Δεν έχω πια δικαίωμα Στο πλάι μου να σ' έχω Να σε ξυπνούν τα χείλη μου Πρωί με τον καφέ Δεν έχω πια δικαίωμα Φως μου να σε προσέχω Μα στην καρδιά μου σ' έκλεισα Και δεν θα βγεις ποτέ
Δυο τσιγάρα θα καπνίσω και τα δυο για σένα Δυο ποτήρια θα γεμίσω και θα πιω για δυο Κι αν με πάρει και δακρύσω, απ' το νου μου πέρνα Και τα μάτια σκούπισέ μου [τα], σα να είσαι δω.
Δεν
εχω πια δικαίωμα
τις
νύχτες να σ' αγγίζω
να
λυώνω μες τα χείλη σου και να μου λες
ξανά
δεν έχω πια
δικαίωμα στο όνειρο να ελπίζω
μα στην καρδιά
μου σεκλεισα κι αυτό ειναι που πονά.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
Φέρτε παλτά, φέρτε κουβέρτες και σκουφιά
Ήρθαν τα χιόνια και τα κρύα στις αυλές μας
Φέρτε να βράσουμε ροφήματα ζεστά
Να ζεσταθούνε επιτέλους οι καρδιές μας
Ήρθε ο χειμώνας ο σοφός για να οργανώσει
Βραδιές με κάστανα γύρω από τη φωτιά
Τρεις μήνες μένει κι επιμένει να ενώσει
Τους φίλους όλους σε σπιτάκια γιορτινά
Ντύσου καλά προτού να βγεις από το σπίτι σου
Έχει χιονίσει κι όλα γύρω είναι λευκά
Είναι χειμώνας - δες την παγωμένη μύτη σου
Να ζεσταθούμε έλα οι δυο μας αγκαλιά.
Ήρθε ο χειμώνας ο σοφός για να οργανώσει
Βραδιές με κάστανα γύρω από τη φωτιά
Τρεις μήνες μένει κι επιμένει να ενώσει
Τους φίλους όλους σε παιχνίδια γιορτινά
ΘA ΣOY ΛENE ΠΩΣ ZΩ
Θα σου λένε πως ζω
πως ακόμα ανασαίνω
πως κοιμάμαι, ξυπνώ
στη δουλειά πως πηγαίνω
Πως πεινώ, πως διψώ
έχω πάψει να κλαίω
πως μπορώ παγερά
τ’ όνομά σου να λέω
Θα σου λένε πως ζω
και κανείς δεν θα ξέρει
πως κρατάς φονικό
της αγάπης μαχαίρι
Θα σου λένε πως ζω
Σε ένα κόσμο που σβήνει
Με κρατάει ζωντανό
Μια πληγή που δεν κλείνει
Θα σου λένε πως ζω
μα να μην το πιστέψεις
χώμα βρες και νερό
μια ροδιά να φυτέψεις
Σ’ ένα κήπο είχα μπει
μια φορά στ όνειρό μου
κι είχα εσένα οδηγό
είχα εσένα αδελφό μου
«Κι α με δικάσετε να πιω φαρμάκι, ευχαριστώ· το δίκιο σας θα ’ναι το δίκιο μου· πού να πηγαίνω γυρίζοντας σε ξένους τόπους, ένα στρογγυλό λιθάρι. Το θάνατο τον προτιμώ· ποιός πάει για το καλύτερο ο θεός το ξέρει». Γιώργος Σεφέρης, Το ναυάγιο της Κίχλης (1946)
Ύστερα ήρθε ο Έρωτας θεός της λαγνείας και της γονιμότητας, πιστός ακόλουθος του Διόνυσου στις οργιαστικές τελετές του. Υπήρξε όμως και εμπνευστής ευγενικών συναισθημάτων ανάγοντας την αγάπη σε τέχνη. Οι προστάτιδες Μούσες του χορού, της μουσικής και της ποίησης αγκάλιασαν αυτά τα συναισθήματα προσφέροντας στους θνητούς νέους τρόπους έκφρασης. Δυνατός και απρόβλεπτος σαν τον πάτερα του θεό Άρη, όμορφος και τρυφερός σαν τη μητέρα του θεά Αφροδίτη ο Έρωτας..!
Ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του περιγράφει τον Έρωτα ως τον ωραιότερο θεό που λυγίζει την ψυχή και λύει το σώμα. Ο Αριστοφάνης θεωρεί ότι το ανθρώπινο σώμα ήταν διπλό και χωρίζοντάς το ο Δίας, ανάγκασε τους ανθρώπους να ψάχνουν το άλλο τους μισό.
nner Circle - Bad Boys (Official Video with lyrics)
If the lyrics, subtitle does not show up then turn on the closed captions!
The audio quality was improved in this version.
"Bad Boys" is a 1987 song by the Jamaican reggae band Inner Circle, which gained high popularity in the United States after its re-release in 1993, peaking at number eight on the Billboard Hot 100 and number seven on the Top 40 Mainstream.[1] It is the opening theme to the American TV show Cops and the theme song of the Bad Boys franchise.
Inner Circle - Bad Boys lyrics:
Bad boys
Whatcha want, whatcha want?
Whatcha gonna do
When Sheriff John Brown come for you?
Tell me, whatcha wanna do? Whatcha gonna do?
Yeah
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
When you were eight and you had bad traits
You go to school and learn the golden rule
So why are you acting like a bloody fool?
If you get hot, then you must get cool
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
You chuck it on that one, you chuck it on this one
You chuck it on your Mother and you chuck it on your Father
You chuck it on your brother, and you chuck it on your sister
You chuck it on that one, and you chuck it on me
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Nobody naw give you no break
Police naw give you no break
Not a soldier man give you no break
Not even you idren naw give you no break
Hey, hey
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Why did you have to act so mean?
Don't you know you're a human being?
Born of a Mother with the love of a Father
Reflection comes and reflection goes
I know sometimes you wanna let go
Hey, hey, hey
I know sometimes you wanna let go
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
You're too bad, you're too rude
You're too bad, you're too rude, yeah
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
You chuck it on that one, you chuck it on this one
You chuck it on your Mother and you chuck it on your Father
You chuck it on your brother, and you chuck it on your sister
You chuck it on that one, and you chuck it on me
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do?
Whatcha gonna do when they come for you?
Μαραίνομ' ο καημένος σαν τον βασιλικό
Όπου τονε ποτίζουν θαλασσινό νερό
Ψηλό μου κυπαρίσσι γέρνει η κορφάδα σου
Και ποιος θα τη γλεντήσει την ομορφάδα σου.
Πέφτουν απ’ τα μαύρα νέφη στάλες τση βροχής
και πληγώνουνε το σκούρο τζάμι τση ψυχής,
πάνω στση καρδιάς τον τοίχο τρέχει το νερό
και ξεθάβει απ’ τον ασβέστη τον παλιό καιρό.
Ήταν κείνο σαν και τούτο μαύρο δειλινό
πού ’φυγε να πάει σ’ άλλον τόπο μακρινό,
κι έρχεται στη θύμησή μου που δακρύζαμε
τον παλιό σκοπό να πούμε σαν αρχίζαμε.
Πάν’ οι μήνες, πάν’ τα χρόνια και γεράσαμε
δίχως όνειρα τη νιότη πως περάσαμε;
Δε με νοιάζει στο σκοτίδι πως εμπήκαμε
όσο πως το φως τση μέρας δε χαρήκαμε.
Στα κλειστά τα παραθύρια τον παλιό σκοπό
ήρθ’ απόψε όπως πρώτα για να ξαναπώ,
φύσ’ αγέρι, πήγαινέ τση το γλυκό σκοπό
και ψιθύρισέ τση ακόμη πως την αγαπώ.
Φύσ’ αγέρι πήγαινέ τση το γλυκό σκοπό
και ψιθύρισέ τση ακόμη πως την αγαπώ.
Πέφτει μια παράξενη βροχή πάνω στα παράθυρα της νύχτας ποια συννεφιασμένη εποχή ξενυχτάει στο φως μιας καληνύχτας δε σου πάει ζωή στην ξαστεριά δε σου παν τα κίτρινα φεγγάρια πώς να φτάσουν για παρηγοριά τέτοιας ερημιάς τα συναξάρια
Σώμα υποταγής φόβος είναι της φυγής φόβος μη μ’ ακολουθείς μια για την καρδιά φόβος δυο για την ψευτιά φόβος τρις θα μ’ αρνηθείς
Πέφτει ένα σκοτάδι από σιωπές γύρω γύρω και στη μέση λύπη όλες η πληγές είν’ ανοιχτές και ο γιατρός του κόσμου, απόψε λείπει
Τέτοιες ώρες στη γωνιά του νου μόλις χαμηλώσει η περηφάνια βγαίνουν τα μαχαίρια του καημού και της μοναξιάς τα γιαταγάνια
Σώμα υποταγής φόβος είναι της φυγής φόβος μη μ’ ακολουθείς μια για την καρδιά φόβος δυο για την ψευτιά φόβος τρις θα μ’ αρνηθείς
Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας ( Συγγνώμη για την άμυνα 1992 )
Έβγαλε βρωμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ’ αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα
Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ’ ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες
Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος
Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ’ την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα
Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο
Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις, όπως το βρεις κι’ όπως το δεις να μη το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα, και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του, κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις, και να του φέρεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.
Κι άν αγαπάς τ’ ανθρώπινα κι’ όσα άρρωστα δεν είναι, ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν, και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής!..
Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί ωργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό!.. Φωτιά ! Τσεκούρι !Τράβα !, ξεσπέρμεψέ το , χέρσωσε το περιβόλι, κόφ’ το, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’όλο την περιμένουμε, κι όλο κινάει για νάρθη, κι όλο συντρίμμι χάνεται στο περάσμα των κύκλων!..
