Δημήτρης Παπαδημητρίου - Η Εποποιία Της Μελαγχολίας (Official Audio Video)

Γιοβάννα "Η βάρκα" (Μουσικό Κουτί 15.03.2023)

Μοιρολόι-Γιώργος Νταλάρας 6/12/2014

Στίχοι:Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική:Zulfi Livaneli

"Μες στο κοιμητήρι, αχ, πικρή βροχή,
κάνε να μη σβήσει τούτο το κερί.
Κι ούτε ένα λουλούδι να μη μαραθεί,
δεν τον σκοτώσαν, έχει κοιμηθεί..."

Βασίλης Λέκκας - Μητέρα Μεγαλόψυχη II Vasilis Lekkas - Mitera Megalopsih...

ΣΑΠΦΩ- Σάκης Παπαδημητρίου-Βασίλης Λέκκας ~ Κέρνα Θεά (Sappho)

Μαρία Παπαγεωργίου - Έγινε η απώλεια συνήθειά μας - Official Video Clip

ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΕΣ

ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΕΣ 

Amado Mio - Pink Martini ft. Storm Large

ΑΠΟΨΕ Μ' ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕΣ - Σοφία Αβραμίδου

ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ & ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ - Ο ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΣ

Θάνος Μικρούτσικος - Μαρία Δημητριάδη - Η μπαλάντα του ξεσηκωμού - Offic...

Στίχοι: Γιώργος Μιχαηλίδης Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Στίχοι Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο, η οργή του λαού, κυλάει πάνω απ’ τα χωράφια, ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει, ποιος, ποιος τη σταματάει. Κοιλάδα της Φουέντε Οβεχούνα, το χέρι που σ’ έσπερνε, τον κεραυνό τώρα κρατάει, ποιος το σταματάει, ποιος το σταματάει, ποιος, ποιος το σταματάει. Αιώνες γονατισμένη από την πίκρα, η ψυχή του λαού, φτερούγες τώρα βγάζει κι ανεβαίνει, ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει, ποιος, ποιος τη σταματάει. Αιώνες γονατισμένη από την πίκρα, η ψυχή του λαού, φτερούγες τώρα βγάζει κι ανεβαίνει, ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει, ποιος, ποιος τη σταματάει. Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο, η οργή του λαού, κυλάει πάνω απ’ τα χωράφια, ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει, ποιος, ποιος τη σταματάει.

ΑΠΟΨΕ Μ' ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕΣ - Σοφία Αβραμίδου

Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης Μουσική: Στέλιος Χρυσίνης

Απόψε μ’ εγκατέλειψες πως βάσταξε η καρδιά σου και μες την νύχτα χάνονται αι αι αι Ι αργά τα βή, αργά τα βήματα σου Ι Μονάχα εσύ μ’ απόμεινες το μόνο στήριγμα μου τώρα που φεύγεις που αλλού Ι θα βρω παρη, θα βρω παρηγοριά μου Ι Απόψε μ’ εγκατέλειψες και μια ζωή γκρεμίζει για μένα μαύρη κόλαση Ι στο βίο μου, στο βίο μου αρχίζει Ι

André Rieu ft. Gheorghe Zamfir - The Lonely Shepherd

Στέλλα Τεργιακή · ΨΥΧΗΣ ΑΓΓΙΓΜΑΤΑ

 

Ταξιδιάρικα πουλιά οι ψυχές μας

στολίζουν με φως τη χαραμάδα,

που αχνοφέγγει και γνέφει

-αστείρευτη πηγή ζωής κι εξέλιξης-.

Ακουμπάς με το Είναι σου

τ’ αφανέρωτα σημεία της έκφρασής μου

κι αέρινες χορδές βιολιού που τραγουδά,

ρίγος ανάτασης γίνονται κι αφήνονται,

να ρέουν σιμά ...

ιχνηλατώντας την ύπαρξή μου!

Κλεμμένα όνειρα, περήφανα, γοργά,

σημάδια γίνονται λυτρωτικά στο νου μας

και στην καρδιά μας ήχοι,

αρώματα κι ανατολές,

με μύρια γλυκοφορεμένα χρώματα,

ζητούν δικαίωμα αγάπης στη ζωή μας.

