Ζωή Δικταίου- Μονόλογος.

Συκοφαντημένη σκιά στα χαλάσματα, περιφέρεται

ερημοπούλι μαύρο

με το φεγγάρι ν’ αρμενίζει στα μεγάλα της μάτια

και το κεχριμπάρι δεμένο σε Γιαννιώτικο ασήμι στα μαλλιά.

Στο Bλαχομαχαλά στο Φιλιάτι

στις ώχρες τού μεσημεριού όταν η πέτρινη οδύνη μετριέται

στην ελεημοσύνη της θύμησης και στη σιωπή,

στην παλινόστηση της περιπλάνησης

με την προφητεία της απωθημένης αγάπης

και τής προδομένης έγνοιας στο άσωτο βλάστημα τού βάτου,

Μπούμπααλ, με τον αστείρευτο μετανιωμό

και το σβησμένο φανάρι στο χέρι,

με τον άσπρο κρουσταλλένιο λαιμό πριν τον χαράξει το μαχαίρι,

Μπούμπααλ, με την κεντημένη φλαμουριά στο φουστάνι

Μπούμπααλ, με τη φιλιωμένη ερημιά στο βλέμμα

και το φιλί στο μαντήλι.

 

Αμφιβάλλεις ακόμα,

ακόμα και τώρα που χτενίζει ο καιρός το αλάτι στα βλέφαρα

ακόμη και τώρα που τα αρχαία πεπρωμένα βρίσκουν φωνή,

εσύ κρέμασες τα παλιά κονίσματα πίσω απ’ την πόρτα

τώρα που οι άνθρωποι σου πεθαίνουν σε απλοχωριά

και οι φίλοι φεύγουν μαζί με τους καρβουνιασμένους ίσκιους

εκεί που ξαπολύθηκαν οι άνεμοι φαρμακωμένοι στις κορφές,

εκεί που σπαταλήθηκαν οι μέρες

και οι νύχτες σοδειασμένες αντιφεγγίζουν στα πράσινα χαλκώματα

διάχρυσες τύψεις.

Λίγο πιο κάτω στη ρεματιά, αλλιώτικα κυλάει ο χρόνος,

κυλάει στο νερό,

ένας θρήνος, ένα ξεχασμένο μοιρολόι, ένα τραγούδι της ξενιτιάς

κι άλλο ένα μολυβένιο παράπονο της αγάπης

αλάργεψε στ’ αγνάντεμα,ώρα που μαραγκιάζει η καρδιά

και οι σκέψεις πετούν σκλήθρες και σπίθες πάνω στ’ αγκάλιασμα.

Ασύνηθα οι λέξεις χωρίζονται στα δυο,

ασύνηθα η γλώσσα ξεχασκίζει φόβους και κρίματα

ορφανεμένο το παράπονο στην κάψα της ξερολιθιάς

με τη μοσχοβολιά της κουμαριάς ατρύγητη

στην καταφρονεμένη αθωότητα,

και τους αιώνιους μισεμούς να παραμονεύουν στ’ ανήλιαγα περάσματα.

Στα ερείπια δυο πεύκα κατάφεραν να υψώσουν ανάστημα

στην πίσω πλευρά, στην κατηφόρα πάνω από το χάνι

τ’ ακούς να μιλούν μερώνοντας τον άνεμο

είναι οι ψυχές τους λένε…

Οι δάφνες με τους πικρούς καρπούς

και οι μυρτιές με τα κεντημένα φύλλα

καλούν τις σκιές κι εκείνον που τις κυβερνά

να σπάσει το σταμνί και το ρόδι στο καλντερίμι.

Μια τριμμένη κλωστή κρατά το μανδραγόρα στο πόρτεγο

δεμένες οι πληγές, δυο δυο φιλεύουν την αλήθεια.

Συντόμεψαν κάποιες ζωές, κρίμα κι άδικο,

μόνο οι στάχτες, λένε,

κάποιες φορές καπνίζουν στην ανοιγμένη καμινάδα

όταν μια φωνή λεηλατεί τη βροντή μ’ ένα παράπονο.

Αναβάλλονται οι χαρές

ξεμακραίνει η σπορά του Δράκοντα κατά τη Γιτάνη

όλος ο κόσμος της υπάρχει ακόμη εδώ,

εδώ ήρθες κεντρισμένη από φόβο την πρώτη φορά,

συνεχιστέες θύμησες στην τροχιά των μαχαιριών

με τα δοκιμασμένα ξόρκια και τ’ απαγορευμένα πάθη

ανάμεσα στον ήχο του κλαρίνου και το άλικο αίμα

ένα ματσάκι γιασεμιά στις ραφές του συνόρου

γλιστρά η θύμηση,

γλιστρά και η άμμος μέσα από τα δάχτυλα…

Καλαμάς,κυλάει αλλιώς τώρα πια, άλλαξε και το ποτάμι,

οι λυγαριές στις όχθες, οι πέτρες στην κοίτη

αλλάζουν όλα μαζί του

οι γέφυρες, η μνήμη, ο τόπος

θραύσματα του παλιού καιρού στις καινούριες μέρες

όσο εσύ μένεις μια ξένη,

όσο φοβάσαι περισσότερο το μέλλον από το παρελθόν.

Στα άδυτα της σκοτεινής ερημιάς

σκεβρωμένα τα δάκρυα από το λιβάνι της μάνας

στ’ αγάνωτα μπακίρια

ξεθυμαίνουν και οι αναμνήσεις, μην κλαις,

μην κλαις,

στην αναμαρτησία του τίποτα όλα μπορούν να ραγίσουν.

