"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2024
Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2024
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2024
ΕΥΡΥΔΙΚΗ "ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ"
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2024
Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2024
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς , Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης --Κοίτα με στα μάτια
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς , Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Χάρτινος ο κόσμος, ψεύτικος ντουνιάς,
όμως το τραγούδι ξέρει πού πονάς.
Μόνο στο ρυθμό του είναι νόμιμο
το ανυπότακτο που κρύβω και το φρόνιμο.
Βήμα κι άλλο βήμα, βήματα παλιά,
ο χορός ανοίγει σαν την αγκαλιά.
Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,
κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ.
Πότε σαν πουλάκι, πότε στα δεσμά,
όλη η ζωή μου ένα ξάφνιασμα.
Νοιώθω πιο δικό μου ό,τι έχασα
κι όσα έχω δε μου κάνουν και τα ξέχασα.
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024
Ο Τζακ Ο' Χάρα - Δάφνη Ζουρνατζή
Μουσική - Γιώργος Ζαμπέτας
Στίχοι - Θεοδόσης Άθας
(βασισμένο σε αληθινή ιστορία)
Ο Τζακ Ο' Χάρα ήταν φτωχός
και τόνε ξέραν όλοι
κι εγώ κι εσύ κι ο παρακεί
αγγέλοι και διαβόλοι
Ο Τζακ Ο' Χάρα ήταν μπεκρής
χρυσή καρδιά, άδεια τσέπη
κι ήρθε ο χειμώνας ο μακρύς
κι ο Τζακ δεν είχε σκέπη
Μια νύχτα χιόνισε πάρα πολύ
και βγήκαν οι γειτόνοι
για να φτυαρίσουν το πρωί
και βρήκαν μες στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο
τον Τζακ Ο' Χάρα κόκαλο
Στέλνουν χαμπέρι στο γιατρό
από ενδιαφέρον
'τρέξε γιατρέ μου, το και το
τον χάνουμε το γέρο'
Μα ο γιατρός κάνει νερά
γιατί δεν έχει τυχερά,
ο θάνατος είν' έξοδο
κι ο Τζακ σε αδιέξοδο
Σαν κάναν το καθήκον τους
ήσυχοι πια οι γειτόνοι
γυρίσανε στο σπίτι τους
κι αφήσανε στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο' Χάρα κόκαλο
-----
[Η διασκευή του τραγουδιού έγινε στα πλαίσια της πρωτοβουλίας Κανένας Μόνος/Καμία Μόνη εν μέσω της πανδημίας]
Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024
Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024
Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024
Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2024
Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024
Νεφέλη ΦΑΣΟΥΛΗ - Του Έρωτα... - Official Music Video
😊
Μουσική Θέμης Ανδρεάδης
Στίχοι Μαίρη Φασουλάκη
Του Έρωτα...
Κράτησα ένα δάκρυ στη παλάμη
σ΄έκρυψα σαν άγιο μυστικό
κόκκινο το μέσα μου ποτάμι
χρόνια τώρα πνίγει τον θυμό
Φύση μου σκληρή κι ονειροπόλα
χώμα αέρας είσαι και νερό
τι κι αν στη ζωή μου τα ΄χα όλα
πήρες τη φωτιά το πιό ακριβό
Αντεξα της δίψας παραισθήσεις
άφησα απαντήσεις στον καιρό
κι αν ξυπνάνε κόκκινες οι αισθήσεις
σβήνουν σε πικρό συμβιβασμό
Τέμνονται παράξενα οι δρόμοι
άλλαξαν τα λόγια διαδρομές
ξέρουν μου ΄πες της ζωής οι μόνοι
μόνοι να γκρεμίζουν φυλακές
Ψεύτικη η στιγμή σου με σκοτώνει
νύχτες σ΄αφιλόξενα στενά
μα η καρδιά ποτέ δεν σου θυμώνει
σ΄αγαπώ εγώ κι ας είν΄αργά
Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2024
Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2024
Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2024
Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2024
Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2024
Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2024
Δημήτρης Παπαδημητρίου & Κώστας Μακεδόνας : Ο Γκρεμιστής - Κωστή Παλαμά
Ο γκρεμιστής
Στον Ίωνα Δραγούμη |
Ακούστε. Εγώ ειμαι ο γκρεμιστής, γιατ’ είμ’ εγώ κι ο χτίστης,ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι.5Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας,πάντα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας.Εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης·του μακρεμένου αγναντευτής, κι ο κλέφτης κι ο απελάτης·και με το καριοφίλι μου και με το απελατίκι10την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι.Κάλλιο φυτρώστε, αγριαγκαθιές, και κάλλιο ουρλιάστε, λύκοι,κάλλιο φουσκώστε, πόταμοι, και κάλλιο ανοίχτε, τάφοι,και, δυναμίτη, βρόντηξε και σιγοστάλαξε, αίμα,παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμα.15Των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τ’ αγρίμιαξανάρχεται. Καλώς να ’ρθεί. Γκρεμίζω την ασκήμια.
