"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2021
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2021
Τάσης Χριστογιαννοπουλος-Κώστας Μάκρας (Ο εαυτος μου)
Ο εαυτός μου
Σαν ένοιωσα πως είμαι ο εαυτός μου
ερήμωσε ο νους μου από σκέψεις
και στάθηκα απρόσμενα εμπροός μου.
Με στίχειωσαν ξανά τούτες οι λέξεις :
''την περιφάνεια ή τη ντροπή του κόσμου
θα πρέπει στη ζωή σου να διαλέξεις''.
Μουσική Κώστας Μάκρας
Στίχοι Μάριος Μάκρας
Τραγούδι: Τάσης Χριστογιαννόπουλος
Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2021
Χαρούλα Βερίγου: "Οι λέξεις στον ποιητικό λόγο γίνονται σκαλοπάτια για την ελευθερία"
Η γραφή είναι ιερή υπόθεση, αποτελεί επιθυμία και ανάγκη ασυμβίβαστη τελικά. Γράφω, θαρρείς και κάνω ανακωχή και πόλεμο μαζί, με τον μέσα μου άνθρωπο ανάβοντας όλα τα σκοτάδια. Στη δημιουργική μου μοναχικότητα δεν υπάρχει σύνορο. «Το έργο που παράγει ο άνθρωπος είναι ιερό κι ας μην είναι ιερός αυτός ο ίδιος» λέει ο Άγγελος Τερζάκης και συμπληρώνει: «Όλη η μυστική διαδικασία της Τέχνης σε αυτό στηρίζεται. Στο να παράγεις ιερότητα από την αμαρτία σου». Αγαπώ τις ώρες που γράφω, παίρνουν μεταγραφή οι αμαρτίες μου.
Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2021
Αλέξανδρος Βαναργιώτης - ΛΕΩΝΙΔΑΣ
Αλέξανδρος Βαναργιώτης- Οι δρόμοι μέσα στην ομίχλη
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2021
ΥΓΡΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2021
Τάσης Χριστογιαννόπουλος- Σε κάποιο μαγαζί. Μουσική Η.Ανδριόπουλος, Στίχοι Μιχάλης Μπουρμπούλης
ένα τραγούδι παίζει
παλιό τραπεζομάντιλο
σε αδειανό τραπέζι.
Κοιτάζω το φουστάνι σου
Που `χει κι αυτό γεράσει
εδώ μες στα προάστια
ποιος θα με λογαριάσει.
Κάποιος καημός που άναψε
κι ο κόσμος σκοτεινιάζει
σαν το τραγούδι το παλιό
που κλαίει κι αναστενάζει
ΤΑΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ - ΝΑΟΙ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
και κορίτσια ωραία
με το σταφύλι στα δόντια που μας πρέπατε!
Πουλιά το βάρος της καρδιάς μας ψηλά μηδενίζοντας
και πολύ γαλάζιο που αγαπήσαμε!
Φύγανε φύγανε
ο Ιούλιος με το φωτεινό πουκάμισο
και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά.
Φύγανε φύγανε
και βαθιά κάτω απ’ το χώμα συννέφιασε ανεβάζοντας
χαλίκι μαύρο
και βροντές, η οργή των νεκρών
και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά των βράχων τ’ αγάλματα
Το εισιτήριο - Διονύσης Τσακνής
σα νά 'χω χάσει το εισιτήριο. Οι κάβοι
ν’ αφροκοπάν, κι οι αφροί να το κουνάνε
μεσ’ στους καπνούς του - όρνιο - ένα καράβι
Κι εγώ να ψάχνουμαι εδώ χάμω. Κι όλο-όλο
το εισιτήριο να λέω συντρόφοι ωραίοι!...
Και να μην έρχεται μια βάρκα ως το μώλο,
να μη φαινώνται πουθενά οι βαρκαρέοι...
Οι βαρκαρέοι!... Το εισιτήριο!... Να τρέμει
- ζαγάρι εντός μου - η Χαλκίδα και τα όρη.
Κι εκεί να τόχουν συνεπάρει οι ανέμοι
μετέωρο - μες στις αχλές του - το βαπόρι...