Καλαμάς, βάθυναν οι όχθες

θαρρείς για να προστατεύσουν τα μυστικά της κοίτης

από τους απέξω,

εκεί και το δικό σου μυστικό, Μπούμπααλ,

μια σταγόνα πετρωμένο αίμα του αρνησίθρησκου Ισάμ

σε μια φυλακισμένη φλέβα νερού

εκεί, στο καθρέφτισμα της αθεΐας σου ανάβει πύραυνα το φως

εκεί, στην απόγεια φλόγα της αυγής

δοξολογούν τα πουλιά το αναγκαίο πάθος

εκεί, το κριματισμένο παράπονο του παλικαριού

ζεσταίνει τα φίδια στο παλιό γεφύρι

εκεί, τα κουρνιασμένα περιστέρια στ’ αρμυρίκια

ματώνουν την πληγωμένη τους φτερούγα ως το θάνατο.

Νερό, πολύχρωμες συλλαβές το παραμιλητό

«ένα ιμαρέτ είναι ο κόσμος ολόκληρος…»

Νερό, το ποτάμι ολόκληρο ένα κελάρυσμα, ένα κάλεσμα

κόντρα στην ανθρώπινη φύση με τη μαύρη τρύπα στη σάρκα

κι ας θυμάται

εκείνη την ξέφρενη φαντασία της ανεξίθρησκης νιότης

να σκαρφαλώνει στα πλατάνια

να ξαποσταίνει στις κλαίουσες ιτιές

να πέφτει μελιχρή θλίψη στην παγίδα του έρωτα,

εκείνη η νιότη η άλαλη, μαλακός πηλός

σε λαμπαδηδρομίες ασέληνης νύχτας

στον ήχο της αέναης ροής του ποταμού

μαυλίζοντας με τ’ άνανθα της αιωνιότητας

την αστραπή και τα νυχτοπούλια της Μουργκάνας

πριν τα χείλη σβήσουν τη δίψα

αυτόπτες μάρτυρες στο άλφα της αγάπης

και στο ωμέγα της ζωής.

  

Κέρκυρα 30 Ιουνίου 2020

      Συκοφαντημένη σκιά στα χαλάσματα, περιφέρεται ερημοπούλι μαύρο με το φεγγάρι ν’ αρμενίζει στα μεγάλα της μάτια και το κεχριμπάρι δεμένο σε Γιαννιώτικο ασήμι ...

POIEIN.GR

Ζωή Δικταίου, «Μονόλογος / Στο άλφα της αγάπης και στο ωμέγα της ζωής» - Ποιείν

Συκοφαντημένη σκιά στα χαλάσματα, περιφέρεται ερημοπούλι μαύρο με το φεγγάρι ν’ αρμενίζει στα μεγάλα της μάτια και το κεχριμπάρι δεμένο σε Γιαννιώτικο ασήμι ...

Interstellar Main Theme - Extra Extended - Soundtrack by Hans Zimmer

Γιώργος Σταυριανός - Το πιό μεγάλο ψέμα | Official Audio Release

Ο Σταύρος Ξαρχάκος διαβάζει Δημοτική Ποίηση

Ennio Morricone-Arenes de Nimes 23.06.2018 ....Le bon la brute et le tru...

antio! Ennio Morricone For Love One Can Die ( flying over the clouds)

Pink Floyd - Shine On You Crazy Diamond I - V (1975 Original Pressing) -...

So long, Marianne Leonard Cohen

Μάνος Χατζιδάκις - Σερενάτα για την σεξουαλική απουσία - Official Audio ...

Μάνος Χατζιδάκις "τύψεις" ερμηνεύει ο ίδιος

Βασίλης Λέκκας - Εσπερινό (Official Audio Release HQ)

THE KING OF ASINE (Part 1) G.Seferis -C.Tsiantis ; ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΙΝΗ ΤΟΥ ΣΕ...

Βασιλική Μόφορη - Δε σε ξέρει κανείς ~ Official Lyric Video

Στίχοι:

Ρωτάω για σένα τον αέρα ,τις ρωγμές
των πέτρινων χειλιών σου,
τα κουρασμένα αμπραγιάζ των τόσων εκδρομών σου.
Μιλάω για σένα στις φωτιές
των άσκοπων παροξυσμών σου
στα προδομένα στα γδαρμένα όρια των σ’ αγαπώ σου.

Δε σε ξέρει κανείς .
Δε σε ξέρει κανείς τελικά .
Για έναν όχλο αδαή
ρώσικη ρουλέτα η καρδιά.
Ένα μπαμ της σιωπής να νομίζεις πως ζεις .
Δες !Δε βλέπει κανείς .Δε σε ξέρει κανείς ...

Ρωτάω για σένα πεταλούδες και πουλιά
που στοίχειωναν στο φως σου.
Τα ξεχασμένα στα κολάζ τα γέλια των εχθρών σου.
Ζητάω εσένα στους καπνούς ,
στα μπαρ του νου,στον πανικό σου,
στα ηττημένα στα δειλά τα όχι των συμβιβασμών σου.

Δε σε ξέρει κανείς .
Δε σε ξέρει κανείς τελικά .
Για έναν όχλο αδαή
ρώσικη ρουλέτα η καρδιά.
Ένα μπαμ της σιωπής να νομίζεις πως ζεις .
Δες !Δε βλέπει κανείς .Δε σε ξέρει κανείς ...

Μαρία Δουράκη - Στο στήθος μου η πληγή | Official Audio Release

Μαρία Δουράκη - Ο ύπνος σε τύλιξε | Official Audio Release

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΡΙΖΟΣ - ΤΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ

Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης Δεν πετάει φτερό στο πέλαγο Και μαντάτο απ' την Αθήνα Τι να θυμηθώ απ' τα μάτια σου Που 'χω να τα δω ένα μήνα Στ' άγρια σοκάκια της ψυχής Ψάχνω μα δε σ' ανταμώνω Α να κοιμηθώ να σ' ονειρευτώ Που με ξέχασες και λιώνω Ούτε που σαλεύει το νερό Ούτε μου μιλούν οι γλάροι Μου άργησες πολύ, πες μου πως θα 'ρθεις Πριν να σβήσουνε οι φάροι.

Σπύρος Ποταμίτης- «Η αναδυόμενη Αφροδίτη κι ο Κοντορεβιθούλης»

Σπύρος Ποταμίτης

3 ώρες · 

Αυτό το παιδάκι που θα μας μαρτυρούσε στο θεό
φαίνεται πως τελικά δεν πήγε στον Παράδεισο…

Ίσως και να μην είχε τα ναύλα…

………………………………………………….

Δεν είμαι Ελύτης εγώ. Γι’ αυτό δε θέλω
να σας δείξω τις αντικριστές αμμουδιές
μήτε τα τόσα ευλαβικά μπλε του Αιγαίου.
Τα φιλιά της αρμπαρόριζας και της ελιάς
τ’ αρχαία σκαριά ποτέ δε με ταξίδεψαν.
Ούτε τη γλώσσα του Ομήρου κατέχω
για να νοώ τους θρήνους της Σαπφούς.
Γεννήθηκα ενός ταπεινού Ιονίου βράδυ
πασπαλισμένος με τ’ άστρα της Ιθάκης
και του Διονυσίου Σολωμού τα δάκρυα.
Κι ως δεν αποσύνδεσα ποτέ την Ελλάδα
στην ψυχή μου, δεν ξέρω από ξαρχής
να την ξαναφτιάξω ‘με μια ελιά, ένα
αμπέλι κι ένα καράβι’, εγώ ο δόλιος
που φύτρωσα σ’ ένα κοχύλι απάνω
να περιμένω εκεί τη θάλασσα ξανά
για όταν θελήσει κάποτε να με πάρει.
………………………………………………..

Γι’ αυτό δε βρίζω τον κόσμο με ‘άξιον εστί’
εγώ ο ανάξιος να τεντώσω το δάχτυλο
δείχνοντας ένα σημείο του ορίζοντα.
Και πώς… αφού δεν κοίταξα τον ουρανό
από το μέσο πελάγου, αλλά απ’ ολούθε
για να συλλέξω το μπλε πέπλο του νου
το τόσο διάφανο που να φαίνονται οι θεοί
και να μας βλέπουν καθώς αγγιζόμαστε
ο ένας στην αγκαλιά του θανάτου του άλλου.
Γι’ αυτό τα σήμαντρα του δικού μου Πάσχα
δε σήμαναν ποτέ σε ξωκλήσια και ναούς
παρά μόνο στα πλευρά του ανθρώπου
που έγερνε το κορμί, όχι για να προσευχηθεί,
αλλά να γονατίσει μπροστά στους νεκρούς
για τη σωτηρία της εφήμερής του ύπαρξης.
Δες πως κουδουνίζουν οι μαργαρίτες
όταν ανάβει ο ήλιος την πλαγιά του λόφου
και φαίνονται οι σταυροί που φυτεύτηκαν
για ν’ αφήσουν τόπο στη ζωή και χωράφι
να βρίσκει σπόρο το παιδί να μεγαλώσει.
Άκου το μαράζι της θάλασσας στο κύμα
για τα παιδιά που πνίγηκαν ψάχνοντας
έναν τόσο δα κόκκο άμμου δικό τους
για να’ χουν κάπου να κρατηθούν ξανά
αφού το ιερό του σπιτιού τους, το άβατο,
τους το γκρέμισαν γυρεύοντας πλούτη.
Κάψου απ’ τις αμαρτίες των αρετών σου
όπως η λαμπάδα που κρατάς, Ανάσταση
να φωτίσεις ενός κόσμου ξένου, μακρινού,
εξορισμένου κάπου στους γαλαξίες ή ίσως
ντουφεκισμένου μπροστά στους τοίχους
των μοναστηριών που άγιασαν το θάνατο.
Γι΄ αυτό δε φυτεύω τα δειλινά με ‘αμήν’
και των αυγών τα ‘δόξα σοι’ με φιλιά Ιούδων.
Μόνο στον ίσκιο της ροδακινιάς σηκώνω πανί
για το άρωμα του γινομένου φρούτου, όπως
το φουστάνι μιας εγκυμονούσας να φανεί
ο θεός της σωτηρίας ή του χαμού του κόσμου.

………………………………………………….

Συγχωρήστε μου λοιπόν αυτή τη λύπη
να είμαι και κάπου - κάπου άνθρωπος,
εξόν από ποιητής, κι απλά περαστικός
που μπορεί να γνέφει ακόμα καλημέρα…
…………………………………………………..

[Αποσπάσματα απ’ το ανέκδοτο ποιητικό έργο:
«Η αναδυόμενη Αφροδίτη κι ο Κοντορεβιθούλης»]

Θυμήσου το Σεπτέμβρη - Έλλη Λαμπέτη

Pyx Lax - Epapses Agaph Na Thimizeis

Ο καφές σου έχει κρυώσει

και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες
σε θυμάμαι είχες ξαπλώσει
στου μονού μου κρεβατιού τις καλημέρες

Το ξέρω πως δεν το διάλεξα
αν έπρεπε τη σκέψη μου να ορίζεις
μα ακόμα δεν κατάλαβα
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

Υπάρχουν το νιώθω υγρά μονοπάτια
υπάρχουν κομμάτια από φως στη σιωπή
τραγούδια που ‘γίναν με δάκρυα στα μάτια
τραγούδια που ‘γίναν απλά η αφορμή

Το ξέρω πως δεν το διάλεξα
αν έπρεπε τη σκέψη μου να ορίζεις
μα ακόμα δεν κατάλαβα
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

Το ξέρω πως δεν το διάλεξα
αν έπρεπε τη σκέψη μου να ορίζεις
μα ακόμα δεν κατάλαβα
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

Στίχοι για το τραγούδι Επαψες αγάπη να θυμίζεις Πυξ Λαξ του έτους 1998 σε στίχους Βλαχοπούλου Όλγα, Παπαγεωργίου Νίκος, Πλιάτσικας Φίλιππος και σύνθεση Πλιάτσικας Φίλιππος από το album STILBI.

Theodorakis Dance Medley

ΣΤΕΙΛΕ ΜΟΥ ΗΛΙΕ ΜΟΥ - ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ

Mikis Theodorakis: Vienen Los Pajaros - M. Farantouri (CANTO GENERAL)

Bob Dylan ‐ Gates of Eden (Live at Hollywood Bowl 1965)

Of war and peace the truth just twists

Its curfew gull just glides

Upon four-legged forest clouds

The cowboy angel rides

With his candle lit into the sun

Though its glow is waxed in black

All except when 'neath the trees of Eden

The lamppost stands with folded arms

Its iron claws attached

To curbs 'neath holes where babies wail

Though it shadows metal badge

All and all can only fall

With a crashing but meaningless blow

No sound ever comes from the Gates of Eden

The savage soldier sticks his head in sand

And then complains

Unto the shoeless hunter who's gone deaf

But still remains

Upon the beach where hound dogs bay

At ships with tattooed sails

Heading for the Gates of Eden

With a time-rusted compass blade

Aladdin and his lamp

Sits with Utopian hermit monks

Side saddle on the Golden Calf

And on their promises of paradise

You will not hear a laugh

All except inside the Gates of Eden

Relationships of ownership

They whisper in the wings

To those condemned to act accordingly

And wait for succeeding kings

And I try to harmonize with songs

The lonesome sparrow sings

There are no kings inside the Gates of Eden

The motorcycle black Madonna

Two-wheeled gypsy queen

And her silver-studded phantom cause

The gray flannel dwarf to scream

As he weeps to wicked birds of prey

Who pick up on his bread crumb sins

And there are no sins inside the Gates of Eden

The kingdoms of experience

In the precious wind they rot

While paupers change possessions

Each one wishing for what the other has got

And the princess and the prince

Discuss what's real and what is not

It doesn't matter inside the Gates of Eden

The foreign sun, it squints upon

A bed that is never mine

As friends and other strangers

From their fates try to resign

Leaving men wholly, totally free

To do anything they wish to do but die

And there are no trials inside the Gates of Eden

At dawn my lover comes to me

And tells me of her dreams

With no attempts to shovel the glimpse

Into the ditch of what each one means

At times I think there are no words

But these to tell what's true

And there are no truths outside the Gates of Eden

Teary Eyes-Δακρυσμένα Μάτια

Νάμα - Μια κυριακή | Nama - Mia kyriaki - Official Video Clip

Ο καραγκιόζης - Σαββόπουλος Διονύσης

Για να'ρθουν, στιχοι Κ.Π. Καβάφη

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Σταμάτης Σπανουδάκης - Δρόμος Βυζαντινός | Official Audio Release

ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ: ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ

Γιώργος Καλογήρου ("Roadtrip" - ΡΙΚ 1 - 9/2/2019)

Γιώργος Καλογήρου - Η νεράιδα και το δέντρο

Μουσική: Γιώργος Καλογήρου

Στίχοι: Μάνος Ορφανουδάκης
Ερμηνεία: Γιώργος Καλογήρου

Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ
στη νεράιδα με το ξωτικό

Μπρος στην Ακρόπολη, στον ίσκιο μίας μάντρας
κάποτε θάφτηκε μονάχος ένας άντρας
για μια νεράιδα που είχε αγαπήσει
όμως δεν μπόρεσε στον κόσμο να κρατήσει.

Λένε πως έσκυψε τα χείλη της να νιώσει
τον ουρανό, για μια στιγμή, να τον κλειδώσει.
Τα είπαν όλα και την έκλεψε το κρύο
μ’ ένα φιλί, το «σ’ αγαπώ» και το «αντίο».

Ό,τι αγάπησε του έσβησε στα χέρια
κι ο νους του ψήλωσε δυο πήχες προς τ’ αστέρια.
Έβγαλε φύλλα και κλαδιά, έγινε δέντρο
πήγε και ρίζωσε βαθιά, στης γης το κέντρο.

Τις νύχτες βγάζει τα τσιμέντα απ’ τ’ αφτιά του
και το φεγγάρι κατεβάζει στα κλαριά του
για τη νεράιδα να μάθει το ρωτάει
αν τη συνάντησε στα μέρη που γυρνάει.

