Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016
Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016
Μαρία Φαραντούρη - Ο ΧΡΗΣΜΟΣ
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Λάθος μου δόθηκε ο χρησμός και σ’ άπλωσα το χέρι
κι όλου του κόσμου ο παιδεμός
φύτρωσε κι έγινε καημός
κι άνθισε καλοκαίρι.
κι όλου του κόσμου ο παιδεμός
φύτρωσε κι έγινε καημός
κι άνθισε καλοκαίρι.
Πάνω στη μαύρη σου στολή, στο μαύρο τ’ άλογό σου
μαύρο σου κέντησα πουλί
και κόκκινη ανατολή
στο δάκρυ το δικό σου.
μαύρο σου κέντησα πουλί
και κόκκινη ανατολή
στο δάκρυ το δικό σου.
Πήρε τη νύχτα ο χαμός και τ’ όνειρο μαχαίρια
ψεύτικος ήταν ο χρησμός
πως θα γυρίσει ο ποταμός
με δέκα περιστέρια.
Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016
Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016
George Seferis: Collected Poems, 1924-1955. Bilingual Edition Philip Sherrard Publication Year: 2014
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016
Alain Barrière Lorsque j'ai pris ses lèvres (1968) - vidéo Dailymotion
Alain Barrière Lorsque j'ai pris ses lèvres (1968) - vidéo Dailymotion: Face B. du 45 tours 'V...' Le site officiel d'Alain Barrière : http://www.alainbarriere.com/ Le groupe 'Alain Barrière' avec toutes les vidéos le concernant : http://www.dailymotion.com/group/Alain_Barriere
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016
Στον Άγνωστο Ποιητή
Στίχοι - μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ρήγα Φεραίε σε σε κράζω.
Από την Αυστραλία στον Καναδά
κι από τη Γερμανία στην Τασκένδη,
σε φυλακές, σε βουνά και σε νησιά,
διασκορπισμένοι οι Έλληνες.
Διονύσιε Σολωμέ σε σε κράζω.
Κρατούμενοι και κρατούντες,
δέροντες και δερόμενοι,
διατάσσοντες και διατασσόμενοι,
τρομοκρατούντες και τρομοκρατούμενοι,
κατέχοντες και κατεχόμενοι,
διηρημένοι οι Έλληνες.
Αντρέα Κάλβε σε σε κράζω.
Λαμπερότατος ο ήλιος απορεί,
απορούν τα βουνά και τα έλατα,
οι ακρογιαλιές και τ' αηδόνια,
λίκνο ομορφιάς και μέτρου η πατρίς μου,
σήμερα τόπος θανάτου.
Κωστή Παλαμά σε σε κράζω.
Ποτέ άλλοτε τόσο φως δεν έγινε σκότος,
τόση ανδρεία φόβος,
τόση αδυναμία η δύναμη,
τόσοι ήρωες μαρμάρινες προτομές,
πατρίς του Διγενή και του Διάκου η πατρίς μου,
σήμερα χώρα υποτελών.
Νίκο Καζαντζάκη σε σε κράζω.
Κι όμως αν λησμονούν οι θνητοί
που μιλούν ακόμα τη γλώσσα του Ανδρούτσου,
η μνήμη κατοικεί πίσω από τα σίδερα και τις σκοπιές,
η μνήμη κατοικεί μέσα στα ληθάρια,
φωλιάζει στα κίτρινα φύλα
που σκεπάζουν το κορμί σου Ελλάδα.
Άγγελε Σικελιανέ σε σε κράζω.
Η ψυχή της πατρίδας μου είσ' εσύ πολύμορφο ποτάμι,
τυφλό από το αίμα, κουφό από το βόγκο,
ανήμπορο από το μέγα μίσος και τη μεγάλη αγάπη,
που εξίσου εξουσιάζουν την ψυχή σου.
Η ψυχή της πατρίδας μου είναι
δυο χειροπέδες σφιγμένες σε δυο ποτάμια,
δυο βουνά δεμένα με σκοινιά
στον πάγκο της ταράτσας,
ο Αργίτικος κάμπος φουσκωμένος από το μαστίγιο
και ο Όλυμπος κρεμασμένος πισθάγκωνα
από το κατάρτι του αεροπλανοφόρου για να ομολογήσει.
Η ψυχή της πατρίδας μου είναι αυτός ο σπόρος
π' άπλωσε ρίζες πάνω στο βράχο.
Είσ' εσύ μάνα, γυναίκα, κόρη,
που αγναντεύεις τη θάλασσα και τα βουνά
και κρυφόβαφεις μ' αίμα
τα κόκκινα αβγά της Αναστάσεως
που εγκυμονούν οι καιροί και οι άντρες.
