Se Proseho Sa Dakry

Σε προσέχω σαν δάκρυ 

Ερωτικο Ποιημα – Ρηνιω Παπανικολα

Σε προσέχω σαν δάκρυ μη χάσει το σχήμα του,
τι νομίζεις μας έχει απομείνει καρδιά μου,
μια φούχτα τσαγανόφλουδες.

Σε προσέχω σα δάκρυ μη χάσει το σχήμα του.
-Ξέρεις; Ναι, ξέρεις.
-Εγώ δεν ξέρω.

Κι οι ψαλμωδίες δεν τολμάνε ν’ αγγίξουν
τον θόλο τους και χάνεται ο απόηχος.
Αλάτισέ μου το σκήπτρο σου κι αυτή
τη γεύση την έχασα.

Τι νομίζεις μας έχει απομείνει καρδιά μου,
μια αντάρα μες στη θάλασσα.
Ημέρωσέ μου τα κίτρινα, υποφέρω.
Φέρε τη γνώμη σου κοντά μου, εξαφανίζονται.

Τα τζιτζίκια όπως πάντα ξετρελαίνουν τον κόσμο,
ήχος πυκνός και αδιάσπαστος, ήχος παρηγορητικός,
ήχος καθησυχαστικός, ήχος που δεν μας αφορά πια.
Σε προσέχω σα δάκρυ μη χάσει το σχήμα του.

ΣΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟ ΚΕΛΙ Κώστας Τσιαντής 2025

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ

ΚΟΙΤΑ ΚΙ ΕΜΕΝΑ. Κ.Τσιαντής - Αρετή Κοκκίνου

Μη με ρωτάς...Μάνος Λοίζος...Χρήστος Θηβαίος...

Στέλιος Διονυσίου, Πυξ Λαξ - Διάφανη Αγάπη (Official Music Video)

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ (Πολυφωνικό). Στiχοι Μουσική Κώστας Τσιαντής

Ανδρέας Στάμος - Νύχτες Παράξενες (Full Album)

«Στιγμές» στο «Μουσικό Κουτί» | Τετάρτη 20 Οκτωβρίου στις 23:00 | ΕΡΤ1

"Περιστερά", μελοποιημένη ποίηση Δημήτρη Λιαντίνη

ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΤΙΓΜΕΣ.

Στίχοι: Πολυξένη Βελένη Μουσική: Νίκος Παπάζογλου Άλμπουμ: Μάισσα σελήνη Είναι κάτι στιγμές, τρυφερές και λεπτές, σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι, σε γυρνούν απαλά, σε μεθούν σιωπηρά, σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι. Για όλα αυτά που ζητάς, για πολλά που πονάς, για το τίποτε μιας ευτυχίας και γυρνάς σαν τρελός, του καθρέφτη εαυτός, θύμα θύτης κακής συγκυρίας. Πλημμυρίζουν το χθες μαγεμένες σκιές, που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά, με κρατούνε θαρρώ σαν αλήθειες παλιές σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά. Είναι κάτι στιγμές, σα μικρές πινελιές ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει, λείπουν λίγα ακριβά των χρωμάτων νερά, για να δώσουν του τόπου τη γνώση. Για τους κήπους της γης, για το ροζ της αυγής, για το κύμα που απόμεινε μόνο να χαϊδεύει με αφρούς τους πικρούς μας καημούς και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.

Ανδρέας Α. Αρτέμης

https://www.facebook.com/watch?v=5055462794678953

Ανδρέας Α. Αρτέμης

4 ώρ. ·

Ήταν η εποχή του νέου κύματος που «μια φορά κι ένα καιρό…..» ανακάλυπτα από τους δίσκους της μάνας μου (και τη φωνή της), την Γιαννακοπούλου, την Παπαστεφάνου με τη χορωδία Τρικάλων… Την Χωματά να τραγουδά τις "Αποδημίες" του Σπανού... κ.α..(τέτοια ακούσματα).

