Νάνος Βαλαωρίτης (Nanos Valaoritis) ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΟΣ

Από τη Ποιητική Συλλογή "Ποιήματα ΙΙ", Εκδόσεις Ύψιλον

Και το κουδούνι χτύπησε τς πόρτας όταν τρώγαμε
ήμαστε εγώ η γυναίκα μου και τα παιδιά μας όλα
πήγα ν'ανοίξω-βιαστικός με την μπουκιά στο στόμα

Κατέβηκα και στάθηκα στις σκάλες για να δω
μήπως κανένας άνθρωπος με γύρευε από κάτω
και δεν τολμούσε ν' ανεβεί γιατί ντρεπόταν

Μα δεν είδα ούτε εκείνα τα γνωστά παλιόπαιδα
που συνηθίζουνε γι' αστείο να χτυπάν τις πόρτες
προτού να φύγουν τρέχοντας και να χαθούν στο δρόμο

Πίσω απ' τα τζάμια κοίταξα και πίσω απ' τις κουρτίνες
και πίσω απ' τις εξώπορτες και πίσω από τους στύλους
να δω μην ήτανε κανείς-για χωρατό κρυμμένος

Παντού μπροστά μου απλώνονταν μια ερημιά από σπίτια
μια πολιτεία παμμέγιστη και εντελώς αθόρυβη
χωρίς κίνηση καμιά σ' όλες τις λεωφόρους-

Ήταν κλειστά τα μαγαζιά τα ζαχαροπλαστεία
πολλές πολλές πατημασιές αλλά χωρίς διαβάτες
κι ακρογιαλιές μα πουθενά κανένας δεν λουζόταν

Ώστε ο κόσμος άδειασε σκέφτηκα μ'ανακούφιση
και γύρισα στο σπίτι μου και χτύπησα την πόρτα
αλλά κανείς δεν άνοιξε-κανείς δεν ήταν μέσα

Πίστεψα πως ασφαλώς θα το καναν επίτηδες
μπαίνοντας γύρεψα παντού έψαξα τα ντουλάπια
μήπως και κάπου κρύφτηκαν για να τρομάξω

Αλλά κανείς δεν ήτανε-παράξενο-κανένας
στο σπίτι όπου τρώγαμε-δεν πάει πολύς καιρός
εγώ με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μας όλα...

H ΒΡΥΣΗ ΤΗΣ ΜΥΡΣΙΝΗΣ- ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΡΑΒΑΚΗΣ

H ΒΡΥΣΗ ΤΗΣ ΜΥΡΣΙΝΗΣ- ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΡΑΒΑΚΗΣ

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ-ΦΟΙΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ-ΜΙΑ ΠΙΚΡΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ - Δυό Μικρά Γαλάζια Άλογα_1970

Σεφέρης - Τελευταίος Σταθμός

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΜΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΤΑ ΝΕΡΑ

Ηέλτιος- Η πέστροφα

Κάτου στην ακροποταμιά, μέσα στις καλαμιές, 
στέκω και περιμένω 
μέχρι να δω για μια στιγμή την πέστροφα να ξεπετιέται πάνω απ’ το νερό,
μέχρι να δω τη ράχη της να λαμπυρίζει στο φως πριν βυθιστεί ξανά
στο άγριο ρεύμα,
αφήνοντας πίσω της το στιγμιαίο ίχνος του αφανέρωτου,
το αντιφέγγισμα απ’ το λυχνάρι του στρατοκόπου μες τη νύχτα, 
που κόβει το συρματόπλεγμα για να διαβεί τα σύνορα.

Μ’ άλματα κόντρα στο ρεύμα

Το διάφανο και η ζωή:

Στους κόρφους της πέτρας

που ρίζωσε στο γαλάζιο πόντο

Και στων βράχων ψηλά  

Τις άχραντες πηγές

κι τις ολάσπρες κρήνες.

3-10-2016.

Γιώργος Φουντούλης - "Το κορμί της λύπης" .Ποίηση Νίκη Ταγκάλου, Τραγούδι: Μαρία Βολουδάκη...

Η ζωή, ο θάνατος, τα πλούτη και η αγάπη: Τα τελευταία συγκλονιστικά λόγια του Steve Jobs

Έχω φτάσει στο αποκορύφωμα της επιτυχίας στον επιχειρηματικό κόσμο.
Στα μάτια των άλλων, η ζωή μου είναι μια επιτομή της επιτυχίας.

Ωστόσο, πέρα από τη δουλειά, η χαρά μου είναι λίγη.
Στο τέλος, ο πλούτος είναι μόνο ένα γεγονός της ζωής που έχω συνηθίσει.

Αυτή τη στιγμή, ξαπλωμένος στο κρεβάτι και άρρωστος αναπολώντας ολόκληρη τη ζωή μου, συνειδητοποιώ ότι η αναγνώριση και ο πλούτος που κατέκτησα με τόση υπερηφάνεια, έχουν ξεθωριάσει και έχουν χάσει το νόημά τους μπροστά στον επικείμενο θάνατο.

