Share

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

ΗΕΛΤΙΟΣ- ΤΙ ΗΝ ΕΙΝΑΙ


Αχ, αυτό το «τί ήν είναι» του Αριστοτέλη
Σε μπελά με έχει βάλει,
Κι απορώ  αν  τό’χουν καταλάβει.

Τα χρόνια που μεγάλωνα και μέστωνα
Όλοι συχνά μου έλεγαν, είσαι μικρός ακόμα
Μα κι όταν μεγάλωσα, οι εξουσίες  σταθερά μου απαντούσαν:
αυτό δε γίνεται.
Ώσπου  ασπρίσαν τα μαλλιά μου
Και κανείς πιά δε νοιάζεται να πει οτιδήποτε--

Εκτός από κάποιους  εστεμμένους καρδινάλιοιυς που
Δε χάνουν ευκαιρία για να  πουν
Πως τώρα πέρασαν τα χρόνια.

13-11-2017

Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

ΕΡΜΗ ΚΑΡΔΙΑ (τραγ.)- Κ. ΤΣΙΑΝΤΗΣ



1
Έρμη καρδιά, σ’ αγριεμένα χρόνια
Έρμη καρδιά κρατήσου στο βοριά                                
Την  Αντιγόνη πήρανε σ’ υλόφρονα  σαλόνια
Κι οι γύπες αφανίζουνε  τ’ ανθρώπου τη θωριά.

Έρμη καρδιά στη κόλαση που ζούμε
Ένα σου γράμμα διαβάζω απ’ τα παλιά
Κλωνί βασιλικό και δυο φιλιά  να βρούμε
Στο περιθώριο  μέσα στη λησμονιά. 
2
Έρμη καρδιά, το θαύμα  καρτερούμε
Και το Χριστό στο σπίτι του φονιά
Έναν  εξόριστο θεό στη σκοτεινιά  να βρούμε
Στου  βρέφους το χαμόγελο  του  νου τη φωτεινιά.

Έρμη καρδιά στη κόλαση που ζούμε
Ένα σου γράμμα διαβάζω απ’ τα παλιά
Κλωνί βασιλικό και δυο φιλιά να βρούμε
Στο περιθώριο  μέσα στη λησμονιά.


Gymnopedie No. 3 Wahneta Meixsell

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Chopin, Prelude No 16 / Vassilis Tsabropoulos

CHOPIN - Polonaise Op. 26 No 1 (Vassilis Tsabropoulos)

ΗΕΛΤΙΟΣ- Έρμη καρδιά

Έρμη καρδιά, σ’ αγριεμένα χρόνια
Έρμη καρδιά, κρατήσου στο βοριά                                
Την  Αντιγόνη κλείσανε σε υλόφρονα  σαλόνια
Κι οι γύπες αφανίζουνε  τ’ ανθρώπου τη θωριά.

Έρμη καρδιά, το θαύμα  καρτερούμε
Και το Χριστό στο σπίτι του φονιά
Έναν  εξόριστο θεό στη σκοτεινιά  να βρούμε
Στου  βρέφους το χαμόγελο  του  νου τη φωτεινιά.
28-29 Οκτ.2017.

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Άνοιξε χείλι μ' άνοιξε - Επιτραπέζιο Θράκης (Χρ. Αηδονίδης)

Ρουμπαλιά, Γαρουφαλιά - Μικρασιάτικα τραγούδια (Μιχαλίτσι Βιθυνίας)

ΗΕΛΤΙΟΣ- ΛΕΥΤΕΡΙΑ

Αζήλευτος ο πόλεμος ( Πλάτων)
Κι ο Λόγος που πασκίζει τη βαρβαρότητα να εξημερώσει
Μάταιος δεν είναι. Δυσπρόσιτο όμως το φως του και δε φτάνει παντού.

Νάρκισσος  ο κατακτητής κι  ο ασεβής 
νομίζει πως με τα όπλα και το χρυσάφι του όλα  μπορεί να τάχει και τα ορίζει.

Και  επανέρχεται  μοιραία στο διάβα του καιρού  
η  ώρα  του Μαραθώνα
Και στο μέτωπο σπεύδουν με  ό,τι έχουν οι γενναίοι
τη Λευτεριά να υπερασπιστούν και τη βαρβαρότητα να πολεμήσουν, 
δίχως ποτέ να λογαριάσουν
ποιός  θα πεθάνει και ποιός θα ζήσει.
28-10-17.