ΗΕΛΤΙΟΣ- ΙΔΕΕΣ

Ιδέες 

αθώες σαν τ' άσπρα πουλιά ή του Αιγαίου

τα ψαροκάϊκα,

Τον συνάντησαν  στην  Καγκελαρία

κι έπειτα βγήκαν φορώντας τη στολή

με  το περίστροφο δεξιά στη ζώνη αρθρωμένο.

Δεν αρκεί να σκέφτεσαι

αν δεν είσαι αποφασισμένος 

να διαλυθείς να γίνεις σκόνη

Να σε πάρει ο άνεμος, να σε σηκώσει 

στις άκρες του κόσμου να σε ταξιδέψει 

Και να σ’ αποθέσει

την ώρα του εσπερινού

στου βράχου τη σχισμάδα

Ζωή  να γίνεις για

τη βιολέ καμπανούλα

που βλέπει τα πετροχελίδονα να πετούν

κι  υψώνει ανάστημα 

στη βαρβαρότητα ενάντια.

30-4-2017.

ΜΙΑ ΜΠΑΜΠΕΣΙΑ ΘΕΛΗΣΑΝ, 1936, Κώστας Ρούκουνας

ΗΕΛΤΙΟΣ- ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΘΕΛΗΣΑΝ

Όχι! δεν είμαστε όπως μας θελήσαν:

σώματα χωρισμένα απ’ τις ψυχές τους,

πλάσματα με αισθήσεις ένοχες για να τις πετροβολούν,

ερεβομανείς που δεν διστάζουν 

την αδύναμη  μάνα τους να ψυχοκτονούνε -

ένα υπόλειμμα ανθρώπου, μια σκιά,

ο τελευταίος καπνός μιας απάτωρος Φύσης

ενός αφανιζόμενου θεού.

Όχι! δεν είμαστε όπως μας θελήσαν.

Κάπου εκεί στην Έφεσο και την Ελαία,

σ’ ένα εκκλησάκι πάνω απ’ τα ηφαίστεια όταν ροδίζει η αυγή,

σηκώνει Ανάσταση ο αρχέγονος μουσικός ψαλμός.

και κοντά στον Ιερό Βράχο υψώνεται πάνδημος ο Λόγος

για τον γήινο άγγελο που ματώνει φτεροκοπώντας

πάνω στα κάγκελα της φυλακής.

24 Σεπ 2014



0

14









Απολογία / Άλλη μια φθινοπωρινή μέρα / Ρότζερ Μαγκάφ

 https://www.hartismag.gr/.../apologhia-alli-mia...

HARTISMAG.GR

Απολογία / Άλλη μια φθινοπωρινή μέρα / Ρότζερ Μαγκάφ

Ένας από τους πιο γοητευτικούς σύγχρονους «Ποιητές του Λίβερπουλ» σε μετάφραση ΜΑΡΙΑΣ ΣΑΒΒΑΚΗ

1Costas Tsiantis

Ηέλτιος- ΠΟΡΕΙΑ

 

Όλα χάνονται.

Η φλούδα απ’ το πλατάνι όπου έγραφες παιδί τ’ όνομά σου,

φεύγει, ξεκολλάει απ' τον κορμό του και πέφτει με ήχο ξερό 

στο πλακόστρωτο  και κομματιάζεται.

Πέφτουν οι στιγμές μες το ποτάμι μια-μια και χάνονται,

ενώ κάποιες παλεύουν απ΄της όχθης τα κλαδιά να πιαστούνε

την ώρα που η θεομηνία όλα τα σαρώνει και καμιά τους δε γλυτώνει,

πάρεξ εκείνη ίσως που από ρίζα ακλόνητη πιαστεί

κι από αγάπη αιώνια

βυθισμένη στα ριζά του βράχου, του αμετάθετου,

που θεμέλιο στέκει κι ακατάλυτος είναι

στου καιρού το παιχνίδι.

Πιάσου γερά από εκείνη τη στιγμή και

κράτα την για αντιστύλι μέσα στο χαμό,

και κράτα την για λύχνο μες τη νύχτα καθώς ανεβαίνουμε

σ' ακολουθία το μονοπάτι να φτάσουμε στο ναό σου

και την εικόνα ν' αντικρύσουμε του προσώπου σου,

εδώ που μένουμε τώρα ανυπόστατοι

και με αναμνήσεις μόνο και μνήμες από παλιά γιοφύρια

αντιστεκόμαστε

καθώς παλεύουμε κεφαλή αρετής ν' υψώσουμε μέσα στο ορμητικό ρεύμα

που μας παρασέρνει--

όπως τους κομμένους κορμούς των δέντρων που πήρε η θεομηνία

και τους πάει χτυπώντας από βράχο σε βράχο,

έως ότου στις εκβολές του ποταμού τους απιθώσει

(28-11-2016/2022).

Ιουλία Καραπατάκη - Άσπρα Ποτέ Δεν Φόρεσα | ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

Ζωντανή ροή ΔΕΦΝΚ ΕΛΛΑΔΑ ΗΜΕΡΑ 2η

«Όνειρο ήτανε» και «Τ' όνειρο καπνός» στο «Μουσικό Κουτί» Τετάρτη 5/1/2...

ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ (ΧΡΙΣΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑΣΗΣ)

Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος, Ποίηση: Μάνος Ελευθερίου

''Λίγο ψωμί λίγες ελιές και το λυχνάρι

και το νερό της ξενιτιάς σου τ’ αλμυρό,

τ’ άλογα τρέχουν και χωρίς τον καβαλάρη

μα ποιος προφταίνει να κερδίσει τον καιρό,

τώρα που ο κόσμος είναι πόρτα με χορτάρι

κι όσο να ψάξω στη ζωή δε θα σε βρω.

Ποιος σου `χε τάξει να χαμογελάς τοξότη

με μιαν ευχή κι ένα φιλί σαν φυλαχτό;

Στην Προποντίδα να περάσεις στρατιώτης

και να πουλιέσαι στο παζάρι για σφαχτό,

ποιος σου `χε τάξει τη ζωή και τον καημό της

και να κοιμάσαι μ’ έναν ψεύτικο Θεό;

Ποιος φίλος έπαιξε τη μοίρα σου στα ζάρια,

πίσω από σένα ποιος μοιράζει τα χαρτιά,

ποιος κανονίζει τις αυγές και τα φεγγάρια

και ποιος αλλάζει τον βοριά και το νοτιά;

Τόσα ταξίδια και καημοί τόσα κουφάρια

άδικα πήγαν των αδίκων στην φωτιά.''

Ο Δρόμος, Κώστας Μάκρας - Κώστας Καρυωτάκης

Μαριάννα Παπαμακαρίου - Το Ρήγμα | ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας Στίχοι: Μάνος Τσιλιμίδης Δεν ανήκω πουθενά και κανείς δε μου ανήκει Μη με περιμένεις πια, μόνη στη Θεσσαλονίκη Δεν ακούω την καρδιά, δε γυρίζουν πίσω οι δρόμοι Δεν περνάω άλλη βραδιά μόνος πίσω απ’ το τιμόνι Πες πως ήταν μια ρωγμή κι άνοιξε μεγάλο ρήγμα Η ζωή μας μια στιγμή που δεν άφησε ούτε στίγμα Πες πως είμαι από γυαλί κι ότι έσπασα για σένα Κι ότι η πόλη αυτή που ζεις μετακόμισε στα ξένα Τα παλιά μας τα φιλιά ένας άνεμος σκορπάει Κι έχω μόνο μια καρδιά που μονάχη τριγυρνάει Για να έρθουμε κοντά έπρεπε να δίνω μάχη Και περίπτωση να ρθω σου το λέω δεν υπάρχει Πες πως ήταν μια ρωγμή κι άνοιξε μεγάλο ρήγμα Η ζωή μας μια στιγμή που δεν άφησε ούτε στίγμα Πες πως είμαι από γυαλί κι ότι έσπασα για σένα Κι ότι η πόλη αυτή που ζεις μετακόμισε στα ξένα Πες πως ήταν μια ρωγμή κι άνοιξε μεγάλο ρήγμα Η ζωή μας μια στιγμή που δεν άφησε ούτε στίγμα Πες πως είμαι από γυαλί κι ότι έσπασα για σένα Κι ότι η πόλη αυτή που ζεις μετακόμισε στα ξένα

ΛΕΞ - ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΣΟΓΛΑΝΟΥΣ

Adagio

Albinoni - Adagio in G Minor / The Trial (Η Δίκη) - Orson Welles

Ηέλτιος- Διεμπλοκή

Εδώ, στα πράγματα  που άφησες πίσω σου 

αναζητώ τη μορφή σου. Ίδια  μένουν, 

αμίλητα κι αμετάθετα. 

Περιδιαβαίνω στα καφέ και στα σοκάκια που περπάτησες, 

γυρίζω σπίτι και  σέρνω απαλά το χέρι στη ράχη  της καρέκλας  όπου σ' έβρισκε το πρωί, 

χαϊδεύω κι  εναγκαλίζομαι τα σεντόνια που σε σκέπασαν, 

σφίγγω το πρόσωπο στο προσκεφάλι κι εισπνέω το άρωμά σου

που όσο πάει και  σβήνει.

Έφυγες,  όμως  αλλού δεν πήγες. 

Δεν έχει άλλο κόσμο για σένα

όσο υπάρχω.

Δεν το είδανε καλά οι μύστες.

Κάπου εδώ κρύβεσαι/ σιμά μου.

Στο μέσα δωμάτιο 

στις πτυχές απ΄ τις κουρτίνες 

στις αναδιπλώσεις του χωρόχρονου, 

στις έλικες του εγκεφάλου, 

στην ακατάλυτη κβαντική διεμπλοκή μας. 

Το νοιώθω. Εδώ είσαι. Γι' αυτό κι ευωδιάζουνε τα ρόδα. 

Γι' αυτό και το τριζόνι τρυγάει το σταφύλι του δειλινού

γι' αυτό κι αναστενάζουνε τις νύχτες οι χορδές στα τρίχορδα

και στο Χάραμα σιμά ξυπνούν και  γαρύφαλλα κόκκινα

πετάνε στο ζεϊμπέκικο 

οι σκοτωμένοι.

5-6/11/2022

Δόμνα Σαμίου - Κείνο το αστέρι το λαμπρό - Αργός σκοπός Ρούμελης

ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΤΑΛΚΑΣ- ΔΕΣΠΩ - ΚΕΙΝΟ Τ' ΑΣΤΕΡΙ .

Ekeino to asteri to lampro

ΚΕΙΝΟ Τ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟ ΛΑΜΠΡΟ

Μωρή κοντούλα λεμονιά (Βησσανιώτισσα) - 'Αννη Ονουφρίου