Θέλω να βγω στον ήλιο...Δημήτρης Ζερβουδάκης...

Στίχοι: Αλέξανδρος Στεφόπουλος
Μουσική - ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης


Θ αφήσω τις δουλειές και τις αναβολές
Θα πάρω τη ζωή μου να πάω στις εξοχές
Στα καθαρά νερά, σε ρέματα βαθιά 
Θ ανοίξω τα φτερά μου πάν 'απ'τη θάλασσα

Θα πάρω τον καιρό σα βήμα τυχερό 
Χειμώνες καλοκαίρια με βλέμμα καθαρό
Μη με ρωτάς που ζεις για να ρθεις να με βρεις
Τα σύνορα του κόσμου μονάχη να διαβείς


Κουράστηκε η ψυχή μου ελπίδες να μετρά
Να βλέπει τα καράβια κρυμμένη στη στεριά
Θέλω να βγω στον ήλιο, στο φλογισμένο φως
Στο γέλιο των ανόμων, αθώος και μικρός


Θα γίνω του νερού μια στάλα ουρανού
Που χάνεται στο κύμα μ' απόκληρο τον νου
Θα γίνω στον καιρό ένα πουλί μικρό
Της Άνοιξης τα χείλη γλυκά να τα φιλώ

Στην άλλη τη μεριά βουίζουν τα παιδιά 
Μελίσσι που γεννάει το γέλιο στην καρδιά
Όταν θα βγούμε εκεί με σώμα και ψυχή
Πιασμένοι χέρι, χέρι σ' ατέλειωτη γιορτή .

CD:Στα χαμηλά και στα ψηλά..(2007)

Alison Krauss - All Alone Am I (Audio)

Μιχάλης Βιολάρης - Η Ελένη | Mixalis Violaris - I Eleni - Official Audio...

«ΜΗΝΥΜΑ» από τον Γιάννη Κουτσοχέρα

Πάντα να πολεμάς και ν’ αντιστέκεσαι
κι ας μένεις μόνος.

Μονάχος- έρημος – γαλήνιος
να πολεμάς για το καλό του Ανθρώπου.

Και στους πολλούς – στους λίγους – ν’ αντιστέκεσαι
κρατώντας την ψυχή σου βάτο φλεγόμενη
για φως- πάντα για φως – για το καλό του Ανθρώπου.

Στους δυνατούς ενάντια
στους σκληρόκαρδους
και στους Δειλούς – στους χωματένιους.

Ενάντια και του αφέντη του ανελεύτερου
και του τρεμόκαρδου του δούλου ενάντια.

Και να πονάς και να γελάς και να ονειρεύεσαι
πάντα για το αγαθό και το καλό του Ανθρώπου.

Να πολεμάς με το γνωστό και το άγνωστο
με την κακή και την καλή τη μοίρα.

Και με τους άπονους θεούς
και τους απάνθρωπους ανθρώπους
πάντα να πολεμάς και ν’ αντιστέκεσαι.

Και όλο για το καλό – το φως του ανθρώπου.