Αν ποτές να 'ρθει στη δύστυχη χώρα μου,
Πάσχα Ελλήνων.
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016
Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016
Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016
Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016
Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016
Ηέλτιος- Η πέστροφα
Κάτου στην
ακροποταμιά, μέσα στις καλαμιές,
στέκω και περιμένω
μέχρι να δω για μια στιγμή την πέστροφα να ξεπετιέται πάνω απ’ το νερό,
μέχρι να δω τη ράχη της να λαμπυρίζει στο φως πριν βυθιστεί ξανά
στο άγριο ρεύμα,
αφήνοντας πίσω της το στιγμιαίο ίχνος του αφανέρωτου,
το αντιφέγγισμα απ’ το λυχνάρι του στρατοκόπου μες τη νύχτα,
που κόβει το συρματόπλεγμα για να διαβεί τα σύνορα.
στέκω και περιμένω
μέχρι να δω για μια στιγμή την πέστροφα να ξεπετιέται πάνω απ’ το νερό,
μέχρι να δω τη ράχη της να λαμπυρίζει στο φως πριν βυθιστεί ξανά
στο άγριο ρεύμα,
αφήνοντας πίσω της το στιγμιαίο ίχνος του αφανέρωτου,
το αντιφέγγισμα απ’ το λυχνάρι του στρατοκόπου μες τη νύχτα,
που κόβει το συρματόπλεγμα για να διαβεί τα σύνορα.
Μ’ άλματα κόντρα στο ρεύμα
Το διάφανο
και η ζωή:
Στους
κόρφους της πέτρας
που
ρίζωσε στο γαλάζιο πόντο
Και
στων βράχων ψηλά
Τις
άχραντες πηγές
κι τις ολάσπρες κρήνες.
3-10-2016.
Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016
Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016
Η ζωή, ο θάνατος, τα πλούτη και η αγάπη: Τα τελευταία συγκλονιστικά λόγια του Steve Jobs
Έχω φτάσει στο αποκορύφωμα της επιτυχίας στον επιχειρηματικό κόσμο.
Στα μάτια των άλλων, η ζωή μου είναι μια επιτομή της επιτυχίας.
Στα μάτια των άλλων, η ζωή μου είναι μια επιτομή της επιτυχίας.
Ωστόσο, πέρα από τη δουλειά, η χαρά μου είναι λίγη.
Στο τέλος, ο πλούτος είναι μόνο ένα γεγονός της ζωής που έχω συνηθίσει.
Στο τέλος, ο πλούτος είναι μόνο ένα γεγονός της ζωής που έχω συνηθίσει.
Αυτή τη στιγμή, ξαπλωμένος στο κρεβάτι και άρρωστος αναπολώντας ολόκληρη τη ζωή μου, συνειδητοποιώ ότι η αναγνώριση και ο πλούτος που κατέκτησα με τόση υπερηφάνεια, έχουν ξεθωριάσει και έχουν χάσει το νόημά τους μπροστά στον επικείμενο θάνατο.
Στο σκοτάδι, κοιτάζω τα πράσινα φωτάκια από τα μηχανήματα υποστήριξης των ζωτικών λειτουργιών και ακούγοντας το βουητό των μηχανικών ήχων, μπορώ να αισθανθώ την αναπνοή του θεού του θανάτου να πλησιάζει.
Τώρα ξέρω, όταν έχουμε συσσωρεύσει επαρκή πλούτο για να διαρκέσει όλη τη ζωή μας, θα πρέπει να κυνηγήσουμε άλλα θέματα που δεν έχουν σχέση με τον πλούτο.
Θα έπρεπε να είναι κάτι πιο σημαντικό:
Θα έπρεπε να είναι κάτι πιο σημαντικό:
Ίσως σχέσεις, ίσως την τέχνη, ίσως ένα όνειρο της νιότης μας.
Το κυνήγι μόνο του πλούτου μετατρέπει τον άνθρωπο σε ένα στριμμένο ον, ακριβώς σαν κι εμένα.
Το κυνήγι μόνο του πλούτου μετατρέπει τον άνθρωπο σε ένα στριμμένο ον, ακριβώς σαν κι εμένα.
Ο Θεός μας έδωσε τις αισθήσεις για να επιτραπεί σε όλους να αισθανθούν την αγάπη στην καρδιά τους, όχι οι αυταπάτες που φέρνει ο πλούτος.