✳
Είμ’ ένα ανήμπορο παιδί που σκλαβωμένο το ’χειτο δείλιασμα, κι όλο ρωτά και μήτε ναι, μήτε όχιδεν του αποκρίνεται κανείς και πάει κι όλο προσμένει20το λόγο που δεν έρχεται, και μια ντροπή το δένει.Μα το τσεκούρι μοναχά στο χέρι σαν κρατήσω,και το τσεκούρι μου ψυχή μ’ ένα θυμό περίσσο.Τάχα ποιός μάγος, ποιό στοιχειό τού δούλεψε τ’ ατσάλικαι νιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι,25και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές ν’ ανοίξω,και μ’ ένα Ναι να τιναχτώ, μ’ ένα Όχι να βροντήξω;Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας, όποιοι είστε·γρικάω, βγαίνει από μέσα του μια προσταγή: Γκρεμίστε!
1907
Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024
Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2024
Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024
Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2024
Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2024
Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2024
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2024
Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2024
Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2024
Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2024
ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΤΑΜΙΑ : Ποίηση-Μουσική Κώστας Τσιαντής (Lyrics-Music Costas Tsiantis)
ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΤΑΜΙΑ
Στην ακροποταμιά πίσω απ΄ τις καλαμιές
στέκω και περιμένω
μέχρι να δω την πέστροφα να ξεπετιέται πάνω απ’ το νερό
γράφοντας τόξο γεφυριού στον αέρα,
μέχρι να δω τη ράχη της να λαμπυρίζει στο φως του μεσημεριού
πριν βυθιστεί ξανά στο άγριο ρεύμα,
αφήνοντας πίσω της
τ’ άδηλο ίχνος του αφανέρωτου,
το αντιφέγγισμα του λυχναριού του στρατοκόπου
μεσάνυχτα
σαν κόβει το συρματόπλεγμα τα σύνορα να περάσει.
3-10-2016.
Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2024
Gezi - Αποκέντρωση
Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2024
Wintersun - Time (TIME I Live Rehearsals At Sonic Pump Studios) REMASTER
Darkness and frost are starting to reach
The heart of this land with a cold disease
Sleep now for a while before the storm awakes
And one day it will reward you for the burden of wait
The roots go deep into the frozen dead ground
Listen to the land of snow, it makes no sound
For ages searching the warmth of the sun
If it never finds me, I can die as one
Time will go on and we are drifting away in the night
I've been searching so long, but I will find you even if it takes my whole life
But tonight I feel so alone and I know that you are forever gone
Oh time, don't fade away when I need you here, oh please don't leave me now
Time
Time fades away (fades away)
When time fades away
And I'll never be the same
Time! Time! Time! Time!
You want so much from me - I feel nothing but grief and despair
How can I make you feel again - All my dreams are just visions I can't bear
You want something that I can't give - I cannot keep living in this bitter dream
And I don't care anymore
It feels like my life is ending
Oh, another year gone by
But nothing has changed in my life
And time goes on forever and ever
And it waits for no one
Time will go on, and we are drifting away in the night
I've been searching so long, but I will find you even if it takes my whole life
But tonight I feel so alone and I know that you are forever gone
Oh time, don't fade away when I need you here, oh please don't leave me now
(Oh please don't leave me now!)
Time fades away
And I fade away
And I'll never be the same
Time fades away (fades away)
When time fades away
And I'll never feel the same
And I fade away
When time fades away
And I'll never feel the same
Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2024
Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2024
Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2024
Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2024
Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2024
Πέμπτη 22 Αυγούστου 2024
Κώστας Τσιαντής: Ανήμερα της Παναγιάς
23 Αυγούστου 2019 ·
Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια
Ανήμερα της Παναγιάς της σύναξης το θαύμα
κι όλα τα μονοπάτια από μέρες ανοιχτά για να περάσουν
προσκυνητές και πανηγυριώτες (πώς να τους ξεχωρίσεις;):
ξενιτεμένοι, αδέλφια, φίλοι, συγγενείς, απόκληροι, παρίες, μωρά παιδιά στην αγκαλιά της μάνας τους.
Έρχονται απ' όλες τις μεριές -κάποτε πέντε ώρες δρόμο με τα πόδια- πρόσωπα κάθε ηλικίας ντυμένα τα γιορτινά τους
την εικόνα της Παναγιάς για να προσκυνήσουν κι έπειτα ευχές να ανταλλάξουν και κεράσματα, μέχρι να πάνε πέρα κάτω απ΄τα πλατάνια το μεσημέρι
για να φάνε, να πιούν και να γλεντήσουν με βιολιά και κλαρίνα
ως να νυχτώσει.
Με την καρδιά ανοιχτή νικήσαμε τον Αδη
και με τη Χάρη της Παναγιάς
ουσία κάναμε τ' ανούσια και
φως γιορτινό το σκοτάδι.
Μ' αλλάξαν απρόσμενα οι καιροί κι έχασαν το δρόμο τους τ' άστρα.
Τα μονοπάτια έκλεισαν απ' τα βάτα και τις τσαπουρνιές,
κι έμεινε η εκκλησιά δίχως θεό
κι ο λόγος δίχως αγάπη.
Την ερημιά μου ανέλαβα.
Ώρα δώδεκα,
μεσημέρι Δεκαπενταύγουστου,
κάτω απ΄τη γέρικη συκομουριά,
έκανα σταυρό μοναχός.
Όλες οι αντιδράσεις:
2Εσείς και Παύλος ΧρήστουΤετάρτη 21 Αυγούστου 2024
ΚΟΙΤΑ ΚΙ ΕΜΕΝΑ. Μια σύνθεση του Κώστα Τσιαντή
ΚΟΙΤΑ ΚΙ ΕΜΕΝΑ
Ήρθανε άγριοι καιροί
που μας ρημάξαν τη ζωή
και χελιδόνι δεν περνά
ούτε καράβι στ’ ανοιχτά.
Κοίτα και μένα ρε ζωή
στην Ψέριμο έρμο δεντρί
κοίτα κι εμένα ρε ζωή
Πριν να με χάσεις μια αυγή.
Όλα μας τά’ δωσε ο Θεός
μ’ αλλιώς θελήσανε τα μπος
σαν γίναμε όλοι θεατές
πλήθος απόξενες ψυχές.