Η νεότητα με μανία με κτυπούσε στα βράχια της έντεχνης μουσικής με την ποίηση του Ελύτη, του Ριτσου, του Σεφέρη και άλλων..Η ζωή ενός νέου, που πέρασε τραγουδώντας με τη κιθάρα του αρχές της δεκαετίας του ογδόντα στο "Μαντάλι" στη Λευκωσία...ενώ μεσούσης της ίδιας δεκαετίας στις μπουάτ της Πλάκας με τον Γ. Αργύρη και τον Γ.Ζωγράφο (που του είχα κι αδυναμία ως άνθρωπο καλλιτέχνη). Μετά επενοικιάζοντας (τί τόλμημα και κείνο...) την «παλιά Μαρκίζα» στην οδό Βατατζή στην λεωφόρο Αλεξάνδρας στην Αθήνα..μαγεύεται από τα ηχοχρώματα των φωνών της Κουμιώτη, της Χωματά, της Φλέρυς με τον "Μπαχ" να τη συνοδεύει στο πιάνο, η Ειρήνη με την κιθάρα της κατακτάει τους τελευταίους ρομαντικούς τραγουδώντας Σισιλιάνικα, ρεμπέτικα κ.α. (*)και τη συμβουλή...του Χατζιδάκι.... που μ' έστειλε η Γιολάντα Ντι Τάσσο η σπουδαία δασκάλα μου, να ηχεί περίεργα..."τρ(γ)αγουδιστής..κι όχι σύνθεση" (που φυσικά δεν τον άκουσα).

Δέκα χρόνια σχεδόν μετά η επιστροφή στην Πάφο, με την μπουάτ Ορφέας (χίλια εννιακόσια ενενήντα δύο) κι αργότερα η γνωστή μπουάτ στο λιμανάκι..Όλα επαναφέρουν κουρντίζοντας κυριολεκτικά μέσα μου αυτή την ταινία (που κάποιο χέρι την γυρνάει γρήγορα), επαναφέροντας τον Μίκη,τον Μάνο, τον Λοϊζο, τον Μαυρουδή, τον Λεοντή με όλα τα δισκογραφημένα παρελκόμενα τους. Οι ραδιοφωνικές εκπομπές μου στη μικρή επαρχιακή καθημερινοτητα που επί τριάντα πέντε έτη, έμαθε τον κόσμο να ακούει Χατζιδάκι , Θεοδωράκη κι όλους εκείνους που με «κόσκινο» η εκπομπή περνούσε καλημερίζοντας το σύμπαν. Λοιπόν με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη ακούστε..τι ανακάλυψα…..!

α.α.α

(από τις κασέτες στον ψηφιακό κόσμο)

0:37 / 1:57

My life has stood a loaded gun

Andalucía: VII. I Pandermi "Desperately alone"

ΛΕΞΟΥΛΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙΑ Στίχοι-Μουσική Κώστας Τσιαντής

Λεξούλες μου πουλιά που χαμηλά πετάξατε Και τη σιωπή ταράξατε σ’αυτή την ερημιά. Λεξούλες μου πουλιά τη μοίρα ξεγελάσατε Και φέρετε τη μουσική στης λεύκας τα κλαδιά. Κι αν δε μπορώ να σηκωθώ και αν ριγώ στο χιόνι Των ήχων σας οι τόνοι ξυπνούν μου τη μποριά Σ΄αγνάντιο άγνωστο να βγω να δω καθώς νυχτώνει Της μάνας μου την αγκαλιά ν’ ανοίγει από μακριά. Λεξούλες μου πουλιά που χαμηλά πετάξατε Στον κόρφο μου φωλιάξατε πριν κλείσω τα κουμπιά Λεξούλες μου πουλιά ποτέ δε σας απάντησα Στ’ όνειρο σας συνάντησα Θησέως μια γωνιά.

Λιλη Παντα

Λιλη Παντα

3 λ. ·

“Ερωτεύτηκα,

λάτρεψα,έδωσα,

πήρα,

ευχαρίστησα,γέλασα,

μοιράστηκα ευτυχισμένες στιγμές,

ταξίδεψα,

έκλαψα,

πόνεσα

προδώθηκα,

συνέχισα,

συγχώρεσα

γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους,

με μάγεψαν χαμογελάρες,

άλλοι έφυγαν,

άλλοι έμειναν,

άλλοι μπερδεύτηκαν άλλους τους μπέρδεψα,

άλλοι θα γίνουν παρόν,

άλλοι έγιναν ανάμνηση.

