"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019
Κυριακή 21 Ιουλίου 2019
Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019
Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019
ΗΕΛΤΙΟΣ-Ο ΑΝΕΜΟΣ
Ελληνόφων ο άνεμος φυσάει στις παραλίες
και σκορπάει τενεκεδάκια αργυρά στην ερημωμένη πόλη
στην αγορά, στο χρηματιστήριο αξιών και στις εκκλησιές
όπου ξέχασαν το Μάξιμο τον Ομολογητή κι έμαθαν να λειτουργούν
δίχως θεό κι ανάμα κοινωνίας.
4/7/2019
και σκορπάει τενεκεδάκια αργυρά στην ερημωμένη πόλη
στην αγορά, στο χρηματιστήριο αξιών και στις εκκλησιές
όπου ξέχασαν το Μάξιμο τον Ομολογητή κι έμαθαν να λειτουργούν
δίχως θεό κι ανάμα κοινωνίας.
4/7/2019
Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019
Τάσος Λειβαδίτης - «Η άλλη μεριά του φεγγαριού»…
OGDOO.GR
(ΣΠΑΝΙΟ VIDEO - ΔΕΙΤΕ 3 ΕΚΠΟΜΠΕΣ) Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος σκιαγραφεί το «πορτρέτο» του το 1996 στην ΕΡΤ. Αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη Ένα ξεχωριστό τη...
Κυριακή 30 Ιουνίου 2019
► Θάλασσα του πρωϊού - Κ.Π. Καβάφης (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
Εδώ ας σταθώ
κι ας δω κι εγώ τη φύση λίγο
θάλασσα του πρωιού
κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη
Όλα ωραία και μεγάλα φωτισμένα
λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη
Εδώ ας σταθώ
κι ας γελαστώ πως βλέπω αυτά
τα είδα αλήθεια μια στιγμή
σαν πρωτοτοστάθηκα
κι όχι κι εδώ
τες φαντασίες μου
τα ινδάλματα της ηδονής
κι όχι κι εγώ
Όλα ωραία και μεγάλα φωτισμένα
λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη
Τρίτη 18 Ιουνίου 2019
Λιώμα σε Γκρεμό - Παντελής Παντελίδης (official video clip)
Στίχοι: Παντελής Παντελίδης
Μουσική: Παντελής Παντελίδης
Παύω πλέον να σε νοιάζομαι, δε σε χρειάζομαι
Και απορώ πόση αξία σου `χα.
Παύω πλέον να σε σκέφτομαι, το λέω και ντρέπομαι
Και όσα ακούμπησες πετάω ρούχα
Και μην πιστέψεις ότι πάω να τρελαθώ για σένα
Και μην πιστέψεις ότι ήτανε γραφτό
Εσύ με μένα μια ζωή να ζήσουμε μαζί
Και μην πιστέψεις σε σενάρια τρελά ρομαντικά
Και άλλα τέτοια χαζά
Πως κάθε βράδυ μόνος κλαίω
Όλα είναι στο μυαλό άκου εμένα που σου λέω...
Τυχαία γνωριστήκαμε, τυχαία φιληθήκαμε
Τυχαία ερωτευτήκαμε, τυχαία εμείς πεθαίνουμε, μωρό μου!..
Πίστεψε και αυτό σε παρακαλώ
Ποτέ δεν σκέφτομαι τα βράδια μας
Ποτέ τις νύχτες δεν μεθάω.
Πίστεψε και αυτό λιώμα σε γκρεμό
Δεν σε χρειάζομαι, τα μάτια σου δεν βλέπω, στο κενό πηδάω...
Και μην πιστέψεις ότι πάω να τρελαθώ για σένα
Και μην πιστέψεις ότι ήτανε γραφτό
Εσύ με μένα μια ζωή να ζήσουμε μαζί
Και μην πιστέψεις σε σενάρια τρελά ρομαντικά
Και άλλα τέτοια χαζά
Πως κάθε βράδυ μόνος κλαίω
Όλα είναι στο μυαλό άκου εμένα που σου λέω...
Τυχαία γνωριστήκαμε, τυχαία φιληθήκαμε,
Τυχαία ερωτευτήκαμε, τυχαία εμείς πεθαίνουμε, μωρό μου!..
Πίστεψε και αυτό σε παρακαλώ
Ποτέ δεν σκέφτομαι τα βράδια μας
Ποτέ τις νύχτες δεν μεθάω.
Πίστεψε και αυτό λιώμα σε γκρεμό
Δε σε χρειάζομαι, τα μάτια σου δεν βλέπω, στο κενό πηδάω...