Τον πλούτο που έχω κερδίσει στη ζωή μου δεν μπορώ να τον πάρω μαζί μου.
Αυτό που μπορώ να πάρω μαζί μου είναι μόνο οι αναμνήσεις που τυλίχτηκαν από την αγάπη.
Αυτός είναι ο πραγματικός πλούτος που θα σας ακολουθεί, θα σας συντροφεύει, δίνοντάς σας τη δύναμη και το φως για να συνεχίσετε.
Αυτό που μπορώ να πάρω μαζί μου είναι μόνο οι αναμνήσεις που τυλίχτηκαν από την αγάπη.
Αυτός είναι ο πραγματικός πλούτος που θα σας ακολουθεί, θα σας συντροφεύει, δίνοντάς σας τη δύναμη και το φως για να συνεχίσετε.
Η αγάπη μπορεί να ταξιδέψει χιλιάδες μίλια. Η ζωή δεν έχει όρια. Πηγαίνετε όπου θέλετε να πάτε. Φτάστε όσο ψηλά θέλετε να φτάσετε. Είναι όλα στην καρδιά σας και στα χέρια σας.
Ποιο είναι το πιο ακριβό κρεβάτι στο κόσμο; - "Το κρεβάτι του αρρώστου".
Ποιο είναι το πιο ακριβό κρεβάτι στο κόσμο; - "Το κρεβάτι του αρρώστου".
Μπορείτε να απασχολείτε κάποιον να οδηγεί το αυτοκίνητο για εσάς, να βγάζει χρήματα για εσάς, αλλά δεν μπορείτε να έχετε κάποιον να υποφέρει την ασθένεια για εσάς.
Τα υλικά πράγματα που χάνονται μπορούν να βρεθούν. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί ποτέ να βρεθεί όταν έχει χαθεί - "Η ζωή".
Τα υλικά πράγματα που χάνονται μπορούν να βρεθούν. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί ποτέ να βρεθεί όταν έχει χαθεί - "Η ζωή".
Όταν ένα άτομο πηγαίνει στο χειρουργείο, θα συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει ένα βιβλίο του οποίου δεν έχει ακόμη τελειώσει την ανάγνωση - «Το Βιβλίο της Υγιούς Ζωής».
Σε όποιο στάδιο της ζωής κι αν βρισκόμαστε τώρα, με το χρόνο, θα αντιμετωπίσουμε την ημέρα που η αυλαία πέφτει.
Πλουτίστε με αγάπη την οικογένειά σας, με αγάπη τον/τη σύζυγό σας, με αγάπη τους φίλους σας.
Περιποιηθείτε καλά τον εαυτό σας.
Αγαπήστε τους άλλους.
Πλουτίστε με αγάπη την οικογένειά σας, με αγάπη τον/τη σύζυγό σας, με αγάπη τους φίλους σας.
Περιποιηθείτε καλά τον εαυτό σας.
Αγαπήστε τους άλλους.
Ηέλτιος- ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ
Θόρυβος και θυμός για τα έσχατα
μέσα στην αποικία
και πού εξήγηση να βρω
και πως να την κοινωνήσω;
Ξόδεψα μια ζωή για μια λεπτομέρεια
που την προσομοίωσαν με ακρίβεια οι απόγονοι του Αρχιμήδη
κι ο ποιητής,
μ΄' ένα σπυρί της άμμου, ένα κόμπο δάκρυ
‘’χωμένο σε κάποια κλείδωση της ορχήστρας’’.
Μεγάλωσα πολύ μέχρι να μάθω πως
από ένα τίποτα σχεδόν εξαρτάται
το χάος τι θα γενεί,
και αν σε κόλαση θα εξελιχθεί
ή σε κόσμο του ανθρώπου.
Κι ο εγκέφαλος το ίδιο,
από ένα σχεδόν τίποτα εξαρτάται
αν θάβρει τον άνθρωπο μέσα στις ανασκαφές
κι αν θα τον αναγνωρίσει πίσω από του καιρού τις προσωπίδες.
Κόμβος απόφασης των Ελλήνων τα έσχατα
για την αλήθεια και του προσώπου το δρόμο τον ιερό
που με αίμα ποτίστηκε στης ιστορίας το διάβα.
30-9-2016.
