Στίχοι: Ορφέας Περίδης
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Στην ξερολιθιά στο πλακόστρωτο
στα πλατάνια και στα κρύσταλλα νερά
στ' άγρια βουνά και στ' άστρα τα παντοτινά
σε γκρεμούς και σε ελάτια δροσερά.
Σε αρχαία καλντερίμια μεσ' στα κλίματα
σε παλιά και στοιχειωμένα αρχοντικά
σε ξωκλήσια κι αφρισμένα κύματα
και σε πέτρινα γεφύρια λαξευτά.
Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ.
Στα πιθάρια σε σπηλιές στα ρέματα
στους κισσούς, στα βρύα στις σκιές
στις πηγές και στων λιμνών τα πνεύματα
σ' ανθισμένα μονοπάτια κι εξοχές.
Σε έρημους σταθμούς με την αγράμπελη
στα αλώνια σκαλοπάτια στις πλαγιές
ρόδινα ακρογιάλια κι ανατολή
το χαμόγελο της φώκιας στις ακτές.
Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ.
Στίχοι: Απόστολος Καλδάρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
1. Στράτος Παγιουμτζής Φωνητικά: Λίτσα Χαρμαντά
2. Στράτος Διονυσίου & Καίτη Γκρέυ
3. Σωτηρία Μπέλλου
4. Γιώτα Λύδια
5. Χαρούλα Αλεξίου
6. Δήμητρα Παπίου
Σ’ ένα βράχο φαγωμένο
από κύμα αγριωπό
ένα σούρουπο είχα κάτσει
λίγο να συλλογιστώ.
Κάθε βήμα στη ζωή μου
είναι πόνος και συμφορά,
θέλω ο δόλιος να πετάξω
μα δεν έχω τα φτερά.
Έτσι μ’ έχει καταντήσει
των ανθρώπων η οργή, *
στρώμα να ’χω τα χορτάρια
και προσκέφαλο τη γη.
Πάλι περνώ το το στενό που να βροντορημάξει
που δεν επέρασε κανείς χωρίς ν'αναστενάξει
Βάρκα μου μπογιατισμένη μια ζωή θα 'σαι βρεγμένη
Θάλασσα πόσα δάκρυα έχουν τα κύματά σου
για τούτο είναι αρμυρά φαρμάκι τα νερά σου
Θάλασσα για σε καυτζιούμαι όσο και να τυραννιούμαι
Όλα κακό μου θέλουνε κι οι πέτρες και τα ξύλα
κι αν ακουμπήσω σε δεντρί μαραίνονται τα φύλλα
Δυόσμε μου τρίκλωνε δυόσμε ψεύτικε ντουνιά και κόσμε
Ήλιε μου κι αντινήλιε μου και κοσμογυριστή μου
μην είδες την αγάπη μου το φως των εματιών μου
Για τα σένα παίζουν τούτα τα κλαρίνα τα λαούτα
Θάνος - λαούτο
Δάφνη - κλαρίνο