Στο σκοτάδι, κοιτάζω τα πράσινα φωτάκια από τα μηχανήματα υποστήριξης των ζωτικών λειτουργιών και ακούγοντας το βουητό των μηχανικών ήχων, μπορώ να αισθανθώ την αναπνοή του θεού του θανάτου να πλησιάζει.

Τώρα ξέρω, όταν έχουμε συσσωρεύσει επαρκή πλούτο για να διαρκέσει όλη τη ζωή μας, θα πρέπει να κυνηγήσουμε άλλα θέματα που δεν έχουν σχέση με τον πλούτο.
Θα έπρεπε να είναι κάτι πιο σημαντικό:

Ίσως σχέσεις, ίσως την τέχνη, ίσως ένα όνειρο της νιότης μας.
Το κυνήγι μόνο του πλούτου μετατρέπει τον άνθρωπο σε ένα στριμμένο ον, ακριβώς σαν κι εμένα.

Ο Θεός μας έδωσε τις αισθήσεις για να επιτραπεί σε όλους να αισθανθούν την αγάπη στην καρδιά τους, όχι οι αυταπάτες που φέρνει ο πλούτος.

Τον πλούτο που έχω κερδίσει στη ζωή μου δεν μπορώ να τον πάρω μαζί μου.
Αυτό που μπορώ να πάρω μαζί μου είναι μόνο οι αναμνήσεις που τυλίχτηκαν από την αγάπη.
Αυτός είναι ο πραγματικός πλούτος που θα σας ακολουθεί, θα σας συντροφεύει, δίνοντάς σας τη δύναμη και το φως για να συνεχίσετε.

Η αγάπη μπορεί να ταξιδέψει χιλιάδες μίλια. Η ζωή δεν έχει όρια. Πηγαίνετε όπου θέλετε να πάτε. Φτάστε όσο ψηλά θέλετε να φτάσετε. Είναι όλα στην καρδιά σας και στα χέρια σας.
Ποιο είναι το πιο ακριβό κρεβάτι στο κόσμο; - "Το κρεβάτι του αρρώστου".

Μπορείτε να απασχολείτε κάποιον να οδηγεί το αυτοκίνητο για εσάς, να βγάζει χρήματα για εσάς, αλλά δεν μπορείτε να έχετε κάποιον να υποφέρει την ασθένεια για εσάς.
Τα υλικά πράγματα που χάνονται μπορούν να βρεθούν. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί ποτέ να βρεθεί όταν έχει χαθεί - "Η ζωή".

Όταν ένα άτομο πηγαίνει στο χειρουργείο, θα συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει ένα βιβλίο του οποίου δεν έχει ακόμη τελειώσει την ανάγνωση - «Το Βιβλίο της Υγιούς Ζωής».

Σε όποιο στάδιο της ζωής κι αν βρισκόμαστε τώρα, με το χρόνο, θα αντιμετωπίσουμε την ημέρα που η αυλαία πέφτει.
Πλουτίστε με αγάπη την οικογένειά σας, με αγάπη τον/τη σύζυγό σας, με αγάπη τους φίλους σας.
Περιποιηθείτε καλά τον εαυτό σας.
Αγαπήστε τους άλλους.

http://www.athensmagazine.gr/athenstalk/h-zwh-o-thanatos-ta-ployth-kai-h-agaph-ta-teleytaia-sygklonistika-logia-toy-steve-jobs

Ηέλτιος- ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ

Θόρυβος και θυμός για τα έσχατα

μέσα στην αποικία

και πού εξήγηση να βρω

και πως να την κοινωνήσω;

Ξόδεψα μια ζωή για μια λεπτομέρεια

που  την προσομοίωσαν με ακρίβεια οι απόγονοι του Αρχιμήδη

κι ο ποιητής,

μ΄' ένα σπυρί της άμμου,  ένα κόμπο δάκρυ

‘’χωμένο σε κάποια κλείδωση της ορχήστρας’’.

Μεγάλωσα πολύ μέχρι να μάθω πως

από ένα τίποτα σχεδόν εξαρτάται

το χάος τι θα γενεί,

και αν σε κόλαση θα εξελιχθεί

ή  σε κόσμο του ανθρώπου.

Κι ο εγκέφαλος το ίδιο,

από ένα σχεδόν τίποτα εξαρτάται

αν θάβρει τον άνθρωπο μέσα στις ανασκαφές

κι αν θα τον αναγνωρίσει πίσω από του καιρού τις προσωπίδες.

Κόμβος απόφασης των Ελλήνων τα έσχατα

για την αλήθεια και του προσώπου το δρόμο τον ιερό

που με αίμα ποτίστηκε στης ιστορίας το διάβα.

30-9-2016.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

http://poetry-in-greece.blogspot.gr/1997/05/1909-1990_16.html

Γ. ΡΙΤΣΟΣ-Μιὰ πυγολαμπίδα φωτίζει τὴ νύχτα

''Ἡ ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ μας ἦταν πελεκημένη μὲς στὸ βράχο. / Μόλις ἕνας μικρός σιδερένιος σταυρός ξεχώριζε πάνου ἀπ’ τὸν τροῦλλο. / Ἐκεῖ καθόνταν τὴν αὐγή τὰ περιστέρια καὶ κουβέντιαζαν ὦρες μὲ τὴν Παναγία... / Τὸ τέμπλο εἶχε τρεῖς ξύλινες πόρτες. / Ἡ μεσιανή, χρυσοβαμμένη, γιομάτη σκαλισμένα σταφύλια κι ἀμπελόφυλλα. / [] Στὴ δεξιά: [] ἕνας ἄγγελος, [] ὅμοιος μὲ τὸ μεγάλο μου ἀδερφὸ ποὺ πέθανε∙ / κρατοῦσε στὸ χέρι ἕνα ἄσπρο κρίνο. [] / Στὴν ἄλλη: [] πάλι ἕνας ἄγγελος. / Μὰ τοῦτος ἦταν λίγο θυμωμένος καὶ κράταγε στὸ χέρι ἕνα μακρύ γυαλιστερό σπαθί! / [] Ἡ μητέρα ἀγαποῦσε τὸν ἄγγελο μὲ τὸ κρίνο. / Ἡ Ρηνούλα, [] τὸν ἄγγελο μὲ τὸ σπαθί. / Ἐγώ γονάτιζα ὥρα πολλή ἀνάμεσα στοὺς δυό, κι ἀκουμπῶντας τὸ κεφάλι στὶς πλάκες ἄκουγα... [] Ἐγώ ἀγαποῦσα καὶ τοὺς δυό ἀγγέλους. []

- - - -Ξέραμε ν' ἀγαπᾶμε. [] Ξέραμε τὴ γλῶσσα τῶν πραγμάτων. [] Δὲ μᾶς ἔλειπε τίποτα. // Ἡ ἀγάπη κ' ἐμεῖς / – θυμᾶσαι; Ἡ αὐγή χαρούμενη καὶ πρόθυμη.// [] Τὸ μεγάλο φεγγάρι ἀγαθό, μαλακό... [] // Ποιός ἦρθε καὶ στάθηκε ἀνάμεσα σέ μᾶς καὶ στὰ πράγματα; / Ποιός μᾶς χώρισε ἀπ' τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ καὶ τὰ πουλιά; / Τί φταίξαμε, Ρηνούλα; []

ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟΠΟΣ

Μια πίστη,

ομολογία του αγέννητου και γενημμένου όντος

(πρωταρχών Παρμενίδη και Ηράκλειτου)

Και του αίματος Χριστού,

Τριαδική  

Προς της Ζωής το φως τις ψυχές

Δοξαστικά καλούσα.

29-9-2016

Ηέλτιος- Πώς

Πώς το μπορεις 
Και διάφανα κρίνα μουσικής
Περνάς μέσα απ΄την άβυσσο
Κι ευωδιάζει αρώματα
Το κρασί στο ποτήρι; 
27-9-2016

Ηέλτιος- μουσικη

Κι επειδή τους στερήσαν 
Για την αγία κοινωνία
Το ψωμί και το κρασί,
Τις νύχτες μοράζονταν 
Μαζί στην αγκαλιά της μεγάλης Μάννας
Των άστρων τη μουσική.
26-8-2016.

Χρονης Μίσσιος

Λιλη Παντα

13 λεπτά · 

«Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως όταν ο άνθρωπος ξανακαταχτήσει την ανθρωπιά του, όταν ξαναρχίσει να δημιουργεί ανθρώπινο πολιτισμό, να γράφει πια την ιστορία κάθετα, όχι για λαούς και για μάζες, αλλά για τον Παύλο, για τη Ρηνιώ, για την Ελένη, για το μαστρο-Στέφανο… τότε μονάχα οι άνθρωποι θα ξέρουν τι κοστίζει η ιστορία, τι κοστίζει η συμμετοχή...

Χρόνης Μίσσιος
.
απο Κωστας Καρυωτακης

Leonard Cohen

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1700505440269853&id=100009312409155
«Είμαστε άσχημοι, ωστόσο έχουμε τη μουσική» 

Ain't no sunshine - JOE COCKER - greek subs - by tidal wave

Ηέλτιος- Το δικαστήριο

Τέρμα!
Τα όργανα κι οι εξισώσεις δεν εντόπισαν ψυχή πουθενά! 
Το Δικαστήριο των ειδημόνων δήλωσε πως μελέτησε τους προσωκρατικούς
και τ΄ αποφάσισε: ''ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΨΥΧΗ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟΥΣ -ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ 
ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΝΕΥΡΟΕΠΙΣΤΗΜΗ''. 
Για έρωτα δε μας είπαν τίποτα..
και στο εργαστήριο επέστρεψαν 
να παρασκευάσουν το θεό
της Νέας Τάξης.

18/9/2016

Ηέλτιος- Δεν το μπορώ

Συγνώμη, Μ’ ακούς; 
Πώς να στο πω; Αυτά είναι τα όριά μου:
Και δεν το μπορώ κι ούτε θα το μπορέσω ποτέ
Να ψάχνω να ενοικιάσω πατρίδα
Σπίτι χωριό  εκκλησιά
Σε πολυεθνική Σόρος-Ροκφέλλερ και Σια.
Νοιώσε με κάποτε, κι έπειτα με δικάζεις! 


15/9/2016

ΗΈΛΤΙΟΣ- Ηλεκτρική στήλη

Σώνεται όσο πάει η ηλεκτρική σου στήλη
μα συ αρνιέσαι να το παραδεχτείς κι αντί να κοιτάς 

το πως θα κατεβείς τη σκάλα, 

παράλογα ξοδεύεις το λίγο φέγγος της
στην παλιά μικρή σου κάμαρα ψάχνοντας για ένα στίχο
''...τώρα ποὺ ἔγινε/ ὁ κόσμος ἕνα ἀπέραντο ξενοδοχεῖο''.

14/9/2016

Οι έρημες ακρογιαλιές Καλλιόπη Βέττα.

Συνέντευξη του Νάνου Βαλαωρίτη στη Ράνια Παπαδοπούλου

The Beatles - While My Guitar Gently Weeps

Farid Farjad - Ayrilik

ο πωλητής ιδανικών στιγμών

Ηέλτιος- ανυπόστατος

Μες τα φαράγγια ξαγρυπνώ 
του αινίγματός σου
εκεί που σκίρτησε το είναι σου
και πέταξε ένα χελιδόνι 
κι απόμεινα έκτοτε δίχως αφή
ανυπόστατος
στα διαστήματα των άστρων
και των δαχτύλων σου.
7-9-2015

Ηέλτιος- Ψυχή

... ''κοιτάζαμε την ίδια πέτρα,
κοιταζόμασταν μέσα απ΄την πέτρα'' σαν φανερώθηκε η ψυχή
κι άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του ο κόσμος 
στον ήλιο σαν το βρέφος.
4-9-2016

Ημερολὀγια Καταστρώματος - Γιώργος Σεφέρης

Γιώργος Φουντούλης - "Το κορμί της λύπης" (Νίκη Ταγκάλου), Τραγούδι: Μαρ...

αποτυπώματα

http://apotipomata.com

Η Μάγδα Πένσου τραγουδά το ποίημα της Μαρίας Πολυδούρη ''γιατί μ' αγάπησες''

http://apotipomata.com/index.php/2016/08/19/yiati-magapises-maria-polidouri/

Ηέλτιος-2015

Μας ακινητοποίησαν
οι λωποδύτες!
Μας απόκοψαν
από τη Φύση, τους φίλους μας,
τις θάλασσες των ερώτων μας,
τα χωριά μας.
Μα πριν κι άλλο υψωθεί η τιμή των καυσίμων
και μπουν και στην ψυχή διόδια
και χαθούν της έκστασης οι διαδρομές
μαζί μ' αισθήσεις και συναισθήματα,
Άσε με να ονειρεύομαι μαζί σου
μια Λευτεριά
στων βράχων ψηλά το μετερίζι,
τον παγωμένο πόλο της λέρας
να λειώνει στο ανυπότακτο φέγγος σου
που με κρατά ζωντανό
μες στην πυκνή μετεώριση της σκόνης
του θανάτου!
14-8-2015

Ηελτιος

https://www.youtube.com/watch?v=y2cUE16s180&list=PLwD1aiT-RstiBMHixsWj69xfCssNWkvu6&index=6

Ηέλτιος-το είδωλο του χρόνου

Κοίτα  εδώ το είδωλο του χρόνου
πώς φέγγει στα νερά,
πώς στη θαμβωτική ομορφιά του ξυπνάει
τη μνήμη και το σπίτι
όπου στα γλάστρα σού’χα αφήσει τα κλειδιά.
Θυμήσου, κι ας μη με ξέρεις,
τότε που ήμασταν μαζί
τότε που ήμασταν ένα
αγκαλιά μες τη φωτιά
κι οι δυο φωτιά σε σύντηξη ερωτική
το χρόνο γεννώντας
που μας έφερε ως εδώ,
ξένοι στο πολύβουο ακρογιάλι
όπου αγναντεύουμε χωριστά

των βράχων τ’ αγάλματα.

19-7-2015

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ: ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΕΣ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝ...

ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΕΣ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ..: Του Γεωργίου Ν.Καλαματιανού Απο το Αναγνωστικό της Ε' Δημοτικού (1955)   Δύο λυγερόκορμες Κρητικοποῦλες ἐστέκοντο ἴσιες σὰν λαμπάδ...

[Ευλογήσω τον κύριον εν παντί καιρώ] Του Αντώνη Αντωνάκου

Αντώνης Αντωνάκος

46 λεπτά · 

[Ευλογήσω τον κύριον εν παντί καιρώ] Του Αντώνη Αντωνάκου

Όσο καθαρότερα βλέπουμε τόσο πιο αγνότερα ζούμε. Η όραση είναι περίπλοκη υπόθεση.

Μες στην κοινή ψηφιακή λούμπα αδυνατούμε να δούμε όσους εκφράζουν τη συνείδηση των καιρών. Όσους βάζουν το μέσο να δουλέψει αλλιώς.

Μες στα ποικίλα ερεθίσματα και την προγραμματική δυστοπία, οι εχθροί του Κράτους είναι τα γεννητικά μας όργανα, διότι πλέον κράτος δεν είναι το μόρφωμα γραφειοκρατίας και σκοτοδίνης που ξέραμε.

Το Κράτος είναι σήμερα ο τοποτηρητής της πληροφορίας και ο διαχειριστής του κοινού τόπου διήθησής της στις συλλογικές αυταπάτες.

Αυτό που φαίνεται να είναι τζάμπα είναι πανάκριβο. Ο διαφημιστής έχει τρυπώσει πίσω από κάθε οικογενειακή σέλφι, εκεί όπου ο μπαμπάς και η μαμά με όλο τον παιδεραστικό τους οίστρο φωτογραφίζουν τα παιδάκια τους για να τα δει ο γείτονας και ο καμαρότος σχολιογράφος της ψηφιακής ζωής.

Η υποκρισία είναι η μετρική του κυβερνοχώρου. Χωρίς υποκρισία δεν υπάρχει επικοινωνία εξ’ αποστάσεως. Μέσα στο έρεβος του ναρκισσισμού ίπτανται ποικιλοτρόπως η ιερή βλαχιά και η αγία μαλακία.

Κανένα Κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς χαφιέδες. Έτσι κι αυτό το ασύνορο ψηφιακό Κράτος από φάτσες και κωμικοτραγικά βιογραφικά όπου ο καθένας μπορεί να πουλήσει τη μάπα του, χρειάζεται χαφιέδες.

Μόνο που οι χαφιέδες εδώ δεν είναι στρατολογημένοι υπάλληλοι ή πράκτορες αλλά οι ίδιοι οι χρήστες του μέσου. Κι αυτό είναι το μεγαλείο του, μπορεί να κάνει τον καθένα χαφιέ.

Μέσα στην ιριδίζουσα λεωφόρο γνήσιας και απόλυτης αχρειότητας πριμοδοτείται ο καλοθελητής. Ο ερωτισμός πρέπει να είναι κυβισμένος στην πλήρως ελεγχόμενη τηλεοπτική αισθητική και οι ιδέες θα πρέπει να ανήκουν στο κλειστό διάστημα μεταξύ αριστεράς και δεξιάς για να είναι αποδεκτές.

Ο αστράγαλος του Αγίου Πολυκάρπου και η κλείδα της αγίας Βαρβάρας δεν είναι πορνογραφία και κακή αισθητική, σε αντίθεση με το μουνί που μας γέννησε και το οποίο κάθε φορά που εμφανίζεται σ’ έναν μη ευλογημένο ψηφιακό τοίχο το κατασπαράσσει ο αλγόριθμος της λογοκρισίας.

Οι διαφημιστές απευθύνονται σε νοικοκυραίους μικροαστούς. Κι οι νοικοκυραίοι μικροαστοί θέλουν μόνο την οικογένεια και το τομάρι τους σε πρώτο πλάνο. Τη σκατόφατσά τους σε άπειρες εκδοχές. Το κόμμα, την εκκλησία, τις καλές δήθεν πράξεις και τον ξεθυμασμένο ρομαντισμό. Τα άλλα τα κρύβουν κάτω απ’ το χαλάκι.

Κάθε αξιοπρεπής νοικοκύρης δεν ανέχεται στον τοίχο του αιδοία και ψωλές, μα κυρίως δεν ανέχεται τις ιδέες των άλλων, αλλά στο διπλανό παράθυρο της ψευτοζωής του μπορεί να τον παίζει βλέποντας ένα βιασμό ή μια ευλογημένη τσόντα απ’ τον κύριο ημών καπιταλιστή.

Ζούμε σε καιρό πολέμου. Όλοι οι καιροί είναι καιροί πολέμου. Πολεμάμε τους πολέμους κάθε είδους.

Όταν ο Νικόλαος Κάλας ρώτησε τον Αντρέ Μπρετόν τι θα πρέπει να κάνει ένας ποιητής σε καιρό πολέμου:«να γράφει ερωτικά ποιήματα» του απάντησε.

Οι συγγραφείς γνωρίζουν κάλλιστα πως θεωρούνται περιττοί απ’ το χριστεπώνυμο πλήθος και τους ανθρωποδιορθωτές. Ακριβώς γι’ αυτό ταυτίζουν τα ιδεώδη με τα πεπρωμένα τους, γράφοντας τους ηθικολόγους στα παπάρια τους.