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
http://poetry-in-greece.blogspot.gr/1997/05/1909-1990_16.html
Γ. ΡΙΤΣΟΣ-Μιὰ πυγολαμπίδα φωτίζει τὴ νύχτα
''Ἡ ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ μας ἦταν πελεκημένη μὲς στὸ βράχο. / Μόλις ἕνας μικρός σιδερένιος σταυρός ξεχώριζε πάνου ἀπ’ τὸν τροῦλλο. / Ἐκεῖ καθόνταν τὴν αὐγή τὰ περιστέρια καὶ κουβέντιαζαν ὦρες μὲ τὴν Παναγία... / Τὸ τέμπλο εἶχε τρεῖς ξύλινες πόρτες. / Ἡ μεσιανή, χρυσοβαμμένη, γιομάτη σκαλισμένα σταφύλια κι ἀμπελόφυλλα. / [] Στὴ δεξιά: [] ἕνας ἄγγελος, [] ὅμοιος μὲ τὸ μεγάλο μου ἀδερφὸ ποὺ πέθανε∙ / κρατοῦσε στὸ χέρι ἕνα ἄσπρο κρίνο. [] / Στὴν ἄλλη: [] πάλι ἕνας ἄγγελος. / Μὰ τοῦτος ἦταν λίγο θυμωμένος καὶ κράταγε στὸ χέρι ἕνα μακρύ γυαλιστερό σπαθί! / [] Ἡ μητέρα ἀγαποῦσε τὸν ἄγγελο μὲ τὸ κρίνο. / Ἡ Ρηνούλα, [] τὸν ἄγγελο μὲ τὸ σπαθί. / Ἐγώ γονάτιζα ὥρα πολλή ἀνάμεσα στοὺς δυό, κι ἀκουμπῶντας τὸ κεφάλι στὶς πλάκες ἄκουγα... [] Ἐγώ ἀγαποῦσα καὶ τοὺς δυό ἀγγέλους. []
- - - -Ξέραμε ν' ἀγαπᾶμε. [] Ξέραμε τὴ γλῶσσα τῶν πραγμάτων. [] Δὲ μᾶς ἔλειπε τίποτα. // Ἡ ἀγάπη κ' ἐμεῖς / – θυμᾶσαι; Ἡ αὐγή χαρούμενη καὶ πρόθυμη.// [] Τὸ μεγάλο φεγγάρι ἀγαθό, μαλακό... [] // Ποιός ἦρθε καὶ στάθηκε ἀνάμεσα σέ μᾶς καὶ στὰ πράγματα; / Ποιός μᾶς χώρισε ἀπ' τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ καὶ τὰ πουλιά; / Τί φταίξαμε, Ρηνούλα; []
ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟΠΟΣ
Μια πίστη,
ομολογία του αγέννητου και γενημμένου όντος
(πρωταρχών Παρμενίδη και Ηράκλειτου)
Και του αίματος Χριστού,
Τριαδική
Προς της Ζωής το φως τις ψυχές
Δοξαστικά καλούσα.
29-9-2016
Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016
Ηέλτιος- Πώς
Πώς το μπορεις
Και διάφανα κρίνα μουσικής
Περνάς μέσα απ΄την άβυσσο
Κι ευωδιάζει αρώματα
Το κρασί στο ποτήρι;
27-9-2016
Και διάφανα κρίνα μουσικής
Περνάς μέσα απ΄την άβυσσο
Κι ευωδιάζει αρώματα
Το κρασί στο ποτήρι;
27-9-2016
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016
Ηέλτιος- μουσικη
Κι επειδή τους στερήσαν
Για την αγία κοινωνία
Το ψωμί και το κρασί,
Τις νύχτες μοράζονταν
Μαζί στην αγκαλιά της μεγάλης Μάννας
Των άστρων τη μουσική.
26-8-2016.
Για την αγία κοινωνία
Το ψωμί και το κρασί,
Τις νύχτες μοράζονταν
Μαζί στην αγκαλιά της μεγάλης Μάννας
Των άστρων τη μουσική.
26-8-2016.
Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016
Χρονης Μίσσιος
«Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως όταν ο άνθρωπος ξανακαταχτήσει την ανθρωπιά του, όταν ξαναρχίσει να δημιουργεί ανθρώπινο πολιτισμό, να γράφει πια την ιστορία κάθετα, όχι για λαούς και για μάζες, αλλά για τον Παύλο, για τη Ρηνιώ, για την Ελένη, για το μαστρο-Στέφανο… τότε μονάχα οι άνθρωποι θα ξέρουν τι κοστίζει η ιστορία, τι κοστίζει η συμμετοχή...
Χρόνης Μίσσιος
.
απο Κωστας Καρυωτακης
.
απο Κωστας Καρυωτακης
Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016
Leonard Cohen
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1700505440269853&id=100009312409155
«Είμαστε άσχημοι, ωστόσο έχουμε τη μουσική»
«Είμαστε άσχημοι, ωστόσο έχουμε τη μουσική»
Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016
Ηέλτιος- Το δικαστήριο
Τέρμα!
