Να φουλάρω το αμάξι να πληρώσω το νερό,
η ΔΕΗ θα περιμένει δανεικά πρέπει να βρω
Το ’χω πει σε δύο φίλους
ψάχνω δεύτερη δουλειά
σαν με βλέπεις ζορισμένο
πάντα δίνεις μια αγκαλιά
Σ’ αγαπάω, δεν βγαίνει ο μήνας
σ’ αγαπάω, μα είναι σκληρό
να μετράω την ανάγκη
και το τελευταίο ευρώ
Αποφεύγω την κουβέντα για το πρώτο μας μωρό,
τελευταία κι άλλοι φίλοι ψιθυρίζουν ‘‘δεν μπορώ’’
Θεωρίες και μνημόνια
και του έθνους οπαδοί
η γενιά μας δεν γεννάει
το δικό της το παιδί
Και μας φθείρει και το ξέρω
και μας τρώει όλο αυτό
μη μ’ αφήσεις μη φοβάσαι, κράτησε με σε κρατώ
μη μ’ αφήσεις κι ας φοβάσαι, και το χέρι σου κρατώ
κι αν γύρναγε ασταμάτητα ο τροχός προσώπων που βουλιάζαν
πάντα σε κάποια πύλη βορεινή ξαγρύπναγες σκοπός
ενάντια στο θάνατο με τ' όρθιο τρίχωμα που ορμούσε απ' έξω
στον άθλιο θάνατο που ξεπετιόταν από μέσα μας
στο θάνατο τον πιο πικρό που λούφαζε στις καρδιές κάποιων
συντρόφων,
εκεί και συ ένας φαντάρος όμοιος με τους άλλους. Μόνο
που αντί για κάνα ξεροκόμματο, άλεθες μες στα δόντια
σκόρπιους στίχους, μην τύχει και λίγο ξεχαστείς
μην τύχει μια στιγμή και σε νικήσει ο φόβος, η κούραση, ο ύπνος,
μέσα στις ανελέητες ώρες της νυχτερινής σου βάρδιας.
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
Όλες οι αντιδράσεις:
120Εσείς και 119 ακόμη4
10
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση