ΗΈΛΤΙΟΣ- Ηλεκτρική στήλη

Σώνεται όσο πάει η ηλεκτρική σου στήλη
μα συ αρνιέσαι να το παραδεχτείς κι αντί να κοιτάς 

το πως θα κατεβείς τη σκάλα, 

παράλογα ξοδεύεις το λίγο φέγγος της
στην παλιά μικρή σου κάμαρα ψάχνοντας για ένα στίχο
''...τώρα ποὺ ἔγινε/ ὁ κόσμος ἕνα ἀπέραντο ξενοδοχεῖο''.

14/9/2016

Οι έρημες ακρογιαλιές Καλλιόπη Βέττα.

Συνέντευξη του Νάνου Βαλαωρίτη στη Ράνια Παπαδοπούλου

The Beatles - While My Guitar Gently Weeps

Farid Farjad - Ayrilik

ο πωλητής ιδανικών στιγμών

Ηέλτιος- ανυπόστατος

Μες τα φαράγγια ξαγρυπνώ 
του αινίγματός σου
εκεί που σκίρτησε το είναι σου
και πέταξε ένα χελιδόνι 
κι απόμεινα έκτοτε δίχως αφή
ανυπόστατος
στα διαστήματα των άστρων
και των δαχτύλων σου.
7-9-2015

Ηέλτιος- Ψυχή

... ''κοιτάζαμε την ίδια πέτρα,
κοιταζόμασταν μέσα απ΄την πέτρα'' σαν φανερώθηκε η ψυχή
κι άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του ο κόσμος 
στον ήλιο σαν το βρέφος.
4-9-2016

Ημερολὀγια Καταστρώματος - Γιώργος Σεφέρης

Γιώργος Φουντούλης - "Το κορμί της λύπης" (Νίκη Ταγκάλου), Τραγούδι: Μαρ...

αποτυπώματα

http://apotipomata.com

Η Μάγδα Πένσου τραγουδά το ποίημα της Μαρίας Πολυδούρη ''γιατί μ' αγάπησες''

http://apotipomata.com/index.php/2016/08/19/yiati-magapises-maria-polidouri/

Ηέλτιος-2015

Μας ακινητοποίησαν
οι λωποδύτες!
Μας απόκοψαν
από τη Φύση, τους φίλους μας,
τις θάλασσες των ερώτων μας,
τα χωριά μας.
Μα πριν κι άλλο υψωθεί η τιμή των καυσίμων
και μπουν και στην ψυχή διόδια
και χαθούν της έκστασης οι διαδρομές
μαζί μ' αισθήσεις και συναισθήματα,
Άσε με να ονειρεύομαι μαζί σου
μια Λευτεριά
στων βράχων ψηλά το μετερίζι,
τον παγωμένο πόλο της λέρας
να λειώνει στο ανυπότακτο φέγγος σου
που με κρατά ζωντανό
μες στην πυκνή μετεώριση της σκόνης
του θανάτου!
14-8-2015

Ηελτιος

https://www.youtube.com/watch?v=y2cUE16s180&list=PLwD1aiT-RstiBMHixsWj69xfCssNWkvu6&index=6

Ηέλτιος-το είδωλο του χρόνου

Κοίτα  εδώ το είδωλο του χρόνου
πώς φέγγει στα νερά,
πώς στη θαμβωτική ομορφιά του ξυπνάει
τη μνήμη και το σπίτι
όπου στα γλάστρα σού’χα αφήσει τα κλειδιά.
Θυμήσου, κι ας μη με ξέρεις,
τότε που ήμασταν μαζί
τότε που ήμασταν ένα
αγκαλιά μες τη φωτιά
κι οι δυο φωτιά σε σύντηξη ερωτική
το χρόνο γεννώντας
που μας έφερε ως εδώ,
ξένοι στο πολύβουο ακρογιάλι
όπου αγναντεύουμε χωριστά

των βράχων τ’ αγάλματα.

19-7-2015

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ: ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΕΣ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝ...

ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΕΣ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ..: Του Γεωργίου Ν.Καλαματιανού Απο το Αναγνωστικό της Ε' Δημοτικού (1955)   Δύο λυγερόκορμες Κρητικοποῦλες ἐστέκοντο ἴσιες σὰν λαμπάδ...