Τα όργανα κι οι εξισώσεις δεν εντόπισαν ψυχή πουθενά!
Το Δικαστήριο των ειδημόνων δήλωσε πως μελέτησε τους προσωκρατικούς
και τ΄ αποφάσισε: ''ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΨΥΧΗ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟΥΣ -ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ
ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΝΕΥΡΟΕΠΙΣΤΗΜΗ''.
Για έρωτα δε μας είπαν τίποτα..
και στο εργαστήριο επέστρεψαν
να παρασκευάσουν το θεό
της Νέας Τάξης.
18/9/2016
Τα όργανα κι οι εξισώσεις δεν εντόπισαν ψυχή πουθενά!
Το Δικαστήριο των ειδημόνων δήλωσε πως μελέτησε τους προσωκρατικούς
και τ΄ αποφάσισε: ''ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΨΥΧΗ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟΥΣ -ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ
ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΝΕΥΡΟΕΠΙΣΤΗΜΗ''.
Για έρωτα δε μας είπαν τίποτα..
και στο εργαστήριο επέστρεψαν
να παρασκευάσουν το θεό
της Νέας Τάξης.
18/9/2016
Ηέλτιος- Δεν το μπορώ
Συγνώμη, Μ’ ακούς;
Πώς να στο πω; Αυτά είναι τα όριά μου:
Και δεν το μπορώ κι ούτε θα το μπορέσω ποτέ
Να ψάχνω να ενοικιάσω πατρίδα
Σπίτι χωριό εκκλησιά
Σε πολυεθνική Σόρος-Ροκφέλλερ και Σια.
Νοιώσε με κάποτε, κι έπειτα με δικάζεις!
15/9/2016
Πώς να στο πω; Αυτά είναι τα όριά μου:
Και δεν το μπορώ κι ούτε θα το μπορέσω ποτέ
Να ψάχνω να ενοικιάσω πατρίδα
Σπίτι χωριό εκκλησιά
Σε πολυεθνική Σόρος-Ροκφέλλερ και Σια.
Νοιώσε με κάποτε, κι έπειτα με δικάζεις!
15/9/2016
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016
ΗΈΛΤΙΟΣ- Ηλεκτρική στήλη
Σώνεται όσο πάει η ηλεκτρική σου στήλη
μα συ αρνιέσαι να το παραδεχτείς κι αντί να κοιτάς
μα συ αρνιέσαι να το παραδεχτείς κι αντί να κοιτάς
το πως θα κατεβείς τη σκάλα,
παράλογα ξοδεύεις το λίγο φέγγος της
στην παλιά μικρή σου κάμαρα ψάχνοντας για ένα στίχο
''...τώρα ποὺ ἔγινε/ ὁ κόσμος ἕνα ἀπέραντο ξενοδοχεῖο''.
στην παλιά μικρή σου κάμαρα ψάχνοντας για ένα στίχο
''...τώρα ποὺ ἔγινε/ ὁ κόσμος ἕνα ἀπέραντο ξενοδοχεῖο''.
14/9/2016
Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016
Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016
Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016
Ηέλτιος- ανυπόστατος
Μες τα φαράγγια ξαγρυπνώ
του αινίγματός σου
εκεί που σκίρτησε το είναι σου
και πέταξε ένα χελιδόνι
κι απόμεινα έκτοτε δίχως αφή
ανυπόστατος
στα διαστήματα των άστρων
και των δαχτύλων σου.
7-9-2015
του αινίγματός σου
εκεί που σκίρτησε το είναι σου
και πέταξε ένα χελιδόνι
κι απόμεινα έκτοτε δίχως αφή
ανυπόστατος
στα διαστήματα των άστρων
και των δαχτύλων σου.
7-9-2015
Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016
Ηέλτιος- Ψυχή
... ''κοιτάζαμε την ίδια πέτρα,
κοιταζόμασταν μέσα απ΄την πέτρα'' σαν φανερώθηκε η ψυχή
κι άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του ο κόσμος
στον ήλιο σαν το βρέφος.
4-9-2016
κοιταζόμασταν μέσα απ΄την πέτρα'' σαν φανερώθηκε η ψυχή
κι άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του ο κόσμος
στον ήλιο σαν το βρέφος.
4-9-2016
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016
Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016
Σάββατο 20 Αυγούστου 2016
Κυριακή 14 Αυγούστου 2016
Σάββατο 23 Ιουλίου 2016
Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016
Ηέλτιος-το είδωλο του χρόνου
Κοίτα εδώ το είδωλο του χρόνου
πώς φέγγει στα νερά,
πώς στη θαμβωτική ομορφιά του ξυπνάει
τη μνήμη και το σπίτι
όπου στα γλάστρα σού’χα αφήσει τα κλειδιά.
Θυμήσου, κι ας μη με ξέρεις,
τότε που ήμασταν μαζί
τότε που ήμασταν ένα
αγκαλιά μες τη φωτιά
κι οι δυο φωτιά σε σύντηξη ερωτική
το χρόνο γεννώντας
που μας έφερε ως εδώ,
ξένοι στο πολύβουο ακρογιάλι
όπου αγναντεύουμε χωριστά
πώς φέγγει στα νερά,
πώς στη θαμβωτική ομορφιά του ξυπνάει
τη μνήμη και το σπίτι
όπου στα γλάστρα σού’χα αφήσει τα κλειδιά.
Θυμήσου, κι ας μη με ξέρεις,
τότε που ήμασταν μαζί
τότε που ήμασταν ένα
αγκαλιά μες τη φωτιά
κι οι δυο φωτιά σε σύντηξη ερωτική
το χρόνο γεννώντας
που μας έφερε ως εδώ,
ξένοι στο πολύβουο ακρογιάλι
όπου αγναντεύουμε χωριστά
των βράχων τ’ αγάλματα.
19-7-2015
Τρίτη 24 Μαΐου 2016
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ: ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΕΣ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝ...
ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΕΣ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ..: Του Γεωργίου Ν.Καλαματιανού Απο το Αναγνωστικό της Ε' Δημοτικού (1955) Δύο λυγερόκορμες Κρητικοποῦλες ἐστέκοντο ἴσιες σὰν λαμπάδ...
[Ευλογήσω τον κύριον εν παντί καιρώ] Του Αντώνη Αντωνάκου
[Ευλογήσω τον κύριον εν παντί καιρώ] Του Αντώνη Αντωνάκου
Όσο καθαρότερα βλέπουμε τόσο πιο αγνότερα ζούμε. Η όραση είναι περίπλοκη υπόθεση.
Μες στην κοινή ψηφιακή λούμπα αδυνατούμε να δούμε όσους εκφράζουν τη συνείδηση των καιρών. Όσους βάζουν το μέσο να δουλέψει αλλιώς.
Μες στα ποικίλα ερεθίσματα και την προγραμματική δυστοπία, οι εχθροί του Κράτους είναι τα γεννητικά μας όργανα, διότι πλέον κράτος δεν είναι το μόρφωμα γραφειοκρατίας και σκοτοδίνης που ξέραμε.
Το Κράτος είναι σήμερα ο τοποτηρητής της πληροφορίας και ο διαχειριστής του κοινού τόπου διήθησής της στις συλλογικές αυταπάτες.
Αυτό που φαίνεται να είναι τζάμπα είναι πανάκριβο. Ο διαφημιστής έχει τρυπώσει πίσω από κάθε οικογενειακή σέλφι, εκεί όπου ο μπαμπάς και η μαμά με όλο τον παιδεραστικό τους οίστρο φωτογραφίζουν τα παιδάκια τους για να τα δει ο γείτονας και ο καμαρότος σχολιογράφος της ψηφιακής ζωής.
Η υποκρισία είναι η μετρική του κυβερνοχώρου. Χωρίς υποκρισία δεν υπάρχει επικοινωνία εξ’ αποστάσεως. Μέσα στο έρεβος του ναρκισσισμού ίπτανται ποικιλοτρόπως η ιερή βλαχιά και η αγία μαλακία.
Κανένα Κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς χαφιέδες. Έτσι κι αυτό το ασύνορο ψηφιακό Κράτος από φάτσες και κωμικοτραγικά βιογραφικά όπου ο καθένας μπορεί να πουλήσει τη μάπα του, χρειάζεται χαφιέδες.
Μόνο που οι χαφιέδες εδώ δεν είναι στρατολογημένοι υπάλληλοι ή πράκτορες αλλά οι ίδιοι οι χρήστες του μέσου. Κι αυτό είναι το μεγαλείο του, μπορεί να κάνει τον καθένα χαφιέ.
Μέσα στην ιριδίζουσα λεωφόρο γνήσιας και απόλυτης αχρειότητας πριμοδοτείται ο καλοθελητής. Ο ερωτισμός πρέπει να είναι κυβισμένος στην πλήρως ελεγχόμενη τηλεοπτική αισθητική και οι ιδέες θα πρέπει να ανήκουν στο κλειστό διάστημα μεταξύ αριστεράς και δεξιάς για να είναι αποδεκτές.
