"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2021
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2021
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2021
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2021
Γιώργος Φλωράκης - Στο φώς ναυάγησα
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021
ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ - ΤΟ ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ ΕΝΟΣ ΦΑΥΛΟΥ- Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης | ...
Το απομεσήμερο ενός φαύλου
Τράβα αγωγιάτη, καρότσα τράβα,τράβα να φτάσουμε γοργά στην Κάβα!Φύσα βαπόρι, βόα μηχανή,να ’ρθούμε πρώτοι εμείς! — οι στερνοί. 5Τα στερνοπαίδια και τ’ αποσπόριακαι τ’ αποβράσματα και τ’ αποφόριαμιας μάχης που ήτανε γι’ άλλα κορμιάγια μάτια αλλιώτικα κι άλλη καρδιά. Πολιτικάντηδες, καραβανάδες,10ψιλικατζήδες, κολλυβιστάδες,μούργοι, μουνούχοι και θηλυκά—τράβα αγωγιάτη! βάρα αμαξά! Φτωχή Πατρίδα, στα μάγουλά σουμαχαίρια γράφουνε το γολγοθά σου·15μάνα λιοντόκαρδη, μάνα ορφανή,κοίτα αν αντέχεις τέτοια πομπή: το ματσαράγκα, το φαταούλαμε μπογαλάκια και με μπαούλα·τη χύτρα που έβραζε κάθε βρομιά20λες και την άδειασαν όλη μεμιά σ’ αυτούς ανάμεσα τους ήπιους λόφουςόπου μας κλείσανε σαν υποτρόφουςενός αδιάντροπου φρενοβλαβήπου στο βραχνά του παραμιλεί. 25Δες το σελέμη, δες και το φάντηπώς θυμιατίζουνε τον ιεροφάντηπου ρητορεύεται λειτουργικάμπρος στα πιστά του μηρυκαστικά. Μαυραγορίτες από τα Νάφια30της προσφυγιάς μας άθλια σινάφια,γύφτοι ξετσίπωτοι κι αρπαχτικοί,λένε, πατρίδα, πως πάνε εκεί στα χώματά σου τα λαβωμέναγιατί μαράζωσαν, τάχα, στα ξένα35και δεν μπορούνε χωρίς εσέ—οι φαύλοι: τρέχουνε για το λουφέ. Cava dei Tirreni, 7. 10. 1944 |
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2021
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2021
Σωτηρία Μπέλλου - ο αγέρας στους δρόμους
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021
Ορφέας Περίδης / Orfeas Peridis: Δισκογραφια
Γιάννης Αγγελάκας-Έρημα Βουνά[Ψυχή Βαθιά HD]
Περίδης Ορφέας ~ Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
Σ΄ ένα βράχο φαγωμένο ( Πάνω σ' ένα βράχο ) - Στράτος Παγιουμτζής
Βάρκα μου μπογιατισμένη - Farra Duo
Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2021
Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2021
The Animals - House of the Rising Sun (1964) HQ/Widescreen ♫♥ 57 YEARS AGO
And it's been the ruin of many a poor boy
And God, I know I'm one
My mother was a tailor
She sewed my new blue jeans
My father was a gamblin' man
Down in New Orleans
Now the only thing a gambler needs
Is a suitcase and a trunk
And the only time he's satisfied
Is when he's all drunk
[Organ Solo]
Oh mother, tell your children
Not to do what I have done
Spend your lives in sin and misery
In the House of the Rising Sun
Well, I got one foot on the platform
The other foot on the train
I'm goin' back to New Orleans
To wear that ball and chain
Well, there is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
And it's been the ruin of many a poor boy
And God, I know I'm one
Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2021
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021
Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2021
Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021
Μάκρας Γιώργος & Κώστας - Φώτα, Δίσκος "Φωνές μυστικές" 1998 /Polydor
Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2021
Μη σπέρνεις γύρω σου σκοτάδι
Άστρο φωτεινό του κόσμου•Γαλάζιο φως ~ Παπαϊωάννου Τάσος & Λίνος Κόκοτος
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2021
Οδυσσέας Ελύτης | 7 έργα από τον “ποιητή του φωτός”
Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2021
Νίκος Γκάτσος - Μίκης Θεοδωράκης: Με τ'αστεράκι της αυγής
Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021
Erotas Archagelos
Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2021
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021
Γιώργος Νταλάρας & Τάσης Χριστογιαννόπουλος - Το άξιον εστί - Official ...
Στίχοι: Οδυσσέας ΕλύτηςΜουσική: Μίκης ΘεοδωράκηςΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το φως και η πρώτη χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου η αλκή μες στο ζωο που οδηγεί τον ήλιο το φυτό που κελάηδησε και βγήκε η μέρα Η στεριά που βουτά και υψώνει αυχένα ένα λίθινο άλογο που ιππεύει ο πόντος οι μικρές κυανές φωνές μυριάδες η μεγάλη λευκή κεφαλή Ποσειδώνος ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΟΡΕΣ ΑΝΕΜΟΙ που ιερουργούνε που σηκώνουν το πέλαγος σαν Θεοτόκο που φυσούν και ανάβουνε τα πορτοκάλια που σφυρίζουν στα όρη κι έρχονται Οι αγένειοι δόκιμοι της τρικυμίας οι δρομείς που διάνυσαν τα ουράνια μίλια οι Ερμήδες με το μυτερό σκιάδι και του μαύρου καπνού το κηρύκειο Ο Μαϊστρος, ο Λεβάντες, ο Γαρμπής ο Πουνέντες, ο Γραίγος, ο Σιρόκος η Τραμουντάνα, η Όστρια ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το ξύλινο τραπέζι το κρασί το ξανθό με την κηλίδα του ήλιου του νερού τα παιχνίδια στο ταβάνι στη γωνιά το φυλλόδεντρο που εφημερεύει Οι λιθιές και τα κύματα χέρι με χέρι μια πατούσα που σύναξε σοφία στην άμμο ένας τζίτζικας που έπεισε χιλιάδες άλλους η συνείδηση πάμφωτη σαν καλοκαίρι. ΤΑ ΝΗΣΙΑ με το μίνιο και με το φούμο τα νησιά με το σπόνδυλο καποιανού Δία τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια Στο μελτέμι τα ορτσάροντας με κόντρα φλόκο Στο γαρμπή τ’ αρμενίζοντας πόντζα λαμπάντα έως όλο το μάκρος τους τ’ αφρισμένα με λιτρίδια μαβιά και με ηλιοτρόπια Η Σίφνος, η Αμοργός, η Αλόννησος η Θάσος, η Ιθάκη, η Σαντορίνη η Κως, η Ίος, η Σίκινος ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ στο πέτρινο πεζούλι αντίκρυ του πελάγους η Μυρτώ να στέκει σαν ωραίο οκτώ ή σαν κανάτι με την ψάθα του ήλιου στο ένα χέρι Το πορώδες και άσπρο μεσημέρι ένα πούπουλο ύπνου που ανεβαίνει το σβησμένο χρυσάφι μες στους πυλώνες και το κόκκινο άλογο που δραπετεύει ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ εορτάζοντας τη μνήμη των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίτης ένα θαύμα να καίει στους ουρανούς τ’ αλώνια ιερείς και πουλιά να τραγουδούν το χαίρε : ΧΑΙΡΕ η Καιομένη και χαίρε η Χλωρή Χαίρε η Αμεταμέλητη με το πρωραίο σπαθί Χαίρε η που πατείς και τα σημάδια σβήνονται Χαίρε η που ξυπνάς και τα θαύματα γίνονται Χαίρε του παραδείσου των βυθών η Αγρία Χαίρε της ερημίας των νήσων η Αγία Χαίρε η Ονειροτόκος χαίρε η Πελαγινή Χαίρε η Αγκυροφόρος και η Πενταστέρινη Χαίρε με τα λυτά μαλλιά η χρυσίζοντας τον άνεμο Χαίρε με την ωραία λαλιά η δαμάζοντας τον δαίμονα Χαίρε που καταρτίζεις τα Μηναία των κήπων Χαίρε που αρμόζεις τη ζωνη του Οφιούχου Χαίρε η ακριβοσπάθιστη και σεμνή Χαίρε η προφητικιά και δαιδαλική ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το χώμα που ανεβάζει μιάν οσμή κεραυνού σαν από θειάφι του βουνού ο πυθμένας όπου θάλλουν οι νεκροί άνθη της αύριον Μιας νυχτός Ιουνίου η νηνεμία γιασεμιά και φουστάνια στο περιβόλι το ζωάκι των άστρων που ανεβαίνει της χαράς η στιγμή λίγο πριν κλάψει ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ η πόα της ουτοπίας τα κορίτσια οι παραπλανημένες Πλειάδες τα κορίτσια τ’ Αγγεία των Μυστηρίων τα γεμάτα ως πάνω και τ’ απύθμενα Τα στυφά στο σκοτάδι και όμως θαύμα τα γραμμένα στο φως και όμως μαυρίλα τα στραμμένα επάνω τους όπως οι φάροι τα ηλιόβόρα και τα σεληνοβάμονα Η Ερση, η Μυρτω, η Μαρινα η Ελενη, η Ρωξανη, η Φωτεινη η Αννα, η Αλεξανδρα, η Κυνθια ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το αναίτιο δάκρυ ανατέλλοντας αργά στα ωραία μάτια των παιδιών που κρατιούνται χέρι χέρι των παιδιών που κοιτάζουνται και δε μιλιούνται Των ερώτων το τραύλισμα πάνω στα βράχια ένας φάρος που εκτόνωσεν αιώνων θλίψη το τριζόνι το επίμονο καθώς η τύψη και το μάλλινο έρημο μέσα στ’ αγιάζι ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το χέρι που επιστρέφει από φόνο φριχτόν και τώρα ξέρει ποιος αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει ποιό το "νυν" και ποιο το "αιέν" του κόσμου : ΝΥΝ το αγρίμι της μυρτιάς Νυν η κραυγή του Μάη ΑΙΕΝ η άκρα συνείδηση Αιέν η πλησιφάη Νυν νυν η παραίσθηση και του ύπνου η μιμική Αιέν αιέν ο λόγος και Τρόπις η αστρική Νυν των λεπιδόπτερων το νέφος το κινούμενο Αιέν των μυστηρίων το φως το περιιπτάμενο Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία Αιέν η βρωση της Ψυχής και η Πεμπτουσία Νυν της Σελήνης το μελάγχρωμα το ανίατο Αιέν το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα Νυν των λαών το αμάλγαμα και ο μαύρος Αριθμός Αιέν της Δίκης το άγαλμα και ο Μέγας Οφθαλμός Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Ανθρώπου Νυν Νυν το μηδέν και ΑΙΕΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ, Ο ΜΕΓΑΣ ! |