You are with me / V. Tsabropoulos, N. Karantzi / Album "Eleison"

Εύα Κεπενέ - Κυριακή Πρωί ►X◄ 2016

Χρήστος Λεττονός _ Σαν εκδρομή

Μάνος Ελευθερίου- Το πλοίο Ναυκρατούσα

ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ (1992) Αμφι-θέατρο

I FEEL YOU

[Το Μηδέν Και Το Άπειρο] Του Αντώνη Αντωνάκου

Αντώνης Αντωνάκος

2 ώρες · 

Είμαστε σπρωγμένοι μες στη φυλλωσιά ενός νυχτερινού θρήνου. Λίγοι μπορούν να μας καταλάβουν και λίγους μπορούμε να καταλάβουμε. Απέναντι σε κάθε συγγραφική ασέβεια η σάρκα κοσμογραφεί το ανθρώπινο πνεύμα που βρωμίζει και σήπεται.

Η σάρκα, θλιβερή στη λογοτεχνία, ασθενής για τη θρησκεία είναι πρωτίστως εύθραυστη. Οι ιμπεράτωρες του θρησκευτικού αλφάβητου μεθόδευσαν το σχίσμα του ανθρώπου από τη φύση. Μνημόνευσαν δολίως κάθε φαντασιακό απόκριμα της επιθυμίας.

Ο Άγιος Αντώνιος σπάραζε απ’ τις γυμνές και τα θηρία που αποχαλινωμένα τάρασσαν τα όνειρά του. Κάθυγρος πεταγόταν απ’ τον ύπνο του γιατί ζητούσε το θηλυκό.

Ακόμα και στην πιο ανυπόληπτη ερημιά και στην πιο μακάβρια απομόνωση ο ερημίτης έμενε απροστάτευτος απ’ τον πειρασμό και τις εφόδους του διαβόλου. Ούτε η σοφία που θα ανέμενε κανείς από ένα θεοσεβές γερόντιο ήταν ικανή τον προστατέψει.

Η φαντασίωση της γυναίκας-θηρίο μαζί με τους θηλυκούς δαίμονες και τις μάγισσες υπήρξε ο κορυφαίος παροξυσμός της χριστιανικής μυθογραφίας.

Η θυγατέρα της Εύας με τις δυο τρύπες ανάμεσα στα σκέλη υπήρξε ο οχετός όλων των διαστροφών. Μόνο ο ρόλος της ως μητέρας, υπό την προϋπόθεση ότι θα τον υποδυθεί με γενναιότητα υπό το βλέμμα της υποδειγματικής παρθένου, της επιτρέπει να εξαγοράσει την αμαρτία της και να σωθεί.

Η εξευτελιστική εικόνα του οχετού, υγρού και βρόμικου τόπου κάθε ακαθαρσίας, αποκαλύπτει το μίσος αλλά και τον καταπιεσμένο πόθο για το άλλο φύλλο, ενός κλήρου καταδικασμένου στην αγνότητα.

Μέσα σ’ ένα αμιγώς κανιβαλικό τελετουργικό το: Λάβετε φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και τούτο εστί το αίμα μου, πίετε εξ αυτού πάντες…, λειτουργούσε ως θεώρημα πάνω στη σάρκα του αφοσιωμένου στο θεό αρσενικού που υπέφερε το μαρτύριο μιας παρά φύσιν εγκράτειας.

Η παρότρυνση προς το θεοφαγικό όργιο ήταν ο δρόμος που οδηγούσε εκτός ερωτισμού.

Μόνο μια θρησκεία βασανιστών και ιεροεξεταστών μπορούσε να στρεβλώσει τόσο την ερωτική πρακτική μετατρέποντάς την σε κάτι τερατωδώς άσεμνο.

Η θρησκεία εμφανίζεται ως μανιακή παραμόρφωση του έρωτα, σε βαθμό που να μετατρέπεται σε καταπιεσμένη πορνογραφία. Εγκράτεια και πνευματική χωροφυλακή.

Απ’ τον πορνογράφο εξομολογητή περάσαμε αισίως στον πορνογράφο ψυχολόγο. Ο μοντέρνος ιμπεριαλισμός της ομοιομορφίας απαιτεί ανανέωση της εξατομικευμένης κατανάλωσης θείας πορνογραφίας.

Απ’ τα ράσα που δεν διαθέτουν την απαραίτητη σχισμή για να ξεσπαθώσει η σκληρή στύση του τράγου που είναι κρυμμένος πίσω απ’ τις τρίχες του, περνάμε στον αποστειρωμένο γιάπη που δίνει συμβουλές με όλη την υπεροψία του ιεροφάντη της κακογαμίας.

Πάντα με το αζημίωτο και πάντα με μετρητά οι πιστοί λαδώνουν το εντεράκι των υπαλλήλων του θεού, βάζοντας μέσο για να πιάσουν μια καλή θέση στον παράδεισο.

Το Μηδέν Και Το Άπειρο

Είμαστε σπρωγμένοι μες στη φυλλωσιά ενός νυχτερινού θρήνου. Λίγοι μπορούν να μας καταλάβουν και λίγους μπορούμε να καταλάβουμε. Απέναντι σε κάθε συγγραφική ασέβεια η σάρκα κοσμογραφεί το ανθρώπινο …

DROMOS.WORDPRESS.COM

Ηέλτιος- Το "στόρι''

Χαράζει η αυγή  στου κόσμου την αυλή

Ανοίγει διάπλατα του θέατρου   η αυλαία

Κι εγώ στους δρόμους  «ποιος είμαι’’  αναζητώ

στο « στόρι»  παίζοντας  με ξένο υποβολέα.