Μα το φεγγάρι απαντάει λυπημένο
μ’ ένα τραγούδι από εκείνη χαρισμένο.
Στα λόγια λέει: «Να μην κλαις για μένα φως μου
σε περιμένω στη συντέλεια του κόσμου».

Το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου

Mikis Theodorakis: Symphony No. 3 (1982 version)

Ρένα Κουμιώτη - Πάνε οι Πρωτομαγιές - Κόκοτος - 1970

Tango - Κριστιάν Νίρκα

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ - ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ (1940) , ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Homo universalis

3 ώρες · 

https://homouniversalisgr.blogspot.com/2016/08/1940.html

Départ dans l' affection et le bruit neufs RIMBAUD ΠΡΩΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ I Ο έρωτας Το...

HOMOUNIVERSALISGR.BLOGSPOT.COM

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ - ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ (1940) , ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Départ dans l' affection et le bruit neufs RIMBAUD ΠΡΩΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ I Ο έρωτας Το...

Εαρινό- Spring time, C.Tsiantis

Ars Poetica, a viola recitative

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ

Νίκος Ανδρουλάκης - Ριζίτικα της Κρήτης - (Λ. Κόκοτος - Κ. Λάζαρης) - Of...

Wolfgang Amadeus Mozart - Exsultate, jubilate KV 165 (KV 158a)

Μ Πέμπτη πρωί 1975 Δόξα εσπερίων και Αποστολικό Ανάγνωσμα ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ ΤΖΕΛΑΣ

Γέννημα ἐχιδνῶν, ἀληθῶς ὁ Ἰούδας, φαγόντων τὸ Μάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ γογγυζόντων κατὰ τοῦ τροφέως· ἔτι γὰρ τῆς βρώσεως οὔσης ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, κατελάλουν τοῦ Θεοῦ οἱ ἀχάριστοι, καὶ οὗτος ὁ δυσσεβής, τὸν οὐράνιον Ἄρτον, ἐν τῷ στόματι βαστάζων, κατὰ τοῦ Σωτῆρος τὴν προδοσίαν εἰργάσατο. Ὢ γνώμης ἀκορέστου, καὶ τόλμης ἀπανθρώπου! τὸν τρέφοντα ἐπώλει, καὶ ὃν ἐφίλει Δεσπότην, παρεδίδου εἰς θάνατον, ὄντως ἐκείνων υἱὸς ὁ παράνομος, καὶ σὺν αὐτοῖς τὴν ἀπώλειαν ἐκληρώσατο. Ἀλλὰ φεῖσαι Κύριε, τοιαύτης ἀπανθρωπίας τὰς ψυχὰς ἡμῶν, ὁ μόνος ἐν μακροθυμίᾳ ἀνείκαστος.

Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Μεγάλη Πέμπτη»

Ποιείν / Poiein.gr

1 ώρα · 

«Μεγάλη Πέμπτη»

Τὸν ἔβλεπα συχνὰ στὸ Βαρδάρι, παρέα μὲ κάτι γέρους κολομπαράδες. Περίπου τριαντάρης, σιωπηλός, μονίμως ἄνεργος, ὄχι πολὺ ἀρρενωπός, πάντα φτωχοντυμένος καὶ ἀξύριστος. Τοῦ πρότεινα παρέα κι ἦρθε. Ἀνηφορίσαμε σιωπηλοὶ γιὰ τὴν περιοχὴ τοῦ ντενεκὲ μαχαλᾶ. Σταθήκαμε στὰ σκοτεινά. Διστάσαμε.

Ἔσβησε τὸ τσιγάρο του. «Γιά στάσου», εἶπε, σὰ νὰ θυμήθηκε κάτι. «Μεγάλη Πέμπτη δὲν εἶναι σήμερα;» «Ναί», εἶπα, «καὶ τί μ’ αὐτό;» «Τί θὰ πεῖ ʺκαὶ τί μ’ αὐτόʺ; Ἡ ἐκκλησία νὰ ψέλνει τὰ δώδεκα εὐαγγέλια, καὶ μεῖς νὰ γαμιόμαστε;» «Καὶ τί θὲς νὰ κάνουμε; νὰ περιμένουμε τὸ Πάσχα;» «Βρέ, θὰ μᾶς κάψει ὁ Θεός, καταλαβαίνεις;» «Ἔ, τότε τί ἤθελες καὶ μὲ κουβάλησες ἐδῶ;» Μαλάκωσε. «Δίκιο ἔχεις. Ἀπὸ βραδὺς τό ‘χα στὸ νοῦ μου ἀλλὰ μετὰ τὸ ξέχασα. Πᾶμε τώρα. Ἄλλη φορά».

Ἔφυγα τσατισμένος. Πιὸ πολὺ μὲ τὸν ἑαυτό μου. Ἀκοῦς ἐκεῖ, ἕνας ἀλήτης νὰ μοῦ δώσει τέτοιο μάθημα, ἐμένα πού ‘ξερα τὰ δώδεκα εὐαγγέλια ἀπέξω!

Μεγάλη Πέμπτη Τὸν ἔβλεπα συχνὰ στὸ Βαρδάρι, παρέα μὲ κάτι γέρους κολομπαράδες. Περίπου τριαντάρης, σιωπηλός, μονίμως ἄνεργος, ὄχι πολὺ ἀρρενωπός, πάντα φτωχοντ...