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε - Β. Καρράς - Π. Παντελίδης
Εγώ της έδινα στοργή βασίλισσα την είχα
οτι κι αν ζήταγε στη γη όλα της τα παρείχα Εγώ όσα της έλειπαν καψούρα και αλητεία μα ούτε αυτά την κάλυψαν την έκανε η .. κυρία.. Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε Για τον ίδιο ανθρωπο μιλάμε για τον ίδιο πόνο ξενυχτάμε Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε τυραννιέται αυτή και εμείς γελάμε Σημάδια έβρισκα επάνω της κι απλώς το προσπερνούσα τόσο πολύ την ήθελα τόσο την αγαπούσα Σ' εσένα πάντα γύριζε σε ζήλευα να ξέρεις που να 'ξερα οτι και εσυ το ίδιο υποφέρεις.. Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε Για τον ίδιο ανθρωπο μιλάμε για τον ίδιο πόνο ξενυχτάμε Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε τυραννιέται αυτή και εμείς γελάμε
Τετάρτη 12 Ιουνίου 2019
Τρίτη 4 Ιουνίου 2019
Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019
Πέμπτη 23 Μαΐου 2019
WITHOUT YOU ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ
Marie Wilson-Βαλαωρίτη
WITHOUT YOU
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ
στον ιδανικό απελπισμένο
του Νάνου Βαλαωρίτη
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ
στον ιδανικό απελπισμένο
του Νάνου Βαλαωρίτη
Σακατεμένοι έρωτες το ηλιοβασίλεμα
ραγισμένες καρδιές χωρισμοί σπαρακτικοί
τραγικοί αποχαιρετισμοί, όνειρα τσακισμένα
ραγισμένες καρδιές χωρισμοί σπαρακτικοί
τραγικοί αποχαιρετισμοί, όνειρα τσακισμένα
απόπειρες αυτοκτονίας, οι ευτυχισμένες
στιγμές απομακρύνονται με πλοίο
ρίχνοντας γράμματα στη θάλασσα
στιγμές απομακρύνονται με πλοίο
ρίχνοντας γράμματα στη θάλασσα
τινάζοντας μαντίλια αποχαιρετιστήρια
συνοφρυωμένος ουρανός, αφόρητη μοναξιά
θα πεθάνουν χωρίς εσένα ένα πλήθος
συνοφρυωμένος ουρανός, αφόρητη μοναξιά
θα πεθάνουν χωρίς εσένα ένα πλήθος
άνθρωποι που ξυπνάνε για μιαν ακόμα
μελαγχολική αυγή χωρίς επαύριο
χαμένες ευκαιρίες πρόσωπα που σβήνουν
μελαγχολική αυγή χωρίς επαύριο
χαμένες ευκαιρίες πρόσωπα που σβήνουν
από την παγωμένη μνήμη σαν να μην
υπήρξαν ποτέ έξω απ’ το ψυγείο
αβάσταχτη πλήξη χωρίς εσένα
υπήρξαν ποτέ έξω απ’ το ψυγείο
αβάσταχτη πλήξη χωρίς εσένα
όταν άνοιξε η πόρτα του ταξί ήξερα
πως θα σε χάσω για πάντα
πήδηξες μέσα βιαστικά αθλητική
με βαλίτσα και αδιάβροχο
πως θα σε χάσω για πάντα
πήδηξες μέσα βιαστικά αθλητική
με βαλίτσα και αδιάβροχο
χωρίς κανένα χαμόγελο συμπόνιας
πόσες ακόμα βραδιές εβδομάδες μήνες
θα υπάρχω χωρίς εσένα
μ’ ένα μάτσο βιολέτες για παρηγοριά
πόσες ακόμα βραδιές εβδομάδες μήνες
θα υπάρχω χωρίς εσένα
μ’ ένα μάτσο βιολέτες για παρηγοριά
ήσουν η προτελευταία ελπίδα μου
και τώρα την έχασα κι αυτή
είμαι μια μπάλα αδέσποτη που κυλάει
στο διαδίκτυο του μικρού συμφέροντος
και τώρα την έχασα κι αυτή
είμαι μια μπάλα αδέσποτη που κυλάει
στο διαδίκτυο του μικρού συμφέροντος
σακατεμένοι ήρωες το ηλιοβασίλεμα
σκοτωμένος ουρανός μολυβένια θάλασσα
αμυδρές ανταύγειες προσώπων στα νερά
σκοτωμένος ουρανός μολυβένια θάλασσα
αμυδρές ανταύγειες προσώπων στα νερά
άγαλμα γυναικείο χωρίς
μνήμη με μάτια τυφλά
δεν κοιτάζει πουθενά
δεν βλέπει τίποτα
μνήμη με μάτια τυφλά
δεν κοιτάζει πουθενά
δεν βλέπει τίποτα
ένα δέντρο σαλεύει δεν ξέρει να μιλήσει
αμύθητα χαμένα πλούτη στην Ασία
γιατί να πεθάνει τόσο νέος
ο ωραίος ανήσυχος κατακτητής
μια μαύρη σελήνη μεσουρανεί
το τοπίο έχει αναληφθεί
μια τεράστια γομολάστιχα
έσβησε μέσ’ στην ομίχλη τα παιδιά
αμύθητα χαμένα πλούτη στην Ασία
γιατί να πεθάνει τόσο νέος
ο ωραίος ανήσυχος κατακτητής
μια μαύρη σελήνη μεσουρανεί
το τοπίο έχει αναληφθεί
μια τεράστια γομολάστιχα
έσβησε μέσ’ στην ομίχλη τα παιδιά
χωρίς εσένα τίποτα δεν υπάρχει
στον ανοίκειο κόσμο εδώ κάτω όλα είναι ξένα
χωρίς εσένα δεν θα μπορέσω να πεθάνω
ούτε να ξαναγράψω μια γραμμή
στον ανοίκειο κόσμο εδώ κάτω όλα είναι ξένα
χωρίς εσένα δεν θα μπορέσω να πεθάνω
ούτε να ξαναγράψω μια γραμμή
τι αγιάτρευτη θλίψη τι καημός
τι σπαραξικάρδια ατυχία
χωρίς εσένα χωρίς εμένα
χωρίς κανέναν
τι σπαραξικάρδια ατυχία
χωρίς εσένα χωρίς εμένα
χωρίς κανέναν
Αθήνα, 17 Γεν. – 29 Ιουλίου 2004
Painting: Marie Wilson-Valaoritis
Atlantis under the Sea, 1952-1954, Paris.
Oil on canvas mounted on board (27 x 22).
Atlantis under the Sea, 1952-1954, Paris.
Oil on canvas mounted on board (27 x 22).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)