Σχισμένη αφίσα  στου τοίχου μια γωνιά

όνειρα άστεγα στην άκρη  απ΄στις διαβάσεις

λιοντάρια  ήρεμα  στου τσίρκου τα κλουβιά

και μια ζωή εξόριστη  χωρίς προφάσεις.

Απ΄ του πελάγου το βυθό μια μουσική 

καθώς παλεύει  η  ζωή να βρει σημαία,

και  από της πόλης τα  ιερά  παραγγελιά

των ξένων οίκων που μπήκαν στην παρέα.

Συντρίμμια αλήθεια  και δρομάκια ερημικά

σπασμένη  στάμνα το λιόσταγμα  χυμένο

μ’ ένα κερί στης αγοράς τη σκοτεινιά

εσένα άνθρωπε  ζητώ και περιμένω .

Που να σταθώ, πες μου  πού να σταθώ

Κορμί ανέστιο στον κόσμο περισσό,

Που να πιαστώ, μάννα  πού να πιαστώ

Κορμί ανέστιο στον κόσμο περισσό.

26-4-2016

ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΜΕΝΑ - Σ.ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ - Γ.ΚΥΡΙΑΖΗΣ (1η Εκτελεση)

ΠΕΝΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ - ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΟΣΧΟΝΑΣ (1η Εκτελεση)

Ηέλτιος- ''Στόρι''

Θέατρο  στήσανε σκιών στου κόσμου την αυλαία

Κι άξια το «στόρι»  παίζουμε του νέου δημιουργού  

Και τη ζωή  μας  θάψαμε στου γεφυριού την πέτρα

σε μια παραίσθηση του νου και πλάνη του καπνού.

14-4-2016

Last Tango in Paris - Soundtrack (Deluxe Edition) - Full Album (1972-1998)

ΓΡΟΙΚΗΣΑΤΕ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΟΙΚΗΣΑΤΕ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΖΑΤΟΥΝΑ - ΜΕΛΩΔΗΜΑ ΤΟΥ Κ. ΤΣΙΑΝΤΗ (α' σχεδίασμα), Zatouna, C.Tsiantis

ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ

http://ppirinas.blogspot.gr/2016/03/blog-post_15.html

Ocean sound

Το γεφύρι της Αρτας- Επί του μύθου σύνθεσις

PoetryFoundation

http://www.poetryfoundation.org/poem/181850

GIORGOS SEFERIS- From poemhunter.com

http://www.poemhunter.com/i/ebooks/pdf/giorgos_seferis_2012_4.pdf

"ΛΑΦΥΡΑ ΕΡΩΤΟΣ" του Ανδρέα Α. Αρτέμη

Μανόλης Πρατικάκης, «Το Νερό», Ποιήματα / Manolis Pratikakis, «Das Wasser», Gedichte (μετφρ. Dirk Uwe Hansen & Γιώργος Καρτάκης)

http://www.poiein.gr/archives/32637/index.html

ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΙΝΗ ΤΟΥ ΣΕΦΕΡΗ.- Μέρος 1

Ηέλτιος-Επαγρυπνούσα

Πάντα εκεί

επαγρυπνούσα

Στη μετάγγιση του φωτός!

8-2-2016

Ημερολὀγια Καταστρώματος - Γιώργος Σεφέρης

Μαρία Σουλτάτου - ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ ΝΑ΄ΝΑΙ ΑΥΤΟ.

ΗΕΛΤΙΟΣ- Άτεχνο.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙ;
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΝΩΣΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ;
Άλλο να κυβερνάς και να είσαι στο μάτι 
Του κυκλώνα,
Κι άλλο να μιλάς παράμερα, 
Να κάνεις κριτική και να ονειρεύεσαι
ανατροπή ή επανάσταση
Χωρίς Σχέδιο και στρατηγική!

Έξι χρόνια μνημονίων
κι ο καθένας πάει μονολογώντας!
Πόσοι έχουμε τη δύναμη να βγούμε απ’ τον εαυτό μας
Και να συναινέσουμε σε κάτι Κοινό;
Ποιος δρόμος μας απόμεινε
ώστε να συμπορευτούμε σε μια κοινή πορεία; 

Τόσες δεκαετίες ψευδο-αμφισβήτησης
Τα καταφέραμε και φτάσαμε ώστε 
σε τίποτα πια να μη Συμφωνούμε 
-Ούτε στα όνειρα-,
και τόπο κανένα να μην έχουμε να
σταθούμε! 

Πελεκίσαμε μέχρι τις ρίζες το δέντρο της ζωής μας
Ενδώσαμε, υποταχθήκαμε,
μείναμε χωρίς πρόσωπο,
χωρίς στέγη, εργαστήρι και χωράφι, 
χωρίς πόλη και πατρίδα. 