21/8/2024
Τρίτη 20 Αυγούστου 2024
Νίκος Μαμαγκάκης - Το τραγούδι του τρελού | Official Audio Release
Ο Τρελός
Μπροστά πολύ πολύ από το τρομαγμένο πλήθος προχωρεί χορεύοντας και τραγουδώντας ένας που τρελάθηκε. |
Είχα γυναίκα, είχα και ζα,είχα μια Βάσω με βυζά,μα προκοπή δεν είχα.Σε ποιό χαρέμι να παχαίνει5στα μαξιλάρια ξαπλωμένημασώντας τη μαστίχα. Μ’ αν κυλίσει μια ο τροχόςκαι στην Πόλη μπούμε,σκλάβες χανουμόπουλα10πὄχει να τραβούμε. Άι! με το γύφτικο ζουρνά,με νταγερέ, που κουδουνά,σύρε σκοπόν αντάμικο.Εστράβωσα τη φέσα μου,15έρωτας που ’ναι μέσα μουγια να χορέψω τσάμικο. Κάνε θάμα, πλόσκα μου,ξύλο τσιμισίρι,γίνε βρύση γάργαρη20με χιλιάδες πείροι. Να ’στε γεροί, να ’στε καλάμε τα τσαπράζια τα πολλάκαι τα μεγάλα ονόματα,κοτζαμπάσηδες όλοι πρώτης25και με τους διάκους ο δεσπότης— τζιλβέδες και καμώματα! Χίλια χέρια κι άρματανα ’χα να σας φράξω,να ’χα και δυο κέρατα30τον οχτρό να σκιάξω! Για να βαστάξει, όσο μπορεί,το μακελειό, να ’στε γεροί,της Πένας αντρειωμένοι!Κανοναρχάτε τ’ όνομά μας,35σύντας η Δόξα μελετά μαςτα σκελετά γερμένη. Να ’χαμ’ ένα βασιλιά,για να μας θαμπώνει,με λειρί στο κούτελο,40με φωνή τρομπόνι! Σου φτάνουν σένα τα χωριάτης Ρούμελης και του Μοριάκαι να ’ν’ πολλά σου τα έτη!Μα η Έγριπο με το μπουγάζι,45που πλήθιο ψάρι κατεβάζει,δικό μου βιλαέτι! Έχω τρύπα στο βρακί,λίγδα στην καπότα μου,έχω ψείρα σαν κουκί50και βρομούν τα χνότα μου. Έχω νοήματα σοφά!Σ’ αγιονορίτικο σοφάστα λάδια και στα πάχηκολύμπησα, μα πάντα μένει55άδεια η κοιλιά και τουρλωμένη— ανεμογκάστρι θα ’χει! Τί λαμπρός που ’ν’ ο καιρός,πόσο εγώ ’μαι ωραίος!Έφαγα έναν πόντικα,60δόξα να ’χει ο θέος! Η σάρκα και τα κόκαλα,λάσπη πολλή και φρόκαλα,Πατρίδα μου, χαλάλι σου!Σαν είν’ οι αφέντες σου δικοί,65θα ’ναι κι η ζήση σου γλυκήκι ανέγνιο τα κεφάλι σου! Το χαράτσι, τα παιδιά,μοναχός να κρίνεις,άλλο να σ’ τα παίρνουνε70κι άλλο ναν τα δίνεις. Όλα εδώ χάμου ψεύτικα.Δε σ’ έζησα, ονειρεύτηκα,μαύρη ζωή, όλη πίκρα.Μα θα χαρώ σε, Λευτεριά,75αιώνια Αλήθεια κι Ομορφιά,σαν θα περάσω Αντίκρα. Να ’χαμ’ ένα βασιλιά,δράκο με χοντρόλαιμο,σέρτικο κι αράθυμο,80για να κάνει πόλεμο! Άμποτε λίγο να δυνόμουνγια μια στιγμή να τρελαινόμουν,ο σαλεμένος νουςκαι τα κλεισμένα τσίνορα85να μην ξαμώνουν σύνορακαι χώριους ουρανούς! Να ιδώ τον κόσμο ανάποδατον αδερφό μου ξένοκαι τον οχτρόν αδέρφι μου90αδικοσκοτωμένο. |
Μια μπάλα στο κούτελο τον πάει ίσα Αντίκρα, στο βασίλειο της Λευτεριάς, της Αλήθειας και της Ομορφιάς! Δεν πρόφταξε να ιδεί τον κόσμο ανάποδα. |