«ΜΗΝΥΜΑ» από τον Γιάννη Κουτσοχέρα

Μη σπέρνεις γύρω σου σκοτάδι - Γιώργος Φλωράκης

Φαιδρα Καψωμενακη

Εμφανίστηκε από το πουθενά στο μικρό νησί μία μέρα του Σεπτέμβρη, ένας ψηλός γεροδεμενος άντρας με άσπρα μαλλιά αλλά και φωτεινό πρόσωπο ....
Αδιάφοροι σχεδόν τον κοιτούσαν ,ίσως με μία μικρή περιέργεια οι κάτοικοι της ακτής οπως συμβαίνει στις μικρές κοινωνίες !!!
Εκείνος χανόταν την μέρα σε έναν κόσμο άγνωστο γιαυτούς ...
Μόλις έβγαινε το πρώτο αστέρι ,έκανε την εμφάνιση του ,ψηλός, επιβλητικός, ευγενικός με όλους .
Καθόταν στον μοναδικό καφενέ ,έπινε τον καφέ του χωρίς να παραπονεθεί ποτέ για την ποιότητα του ...
Κανένας δεν τον ρώτησε ποτέ πούθε κρατά ή σκούφια του !
Μόνο το όνομα του ήξεραν
Κωσταντής τους είπε !!!
Κρατούσαν την περιέργεια για τις σκεψεις τις κρυφές τους ....
Μπάς και ήταν ξέμπαρκος θαλασσόλυκος ?
Κάποιος δουλευτής της γής που κουράστηκε από τις αναποδιές της τους χειμώνες και τον ήλιο τον καυτό τα καλοκαίρια ?
Ή κάποιος μισθοφόρος που πολέμησε σε ξένη γη για ξένες πατρίδες και την ελευθερία άλλων ?
Όπως βιαστικά ερχόταν έτσι βιαστικά απομακρυνόταν ...
Κάπου κάπου μιλούσε μόνος και το γέλιο του ,ένα γλυκό χαρούμενο γέλιο τάραζε την ησυχία της νύχτας !
Μετά περπατώντας κατά μήκος της ακτής μέχρι τον κολπίσκο απέναντι άρχιζε το τραγούδι !!!
Ένα τραγούδι όμορφο ,τρυφερό με την μελωδική του φωνή !
Καθόταν με τις ώρες και ατένιζε τον κυματισμό της θάλασσας ,του μιλούσε και φαινόταν ευτυχής ....
Όταν ή θάλασσα ήταν ήρεμη γονάτιζε και με τις χούφτες εμιμείτο το κύμα που εσκαγε στην άμμο ,κάτω από το φως του φεγγαριού !!
Εκεί ζούσε μαγεμένος τις στιγμές του !!!
Κανένας δεν τον ρώτησε ποτέ τι έλεγε με τις ώρες στην θάλασσα !!
Μόνο ή μικρή Νεφέλη ,ή κόρη του ταβερνιάρη ,διστακτικά τον πλησίαζε κάθε μέρα και πιο κοντά .....
Ένα βράδυ αφού τον άκουσε να τραγουδά και να γεμίζει γέλια του φεγγαριού το αντάμωμα τον ρώτησε !
-Τι κάνεις εκεί Κωσταντή ?
Παίζεις με την θάλασσα ?
Το ξανθόμαλλο κορίτσι με τα εκφραστικά γαλανά μάτια ,όλο νάζι ,χωρίς να φοβηθεί είχε ακουμπήσει το χεράκι του στον ώμο του και περίμενε την απάντηση ......
Μετά από λιγόλεπτη σιωπή ,ακούστηκε ή φωνή του να πάλλεται
στην ηρεμία της νύκτας !!!
_Ξερεις τι είναι αγάπη Νεφέλη ?
_Αμέ !!!!Αν σου δώσω ένα φιλί στο μάγουλο και σε κάνω μία μεγάλη αγκαλιά !!!
_Οχι ακριβώς !!!
Όταν μεγαλώσεις και αγαπήσεις θα καταλάβεις !
Θα θες ότι έχεις να το μοιράζεσαι με αυτόν που αγαπάς ...
Αυτό κάνω και γω Νεφέλη !
Μοιράζομαι την θάλασσα με την αγαπημένη μου !
Εκεί που είναι δεν έχει θάλασσα !
Ούτε το φεγγάρι βλέπει !
Δεν ακούει το κύμα που τραγουδά !
Της το στέλνω μέσα από τις χούφτες μου και είμαι σίγουρος πως ακούει τον θόρυβο που κάνει όταν σκάει στην ακτή !!!
Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω γιαυτην την αγαπημένη !!!!
_Και γιατί δεν την φέρνεις εδώ Κωσταντή να το δει ?
Να το ακουσει ?
_Εγω δεν μπορώ να πάω εκεί την μέρα Νεφέλη
και εκείνη δεν μπορεί να έρθει εδώ την νύκτα ....
Αλλά ξέρω ότι ακούει το γέλιο μου ,το τραγούδι μου ,το κύμα στις χούφτες μου !!!
Και αυτό ΑΓΑΠΗ είναι ....Παντοτινή αγάπη .....
Καληνυκτα Νεφέλη !