[Ευλογήσω τον κύριον εν παντί καιρώ] Του Αντώνη Αντωνάκου

Αντώνης Αντωνάκος

46 λεπτά · 

[Ευλογήσω τον κύριον εν παντί καιρώ] Του Αντώνη Αντωνάκου

Όσο καθαρότερα βλέπουμε τόσο πιο αγνότερα ζούμε. Η όραση είναι περίπλοκη υπόθεση.

Μες στην κοινή ψηφιακή λούμπα αδυνατούμε να δούμε όσους εκφράζουν τη συνείδηση των καιρών. Όσους βάζουν το μέσο να δουλέψει αλλιώς.

Μες στα ποικίλα ερεθίσματα και την προγραμματική δυστοπία, οι εχθροί του Κράτους είναι τα γεννητικά μας όργανα, διότι πλέον κράτος δεν είναι το μόρφωμα γραφειοκρατίας και σκοτοδίνης που ξέραμε.

Το Κράτος είναι σήμερα ο τοποτηρητής της πληροφορίας και ο διαχειριστής του κοινού τόπου διήθησής της στις συλλογικές αυταπάτες.

Αυτό που φαίνεται να είναι τζάμπα είναι πανάκριβο. Ο διαφημιστής έχει τρυπώσει πίσω από κάθε οικογενειακή σέλφι, εκεί όπου ο μπαμπάς και η μαμά με όλο τον παιδεραστικό τους οίστρο φωτογραφίζουν τα παιδάκια τους για να τα δει ο γείτονας και ο καμαρότος σχολιογράφος της ψηφιακής ζωής.

Η υποκρισία είναι η μετρική του κυβερνοχώρου. Χωρίς υποκρισία δεν υπάρχει επικοινωνία εξ’ αποστάσεως. Μέσα στο έρεβος του ναρκισσισμού ίπτανται ποικιλοτρόπως η ιερή βλαχιά και η αγία μαλακία.

Κανένα Κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς χαφιέδες. Έτσι κι αυτό το ασύνορο ψηφιακό Κράτος από φάτσες και κωμικοτραγικά βιογραφικά όπου ο καθένας μπορεί να πουλήσει τη μάπα του, χρειάζεται χαφιέδες.

Μόνο που οι χαφιέδες εδώ δεν είναι στρατολογημένοι υπάλληλοι ή πράκτορες αλλά οι ίδιοι οι χρήστες του μέσου. Κι αυτό είναι το μεγαλείο του, μπορεί να κάνει τον καθένα χαφιέ.

Μέσα στην ιριδίζουσα λεωφόρο γνήσιας και απόλυτης αχρειότητας πριμοδοτείται ο καλοθελητής. Ο ερωτισμός πρέπει να είναι κυβισμένος στην πλήρως ελεγχόμενη τηλεοπτική αισθητική και οι ιδέες θα πρέπει να ανήκουν στο κλειστό διάστημα μεταξύ αριστεράς και δεξιάς για να είναι αποδεκτές.

Ο αστράγαλος του Αγίου Πολυκάρπου και η κλείδα της αγίας Βαρβάρας δεν είναι πορνογραφία και κακή αισθητική, σε αντίθεση με το μουνί που μας γέννησε και το οποίο κάθε φορά που εμφανίζεται σ’ έναν μη ευλογημένο ψηφιακό τοίχο το κατασπαράσσει ο αλγόριθμος της λογοκρισίας.

Οι διαφημιστές απευθύνονται σε νοικοκυραίους μικροαστούς. Κι οι νοικοκυραίοι μικροαστοί θέλουν μόνο την οικογένεια και το τομάρι τους σε πρώτο πλάνο. Τη σκατόφατσά τους σε άπειρες εκδοχές. Το κόμμα, την εκκλησία, τις καλές δήθεν πράξεις και τον ξεθυμασμένο ρομαντισμό. Τα άλλα τα κρύβουν κάτω απ’ το χαλάκι.

Κάθε αξιοπρεπής νοικοκύρης δεν ανέχεται στον τοίχο του αιδοία και ψωλές, μα κυρίως δεν ανέχεται τις ιδέες των άλλων, αλλά στο διπλανό παράθυρο της ψευτοζωής του μπορεί να τον παίζει βλέποντας ένα βιασμό ή μια ευλογημένη τσόντα απ’ τον κύριο ημών καπιταλιστή.

Ζούμε σε καιρό πολέμου. Όλοι οι καιροί είναι καιροί πολέμου. Πολεμάμε τους πολέμους κάθε είδους.