Όλα αυτά είναι ζωή...

Μεγάλωσα !!!..

.....

.....

.

.

Σας ευχαριστω πολυ για τις ευχες !

Υγεια και Αγαπη !

Καλο καλοκαιρι σε ολους !

ΜΗ ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ. Στίχοι-Μουσική Κώστας Τσιαντής

ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ Στίχοι-Μουσική Κώστας Τσιαντής

ΠΕΝΤΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ Μάνος Χατζιδάκις

ΩΡΑΙΟΣ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ σε μουσική ΑΝΔΡΕΑ Α.ΑΡΤΕΜΗ

Το καράβι της φυγής-Ν. Ζούδιαρης Μ. Λιδάκης

ΑΚΡΙΒΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ 'Ενα πρόσφατο τραγούδι του Κώστα Τσιαντή

Μελίνα Κανά - Κορμί Σαν Την Κιθάρα Σου - Official Lyric Video

ΕΛΥΤΗΣ_ Ο ΚΗΠΟΣ ΒΛΕΠΕΙ: Κ. Τσιαντής, Μ.Ανδριτσόπουλος.

ΑΝΔΡΕΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΖΗΤΩ Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ - Μάνος ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ Στίχοι & Μουσική...

Ζωγραφιά _ Μανώλης Λιδάκης.

Γιώργος Καζαντζής, Κική Δημουλά - Μικρή Σουίτα (Full Album)

Η μάνα μου _ Γιάννης Πουλόπουλος

Η μάνα μου Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική: Μίμης Πλέσσας Η μάνα μου φοράει τσεμπέρι σαν τις μανάδες τις παλιές Παίρνει την Παναγιά απ’ το χέρι και τρέχουνε στις γειτονιές και σμίγουνε με τον κοσμάκη που λέει το ψωμί ψωμάκι Κι όταν γυρνάνε κούτσα _ κούτσα με χίλιους πόνους στην καρδιά με τα φτωχόρουχα τους λούτσα από βροχή και λασπουριά, με χίλιους πόνους στην καρδιά δεν ξέρω να τις ξεχωρίσω, ποιανής το χέρι να φιλήσω. (Κι όταν γυρνάνε στα σοκάκια σα δυο σκιές μες στην βραδιά με τα φτωχά τους ρουχαλάκια όλο βροχή και λασπουριά δεν ξέρω να τις ξεχωρίσω ποιανής το χέρι να φιλήσω) Δίσκος "Μίλα μου για την Λευτεριά"Lyra Οκτώβρης 1974"Τραγουδούν η Ρένα Κουμιώτη και ο Γιάννης Πουλόπουλος.

ΨΕΡΙΜΟΣ. Στίχοι-Μουσική Κώστας Τσιαντής /Costas Tsiantis

Ζωή Δικταίου-Κώστας Τσιαντής: ΠρώτηΣυλλαβή

Μάνος Χατζιδάκις - ΠΕΡΑ ΣΤΟ ΘΟΛΟ ΠΟΤΑΜΙ - Μαρία Κωστράκη

Τα Μεροκάματα - Πάνος Παπαϊωάννου

ΤΟ ΠΕΛΑΓΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥ-ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ

"Περιστερά", μελοποιημένη ποίηση Δημήτρη Λιαντίνη

Thysia

Ανθρώπινη η μοίρα μας, μαύρος γιαλός οχεντρωνει τη χαίτη Του δρόμου τα πέταλα καιει πυρετός κόλια, βιλαέτι Σκορπίσαμε δώρο στην κόκκινη λάμια στο άγριο θηριό να στρώσει απ’ το αίμα που στάζει η ορφάνεια γιορτής καπηλειό Με στέρηση θέλει και τρόμο και στάχτη η δύναμη πλάστρα στο βάναυσό κι άφτουρο πόθο μας φράχτη να υψώσει και κάστρα Προτού μας νικήσει στο τέρμα ο καιρός τα άγνωρα χάη, Από χέρι δικό μας να γίνει ο χορός αφρός στα πελάη Να κλαίει στης αυγής τη φωτιά το πρωί στης Δύσης την ώρα να ζει στην αιώνια του κόσμου ροή σ’ανάστασης χώρα.