Ο αστράγαλος του Αγίου Πολυκάρπου και η κλείδα της αγίας Βαρβάρας δεν είναι πορνογραφία και κακή αισθητική, σε αντίθεση με το μουνί που μας γέννησε και το οποίο κάθε φορά που εμφανίζεται σ’ έναν μη ευλογημένο ψηφιακό τοίχο το κατασπαράσσει ο αλγόριθμος της λογοκρισίας.
Οι διαφημιστές απευθύνονται σε νοικοκυραίους μικροαστούς. Κι οι νοικοκυραίοι μικροαστοί θέλουν μόνο την οικογένεια και το τομάρι τους σε πρώτο πλάνο. Τη σκατόφατσά τους σε άπειρες εκδοχές. Το κόμμα, την εκκλησία, τις καλές δήθεν πράξεις και τον ξεθυμασμένο ρομαντισμό. Τα άλλα τα κρύβουν κάτω απ’ το χαλάκι.
Κάθε αξιοπρεπής νοικοκύρης δεν ανέχεται στον τοίχο του αιδοία και ψωλές, μα κυρίως δεν ανέχεται τις ιδέες των άλλων, αλλά στο διπλανό παράθυρο της ψευτοζωής του μπορεί να τον παίζει βλέποντας ένα βιασμό ή μια ευλογημένη τσόντα απ’ τον κύριο ημών καπιταλιστή.
Ζούμε σε καιρό πολέμου. Όλοι οι καιροί είναι καιροί πολέμου. Πολεμάμε τους πολέμους κάθε είδους.
Όταν ο Νικόλαος Κάλας ρώτησε τον Αντρέ Μπρετόν τι θα πρέπει να κάνει ένας ποιητής σε καιρό πολέμου:«να γράφει ερωτικά ποιήματα» του απάντησε.
Οι συγγραφείς γνωρίζουν κάλλιστα πως θεωρούνται περιττοί απ’ το χριστεπώνυμο πλήθος και τους ανθρωποδιορθωτές. Ακριβώς γι’ αυτό ταυτίζουν τα ιδεώδη με τα πεπρωμένα τους, γράφοντας τους ηθικολόγους στα παπάρια τους.
Σάββατο 21 Μαΐου 2016
Δευτέρα 16 Μαΐου 2016
Σάββατο 14 Μαΐου 2016
Τετάρτη 11 Μαΐου 2016
Δευτέρα 9 Μαΐου 2016
Πέμπτη 5 Μαΐου 2016
[Το Μηδέν Και Το Άπειρο] Του Αντώνη Αντωνάκου
Είμαστε σπρωγμένοι μες στη φυλλωσιά ενός νυχτερινού θρήνου. Λίγοι μπορούν να μας καταλάβουν και λίγους μπορούμε να καταλάβουμε. Απέναντι σε κάθε συγγραφική ασέβεια η σάρκα κοσμογραφεί το ανθρώπινο πνεύμα που βρωμίζει και σήπεται.
Η σάρκα, θλιβερή στη λογοτεχνία, ασθενής για τη θρησκεία είναι πρωτίστως εύθραυστη. Οι ιμπεράτωρες του θρησκευτικού αλφάβητου μεθόδευσαν το σχίσμα του ανθρώπου από τη φύση. Μνημόνευσαν δολίως κάθε φαντασιακό απόκριμα της επιθυμίας.
Ο Άγιος Αντώνιος σπάραζε απ’ τις γυμνές και τα θηρία που αποχαλινωμένα τάρασσαν τα όνειρά του. Κάθυγρος πεταγόταν απ’ τον ύπνο του γιατί ζητούσε το θηλυκό.
Ακόμα και στην πιο ανυπόληπτη ερημιά και στην πιο μακάβρια απομόνωση ο ερημίτης έμενε απροστάτευτος απ’ τον πειρασμό και τις εφόδους του διαβόλου. Ούτε η σοφία που θα ανέμενε κανείς από ένα θεοσεβές γερόντιο ήταν ικανή τον προστατέψει.
Η φαντασίωση της γυναίκας-θηρίο μαζί με τους θηλυκούς δαίμονες και τις μάγισσες υπήρξε ο κορυφαίος παροξυσμός της χριστιανικής μυθογραφίας.