Απ' το βιβλίο μου " Αγάπη ρέουσα "

Στέλλα Τεργιακή - εκδόσεις Ιωλκός.

Ν' ανεβαίνεις ψηλά - Μαρία Δουράκη

Ν' ανεβαίνεις ψηλά - Μαρία Δουράκη Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος Μουσική: Λίνος Κόκοτος Ν' ανεβαίνεις ψηλά απ' του ήλιου το δρόμο, τ' ανοιξιάτικο για να βρεις μιαν αγάπη να μην ξέρει από θάνατο. Να ρωτάς τα πουλιά να σου πουν πού πετάνε, σε ποιον ουρανό τα φτερά τους απλώνουν σ' ένα φως Αναστάσιμο. Έρημοι δρόμοι, έρημη αυγή κλαίει ακόμη εκείνο το παιδί. Τι παραμύθια, πες μου αλήθεια τι παραμύθια να του πω. Να κοιτάς την αυγή που τη νύχτα θα διώξει κι άλλη μια φορά την καρδιά σου ν' ανοίγει τα ψηλά της παράθυρα. Να ρωτάς τα παιδιά που τον κόσμο κρατάνε στην παλάμη τους στο Θεό που μιλάνε, με την άφθαστη χάρη Του. Έρημοι δρόμοι, έρημη αυγή κλαίει ακόμη εκείνο το παιδί. Τι παραμύθια, πες μου αλήθεια τι παραμύθια να του πω. Ν' ανεβαίνεις ψηλά απ' του ήλιου το δρόμο, τ' ανοιξιάτικο για να βρεις μιαν αγάπη να μην ξέρει από θάνατο.

Franz Ferdinand - Take Me Out (Video)

Ζωή Δικταίου : Εγώ, τον Μέγα Ήλιο έχω πολιούχο

Ακρυλικό, Ρουσσέτος Παναγιωτάκης

Εγώ, τον Μέγα Ήλιο έχω πολιούχο

κι εδώ στο Νότο ονειρεύομαι να ζήσω

λίγο πριν βγει απ’ τον Σκορπιό

και δώσει η μάντισσα χρησμό,

στο σύνορο του, απόψε θα μεθύσω.

Φέγγουν τα μάτια δάκρυα νερά,

στη γη τού Κρόνου ανάβει πύραυνα η Ρέα,

Κορύβαντες φυλάνε τα ιερά

στον Οφιούχο τα κρυμμένα, φανερά

για να γιατρέψεις την πληγή τού Προμηθέα.

Στην ξαφνική βροχή η ίδια σκέψη,

ο έρωτας, η πιο μεγάλη είναι ανταμοιβή,

μια Αριάδνη που δεν θέλει να μισέψει

μαζί σου, θα χορέψει ως την αυγή

να συλλαβίζει η νύχτα τη μεγάλη συντριβή.

Ρεμβάζει ο νους, παλιά, αρχοντική σελήνη

γητεύτρα η Λύρα πάνω από την Τζόγια,

η Ρέα πέταξε αετούς στη Σαντορίνη

θάλασσα μπλάβη και πατρίδα ποθητή,

φωνάζει τα παιδιά της δίχως λόγια.

Στους ώμους έβενος σγουρά μαλλιά,

σπόροι τού Νότου, λέξεις από αλμύρα,

μονάχη μια στην άμμο Αμαρυλλίδα,

ας μεταλάβουμε στη Ζάκρο όπως παλιά,

άλικο ρόδο στής αγάπης τον χρωστήρα.

Στον Οφιούχο τα κιτάπια τού καιρού

παλιά παράπονα και λόγια πετρωμένα

μήλο, κεδρόμηλο χρυσό τού Ασκληπιού,

ίχνη τής θύμησης και μνήμη τού νερού

τις αυταπάτες μην βαφτίζεις πεπρωμένα.

Τού κάτω κόσμου σκοτεινά σκαλιά,

καινούρια λέξη ψιθυρίζει η Ευρυδίκη,

πόσα σφραγίζουν καλοκαίρια τα φιλιά,

σημάδι έχω, μα είναι μια ηλιοδαχτυλιά,

η νοσταλγία μου πληγή και καταδίκη.