Φαιδρα..
Φαιδρα Καψωμενακη

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ συνέντευξη στην γαλλική ραδιοφωνία

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας-ΣΕΦΕΡΗΣ

http://www.prosvasimo.gr/Books/Eidikh-Agwgh-PI/books/b_likeiou/l_b_arial-18b/l_b_keimena_b_lykeioy_18b/l_b_keim-neoel-logot_bm_204-299_18b.pdf

Jannis Zotos - Radiophono (Georgios Seferis)

"ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ" ΗΛΙΑΣ ΛΙΟΥΓΚΟΣ-ΜΟΡΦΩ ΤΣΑΙΡΕΛΗ

Στίχοι Ζωή Παναγιωτοπούλου - μουσική Ηλίας Λιούγκος

Τον οχλο περιφρόνησα το συρφετό του κόσμου 

στα γιασεμιά κοιμώμουνα στο άρωμα του δυόσμου

μα ήρθαν δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες κι αφέντες

η αρχοντιά κυλίστηκε στου όχλου τις κουβέντες 

τα παραθύρια άνοιγα στων ποιητών τ αγέρι 

στους ήρωες εγω έδωσα τουφέκι και μαχαίρι 

μα ήρθαν δύσκολοι καιροί για ήρωες 

και μύθους γιατί η τιμή πουλήθηκε 

φτηνά στους τοκογλύφους

μονάχος μου πολέμησα τα ταπεινά τα πάθη 

και στη ψυχή μου κέντησα το ρόδο με τ αγκάθι

μα ήρθαν δύσκολοι καιροί στους βίους των αγίων 

ο κόσμος έγινε βορά νεόπλουτων πληβείων

το κάστρο μου πυρπόλησα βάρβαροι μη πατήσουν

κι ήρθαν τα λόγια του ποιητή να με παρηγορήσουν

 

Princeton University professor Edmund Keeley reads a poem on The Voice of Greece

https://wn.com/edmund_keeley

You are with me / V. Tsabropoulos, N. Karantzi / Album "Eleison"

Soula Maropaki ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΩ ...

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΩ ...

Γλυκό, γαλήνιο, αυτό το δειλινό
στολισμένο με χρώματα όμορφα,
μυρωμένο με θαλασσινή αλμύρα,
κι η μελωδία του ανέμου,απαλό
τραγούδι, τρυφερή, ρομαντική,
αγαπημένη μπαλάντα, με κάνει να
ονειροπολώ ....
Εδώ στη σοφία της σιωπής,
αφήνομαι στ´ ονείρου τα χρυσά
κύματα, σε νερά γαλαζοπράσινα,
στην μέθη της αγάπης,
του έρωτα ..!
Βαθιά στην ψυχή μου κρύβω τα δάκρυα,
αχτίδες ελπίδας αργυρόχρυσες, να
φωτίσουν το δρόμο μου μην χαθώ ....
Soula Maropaki

ΑΝΔΡΕΑΣ Α. ΑΡΤΕΜΗΣ "ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑ" ποίηση ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΒΛΑΧΟΥ ΚΑΡΑΜΒΑΛΗ

Νάνος Βαλαωρίτης (Nanos Valaoritis)

Ο Costas Tsiantis κοινοποίησε το βίντεο του Yorgos Lazongas.

3 λεπτά · 

-1:55

2.673 προβολές

Ο Yorgos Lazongas πρόσθεσε ένα νέο βίντεο.

23 Ιανουαρίου στις 1:47 μ.μ. · 

Με τον παλιό και αγαπημένο μου φίλο Νάνο Βαλαωρίτη στο σπίτι του συζητώντας εγώ για την συλλογή του "Ιδεογράμματα" κι εκείνος την τελευταία ποητική συλλογή του "το πικρό καρναβάλι".

Nikos Ellis-Φωτιες του Αι Γιαννη 2/3- Bonfires of saint John 2/3 TRAGEDY...

Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος για τον Rachmaninnov

Μάνος Ελευθερίου - Και σε θυμάμαι ντυμένος Άμλετ

Χρήστου Λεοντή - Pablo Neruda - ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ - Γιώργος Μεράντζας

Εν λευκώ - Νατάσα Μποφίλιου

Γιάννης Πατίλης Σπασμένο είναι πιο Ανθεκτικό (Το) Στίχοι και σκέψεις για την ηλικία των ερειπίων - Δοκίμιο

Κωδικός καταλόγου: 9559344
ISBN: 978-960-01-1822-3
1η έκδοση, Οκτώβριος 2016
15,5Χ21
σελ. 61

Γιάννης Πατίλης

Σπασμένο είναι πιο Ανθεκτικό (Το)

Στίχοι και σκέψεις για την ηλικία των ερειπίων - Δοκίμιο

Εκδόσεις: Gutenberg

Τιμή καταλόγου: €8,00
Τιμή: €7,20 και δωρεάν αποστολή εντός Αττικής
Κερδίζετε: €0,80 (10%)

Περιεχόμενα

Σημείωση του συγγραφέα || Το Σπασμένο είναι πιο Ανθεκτικό: Στίχοι και σκέψεις για την ηλικία των ερειπίων || Ι. Η πολιτική εμπειρία || II. Η ερωτική εμπειρία || III. Η ποιητική εμπειρία || Πίνακας κυρίων ονομάτων || Ποιήματα του Γιάννη Πατίλη

Παρατηρήσεις

Προμετωπίδα: Ηρώ Νικολοπούλου

Adagio in G Minor (Albinoni)

Νίκη Ταγκάλου

http://nikitagaloupoetry.blogspot.gr/2014/02/blog-post_14.html

HATZIS String Quartet No 1 The Awakening-AMFIR QUARTET

Homeric Hymn IV.475-502

http://www.minervaclassics.com/quotat15.htm

Σεφέρης

http://libweb5.princeton.edu/visual_materials/pulc/pulc_v_58_n_3.pdf

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ) HD poseidonios o rodios

Vassiliki Papageorgiou - Erotikos Logos

W.B.Yeats, η δευτέρα παρουσία (μετάφραση: Γιώργος Σεφέρης) poiein podcast

https://www.podomatic.com/podcasts/poiein/episodes/2012-05-29T13_45_51-07_00

STRAVISNKY: POETICS OF MUSIC, Preface G. Seferis-

The whole text here:  https://monoskop.org/images/6/64/Stravinsky_Igor_Poetics_of_Music_in_the_Form_of_Six_Lessons.pdf
https://books.google.gr/books…

Poetics of Music in the Form of Six Lessons

One of the greatest of contemporary composers has here set down in delightfully personal fashion his general ideas about music and some accounts of his own experience as a composer. Every concert-goer and lover of music will take keen pleasure in his notes about the essential features of music, the…

BOOKS.GOOGLE.GR

ΑΜΑΝ ΓΙΑΛΑ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΓΙΩΚΗΣ

Βαλτε να πιούμε - Διάφανα κρίνα

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ -ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Ξενιτεμένο μου πουλί

Arte, poesia e musica: «Το Μονόγραμμα», Οδυσσέας Ελύτης

Arte, poesia e musica: «Το Μονόγραμμα», Οδυσσέας Ελύτης: Κολάζ, Οδυσσέα Ελύτη Οδυσσέας Ελύτης «Το Μονόγραμμα» Το Μονόγραμμα έγραψε ο  Οδυσσέας Ελύτης κατά τη διαμονή του στο Παρίσ...

Γιάννης Χαρούλης - Μαλαματένια λόγια (Ανέκδοτη ηχογράφηση, Ιανός 2007)

Μια αξιόλογη ερμηνεια

https://www.convalesco.org/essays/2014/08/04/malamatenia-logia-analuse-poiematos/

Η ΦΩΝΗ

ΕΡΡΙΚΑ ΠΑΤΡΙΚΙΟΥ ''ΖΗΤΗΜΑ ΦΩΤΟΣ'' ΠΟΙΗΣΗ -Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗ - Η.ΧΑΤΖΟΓΛΟΥ

Μάνος Ελευθερίου - Η δόξα των ανέμων

Μες στα νεκρά τα καφενεία πέφτει χιόνι.

Μάνος Ελευθερίου - Η δόξα των ανέμων

*Από την ποιητική συλλογή "Η πόρτα της Πηνελόπης" 2003 εκδόσεις Γαβριηλίδη. Οχτώ Νοέμβρη. Εποχή των χρυσανθέμων -- γυαλί σπασμένο το κορμί σου καταγής. Ντυμέ...

YOUTUBE.COM

*Από την ποιητική συλλογή "Η πόρτα της Πηνελόπης" 2003 εκδόσεις Γαβριηλίδη.