‘’Ήρθαν ντυμένοι φίλοι, πολλές φορές οι εχθροί μας’’, 
Μας θάμπωσαν και πίνοντας τ’ αψέντι τους
Οδηγηθήκαμε χορεύοντας 
στον αφελληνισμό, τη διαίρεση και τη
διάλυση!
Ένθεοι και άθεοι, Χριστιανοί κι αρχαιολάτρες, 
ανατολικοί και δυτικοί, ευρωπαίοι κι αντιευρωπαίοι, 
εθνικιστές και διεθνιστές, αριστεροί και δεξιοί,
δραχμολάγνοι κι ευρωλάγνοι,…
Κομμάτια αγγείου μινωικού στον Κεραμεικό
Της ιδιωτίας μας.

‘’ Πού πάμε ωρέ Ελληνες;’’
Φτάσαμε στο σημείο να μην εμπιστεύεται
κανείς κανέναν
Κι ούτε επιστήμη, ούτε τέχνη, κι ούτε
εκκλησιά
Μπορεί πιά να μας σώσει!

Πού να συναντηθούμε 
πώς να συμπορευτούμε;
Πόλεμος! 
Κι αν υπάρχει κάτι που μας απομένει
είναι ν’ αναλογιστούμε 
με τι αίμα ποτίστηκε τούτη η 
γλώσσα 
για ν’αντέξει τόσες χιλιετίες
στους κατακλυσμούς!
Για δες, μόλις που γλιτώνει 
Τρύπια απ’ τα greeklish 
Η Κιβωτός!
13-2-2016

Λένε...

Λένε...: Λένε… πως όποιος δεν βιώνει τα πάθη του ζει σε μεσοβασιλεία, πότε μισός πρίγκιπας και πότε μισός υπηρέτης.

Τρία αδερφάκια γκαρδιακά(Ακριτικό ρουμελιώτικο) - Σίμων Καράς

Mar

Σπύρος Ποταμίτης -Εκκρεμότητες (Ποιητική συλλογή 2013)

Κυκλοφορεί:

Η νέα ποιητική μου συλλογή «Εκκρεμότητες» κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2013 από τις εκδόσεις «Ζάθεον Πυρ» όπου μπορείτε να την προμηθευτείτε:

Στουρνάρη 25, Αθήνα,  210 38 07575,  info@zatheonpyr.gr

ή με παραγγελία μέσω της ιστοσελίδας των εκδόσεων «Ζάθεον Πυρ»

http://www.zatheonpyr.gr

όπως και στα βιβλιοπωλεία όλης της Ελλάδας ( κυρίως με παραγγελία ).

Διαβάστε περισσότερα: http://spyros-potamitis-poiisi.webnode.gr/
Δημιουργήστε τη δική σας ιστοσελίδα δωρεάν: http://www.webnode.gr

'' Μα σ'αγαπώ '' - Λαβύρυθμος (Μίνα Παπαϊώαννου / Τσιαντής Γιάννης)

"Χαμένη Ιθάκη" Σωτήρης Δογάνης

Ηέλτιος -ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΠΟΙΗΜΑ

Καλά εμάς- τους πολλούς,
Αλλά και τους ποιητές γιατί τόσο βίαια τους παραποιούν
Και τους παραμορφώνουν
Κι αντί να τους φέρνουν κοντά μας, 
Τους αχρηστεύουν οι ειδήμονες πλάθοντάς τους κατά πώς
ο ίδιοι το νομίζουν και το θέλουν-
Χωρίς την όρασή τους να φροντίζουν;

Δε γίνεται! Κάτι συμβαίνει!
Ο καθένας παίζει το βιολί του
Και όλοι ευγενικά τους χειροκροτούν,
χωρίς υποψία φωτός να εγείρουν σε κανέναν!

Ω της Άρτας γιοφύρι δε θα χτιστείς ποτέ!

Ω ποιητή!
Εξόριστος για πάντα θα μένεις, κι ακατανόητος!
για να τρέφονται οι παρείσακτοι κι οι καριερίστες
Και να διαιωνίζεται η δόξα-
η κάλυψη της αλήθειας σου θέλω να πω.

Κι εδώ που περιμένω ανέλπιδος, δίχως δρόμο για να σε βρω,
Κάποτε σκέφτομαι την αλφαβήτα απ’ την ανάποδη να πάρω
Και το δρόμο μου τον καθημερινό απ΄ την ανάποδη να κάνω,
κι αν μπορέσω, τα πράγματα απ’ την ανάποδη τα δω
όρθιος μένοντας με το κεφάλι στο χώμα.

Ενοχλώ κάποτε και το ξέρω.
Αλλά εσείς εδώ που με νοιώθετε και με ανέχεστε
πεινάω θα πω κι αν υπάρχει λίγο ψωμί να μου δώσετε
Και λίγο νερό για να περάσω αύριο την ημέρα,
Ευγνωμοσύνη θα σας το χρωστώ.
28-1-2016