POIEIN.GR

Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Μεγάλη Πέμπτη» [«Οι Ρεμπέτες του ντουνιά, εκδ. Ιανός, 2016»] - Ποιείν

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ "ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΤΡΟΠΟ"

Mikis Theodorakis - 3rd SYMPHONY,(3rd movement) Adagio- Andante

Ορφέας Περίδης - «Βαλς του Covid-19»

Μικης Θεοδωρακης - Εαρινη Συμφωνια (Γιαννη Ριτσου)

Μεγάλη Τετάρτη ~ Μυσταγωγών σου ~ Byzantine Hymns ~ Holy Week

«Μυσταγωγών σου Κύριε τους Μαθητάς, εδίδασκες λέγων. Ω φίλοι, οράτε, μηδείς υμάς χωρίσει μου φόβος· ει γαρ πάσχω, αλλ’ υπέρ του κόσμου· μη ουν σκανδαλίζεσθε εν εμοί· ου γαρ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι, και δούναι την ψυχήν μου, λύτρον υπέρ του κόσμου. Ει ουν υμείς φίλοι μου εστε, εμέ μιμείσθε· ο θέλων πρώτος είναι, έστω έσχατος, ο δεσπότης, ως ο διάκονος· μείνατε εν εμοί, ίνα βότρυν φέρητε· εγώ γαρ ειμι της ζωής η άμπελος».

ΩΣ ΚΥΜΒΑΛΟΝ ΑΛΑΛΑΖΟΝ έργο αρ. 50 του ΑΝΔΡΕΑ Α.ΑΡΤΕΜΗ

ΑΝΔΡΕΑ Α.ΑΡΤΕΜΗ
ΩΣ ΚΥΜΒΑΛΟΝ ΑΛΑΛΑΖΟΝ έργο αρ. 50 για Όργανο και Φωνή.

(στο συγκεκριμένο βίντεο ακούγονται μόνο οι τρείς ενότητες)

Την Μεγάλη Πέμπτη 2 Μαϊου 2013 πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης ένα σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός ιστορικό στα χρονικά μιας τέτοια μέρας γεμάτης θρησκευτικής ευλάβειας με αφορμή τη μέρα παρουσίασης του συνθετικού έργου του Ανδρέα Α. Αρτέμη. Σε ένα χώρο άμεσα συνδεδεμένο με την ιστορία του Ηρακλείου τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου. (Από τα πρώτα χρόνια της ενετοκρατίας, στον 13ο μ.Χ. αιώνα (1239), οι Ενετοί θέλοντας να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στην καινούρια τους αποικία (Ηράκλειο), και παράλληλα να εκδηλώσουν την ευγνωμοσύνη και την αγάπη τους προς την πατρίδα τους, έχτισαν στο κέντρο της πόλης ένα ναό (βασιλική) αφιερωμένο στον προστάτη της Βενετίας, τον Αγιο Μάρκο. Εδώ λάμβαναν χώρα οι επίσημες τελετές της ενετικής διοίκησης ενώ επίσης εδώ τάφονταν οι ενετοί άρχοντες).

Αντηχούσε η φωνή του στο χώρο της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου του Ηρακλείου τη Μεγάλη Πέμπτη 2013. Έμοιαζε σαν κραυγή αλαλάζοντος Θρήνου. Ανέβαινε στα ψηλά και στα χαμηλά έτριζαν τα κόκκαλα των Δόγηδων που είναι από αιώνες θαμμένοι εκεί ακριβώς που όρθιος τραγούδαγε. Τα Κύμβαλα με τον ήχο του εκκλησιαστικού οργάνου σου, ηχούσε την έναρξη- κάλεσμα ως πρώτη σφραγίδα τελετουργικού, σπάνιας βαρύτητας μουσικού έργου. Κι ύστερα οι φωνές να διαδέχεται η μια την άλλη. Γεμάτες φωνές. Φωνές επουράνιας προστασίας Αρχαγγέλων που ανεβοκατέβαιναν στο κρυφό μυστήριο της έμπνευσης...(E.X)

Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις Πρίγγου ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ Μ Τετάρτη πρωί 1975

ΚΑΣΣΙΑΝΗ

“η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή”

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,

την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,

οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.

Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,

ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.

Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,

ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ,

κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,

ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.

Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,

αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις,

ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα,

τω φόβω εκρύβη.

Αμαρτιών μου τα πλήθη

και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει,

ψυχοσώστα Σωτήρ μου;

Μη με την σήν δούλην παρίδης,

Ο αμέτρητον έχων το έλεος.

Τον νυμφώνα σου βλέπω

The Sound of Silence Original Version from 1964

Good Friday Lamentation / V.Tsabropoulos & N.Karantzi

Fantasia Corcentante for Viola and Orchestra - 1st movement

Dakrismena Matia-Mikis Theodorakis

«Το κορίτσι του τεκέ – Οδοιπορικό Δραπετσώνα» του Γιάννη Τσιαντή

https://www.documentonews.gr/article/prodhmosieysh-to-koritsi-toy-teke-odoiporiko-drapetswna-toy-giannh-tsianth?fbclid=IwAR133DBXbwNEskoM79cCtptHScsHVXLrJ1U_9-Kk796Nu9-QNqwDRnbQ3EE

Το documentonews.gr προδημοσιεύει αποκλειστικά απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Τσιαντή «Το κορίτσι του τεκέ – Οδοιπορικό Δραπετσώνα», λίγες μέρες προτού κυκλοφορήσει ...

DOCUMENTONEWS.GR

Προδημοσίευση: «Το κορίτσι του τεκέ – Οδοιπορικό Δραπετσώνα» του Γιάννη Τσιαντή | Documento

Το documentonews.gr προδημοσιεύει αποκλειστικά απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Τσιαντή «Το κορίτσι του τεκέ – Οδοιπορικό Δραπετσώνα», λίγες μέρες προτού κυκλοφορήσει ...