Όταν ο Νικόλαος Κάλας ρώτησε τον Αντρέ Μπρετόν τι θα πρέπει να κάνει ένας ποιητής σε καιρό πολέμου:«να γράφει ερωτικά ποιήματα» του απάντησε.

Οι συγγραφείς γνωρίζουν κάλλιστα πως θεωρούνται περιττοί απ’ το χριστεπώνυμο πλήθος και τους ανθρωποδιορθωτές. Ακριβώς γι’ αυτό ταυτίζουν τα ιδεώδη με τα πεπρωμένα τους, γράφοντας τους ηθικολόγους στα παπάρια τους.

You are with me / V. Tsabropoulos, N. Karantzi / Album "Eleison"

Εύα Κεπενέ - Κυριακή Πρωί ►X◄ 2016

Χρήστος Λεττονός _ Σαν εκδρομή

Μάνος Ελευθερίου- Το πλοίο Ναυκρατούσα

ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ (1992) Αμφι-θέατρο

I FEEL YOU

[Το Μηδέν Και Το Άπειρο] Του Αντώνη Αντωνάκου

Αντώνης Αντωνάκος

2 ώρες · 

Είμαστε σπρωγμένοι μες στη φυλλωσιά ενός νυχτερινού θρήνου. Λίγοι μπορούν να μας καταλάβουν και λίγους μπορούμε να καταλάβουμε. Απέναντι σε κάθε συγγραφική ασέβεια η σάρκα κοσμογραφεί το ανθρώπινο πνεύμα που βρωμίζει και σήπεται.

Η σάρκα, θλιβερή στη λογοτεχνία, ασθενής για τη θρησκεία είναι πρωτίστως εύθραυστη. Οι ιμπεράτωρες του θρησκευτικού αλφάβητου μεθόδευσαν το σχίσμα του ανθρώπου από τη φύση. Μνημόνευσαν δολίως κάθε φαντασιακό απόκριμα της επιθυμίας.

Ο Άγιος Αντώνιος σπάραζε απ’ τις γυμνές και τα θηρία που αποχαλινωμένα τάρασσαν τα όνειρά του. Κάθυγρος πεταγόταν απ’ τον ύπνο του γιατί ζητούσε το θηλυκό.

Ακόμα και στην πιο ανυπόληπτη ερημιά και στην πιο μακάβρια απομόνωση ο ερημίτης έμενε απροστάτευτος απ’ τον πειρασμό και τις εφόδους του διαβόλου. Ούτε η σοφία που θα ανέμενε κανείς από ένα θεοσεβές γερόντιο ήταν ικανή τον προστατέψει.

Η φαντασίωση της γυναίκας-θηρίο μαζί με τους θηλυκούς δαίμονες και τις μάγισσες υπήρξε ο κορυφαίος παροξυσμός της χριστιανικής μυθογραφίας.

Η θυγατέρα της Εύας με τις δυο τρύπες ανάμεσα στα σκέλη υπήρξε ο οχετός όλων των διαστροφών. Μόνο ο ρόλος της ως μητέρας, υπό την προϋπόθεση ότι θα τον υποδυθεί με γενναιότητα υπό το βλέμμα της υποδειγματικής παρθένου, της επιτρέπει να εξαγοράσει την αμαρτία της και να σωθεί.

Η εξευτελιστική εικόνα του οχετού, υγρού και βρόμικου τόπου κάθε ακαθαρσίας, αποκαλύπτει το μίσος αλλά και τον καταπιεσμένο πόθο για το άλλο φύλλο, ενός κλήρου καταδικασμένου στην αγνότητα.

Μέσα σ’ ένα αμιγώς κανιβαλικό τελετουργικό το: Λάβετε φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και τούτο εστί το αίμα μου, πίετε εξ αυτού πάντες…, λειτουργούσε ως θεώρημα πάνω στη σάρκα του αφοσιωμένου στο θεό αρσενικού που υπέφερε το μαρτύριο μιας παρά φύσιν εγκράτειας.

Η παρότρυνση προς το θεοφαγικό όργιο ήταν ο δρόμος που οδηγούσε εκτός ερωτισμού.

Μόνο μια θρησκεία βασανιστών και ιεροεξεταστών μπορούσε να στρεβλώσει τόσο την ερωτική πρακτική μετατρέποντάς την σε κάτι τερατωδώς άσεμνο.

Η θρησκεία εμφανίζεται ως μανιακή παραμόρφωση του έρωτα, σε βαθμό που να μετατρέπεται σε καταπιεσμένη πορνογραφία. Εγκράτεια και πνευματική χωροφυλακή.