Ο Τρελός
Μπροστά πολύ πολύ από το τρομαγμένο πλήθος προχωρεί χορεύοντας και τραγουδώντας ένας που τρελάθηκε. |
Είχα γυναίκα, είχα και ζα,είχα μια Βάσω με βυζά,μα προκοπή δεν είχα.Σε ποιό χαρέμι να παχαίνει5στα μαξιλάρια ξαπλωμένημασώντας τη μαστίχα. Μ’ αν κυλίσει μια ο τροχόςκαι στην Πόλη μπούμε,σκλάβες χανουμόπουλα10πὄχει να τραβούμε. Άι! με το γύφτικο ζουρνά,με νταγερέ, που κουδουνά,σύρε σκοπόν αντάμικο.Εστράβωσα τη φέσα μου,15έρωτας που ’ναι μέσα μουγια να χορέψω τσάμικο. Κάνε θάμα, πλόσκα μου,ξύλο τσιμισίρι,γίνε βρύση γάργαρη20με χιλιάδες πείροι. Να ’στε γεροί, να ’στε καλάμε τα τσαπράζια τα πολλάκαι τα μεγάλα ονόματα,κοτζαμπάσηδες όλοι πρώτης25και με τους διάκους ο δεσπότης— τζιλβέδες και καμώματα! Χίλια χέρια κι άρματανα ’χα να σας φράξω,να ’χα και δυο κέρατα30τον οχτρό να σκιάξω! Για να βαστάξει, όσο μπορεί,το μακελειό, να ’στε γεροί,της Πένας αντρειωμένοι!Κανοναρχάτε τ’ όνομά μας,35σύντας η Δόξα μελετά μαςτα σκελετά γερμένη. Να ’χαμ’ ένα βασιλιά,για να μας θαμπώνει,με λειρί στο κούτελο,40με φωνή τρομπόνι! Σου φτάνουν σένα τα χωριάτης Ρούμελης και του Μοριάκαι να ’ν’ πολλά σου τα έτη!Μα η Έγριπο με το μπουγάζι,45που πλήθιο ψάρι κατεβάζει,δικό μου βιλαέτι! Έχω τρύπα στο βρακί,λίγδα στην καπότα μου,έχω ψείρα σαν κουκί50και βρομούν τα χνότα μου. Έχω νοήματα σοφά!Σ’ αγιονορίτικο σοφάστα λάδια και στα πάχηκολύμπησα, μα πάντα μένει55άδεια η κοιλιά και τουρλωμένη— ανεμογκάστρι θα ’χει! Τί λαμπρός που ’ν’ ο καιρός,πόσο εγώ ’μαι ωραίος!Έφαγα έναν πόντικα,60δόξα να ’χει ο θέος! Η σάρκα και τα κόκαλα,λάσπη πολλή και φρόκαλα,Πατρίδα μου, χαλάλι σου!Σαν είν’ οι αφέντες σου δικοί,65θα ’ναι κι η ζήση σου γλυκήκι ανέγνιο τα κεφάλι σου! Το χαράτσι, τα παιδιά,μοναχός να κρίνεις,άλλο να σ’ τα παίρνουνε70κι άλλο ναν τα δίνεις. Όλα εδώ χάμου ψεύτικα.Δε σ’ έζησα, ονειρεύτηκα,μαύρη ζωή, όλη πίκρα.Μα θα χαρώ σε, Λευτεριά,75αιώνια Αλήθεια κι Ομορφιά,σαν θα περάσω Αντίκρα. Να ’χαμ’ ένα βασιλιά,δράκο με χοντρόλαιμο,σέρτικο κι αράθυμο,80για να κάνει πόλεμο! Άμποτε λίγο να δυνόμουνγια μια στιγμή να τρελαινόμουν,ο σαλεμένος νουςκαι τα κλεισμένα τσίνορα85να μην ξαμώνουν σύνορακαι χώριους ουρανούς! Να ιδώ τον κόσμο ανάποδατον αδερφό μου ξένοκαι τον οχτρόν αδέρφι μου90αδικοσκοτωμένο. |
Μια μπάλα στο κούτελο τον πάει ίσα Αντίκρα, στο βασίλειο της Λευτεριάς, της Αλήθειας και της Ομορφιάς! Δεν πρόφταξε να ιδεί τον κόσμο ανάποδα. |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)