Simon & Garfunkel - Scarborough Fair (Full Version) Lyrics

†. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ : ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Φωτοδόχον
λαμπάδα,
τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν,
ὁρῶμεν
τὴν ἁγίαν Παρθένον·
τὸ γὰρ ἄυλον
ἅπτουσα φῶς,
ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν
θεϊκὴν ἅπαντας,
αὐγῇ τὸν νοῦν
φωτίζουσα,
κραυγῇ δὲ τιμωμένη
ταῦτα·
Χαῖρε, ἀκτὶς νοητοῦ
ἡλίου,
χαῖρε, βολὶς τοῦ ἀδύτου
φέγγους.
Χαῖρε, ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς
καταλάμπουσα,
χαῖρε, ὡς βροντὴ τοὺς
ἐχθροὺς καταπλήττουσα.
Χαῖρε, ὅτι
τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν,
Χαῖρε,
ὅτι τὸν πολύρρυτον ἀναβλύζεις
ποταμόν.
Χαῖρε, τῆς κολυμβήθρας
ζωγραφοῦσα τὸν τύπον,
χαῖρε, τῆς
ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ρύπον.
Χαῖρε,
λουτὴρ ἔκπλυνων συνείδησιν,
χαῖρε,
κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν.
Χαῖρε,
ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας,
χαῖρε,
ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας.
Χαῖρε, Νύμφη
ἀνύμφευτε.
Χάριν
δοῦναι θελήσας,
ὀφλημάτων ἀρχαίων,
ὁ
πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων,
ἐπεδήμησε
δι’ἑαυτοῦ,
πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς
αὐτοῦ Χάριτος·
καὶ σχίσας τὸ
χειρόγραφον,
ἀκούει παρὰ πάντων
οὕτως·
Ἀλληλούια.
Ψάλλοντές
σου τὸν τόκον,
ἀνυμνοῦμέν σε πάντες,
ὡς
ἔμψυχον ναόν, Θεοτόκε.
Ἐν τῇ σῇ γὰρ
οὶκήσας γαστρί,
ὁ συνέχων πάντα τῇ
χειρὶ Κύριος,
ἡγίασεν, ἐδόξασεν,
ἐδίδαξε βοᾶν σοὶ πάντας·
Χαῖρε,
σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου,
χαῖρε,
Ἁγία ἁγίων μείζων.
Χαῖρε, κιβωτὲ
χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύματι,
χαῖρε, θησαυρὲ
τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.
Χαῖρε, τίμιον
διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν,
χαῖρε,
καύχημα σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν.
Χαῖρε,
τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος,
χαῖρε,
τῆς Βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος.
Χαῖρε,
δι' ἧς ἐγείρονται τρόπαια,
χαῖρε, δι'
ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι.
Χαῖρε, χρωτὸς
τοῦ ἐμοῦ θεραπεία,
χαῖρε, ψυχῆς τῆς
ἐμῆς σωτηρία.
Χαῖρε, Νύμφη
ἀνύμφευτε.
Ὦ πανύμνητε
Μῆτερ,
ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων
ἁγίων,
ἁγιώτατον Λόγον·
δεξαμένη
γὰρ τὴν νῦν προσφοράν,
ἀπὸ πάσης
ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας,
καὶ τῆς
μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως,
τοὺς
σοὶ βοῶντας·
Ἀλληλούια.

ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

http://www.christopherklitou.com/great_vespers_greek.htm
ΨΑΛΜΟΙ http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/PD/24.%20Psalms.htm

Colm Wilkinson - Bring Him Home (Les Misérables) [720p]

God on high, hear my prayer

In my need, you have always been there
He is young, he's afraid
Let him rest, heaven-blessed
Bring him home
Bring him home
Bring him home

He's like the son I might have known
If God had granted me a son
The summers die, one by one
How soon they fly, on and on
And I am old and will be gone

Bring him peace, bring him joy
He is young, he is only a boy
You can take, you can give
Let him be, let him live
If I die, let me die
Let him live
Bring him home
Bring him home
Bring him home

Ο Σεφέρης διαβάζει το ποίημα "Ενας Γέροντας στην Ακροποταμιά" συνοδεία μ...

Δημήτρης Ψαριανός - Τα λιανοτράγουδα | Dimitris Psarianos -Ta Lianotrago...

Χαρά που το 'χουν τα βουνά - Τσάμικο Πελοποννήσου (25η Μαρτίου 1821)

Πέτρος Πανδής - " Με βρήκε πάλι η ερημιά "

ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΕΣΥ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕΣ - ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ / BABIS TSERTOS

ΝΑ 'ΧΑ Τ' ΑΘΑΝΑΤΟ ΝΕΡΟ - ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ / BABIS TSERTOS

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι. HD Ολόκληρο.Νίκος Ξυλούρης

Revolution

"Fly me to the Moon" - Piano Improvisation: Hari Kanakis (Studio Subways).

TOOL - The Patient (Audio)

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ - Καΐκι μου Άη Νικόλα

Αθηνά Κοντοδήμα - Δεύτερη Φωνή (Οfficial Music Video)

Βασιλική Λαβίνα - Στης Βενετίας τα νερά

Αλεξάνδρα Κόνιακ feat. Vocal Octet | Zombie - Ο κηπουρός (Cover) Live @S...

