Παρών! Ακούστηκε μια φωνούλα μέσα από τη ντουλάπα.
- ΣΚΑΣΜΟΣ ΟΛΟΙ ΣΑΣ! Γκάριξε η γερμανίδα, τρίβοντας το πονεμένο της γοφό..
--------------------------------------------------------------------------
- Όχι, όχι, όχι! Ο Άγιος Βασίλης είναι κακός. Ναι, ΚΑΚΟΣ!
- Σώπα κοριτσάκι μου. Γιατί το λες αυτό; Αφού σου έφερε μια υπέροχη κούκλα. Έλα, φέρτη να παίξουμε μαζί.
- Δεν τη θέλω τη κούκλα! Εγώ δεν του ζήτησα κούκλα, άλλο του ζήτησα!
- Έλα μωρό μου ησύχασε. Σκούπισε τα ματάκια σου και πες μου τι του ζήτησες. Ίσως απλά να καθυστέρησε το δώρο σου και να έρθει αύριο ή μεθαύριο. Πες στο μπαμπά τι του ζήτησες λοιπόν;
- Του ζήτησα… να σου βρει μια δουλειά! Αυτό του ζήτησα! Και να μην είσαι στεναχωρημένος ούτε εσύ ούτε η μαμά. Και να φέρει και φάρμακα για τη γιαγιά.. Αυτά του ζήτησα!
Ο πατέρας γύρισε το κεφάλι από την άλλη για να κρύψει από τη μικρή τα γεμάτα δάκρυα μάτια του, αδυνατώντας να βρει λέξεις για να παρηγορήσει τον άγγελό του, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό..
Την ίδια στιγμή από την τηλεόραση ακουγόταν ένα παπαγαλάκι που ζητωκραύγαζε για κάποια λευκή εβδομάδα…
Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΚΑΛΙΟΣ
Αναπολήσεις
(σε
βαρναλικό στυλ)
Φοράω
τα τσαρούχια μου
Τα
δένω όσο μπορώ καλά
Πάω
για ξύλα και κλαδιά
Μαζί
με τʼ άλλα τα παιδιά
Είναι
χειμώνας και βαρύς
Για
να πεθάνουμε θαρρείς
Είναι
βαρύς
Ρούχα
ζεστά που να τα βρεις
Ένα
σακάκι μα κι΄αυτό
Φτιαγμένο
από μουσαμά
Με
της Μαμάς τα χέρια
Για
χειμώνα και για καλοκαίρια
Το
φαγητό πολύ φτωχό
Μια
φέτα ψωμί καλαμποκιού
Κι
ένα κρεμμύδι ζωντανό
Κι
ένα αυγό που τόχει βρει
Η
Μάνα στο σανό
Κότα
δικιά μας πουθενά
Τις
φάγαμε, να εδωνά
Και
στέρεψε το βιος μας
Βάσανο
σκέτο η ζωή
Βάσανο
και η συλλογή
Για
έναν άλλο κόσμο
Ηλιούπολη
2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)