Εκδρομή - Δάφνη Ζουρνατζή

Αρτεμώνας Οικονομίδης Νίκος Σπανού Κυριακή live

Δάφνη Ζουρνατζή - Ο χορός των Κορυβάντων

Δάφνη Ζουρνατζή - Από Μεγάλον Έρωτα

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Στίχοι: Πόλυς Κυριακού

Από το δίσκο «Εντεύθεν»

Από μεγάλον έρωτα,
βγήκαν μεγάλα δέντρα
από χαράδρες και γκρεμούς
και σίδερα και πέτρες
πάνω στο πιο ψηλό βουνό
με μυστικές κρυψώνες
εκεί που οι καρδιές ξυπνούν
και ξενυχτάνε μόνες

Ότι αγαπώ, θα τα κρατώ
και ότι ποθώ θα το ζητώ

Από μεγάλον έρωτα
φύγαν κρυφά καράβια
αφηνιασμένα αλογά
με γκέμια σαν δοξάρια
έντυσαν με τα σύννεφα την ομορφιά του κόσμου
και φέραν με τα κύματα τη μυρωδιά του δυόσμου

Ότι αγαπώ...

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑΝ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Β'1 Μέρος: Επιλογές από έργα του συνθέτη

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑΝ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Β' Μέρος: Επιλογές από έργα του συνθέτη

Το δεύτερο μέρος της συναυλίας, όπου στην ερμηνεία τη σκυτάλη πήραν οι Λάκης Χαλκιάς, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Δάφνη Ζουρνατζή και Γεωργία Φασουλάκη

1001 Gram

Γιώργος Σεφέρης ~ Το Φώς (Απόσπασμα)

ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ - ANGELIQUE IONATOS - ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Νάμα - Οδυσσέας | Nama - Odysseas - Official Video Clip

If You Go Away - Helen Merrill & Stan Getz (Tribute to Virna Lisi)

Μαλεβίτσης / Ἡ τραγωδία τῆς ἱστορίας

‎Dimitris Pallis‎ προς Χρήστος Μαλεβίτσης

3 ώρες · 
Ὁ κριτικὸς διάλογος ἔχει ἀπὸ καιρὸ ὑπερβῆ τὰ ὅριά του. Τοῦτο ἐπιβάλλεται νὰ κατανοηθῆ ἐπειγόντως. Ἀρκετὰ ἐκρίναμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Τώρα ὀφείλομε νὰ ἀγαπήσωμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Καὶ ἐδῶ εἶναι ἀκριβῶς ποὺ θὰ κριθοῦμε! Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἔχομε διαβληθῆ τόσο πολύ, ποὺ χάσαμε τὴν ἐκτίμηση στοὺς ἑαυτούς μας. Κάτω ἀπὸ τὸ ψυχρὸ ἀνα-κριτικὸ φῶς φαντάξαμε μικρόνοες, μικρόψυχοι, ζωώδεις, συμφεροντολόγοι, γελοῖοι – ἀλλὰ καὶ ἄρρωστοι.

Ἡ ὑπερβολὴ τῆς κριτικῆς ἐρήμωσε τὴν ἱστορία καὶ ἀντιλαμβανόμαστε τὴν ἐρημία νὰ πλήσση τὰ ζωτικὰ κέντρα μας. Ἡ χωρὶς ὅρια κριτικὴ κατάντησε ὀλετήρια ἀκρισία. Ὑπερέβη τὰ φράγματά της καὶ ξεχύθηκε στὴ γεωργημένη χώρα, ποὺ καλλιεργήθηκε ἀπὸ φιλόπονα καὶ ἀγαπητικὰ πνεύματα...

Στὸ φάσμα τῶν δραστηριοτήτων τῆς συνείδησης ἡ ζώνη τῆς κριτικῆς ἀντιστοιχεῖ πρὸς τὴν περιοχὴ ὅπου ὡς ἀλήθεια ἰσχύει ἡ «ἐξωτερική», «ἀντικειμενικὴ» ἀπόδειξη. Ὅσο ἡ ὕπαρξη ἀπομακρύνεται ἀπὸ τοὺς χώρους ποὺ ἰσχύει αὐτὴ ἡ ἀλήθεια, ἄλλο τόσο καὶ ἡ κριτικὴ λειτουργία χάνει τὴν ἰσχύ της, τὸν λόγο της καὶ τὸ προβάδισμά της. Ὑπάρχει ἡ ἐντεῦθεν τοῦ ὁρίου τῆς κριτικῆς ἀκρισία, ὅπου βέβαια ἡ ἄκριτη διαγωγὴ εὐνοεῖ τὴν μηδαμινότητα καὶ τὴν μετριότητα καὶ τὴν χθαμαλότητα. Ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἡ ἐκεῖθεν τοῦ ὁρίου τῆς κριτικῆς «ἀκρισία», ὅπου ἡ κριτικὴ δράση καταντάει ὕβρις καὶ λεηλασία τῶν ἱερῶν τῆς ἀνθρωπότητας. Αὐτὴ τὴν ἱεροσυλία τὴν ἄσκησε ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος καθ’ ὑπερβολήν. Δὲν εἶχε ἀντιληφθῆ ὅμως πὼς στὰ ἀδειασμένα ἱερὰ ἐγκαθίστανται οἱ δαίμονες. Καὶ αὐτοὶ δὲν ἀφήνονται στὴν καταλυτικὴ ἐπενέργεια τῆς κριτικῆς, ὅπως μεγάθυμα ἀφήνεται ἡ ἱερότητα.