Οχτώ Νοέμβρη. Εποχή των χρυσανθέμων --
γυαλί σπασμένο το κορμί σου καταγής.
Ντυμένη θαύματα στη δόξα των ανέμων
τον αιματόφυρτο καιρό αιμορραγείς.

Οχτώ Νοέμβρη πια ποτέ δε θα ξανάρθει
σαν θεατρίνα που έχει σβήσει αλκοολική
κι ένα παιδί που μεγαλώνει μες στη στάχτη
θα διδαχτεί απ' τους θεούς τη μαντική.

Μες στα νεκρά τα καφενεία πέφτει χιόνι
κι έξω περνάει μια κηδεία της συμφοράς.
Των αισθημάτων λάμπει πάντοτε το αφιόνι
σ' ένα κουτί μέσα κλεισμένο ζαφοράς.

Πρέπει να μάθεις να διαβάζεις το σκοτάδι
σαν ένα σώμα, στην αρχή συλλαβιστά.
Να κατακτήσεις και το μπλέ που είναι στον Άδη.
Να ιδρώνουν θάνατο οι χορδές και τα πνευστά.

Σ' ένα δωμάτιο τρεις γιατροί συλλογισμένοι
πίνουν θανάτους μιας ζωής πριν μ' αρνηθεί.
Και συνεχώς με ψηλαφίζουν σαστισμένοι
γιατί το μέλλον μου λυσσάει για να σωθεί.

Παλιά φεγγάρια της αγάπης τα μπακίρια.
Πλεχτές κουβέρτες με τοπάζι και χρυσό.
Μυρίζουν κίτρινο και δάφνη τα σανίδια
και πίνω αρώματα και οινόπνευμα να ζω.

Μες στις βελόνες του ένας ράφτης καρφωμένος --
διαμάντια το αίμα του, καρφίτσες και κλωστές.
Ένα παλτό μεταποιεί σαν μαγεμένος
να το φορέσουν των ανέμων εραστές.

Οχτώ Νοέμβρη και το σπίτι ταξιδεύει
σ' ενός σουλτάνου τις αυλές ψηφιδωτό.
Του σώματός μας τα κρυφά και τα ερέβη
μόνο της τέχνης μας φυλούν την κιβωτό.

Ποιμένες άγγελοι στα μωβ των αθανάτων
πενθούν και ψάλλουν τη μεσίστια ζωή.
Κι εγώ στο έλεος πενθώ των αοράτων
και των προβάτων που πηγαίνουν για σφαγή.

Απόψε τίποτα δεν έχεις να δηλώσεις.
Η νομιμότητά σου εξωπραγματική.
Αρκεί σαν γράμμα τη ζωή σου να διπλώσεις
κι ύστερα παίζεις κοπτική και ραπτική.

Οχτώ Νοέμβρη. Εορτή των Αρχαγγέλων.
Των Μιχαήλ και Γαβριήλ Ταξιαρχών.
Δεν έχει νόημα πως κάψαμε το μέλλον.
Το κέρδος μένει και σωμάτων και ψυχών.

Κι όπως τις ροζ τις εποχές των χρυσανθέμων
πλανόδιοι θίασοι πουλούσαν μαγικά
έτσι κι εσύ μέσα στη δόξα των ανέμων
τα αινίγματά σου αθροίζεις με μηδενικά.

George Seferis Salamis in Cyprus (Translated by Rex Warner)

http://www.unz.org/Pub/Encounter-1958may-00035

Η ντροπή της Ευρώπης: Χρήστος Λεοντής - Günter Grass

ΕΘΝΙΚΟΣ YΜΝΟΣ Ποίηση: Διονύσιος Σολωμός Μουσική: Νικόλαος Xαλικιόπουλος-Μάντζαρος

http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSDIM-

E106/159/1117,4103/

Βέβηλος - Κράτα λίγο αγάπη (για το τέλος)

Choirs Χορωδιακά τραγούδια

http://www.mlegakis.com/choirs.html
http://mindpoetrymusic.blogspot.gr/2012/06/giorgos-seferis.html
http://staxtes.com/2003/?p=9131

ΑΝΔΡΕΑΣ Α. ΑΡΤΕΜΗΣ "ΚΥΚΛΑΔΕΣ" ποίηση ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΒΛΑΧΟΥ ΚΑΡΑΜΒΑΛΗ

ΗΕΛΤΙΟΣ-ΙΑΝ7

Χώρος Χρόνος 'Ηλιος
και ιστία
κι άνεμος καρδιάς να  πνέει...