Απ’ τον πορνογράφο εξομολογητή περάσαμε αισίως στον πορνογράφο ψυχολόγο. Ο μοντέρνος ιμπεριαλισμός της ομοιομορφίας απαιτεί ανανέωση της εξατομικευμένης κατανάλωσης θείας πορνογραφίας.

Απ’ τα ράσα που δεν διαθέτουν την απαραίτητη σχισμή για να ξεσπαθώσει η σκληρή στύση του τράγου που είναι κρυμμένος πίσω απ’ τις τρίχες του, περνάμε στον αποστειρωμένο γιάπη που δίνει συμβουλές με όλη την υπεροψία του ιεροφάντη της κακογαμίας.

Πάντα με το αζημίωτο και πάντα με μετρητά οι πιστοί λαδώνουν το εντεράκι των υπαλλήλων του θεού, βάζοντας μέσο για να πιάσουν μια καλή θέση στον παράδεισο.

Το Μηδέν Και Το Άπειρο

Είμαστε σπρωγμένοι μες στη φυλλωσιά ενός νυχτερινού θρήνου. Λίγοι μπορούν να μας καταλάβουν και λίγους μπορούμε να καταλάβουμε. Απέναντι σε κάθε συγγραφική ασέβεια η σάρκα κοσμογραφεί το ανθρώπινο …

DROMOS.WORDPRESS.COM

Ηέλτιος- Το "στόρι''

Χαράζει η αυγή  στου κόσμου την αυλή

Ανοίγει διάπλατα του θέατρου   η αυλαία

Κι εγώ στους δρόμους  «ποιος είμαι’’  αναζητώ

στο « στόρι»  παίζοντας  με ξένο υποβολέα.

Σχισμένη αφίσα  στου τοίχου μια γωνιά

όνειρα άστεγα στην άκρη  απ΄στις διαβάσεις

λιοντάρια  ήρεμα  στου τσίρκου τα κλουβιά

και μια ζωή εξόριστη  χωρίς προφάσεις.

Απ΄ του πελάγου το βυθό μια μουσική 

καθώς παλεύει  η  ζωή να βρει σημαία,

και  από της πόλης τα  ιερά  παραγγελιά

των ξένων οίκων που μπήκαν στην παρέα.

Συντρίμμια αλήθεια  και δρομάκια ερημικά

σπασμένη  στάμνα το λιόσταγμα  χυμένο

μ’ ένα κερί στης αγοράς τη σκοτεινιά

εσένα άνθρωπε  ζητώ και περιμένω .

Που να σταθώ, πες μου  πού να σταθώ

Κορμί ανέστιο στον κόσμο περισσό,

Που να πιαστώ, μάννα  πού να πιαστώ

Κορμί ανέστιο στον κόσμο περισσό.

26-4-2016

ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΜΕΝΑ - Σ.ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ - Γ.ΚΥΡΙΑΖΗΣ (1η Εκτελεση)

ΠΕΝΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ - ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΟΣΧΟΝΑΣ (1η Εκτελεση)

Ηέλτιος- ''Στόρι''

Θέατρο  στήσανε σκιών στου κόσμου την αυλαία

Κι άξια το «στόρι»  παίζουμε του νέου δημιουργού  

Και τη ζωή  μας  θάψαμε στου γεφυριού την πέτρα

σε μια παραίσθηση του νου και πλάνη του καπνού.

14-4-2016

Last Tango in Paris - Soundtrack (Deluxe Edition) - Full Album (1972-1998)

ΓΡΟΙΚΗΣΑΤΕ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΟΙΚΗΣΑΤΕ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΖΑΤΟΥΝΑ - ΜΕΛΩΔΗΜΑ ΤΟΥ Κ. ΤΣΙΑΝΤΗ (α' σχεδίασμα), Zatouna, C.Tsiantis

ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ

http://ppirinas.blogspot.gr/2016/03/blog-post_15.html

Ocean sound

Το γεφύρι της Αρτας- Επί του μύθου σύνθεσις

PoetryFoundation

http://www.poetryfoundation.org/poem/181850

GIORGOS SEFERIS- From poemhunter.com

http://www.poemhunter.com/i/ebooks/pdf/giorgos_seferis_2012_4.pdf

"ΛΑΦΥΡΑ ΕΡΩΤΟΣ" του Ανδρέα Α. Αρτέμη

Μανόλης Πρατικάκης, «Το Νερό», Ποιήματα / Manolis Pratikakis, «Das Wasser», Gedichte (μετφρ. Dirk Uwe Hansen & Γιώργος Καρτάκης)

http://www.poiein.gr/archives/32637/index.html

ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΙΝΗ ΤΟΥ ΣΕΦΕΡΗ.- Μέρος 1

Ηέλτιος-Επαγρυπνούσα

Πάντα εκεί

επαγρυπνούσα

Στη μετάγγιση του φωτός!

8-2-2016

Ημερολὀγια Καταστρώματος - Γιώργος Σεφέρης

Μαρία Σουλτάτου - ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ ΝΑ΄ΝΑΙ ΑΥΤΟ.

ΗΕΛΤΙΟΣ- Άτεχνο.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙ;
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΝΩΣΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ;
Άλλο να κυβερνάς και να είσαι στο μάτι 
Του κυκλώνα,
Κι άλλο να μιλάς παράμερα, 
Να κάνεις κριτική και να ονειρεύεσαι
ανατροπή ή επανάσταση
Χωρίς Σχέδιο και στρατηγική!

Έξι χρόνια μνημονίων
κι ο καθένας πάει μονολογώντας!
Πόσοι έχουμε τη δύναμη να βγούμε απ’ τον εαυτό μας
Και να συναινέσουμε σε κάτι Κοινό;
Ποιος δρόμος μας απόμεινε
ώστε να συμπορευτούμε σε μια κοινή πορεία; 

Τόσες δεκαετίες ψευδο-αμφισβήτησης
Τα καταφέραμε και φτάσαμε ώστε 
σε τίποτα πια να μη Συμφωνούμε 
-Ούτε στα όνειρα-,
και τόπο κανένα να μην έχουμε να
σταθούμε! 

Πελεκίσαμε μέχρι τις ρίζες το δέντρο της ζωής μας
Ενδώσαμε, υποταχθήκαμε,
μείναμε χωρίς πρόσωπο,
χωρίς στέγη, εργαστήρι και χωράφι, 
χωρίς πόλη και πατρίδα. 

‘’Ήρθαν ντυμένοι φίλοι, πολλές φορές οι εχθροί μας’’, 
Μας θάμπωσαν και πίνοντας τ’ αψέντι τους
Οδηγηθήκαμε χορεύοντας 
στον αφελληνισμό, τη διαίρεση και τη
διάλυση!
Ένθεοι και άθεοι, Χριστιανοί κι αρχαιολάτρες, 
ανατολικοί και δυτικοί, ευρωπαίοι κι αντιευρωπαίοι, 
εθνικιστές και διεθνιστές, αριστεροί και δεξιοί,
δραχμολάγνοι κι ευρωλάγνοι,…
Κομμάτια αγγείου μινωικού στον Κεραμεικό
Της ιδιωτίας μας.

‘’ Πού πάμε ωρέ Ελληνες;’’
Φτάσαμε στο σημείο να μην εμπιστεύεται
κανείς κανέναν
Κι ούτε επιστήμη, ούτε τέχνη, κι ούτε
εκκλησιά
Μπορεί πιά να μας σώσει!

Πού να συναντηθούμε 
πώς να συμπορευτούμε;
Πόλεμος! 
Κι αν υπάρχει κάτι που μας απομένει
είναι ν’ αναλογιστούμε 
με τι αίμα ποτίστηκε τούτη η 
γλώσσα 
για ν’αντέξει τόσες χιλιετίες
στους κατακλυσμούς!
Για δες, μόλις που γλιτώνει 
Τρύπια απ’ τα greeklish 
Η Κιβωτός!
13-2-2016

Λένε...

Λένε...: Λένε… πως όποιος δεν βιώνει τα πάθη του ζει σε μεσοβασιλεία, πότε μισός πρίγκιπας και πότε μισός υπηρέτης.

Τρία αδερφάκια γκαρδιακά(Ακριτικό ρουμελιώτικο) - Σίμων Καράς

Mar

Σπύρος Ποταμίτης -Εκκρεμότητες (Ποιητική συλλογή 2013)

Κυκλοφορεί:

Η νέα ποιητική μου συλλογή «Εκκρεμότητες» κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2013 από τις εκδόσεις «Ζάθεον Πυρ» όπου μπορείτε να την προμηθευτείτε:

Στουρνάρη 25, Αθήνα,  210 38 07575,  info@zatheonpyr.gr

ή με παραγγελία μέσω της ιστοσελίδας των εκδόσεων «Ζάθεον Πυρ»

http://www.zatheonpyr.gr

όπως και στα βιβλιοπωλεία όλης της Ελλάδας ( κυρίως με παραγγελία ).