Τέχνη ακριβή με δίδαξε η Κρήτη,

χιλιάδες χρόνια φίδια έχω στα χέρια

πυρσό αναμμένο μού ’δωσε η Φοίβη,

ο μύστης Ήλιος φανερώνει τον προφήτη,

στη Δίκτη φόρεσα κατάσαρκα τ’ αστέρια.

Πιο πάνω απ’ τη λαχτάρα μου το φως,

πιο κάτω δυόσμο η Όστρια μυρίζει,

η θέλησή μου απόψε μοιάζει κεραυνός

αυτός ο Έρωτας δεν έμεινε κρυφός

εδώ, αλήστευτη η ψυχή ξαναγυρίζει.

Τελχίνες Δαίμονες μαγεύουν το νερό,

ασάνταλη χορεύει η Κόρη στη Σελένα

άπληστη η Άνοιξη, φεγγάρι φανερό,

ήρθα να γιάνω το σπασμένο μου φτερό

σημάδια κι όνειρα στο χέρι χαραγμένα.

Τα χείλη αλάτι συλλαβίζουν, στην Λισσό

οι περασμένοι όρκοι λόγια τής φυλής μου,

ποιά χέρια μού ’πλεξαν στεφάνι με κισσό

στη Ζώμινθο άστρο μού ’ταξες χρυσό

και στη Φαλάσσαρνα σε γνώρισε η ψυχή μου

Εγώ, τον Μέγα Ήλιο έχω πολιούχο

σαν πορφυρώνει τις κολώνες στην Κνωσό

βάφουν τα πέλαγα , το φως ακολουθώ

μες στον λαβύρινθο να βρω τον τροπαιούχο,

όσο η Μέλισσα κρίνα τρυγά στην Αμνισό.

Έφτασα στον γκρεμό τής αθωότητας μονάχη

στην Γόρτυνα ποτέ δεν είναι φάρσα οι οιωνοί

αύριο θ’ ανοίξει το σεντούκι τών αιώνων

μεγάλωσαν απότομα στη μοναξιά και οι βράχοι

κι εγώ με τη δική σου χίλια χρόνια προσμονή.

Αύριο, εν ονόματι της αγάπης

Ζωή Δικταίου

Κέρκυρα 8 Ιουλίου 2018.

Ποιητική συλλογή « Αύριο, στάχυα οι λέξεις»

HAUSER - Caruso

Γιώργος Θεοδωράκης ~ Όταν μια άνοιξη (Cover) | Official music video

ΖΑΤΟΥΝΑ-ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ: Στίχοι-Μουσική Κ. Τσιαντής, Ενορχήστρωση Μ. Ανδριτσόπουλος

Ζάτουνα Ζάτουνα

Σπίτι μας κλείσαν τα πέτρινα χρόνια

μ' ένα τραγούδι παλεύω τα στοιχειά

τις Αρκαδίες σου να λευτερώσω

που κρύβεις στα δάση  τα δασιά.

Πόσο με ξέρεις και δε μου μιλάς

πόσο με ξέρεις κι ας με αρνιέσαι

απ΄τον ίδιο Πατέρα παίρνεις το φως

κι απ' την ίδια τη Μάνα γεννιέσαι.

Ζατουνα Ζάτουνα

Το γράμμα μου το Λούσιο περνάει

πάτριο πέρασμα η Λευτεριά

στου Μαίναλου αντίκρυ μου τη σιωπή

και στ' ανυπότακτα όνειρα.

Πόσο με ξέρεις και δε μου μιλάς

πόσο με ξέρεις κι ας με αρνιέσαι

απ΄τον ίδιο πατέρα παίρνεις το φως

κι απ' την ίδια τη Μάνα γεννιέσαι.

''Απόρθητες είναι οι ιδέες και αυτοί

που τις υπερασπίζονται ηρωϊκά,

απόρθητες είναι και οι ψυχές των Ελλήνων

που έχω τάξη κι εγώ να τραγουδώ''**

_______________________________

**Από το γράμμα που έστειλε ο Μίκης  Θεοδωράκης στη διεθνή κοινότητα, από τη Ζάτουνα όπου ήταν εξόριστος (1969).

Το γράμμα εδώ: Το γράμμα του Μίκη Θεοδωράκη από τη Ζάτουνα-23 Απριλίου 1969-