ΑΝΔΡΕΑΣ Α. ΑΡΤΕΜΗΣ "ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ" ποίηση ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΜΒΑΛΗΣ

Μαίρη Γραμματικάκη: "Γυμνοί κυκλοφορούν οι ποιητές"

http://greekpoetics.blogspot.gr/2016/11/blog-post_63.html

Δίχως φτιασίδια και σπάνια με καλλίγραμμα κορμιά

γυμνοί κυκλοφορούν οι ποιητές ακόμη και τον χειμώνα!

Δεν είναι τα ρούχα που βαραίνουν το σώμα

αλλά το ίδιο το κορμί που θέλει να αποτινάξει η ψυχή

και λεύτερη να απλωθεί σε όλον τον χώρο!

Αφήστε με λοιπόν να γεύομαι την αθανασία των ποιητών

και μη μου ασκείτε κριτική αφού η ψυχή κραυγάζει

ούτε αν το στήθος μου φανεί όταν την καρδιά προτάσσει!

Μη θορυβήστε που ερωτικά φλερτάρω με τον Χρόνο

και σύμμαχο φίλο τον κρατώ για να με σέβεται΄

την αγνότητα της ψυχής που ερωτοτροπεί

σκύβει και τα γυμνά της πόδια ασπάζεται!

Είναι ο νους που οργιάζει και χύνεται με λέξεις στο χαρτί

κι από τα κρινοδάχτυλα φυτρώνει άμπελος η αγάπη

το σώμα να σκιάζει από το αδηφάγο βλέμμα του Διόνυσου

που θέλει να αδράξει τους καρπούς που η Πολύμνια του τάζει!

Γυμνοί κυκλοφορούν οι ποιητές μερόνυχτα

χειμώνα καλοκαίρι! Μην τους πυροβολείτε!!

Πόλη Χιόνι - Φίλιππος Πλιάτσικας Άντρη Θεοδώρου / Poli xioni - Pliatsikas

Στίχοι:   Άντρη Θεοδώρου Μουσική:   Φίλιππος Πλιάτσικας Γεμάτο δάκρυα στάζει το πέλαγος. Μοιάζει το χιόνι σου φέτος να καίει. Μοιάζει το μέλλον να είναι απροσπέραστο σ’ ένα παρόν που στενάζει και κλαίει. Είναι χλωμό του ουρανού το στερέωμα και τούτη η πόλη φαρμάκι να στάζει. Έχω πια χάσει καιρό το δικαίωμα να σ’ αντικρίζω καθώς θα χαράζει. Όσο μ’ αγάπησες τόσο σε πρόδωσα. Όσο με πρόδωσες σ’ είχα αγαπήσει. Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα κι όσο με μίσησες με έχω μισήσει. Κλείνω τα μάτια και βλέπω το αύριο κι είναι ένα αύριο δίχως εικόνες. Ίσως να ζει η αγάπη μεθαύριο. Ίσως περάσουν κι αυτοί οι χειμώνες. Είναι η πόλη μας τώρα πια φάντασμα. Μοιάζει με πίνακα που έχει ξεβάψει. Κι έχει απομείνει μονάχα η θάλασσα να μου θυμίζει ότι έχω ξεχάσει. Έτσι κοιτάζω την πόλη που αγάπησα όταν σε είχα σ’ αυτή συναντήσει. Έτσι κοιτάζω την πόλη που άφησα όταν στην άβυσσο μ’ είχες αφήσει. Όσο μ’ αγάπησες τόσο σε πρόδωσα. Όσο με πρόδωσες σ’ είχα αγαπήσει. Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα κι όσο με μίσησες με έχω μισήσει. Κλείνω τα μάτια και βλέπω το αύριο κι είναι ένα αύριο δίχως εικόνες. Ίσως να ζει η αγάπη μεθαύριο. Ίσως περάσουν κι αυτοί οι χειμώνες.