Διαβάστε περισσότερα: http://spyros-potamitis-poiisi.webnode.gr/
Δημιουργήστε τη δική σας ιστοσελίδα δωρεάν: http://www.webnode.gr

'' Μα σ'αγαπώ '' - Λαβύρυθμος (Μίνα Παπαϊώαννου / Τσιαντής Γιάννης)

"Χαμένη Ιθάκη" Σωτήρης Δογάνης

Ηέλτιος -ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΠΟΙΗΜΑ

Καλά εμάς- τους πολλούς,
Αλλά και τους ποιητές γιατί τόσο βίαια τους παραποιούν
Και τους παραμορφώνουν
Κι αντί να τους φέρνουν κοντά μας, 
Τους αχρηστεύουν οι ειδήμονες πλάθοντάς τους κατά πώς
ο ίδιοι το νομίζουν και το θέλουν-
Χωρίς την όρασή τους να φροντίζουν;

Δε γίνεται! Κάτι συμβαίνει!
Ο καθένας παίζει το βιολί του
Και όλοι ευγενικά τους χειροκροτούν,
χωρίς υποψία φωτός να εγείρουν σε κανέναν!

Ω της Άρτας γιοφύρι δε θα χτιστείς ποτέ!

Ω ποιητή!
Εξόριστος για πάντα θα μένεις, κι ακατανόητος!
για να τρέφονται οι παρείσακτοι κι οι καριερίστες
Και να διαιωνίζεται η δόξα-
η κάλυψη της αλήθειας σου θέλω να πω.

Κι εδώ που περιμένω ανέλπιδος, δίχως δρόμο για να σε βρω,
Κάποτε σκέφτομαι την αλφαβήτα απ’ την ανάποδη να πάρω
Και το δρόμο μου τον καθημερινό απ΄ την ανάποδη να κάνω,
κι αν μπορέσω, τα πράγματα απ’ την ανάποδη τα δω
όρθιος μένοντας με το κεφάλι στο χώμα.

Ενοχλώ κάποτε και το ξέρω.
Αλλά εσείς εδώ που με νοιώθετε και με ανέχεστε
πεινάω θα πω κι αν υπάρχει λίγο ψωμί να μου δώσετε
Και λίγο νερό για να περάσω αύριο την ημέρα,
Ευγνωμοσύνη θα σας το χρωστώ.
28-1-2016

Λάμψε, τρελό διαμάντι: "Ο Βασιλιάς της Ασίνης" (Γι...

 Λάμψε, τρελό διαμάντι: "Ο Βασιλιάς της Ασίνης".

Ο βασιλιάς της Ασίνης - Γιώργος Σεφέρης

Ν. Βαλαωρίτης-Γνώθι Σεαυτόν

Ημουνα τότες – ζούσα σε μία διαρκή μέθη – μια κραιπάλη φαντασιώσεων σ’ έναν ανανεούμενο ενθουσιασμό -ήμουνα ακατάβλητος.

Γνώθι Σεαυτόν – Βαλαωρίτης

Ημουνα τότες – ζούσα σε μία διαρκή μέθη – μια κραιπάλη φαντασιώσεων σ’ έναν ανανεούμενο ενθουσιασμό -ήμουνα ακατάβλητος. Με το τίποτα άναβα, έπεφτα σε μία

ANTIKLEIDI.COM

Αρέσει σε 10

Μου αρέσει!

Μαρίας Βλάχου-Καραμβάλη: ΟΙ ΣΤΙΧΟΜΥΘΙΕΣ ΤΩΝ ΙΣΚΙΩΝ

Μου αρέσει!ΣχολιάστεΚοινοποιήστε

Δημήτρη Καραμβάλη-ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Μου αρέσει!Σχολιάστε

Τάσος Λειβαδίτης - Ο ποιητής των μεγάλων ονείρων

Θανάσης Βακαλιός- Τι κάνεις όταν..

Τι κάνεις όταν η μνήμη σε καλεί

να θυμηθείς ό,τι ήθελες να ξεχάσεις;

Ρωτάς τον ψυχολόγο

και σου λέει άλλα αντ’ άλλων.