ΡΟΔΑΥΓΗ

"Αιγεύς", μελοποιημένη ποίηση Δημήτρη Λιαντίνη

Ζωή Δικταίου-Κώστας Τσιαντής: ΚΑΛΥΨΩ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΔΕΙΛΙΝΟ - Κώστας Τσιαντής, Costas Tsiantis

Κωστής Τρυφωνίδης – Dreaming of daylight (EP//Official Audio Release)

Ζωή Δικταίου- Κώστας Τσιαντής: ΤΟ ΦΙΛΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ

Κωνσταντίνου Καβάφη, «Φωνή από τη θάλασσα»

 Κ. Π. Καβάφης

Αναστασία Τσίγκα  · 42 λ.  · 

Κωνσταντίνου Καβάφη, «Φωνή από τη θάλασσα»

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —

φωνή που μπαίνει

μες στην καρδιά μας και την συγκινεί

και την ευφραίνει.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,

τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,

ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.

Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,

όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη

σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.

Φέρνει μηνύματα εις ταις ψυχαίς δροσάτα

η μελωδία της. Τα περασμένα νειάτα

θυμίζει χωρίς πίκρα και χωρίς καϋμό.

Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε,

αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε

μες στων κυμάτων τον γλυκόν ανασασμό.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,

τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,

ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.

Και σαν κυττάζεις την υγρή της πεδιάδα,

σαν βλέπεις την απέραντή της πρασινάδα,

τον κάμπο της πούναι κοντά και τόσο μακρυνός,

γεμάτος με λουλούδια κίτρινα που σπέρνει

το φως σαν κηπουρός, χαρά σε παίρνει

και σε μεθά, και σε υψώνει την καρδιά.

Κι αν ήσαι νέος, μες σταις φλέβες σου θα τρέξη

της θάλασσας ο πόθος· θα σε ’πη μια λέξι

το κύμα απ’ τον έρωτά του, και θα βρέξη

με μυστική τον έρωτά σου μυρωδιά.

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —

φωνή που μπαίνει

μες στην καρδιά μας και την συγκινεί

και την ευφραίνει.

Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων; —

το τραγικό παράπονο των πεθαμένων,

που σάβανό των έχουν τον ψυχρόν αφρό,

και κλαίν για ταις γυναίκες των, για τα παιδιά των,

και τους γονείς των, για την έρημη φωλιά των,

ενώ τους παραδέρνει πέλαγο πικρό,

σε βράχους και σε πέτραις κοφτεραίς τους σπρώχνει,

τους μπλέκει μες στα φύκια, τους τραβά, τους διώχνει,

κ’ εκείνοι τρέχουνε σαν νάσαν ζωντανοί

με ολάνοιχτα τα μάτια τρομαγμένα,

και με τα χέρια των άγρια, τεντωμένα,

από την αγωνία των την υστερνή.

Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων; —

το τραγικό παράπονο των πεθαμένων

που κοιμητήριο ποθούν χριστιανικό.

Τάφο, που συγγενείς με δάκρυα ραντίζουν,

και με λουλούδια χέρια προσφιλή στολίζουν,

και που ο ήλιος χύνει φως ζεστό κ’ ευσπλαγχνικό.

Τάφο, που ο πανάχραντος Σταυρός φυλάει,

που κάποτε κανένας ιερεύς θα πάη

θυμίαμα να κάψη και να ’πη ευχή.

Χήρα τον φέρνει που τον άνδρα της θυμάται

ή υιός, ή κάποτε και φίλος που λυπάται.

Τον πεθαμένο μνημονεύουν· και κοιμάται

πιο ήσυχα, συγχωρεμένη η ψυχή.

[πηγή: Κ. Π. Καβάφης, Τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος, Αθήνα 1983, σ. 59]