«Ελευθερία» του Πωλ Ελυάρ

Πάνω στα τετράδια του σχολείου
Στα θρανία μου και τα δένδρα
Πάνω στην άμμο και το χιόνι
Γράφω τ’ όνομά σου
Πάνω σ΄ όλες τις διαβασμένες σελίδες
Πάνω σ΄ όλες τις λευκές σελίδες
Στην πέτρα το αίμα το χαρτί τη στάχτη
Γράφω τ’ όνομά σου
Πάνω στις χρυσωμένες εικόνες
Στ΄ άρματα των πολεμιστών
Στην κορώνα των βασιλιάδων
Γράφω τ’ όνομά σου
Στη ζούγκλα και την έρημο
Στις φωλιές και τα σπαρτά
Στην ηχώ των παιδικών μου χρόνων
Γράφω τ’ όνομά σου
Πάνω στα θαύματα της νύχτας
Στο άσπρο ψωμί των ημερών
Στις μνηστευμένες εποχές

Γράφω τ’ όνομά σου
Πάνω σ΄ όλα τα γαλάζια κουρέλια μου
Στο μουχλιασμένο έλος του ήλιου
Στη ζωντανή λίμνη σελήνη
Γράφω τ’ όνομά σου
Στους αγρούς στον ορίζοντα
Στις φτερούγες των πουλιών
και στο μύλο των ίσκιων
Γράφω τ’ όνομά σου
Σε κάθε φύσημα της αυγής
Στη θάλασσα και τα πλοία
Πάνω στο τρελό βουνό
Γράφω τ’ όνομά σου
Στον αφρό απ΄ τα σύννεφα
Στους ιδρώτες της καταιγίδας
Στην βροχή την πυκνή και ανούσια
Γράφω τ’ όνομά σου
Πάνω στα σχήματα που σπιθίζουν
Στις καμπάνες των χρωμάτων
Πάνω στη φυσική αλήθεια
Γράφω τ’ όνομά σου
Στα μονοπάτια που ξύπνησαν
Στους δρόμους που ξεδιπλώθηκαν
Στις πλατείες που ξεχείλισαν
Γράφω τ’ όνομά σου
Στη λάμπα που ανάβει
Στη λάμπα που σβήνει
Στα ενωμένα μου σπίτια
Γράφω τ’ όνομά σου
Στο φρούτο το κομμένο στα δύο
Του καθρέφτη και της κάμαράς μου
Στο κρεβάτι μου άδειο κοχύλι
Γράφω τ’ όνομά σου
Στο λαίμαργο και τρυφερό σκύλο μου
Στα ορθωμένα αυτιά του
Στο αδέξιο πόδι του
Γράφω τ’ όνομά σου
Στο σκαλοπάτι της πόρτας μου
Στα γνώριμά μου αντικείμενα
στο κύμα της ευλογημένης φωτιάς
Γράφω τ’ όνομά σου
Σε κάθε σάρκα σύμφωνη
Στο μέτωπο των φίλων μου
Σε κάθε χέρι που προσφέρεται
Γράφω τ’ όνομά σου
Στο κρύσταλλο των εκπλήξεων
Στα προσεκτικά χείλια
Πολύ πιο πάνω απ΄ τη σιωπή
Γράφω τ’ όνομά σου
Στα χαλασμένα καταφύγιά μου
Στους γκρεμισμένους μου φάρους
Στους τοίχους της ανίας μου
Γράφω τ’ όνομά σου
Στην απουσία χωρίς πόθο
Στη γυμνή μοναξιά
Στα σκαλιά του θανάτου
Γράφω τ’ όνομά σου
Στην υγεία που ξανάρθε
Στον κίνδυνο που εξαφανίστηκε
Στην ελπίδα χωρίς ανάμνηση
Γράφω τ’ όνομά σου
Και με τη δύναμη της λέξης
Ξαναρχίζω τη ζωή μου
Γεννήθηκα για να σε γνωρίσω
Για να πω τ΄ όνομά σου
Ελευθερία!