Ω διάολε!... Όλα νά 'χουν χαθεί και νά 'χουν πάει
κι οι ανθρώποι δραπετεύσει από τους τόπους,
κι αυτό το πλοίο να τραβάει και να τραβάει
χωρίς μηχανικούς, χωρίς ανθρώπους...
Και χωρίς φώτα. Ακυβέρνητο! Και όλο
να χλιμιντράει στο χάος. Κι ως θα κλαίω
- κιόλας να ψάχνουμαι, να ψάχνουμαι στο μώλο
κι όλο για κείνο το εισιτήριο να λέω...
Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2021
Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2021
Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021
Τάσος Κακλαμάνης-Γιώργος Μιχελάκης, Δημήτρης Αλεξάνδρου
Τέσσερα ποιήματα του Νάσου Βαγενά: ο ερωτισμός στην ποίησή του
Πάνος Παπαϊωάννου & Μαρία Παπαγεωργίου - Αυτός Που Αγαπάς (Someone You L...
δε θέλεις να μιλήσεις για όσα σκέφτεσαι βουβά
δεν μας ακούει κανείς μα ακούει η καρδιά σου
και όλα τα φυλάει κρυφά
ζητάς ένα φιλί και μέσα μου βουλιάζεις σαν ομίχλη σαν καπνός
στο τζάμι ένα πουλί
χτυπά και σου φωνάζει ότι άλλαξε ο καιρός
και εσύ νιώθεις πως
Αυτός που αγαπάς
δεν είναι η σκιά σου δεν πάει όπου πας
καθώς τον κρατάς
θα φεύγει μακριά σου
αυτός που αγαπάς
Διστάζεις να μου πεις
δε θέλεις να χαλάσεις την στιγμή που μας γεννά
δε μας ακούει κανείς μα ακούμε την καρδιά μας να χτυπάει δυνατά
ζητάς ένα φιλί και μέσα μου βυθίζεσαι σαν πυρομένο φως
στο τζάμι ένα πουλί
χτυπάει και σου φωνάζει ότι ήρθε ο καιρός
και εσύ ξέρεις πως..
Αυτός που αγαπάς
θα γίνει σκιά σου θα πάει όπου πας
καθώς τον κρατάς
θα ζει πια βαθιά σου
αυτός που αγαπάς
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2021
Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021
Γιάννης Μαρκόπουλος - Το Δρόμο Σου Οι Λεύκες Ασήμωναν - Official Audio R...
Στίχοι: Γιώργος Παπακώστας
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
1. Νικήτας Τσακίρογλου
Το δρόμο σου οι λεύκες ασήμωναν.
Οι λεύκες υμνούσαν τους πέτρινους ναούς,
υμνούσαν και τους πανέλληνες.
Αυτοί οι πανέλληνες έφυγαν όταν οι Τρώες
στην ανέντιμη πράξη τους
έκαναν θυσία στο βωμό του καύχους.
Αυτοί οι πανέλληνες έγνεψαν απ’ τη σελήνη ψηλά
την κάθοδο των επαναστατημένων ανταρτών.
Τριήρεις φορτωμένες κορμιά εκεί στον μόλο του Μαρμαρά
φέρνουν την ομορφιά της άνοιξης.
Ανυποψίαστη η γη στην οργή του Πριάμου,
ανυποψίαστη στη θλίψη και στην ερημιά,
το δρόμο σου οι λεύκες ασήμωναν.
Η Χώρα - Γιάννης Μαρκόπουλος (ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΟ)
με τη κλωστή και με τη γνώση η Αριάδνη θα ενώσει
αυτή τη χώρα που σημαίνει, το γαλαξία να υφαίνει,
που έχει κάστρα κι ομορφιά και δε στεριώνουνε τα στοιχειά.
Όταν η τέχνη κι η ιστορία μας λύνουν κάθε απορία,
γεννούν ψυχή με φως γλυκό στης Μεσογείου το γιαλό.
Είσαι η χώρα η αντάρτισσα, όταν γεννιόμουν σ’ αφουγκράστηκα.
Πήρα εικόνα πήρα φως κι έγινα χορευτής λαός.