Από την πόρτα σα θα βγω
Θα δω τον ήλιο φωτεινό
Και με το όμορφο στερνό χαμόγελο σου
Μια καλημέρα θα σου πω
Μετά θα φύγω θα χαθώ
Κι ίσως με ξαναδείς μονάχα στ όνειρο σου.
Γιατί είμαι αέρας που περνά
Μέσα στης πόλης τα στενά
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή
Πνοή καθάρια ζωντανή
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν.
Φεύγω ψηλά για το βουνό
Κι ύστερα πέφτω στον γκρεμό
Και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη.
Και κουβαλάω μες στη σιγή
Μιαν ανυπότακτη κραυγή
Και κάποια ανείπωτη ελπίδα που χει σβήσει.
Γιατί είμαι αέρας που περνά
Μέσα στης πόλης τα στενά
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή
Πνοή καθάρια ζωντανή
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν. Γιατί είμαι αέρας που περνά
Μέσα στης πόλης τα στενά
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή
Πνοή καθάρια ζωντανή
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν
Writer(s): Holman
Share
Credits
This song has no credits yet
Contributions
Last edit about 10 years ago
🇮🇹 Made with love & passion in Italy 🌎 Enjoyed everywhere