Ελληνικά βιβλία στην Αγγλική

MGSA_Bulletin_v_3_n_1-2_1971.pdf

Life POEMS http://100.best-poems.net/100-best-life_poems.html

The Trial (Franz Kafka), film by Konstantin Seliverstov

Before The [Law] - Franz Kafka

ΠΩΣ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ..

https://poetrypiano.wordpress.com/2015/01/06/the-place-of-greek-literature-in-the-world-republic-of-letters/

DAVID MASON

http://www.kategale.com/files/pdf/1597090840.pdf
https://www.poetryfoundation.org/poems-and-poets/poets/detail/david-mason
http://immigrations-ethnicities-racial.blogspot.gr/2014/05/greek-american-studies-resource-portal_11.html
https://en.wikipedia.org/wiki/David_Mason_(writer)
http://www.jhwriter.com/?p=6169
http://hudsonreview.com/authors/david_mason/#.WG_KMht942w
https://www.youtube.com/watch?v=E1lhZ801mtE
https://www.jstor.org/stable/43489256?seq=1#page_scan_tab_contents

Seferis Princeton 1997

http://libweb5.princeton.edu/visual_materials/pulc/pulc_v_58_n_3.pdf

LINDA DI CHAMOUNIX - GAETANO DONIZETTI - 1996

KARYOTAKIS-POLYDOURI//The Tragic Love Story, Translated by Manolis Aligizakis,

ΤΙ ΝΑ `ΧΕΙΣ ΓΙΝΕΙ

Τι νάχης γίνει ολόδροσε βαρκάρη
του παράλιου χωριού, που με είχαν φέρει
ένα πένθος βαρύ να διασκεδάσω;
Τι νάχης γίνει ωραίο παληκάρι
με τα στριφτά ξανθά σου δαχτυλίδια,
πως έχει γίνει να μη σε ξεχάσω;

Νάναι την ομορφιά σου που θυμάμαι,
το σιωπηλό σου στόμα το σφιγμένο,
παράξενη ομορφιά σ' ένα βαρκάρη,
ή γιατί διαλεχτή σου έτυχε νάμαι,
μια θλιβερή με πένθιμο φουστάνι,
στη βάρκα σου μια αυγή που μ' είχες πάρει;

Μέσα σε τόσα ωραία κορίτσια – θάμα
χαράς τα προσωπάκια τους – με πήρες
και μέ στη γαλανή σου τη βαρκούλα.
Ένα πρωινό περίπατο, ένα τάμα
στην πιο όμορφη είχες κάνει της παρέας
και κάλεσες και μέ τη μοναχούλα,

που έβλεπες κάθε δειλινό στο μώλο
συλλογισμένη, με απλανή τα μάτια
σ' ένα βιβλίο με στίχους να κοιτάη.
Ήρθες πιο ωραίος κ' είδα, καθώς μ' όλο
τον άλλο κόσμο πήδησες στη βάρκα,
το χέρι σου ένα ρόδο να κρατάη.

Κι' ως να μην είχε κάπου να το βάλη
το ρόδο αυτό, σε μέ την τελευταία
το πέταξεν απλά, με κάποια βιάση...
Οι κρόταφοί σου εβάφονταν αγάλι
και χάνοταν στη θάλασσα η ματιά σου...
Μα τώρα, πως δε σ' έχω πια ξεχάσει

WHAT HAS HAPPENED TO YOU?

What has happened to you, young boatman
of the seashore village where they brought me
to participate in the saddest mourning?
What has happened to you, handsome
youth, with your curly blonde hair
how can I possibly forget you?

I remember your handsomeness
your silent mouth tightly shut
strange for a boatman to have
and why I was your chosen one
the sad girl in my sorrowful dress
who in your boat you took one morning?

Among all the beautiful girls — their
faces miracle of joy — you took me
to your light blue boat for
a morning walk, you said you wished
to take the most beautiful of the group
and yet you took me the lonely one.

You saw me by the quay every morning
deep in thought and with eyes gazing
the void and reading a poetry book.
You came most handsome and I saw
as you jumped on the boat
you held a rose in your hand

and as if you didn’t have anyone to give
this rose you simply threw it in haste
to me the last one on the line;
your temples had turned almost gray
your eyes the color of the blue sea
and now truly I can’t forget you.

KARYOTAKIS-POLYDOURI//The Tragic Love Story, 

Translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, Vancouver, BC, 2016

www.manolisaligizakis.com
www.libroslibertad.com