Η θυγατέρα της Εύας με τις δυο τρύπες ανάμεσα στα σκέλη υπήρξε ο οχετός όλων των διαστροφών. Μόνο ο ρόλος της ως μητέρας, υπό την προϋπόθεση ότι θα τον υποδυθεί με γενναιότητα υπό το βλέμμα της υποδειγματικής παρθένου, της επιτρέπει να εξαγοράσει την αμαρτία της και να σωθεί.
Η εξευτελιστική εικόνα του οχετού, υγρού και βρόμικου τόπου κάθε ακαθαρσίας, αποκαλύπτει το μίσος αλλά και τον καταπιεσμένο πόθο για το άλλο φύλλο, ενός κλήρου καταδικασμένου στην αγνότητα.
Μέσα σ’ ένα αμιγώς κανιβαλικό τελετουργικό το: Λάβετε φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και τούτο εστί το αίμα μου, πίετε εξ αυτού πάντες…, λειτουργούσε ως θεώρημα πάνω στη σάρκα του αφοσιωμένου στο θεό αρσενικού που υπέφερε το μαρτύριο μιας παρά φύσιν εγκράτειας.
Η παρότρυνση προς το θεοφαγικό όργιο ήταν ο δρόμος που οδηγούσε εκτός ερωτισμού.
Μόνο μια θρησκεία βασανιστών και ιεροεξεταστών μπορούσε να στρεβλώσει τόσο την ερωτική πρακτική μετατρέποντάς την σε κάτι τερατωδώς άσεμνο.
Η θρησκεία εμφανίζεται ως μανιακή παραμόρφωση του έρωτα, σε βαθμό που να μετατρέπεται σε καταπιεσμένη πορνογραφία. Εγκράτεια και πνευματική χωροφυλακή.
Απ’ τον πορνογράφο εξομολογητή περάσαμε αισίως στον πορνογράφο ψυχολόγο. Ο μοντέρνος ιμπεριαλισμός της ομοιομορφίας απαιτεί ανανέωση της εξατομικευμένης κατανάλωσης θείας πορνογραφίας.
Απ’ τα ράσα που δεν διαθέτουν την απαραίτητη σχισμή για να ξεσπαθώσει η σκληρή στύση του τράγου που είναι κρυμμένος πίσω απ’ τις τρίχες του, περνάμε στον αποστειρωμένο γιάπη που δίνει συμβουλές με όλη την υπεροψία του ιεροφάντη της κακογαμίας.
Πάντα με το αζημίωτο και πάντα με μετρητά οι πιστοί λαδώνουν το εντεράκι των υπαλλήλων του θεού, βάζοντας μέσο για να πιάσουν μια καλή θέση στον παράδεισο.
Τρίτη 26 Απριλίου 2016
Ηέλτιος- Το "στόρι''
Χαράζει η αυγή στου κόσμου την αυλή
Ανοίγει διάπλατα του θέατρου η αυλαία
Κι εγώ στους δρόμους «ποιος είμαι’’ αναζητώ
στο « στόρι» παίζοντας με ξένο υποβολέα.
Σχισμένη
αφίσα στου τοίχου μια γωνιά
όνειρα
άστεγα στην άκρη απ΄στις διαβάσεις
λιοντάρια
ήρεμα στου τσίρκου τα κλουβιά
και
μια ζωή εξόριστη χωρίς προφάσεις.
Απ΄ του πελάγου το βυθό μια μουσική
καθώς παλεύει η ζωή να βρει σημαία,
και από της πόλης τα ιερά
παραγγελιά
των ξένων οίκων που μπήκαν στην παρέα.
Συντρίμμια αλήθεια και δρομάκια
ερημικά
σπασμένη στάμνα το λιόσταγμα χυμένο
μ’ ένα κερί στης αγοράς τη σκοτεινιά
εσένα άνθρωπε ζητώ και περιμένω .
Που
να σταθώ, πες μου πού να σταθώ
Κορμί
ανέστιο στον κόσμο περισσό,
Που
να πιαστώ, μάννα πού να πιαστώ
Κορμί
ανέστιο στον κόσμο περισσό.
26-4-2016
Πέμπτη 14 Απριλίου 2016
Ηέλτιος- ''Στόρι''
Θέατρο στήσανε σκιών στου κόσμου την
αυλαία
Κι άξια το «στόρι» παίζουμε του νέου
δημιουργού
Και τη ζωή μας θάψαμε στου γεφυριού την πέτρα
σε μια παραίσθηση του νου και πλάνη του καπνού.
14-4-2016
Κυριακή 3 Απριλίου 2016
Τρίτη 29 Μαρτίου 2016
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016
Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016
Τρίτη 8 Μαρτίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)