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ '' ΦΙΛΟ ΜΟΥ Σ'ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΟ ''

ΣΤΙΧΟΙ:ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ


ΦΙΛΩΝ ΦΙΛΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΗΚΑΝ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑ
ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΡΑΓΙΖΟΥΝ

ΦΙΛΟ ΜΟΥ Σ'ΕΧΩ ΚΙ ΑΔΕΛΦΟ
ΧΑΤΗΡΙΑ ΚΑΝΩ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
ΑΛΛΟ ΠΡΑΜΑ ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΩ
ΦΙΛΟ ΣΤ'ΑΣΤΡΑ ΗΛΙΟ Σ'ΕΧΩ

ΜΟΙΡΕΣ ΜΕ ΜΑΥΡΑ ΠΟΥ ΠΟΥΛΟΥΝ
ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΑΠ' Τ' ΑΣΗΜΙ
ΒΑΖΟΥΝΕ ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΝ
ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ

ΦΙΛΟ ΜΟΥ Σ'ΕΧΩ ΚΙ ΑΔΕΛΦΟ
ΧΑΤΗΡΙΑ ΚΑΝΩ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
ΑΛΛΟ ΠΡΑΜΑ ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΩ
ΦΙΛΟ ΣΤ'ΑΣΤΡΑ ΗΛΙΟ Σ'ΕΧΩ

Ρούκουνας-Τον Χάρο τον αντάμωσαν

Κουβέντα με τον Χάρο. Συνθέτης Τούντας Έτος ηχογρ. 1935


Το Χάρο τον αντάμωσαν πεντ' έξι χασικλήδες
να τον ρωτήσουν πώς περνούν στον Άδη οι μερακλήδες
Πες μας βρε Χάρε να χαρείς το μαύρο σου σκοτάδι
έχουν χασίσι έχουν λουλά οι βλάμηδες στον Άδη
Πες μας αν έχουν μπαγλαμά μπουζούκια και γλεντάνε
έχουν τεκέδες έχουν τσαρδί που παν' και την τραβάνε

Πες μας αν έχουν γκόμενες μανίτσες και γουστάρουν
τον ναργιλέ να κάνουνε ντουζένι να φουμάρουν
Πες μας βρε Χάρε να χαρείς τι κάνουνε τ' αλάνια
βρίσκουν νταμίρα έχουν λουλά γιά κάθουνται χαρμάνια
Πάρε δυο δράμια προυσαλιό και πέντε μυρωδάτο
και δώσε να φουμάρουνε τ' αδέρφια μας κει κάτου

Και όσοι μαχαιρώθηκαν και πήγανε στον Άδη
για πές μας γιατρευτήκανε ή λιώσαν στο σκοτάδι
Κι όσοι από καρασεβντά τρελάθηκαν και πάνε
πες μας τους πέρασ' ο νταλγκάς γι' ακόμα αγαπάνε
Πες μας τι κάνουν οι φτωχοί πρεζάκηδες κι εκείνοι
πάρε να δώσεις και σ' αυτούς λιγάκι κοκαϊνη

Eric Clapton - Tears In Heaven (Official Video)

ΕΥΗ ΜΑΖΗ | ΣΑΝ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑ | Official Lyric Video

"Ένα τραγούδι για την Ήπειρο" | Το πολυφωνικό τραγούδι του Πωγωνίου - Π....

Ένα Παιδί Που Περπατάει Με Τα Χέρια - Πυξ Λαξ (unplugged)

New York Rock & Roll Ensemble (Manos Hadjidakis) - Dedication

Από τον δίσκο Reflections (1970)...

DEDICATION
(Clifton Nivison, Mάνου Xατζιδάκι)
Feels like I΄m getting older
I΄m not afraid,
All though I΄m worlds apart from yesterday
And yet I can΄t believe I΄m old enough today
To be in love, and feel in love
And see if love is the way.
I don΄t need fancy places
To spend the time,
I΄m happy just to be here
With you tonight
And yet I΄m not so sure
The time it΄s really right
To be in love, and feel in love
And see if love is all right.
And you will sing
As long as there΄s a song
The feelings never gone
It was the first time to be in love
Maybe tomorrow I΄ll never sing again
But I΄ll remember when
It was the first time to be in love.
The picture is slowly fading
And now it΄s gone,
The letters we remember are old and torn
And although the time has passed
The memory lingers on
To be in love, and feel in love
And know when love is gone

New York Rock & Roll Ensemble (Manos Hadjidakis)- Noble Dame

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας: Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει

Απόψε θα πω για σένα, για σένα θα τραγουδήσω
Λευκό τριαντάφυλλό μου, για σένανε θα μιλήσω

Ν’ αντέχουμε μόνο μας μένει
Η ζωή ότι κι αν φέρει
Τη μια του χειμώνα τη νύχτα
Την άλλη γλυκό καλοκαίρι

Η ανόητη φταίει καρδιά μου, που ποτέ δε θα μεγαλώσει
Η νοσταλγία μου φταίει, που θέλει μέσα της να σε σώσει

Ν’ αντέχουμε μόνο μας μένει
Η ζωή ότι κι αν φέρει
Τη μια του χειμώνα τη νύχτα
Την άλλη γλυκό καλοκαίρι

Στίχοι για το τραγούδι Ν’ αντέχουμε μόνο μας μένει Κατσιμίχας Πάνος του έτους 2004 σε στίχους Κατσιμίχας Πάνος και σύνθεση Sergio Endrigo από το album Οι μπαλάντες των πολυκατοικιών.