Χρῆστος Μαλεβίτσης / Ἡ τραγωδία τῆς ἱστορίας (σ.σ. 260, 261)

The Promise Michael Nyman

Sunset in China by Tsiantis Christos

Patmos-Painting Aivazovsky Music C.Tsiantis

Σπύρος Ποταμίτης 21 ώρες · Για όσους ξενυχτάνε ακόμα…

Στην κουπαστή μιας γαλέρας θαρρούσα αποκοιμήθηκα,

ώσπου ξύπνησα σε γαλάρια στήθη νιας ομορφογυναίκας
με το χείλι που σπάραζε στο ρωγοβύζι της, γυμνό από
ενοχές. Λεβέντρα κόρη καραβοκύρη, Αυγουστιανή,
απ’ του μπάτη το παιχνίδισμα στον αφρό της ήβης,
θεά γυναίκα με του πελάγου τον γλαρό τον κόρφο,
αμάλαγη απ’ της ξενιτιάς το χέρι, καλέστρα μάνα
στων φιλιών μου τ’ αποπαίδια, δροσόκορφου αίνου
μάλαμα και της αγαπησιάς ντόμπρε δεσμώτη, θεά
απ’ ανθρώπου σάρκα που μυροβολάει ζωής ανάγκη,
ανεμοθώρητη πάνω στα ξάρτια της άστερης νυχτιάς
δες πώς γονυπετής μπροστά σου, δούλος της ομορφιάς,
πλανιέμαι για των νησιών σου τ’ απάτητα ακρογιάλια…

Πίσω μη δεις τη συμφορά μας, λαός της πλάκας τρέχει
σ’ αφηνιασμένα καταφύγια να κρυφτεί ο συρφετός, ωιμέ
που ήταν γονατιστός κάτω από σημαίες ξένες της δόξας
τάχα, ίσως χρυσά κουτάλια, ίσως πλούτοι, μα να η κατάντια!

Λεβέντρα κόρη πνίξε με κάλιο, μα μη γυρίσεις πίσω να δεις!

Σπύρος Ποταμίτης- Υποδοχή του Αυγούστου…

Απ’ το αργυρόνημα της μισής σελήνης κρατιέμαι Ερμιόνη.
Πέρα απ’ το νανούρισμα του φλοίσβου, πλέω ή βουλιάζω
καθώς βαρύ το σκάφανδρο που μου έλαχε κι ασήκωτο
ναρκοθετεί τις παλίρροιες των ονείρων μου. Εσύ κόρη
της τρανής απαχθείσας κι εγώ ο μετά από αιώνες ξένος
στον ορυμαγδό της δόξας μ΄ ενός δαδιού φως, ιλαρό,
να εξορύσσω απ’ το σκοτάδι τους φαιούς του μανδύες
να ντυθούν οι αλησμονημένοι πεινασμένοι του κόσμου.

Πόσο λίγος, ο πολύς χρόνος των αιώνων, μας έδεσε
ν’ αγγιζόμαστε πισθάγκωνα ψέμα κι αλήθεια στων Τρώων
την υπερήφανη ήττα για της μάνας σου τα καπρίτσια
και της δικής μου την ευγενική ψυχή που καίω για να υπάρξω.

Πόσο λίγος, ο απέραντος έρωτας, για κείνο το φιλί
που οι άνθρωποι νομίζουν πως βρέθηκαν εδώ με χείλη!

Απ’ το αργυρόνημα μιας ολόκληρης φωνής που δε σώπασα!

[Καλό Αύγουστο να έχουμε ❤️ ]

Στέλλα Τεργιακή · Αυγουστιάτικες θύμησες

Από μικρή ήθελα ν’ ατενίζω τ’ αστέρια ν’ ανατέλλουν

πάνω στους καυτούς Αυγουστιάτικους ουρανούς

σιμά με τα ολόφωτα λαμπερά φεγγάρια,

γράφοντας ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη

που συμπορεύονται…

Πάντα μου άρεσε ν’ αγναντεύω σκεπτόμενη

απ’ τα μπαλκόνια της ζωής

τους έναστρους ιριδίζοντες ουρανούς,

τους υποταγμένους ανθρώπους

τις ανυπότακτες ψυχές,

τις προκαταλήψεις των σθεναρών αντιδράσεων…

στο καλό κ’ αγαθό.

Ήθελα ν’ αφουγκράζομαι τα τζιτζίκια

να τρυγούν τις ακτίνες στο μεσημεριάτικο ήλιο,

τα νερά που τρέχουν αχόρταγα

να ξεδιψάσουν τις χίμαιρες

και τις γαλάζιες θάλασσες

ω … τις απέραντες γαλάζιες θάλασσες του Αιγαίου

που έκλεβαν με τόση μαεστρία το βλέμμα μου…

Πάντα μου άρεσε να εναποθέτω τη ματιά μου

πάνω στ’ αμέτρητα αστέρια τα βράδια

που ακούγεται στο λαγκάδι δίπλα

να τραγουδά το τριζόνι

και να αναμετρώμαι με τον εαυτό μου

σκεφτόμενη την συναισθηματική νοημοσύνη

του κόσμου…

Τα χρόνια πέρασαν

κι οι μέρες δεν αντιστέκονται πια

στο κατρακύλισμα των καιρών!

Όμως εκείνα τ΄ Αυγουστιάτικα φεγγάρια της νιότης μου

πάντα θα γεμίζουν με θαλπωρή την Ψυχή μου.

© Στέλλα Τεργιακή

27.7.2020

( Απ’ την νέα μου υπό έκδοση ποιητική συλλογή «Αέναη γνώση»)

Lana Del Rey - Summertime Sadness (Official Music Video)

Επέστρεφε, στίχοι Κ.Π. Καβάφη

Sabah el nur