Ρωτάς το φιλόσοφο

και σε παραπέμπει στον Πλάτωνα (Φαίδρος)

και στον Επίκουρο.

Δυο απαντήσεις που σε κάνουν

να μην μπορείς να ξεχάσεις

ό,τι δεν ήθελες να θυμηθείς.

Κι’ όμως, πιο κοντά στη στόφα

του Είναι σου είναι ο Επίκουρος

Σε βοηθά να δουλέψεις τη μνήμη

στο πνεύμα του λάθε βιώσας

Κι’ είναι αυτό που ζητά το σώμα σου,

το πνεύμα σου  και η ψυχή σου

στο σημερινό κόσμο.

Όμως, είναι αυτό που ζητάς εσύ;

Κωστής Παλαμάς: Σ' αγαπώ - Δήμητρα Γαλάνη & Γιώργος Νταλάρας

Σ’ αγαπώ με τη γλώσσα του πουλιού τ’ αηδονιού
και με τ’ άφραστα μ’ όσα στο θαμπό μου το νου μισοζούν

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ στο θαμπό μου το νου
σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ στο θαμπό μου το νου

Σ’ αγαπώ μ’ όλα τ’ άστρα του βαθιού μ’ ουρανού
στήσου αγάπη μου πλάστρα στο θαμπό μου το νου

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ στο θαμπό μου το νου
σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ στο θαμπό μου το νου

ΗΕΛΤΙΟΣ-ΑΠΟΙΗΤΟ

Aνήμπορες οι λέξεις το αποίητο να μιλήσουν
και τις πιο ακριβές με πόνο τις αγοράζω
και τις ντύνομαι κατάστηθα
λινό πουκάμισο καλοκαιριού
στο ψύχος του αιώνα ..

10-1-12

ΗΕΛΤΙΟΣ-ΣΙΩΠΗ

Κόπασε ο άνεμος,
χαμήλωσαν  στην Τροία οι φωτιές
κι ακούω την πέτρα ν' ανασαίνει 
τη σιωπή των σκοτωμένων.

Κοιμούνται
μ' ένα γιασεμί καρφωμένο
ωσάν το δόρυ στην καρδιά τους!

13-1-2016

Ηελτιος-ΕΓΝΟΙΕΣ

Περπατάνε οι έγνοιες 
παράλληλα στους δρόμους

Σιμώνουν απομακρύνονται σιμώνουν

Και βυθίζονται μέσα σε λάμψεις

Από λαμπιόνια  ηλεκτρικά

Ως την αρχή την πρώτη

Και την εδωνά

Που μας κλέβει τη ζωή.

Μια γέννεση μια γέννεση μας κοιτά

Κι ο Ιουδας κάνει πρόβες στο φιλί του!

19-12-2015.

Pablo Neruda

Δε σ' αγαπώ σαν να 'σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,
σαΐτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ' αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά, μέσ' από την ψυχή και τον ίσκιο.

Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ' τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.

Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,
σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:
σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ' άλλον τρόπο,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σαν δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.

Pablo Neruda

[Τσάι του βουνού] του Αντώνη Αντωνάκου

Υπάρχει μια μουσική που δε χρειάζεται νότες. Είναι άγρια εφιαλτική, νοσταλγική, θλιμμένη. Είναι προκλητική γιατί δεν είναι φτιαγμένη για τα αυτιά των ανθρώπων αλλά για τα αυτιά των θεών. Των ανθρώπων που έγιναν θεοί για να μην καταλήξουν σκουλήκια.

Είναι η μουσική των βουνών, ο ήχος του μοναχικού ανθρώπου που δεν έχει τίποτε άλλο εκτός απ’ τη φλογέρα του. Είναι η ζωή και ο θάνατος στην τέλεια άνθησή τους. Σ’ έναν ελκυστικό χορό, μέσα σε μιαν αισθησιακή και κοχλάζουσα διαφθορά.

Είναι ο βοσκός που γίνεται χίλια δυο κομμάτια. Κατακερματισμένος μέσα στη γύμνια τού τοπίου. Μεγαλόπρεπος σ’ αυτές τις πλαγιές γιατί απαρνιέται τα πάντα. Δεν έχει ιδιοκτησία αλλά γιγαντώνεται. Βγάζει όλη τη δύναμη απ’ τα πνευμόνια του και γίνεται πέτρα, λουλούδι, δέντρο.

Ο βοσκός είναι τρελός άνθρωπος. Όχι ο άρρωστος τρελός, ο έγκλειστος της μισθωτής σκλαβιάς και της πλαστικής ευτυχίας, αλλά ο δημιουργικός τρελός. Ο καυλωμένος. Ο νομάς, το πνευματικό μηδέν. Ο άνθρωπος που δεν έχει φιλοδοξίες. Που συνομιλεί με τα όντα και τα πλάσματα. Είναι το καθαρό πνεύμα. Ούτε παραμυθάς, ούτε διασκεδαστής.

Ξέρει πως σ’ αυτή τη γη υπήρχαν άνθρωποι που ζούσαν σαν θεοί. Ελεύθεροι. Που δεν έκλεβαν απ’ τη γη αλλά ήταν ένα μ’ αυτή. Που είχαν ζωή αιώνια γιατί δεν δολοφονούσαν. Γιατί λάτρευαν το μουνί τους και τον πούτσο τους και δεν αφήναν καμιά παπαδιά και κανένα πρωτοσύγκελο να τα ξεριζώσει και να τα καταβροχθίσει μέσα στο βουλιμικό όργιο του μεσαίωνα. Γιατί δεν υπήρχε η ασυναρτησία της χυδαιότητας αλλά η ζωντάνια του ερωτισμού.

Ο βοσκός είναι αιώνιος. Κι είναι αιώνιος γιατί απαρνιέται τα πάντα. Είναι μεγαλύτερος απ’ τη ζωή και το θάνατο. Έχει τα πρόβατά του τυλιγμένα με χρυσές προβιές. Κινείται νωχελικά μέσα στον απέραντο ξεχασμένο χρόνο. Μέσα στο βασίλειο της φθοράς είναι ο άφθαρτος.

Δεν είναι το ανθρωπόμορφο κουφάρι που μετατρέπει τη γη σε καμίνι και εργοστάσιο. Δεν λειώνει μέταλλα, δεν έχει σπαθιά, δεν καβαλάει άλογα, δεν έχει ασπίδες και κοντάρια. Ο αέρας γι’ αυτόν είναι ζωντανός. Φτερωτός σαρκοβόρος γίγαντας. Νοιώθει δέος, μαγεμένος απ’ την ίδια την αστραφτερή του εικόνα που βλέπει παντού.

Είναι αυτός που δε σκορπίζει τη ζωή του στη ματαιοδοξία, αφήνοντας για κάποιο θλιβερό μουσείο πίσω του ένα σκόρπιο λείψανο, μια νεκρική μάσκα ή ένα χρυσό γιαταγάνι. Ο βοσκός είναι ο αρχαίος φύλακας του κοπαδιού. Η αναλλοίωτη μορφή που θρέφει τη βουλιμία της απλότητας.

Εκεί που οι νυχτερίδες και τα φίδια έχουν τον ίδιο ρόλο μ’ αυτόν. Εκεί που κανένα πλάσμα δεν είναι περιττό. Κι εκεί που ο ένας θρέφει τον άλλο για να επιβιώσει και δεν τον καταβροχθίζει και δεν τον σφάζει και δεν τον πετάει στον καιάδα και στο κάτεργο για να του φέρει λεφτά.

Τσάι του βουνού

Υπάρχει μια μουσική που δε χρειάζεται νότες. Είναι άγρια εφιαλτική, νοσταλγική, θλιμμένη. Είναι προκλητική γιατί δεν είναι φτιαγμένη για τα αυτιά των ανθρώπων αλλά για τα αυτιά των θεών. Των ανθρώπ...

DROMOS.WORDPRESS.COM

Θελω μια στιγμη μεσα στον χρονο μαζι σου.....
........ουτε αρχη ουτε τελος....
...αυτη του ενος λεπτου που αρκει για να φωτισει το δικο μου περασμα στο χρονο...
...απο την ανατολη μεχρι τη δυση του ηλιου ισως.....
μα μονο μια στιγμη Εσενα Εμενα...
την δικη μου την δικη σου .

Λιλη Παντα

 emoticon heart

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ: Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΘΕΣΗ Παρουσίαση της Συμβουλε...

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ: Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΘΕΣΗ Παρουσίαση της Συμβουλε...: Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΘΕΣΗ Παρουσίαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής της ΣΠΙΘΑΣ στην Αργυρούπολη ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΜΑΣ ΣΤΙΓΜΑ Η σύγχρονη διεθ...