Share

Τρίτη 6 Απριλίου 2021

TITOS PATRIKIOS Selected Poems Tr. by Manolis Aligizakis

 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Καμινάδες νεκρές, δίχως καπνό
άδεια από γέλιο στόματα
καρδιές που νίκησαν και πέθαναν—
πρέπει να γεφυρώσουμε τα χείλη της αβύσσου.
Άνθρωποι πάνω απ’ όλα άνθρωποι
αδιάκοπα, χωρίς ανάσα, χωρός ντροπή
γυμνοί από αμφιβολίες
τίποτα κρυμένο
άς ξεχυθούμε πάλι μες στους δρόμους
να χτίσουμε ξανά τη ζωή
να χτίσουμε πρώτοι εμείς τη ζωή.
Φωνές γεμάτος ο ουρανός
κι αναποδογυρισμένα σύννεφα
που τα εκτελέσανε το μεσημέρι—
μόλις το πρόλαβαν οι εφημερίδες
επί του πιεστηρίου.
Καμιά δεν έγραψε για τις βρύσες
που ανοίξανε στα βασανισμένα τους κορμιά.
LATEST NEWS
Dead chimneys smokeless
lips without a smile
victorious hearts that died —
we have to bridge the edges of the abyss.
We the people, over and above all, people,
steadfast, breathless, shameless
without any doubt
with nothing hidden
we shall charge into the streets again
to rebuild life
we, first of all, shall rebuild life.
Sky full of voices
inverted clouds
that executed the high-noon —
newspapers just printed
by the printing machines.
None of them reported anything
about the faucets they turned on
on their tortured bodies.
Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και κείμενο που λέει "TRANSLATED BY MANOLIS ALIGIZAKIS TITOS PATRIKIOS SELECTED POEMS"
Σπύρος Ποταμίτης και 97 ακόμη
13 σχόλια
2 κοινοποιήσεις
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση

Σάββατο 3 Απριλίου 2021

Φρίντριχ Νίτσε- Η Χαρούμενη Επιστήμη


Ολόκληρο το απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου σε μετάφραση Ζήση Σαρίκα:
«Στο τέλος ας μην ξεχάσω να πω το ουσιαστικότερο: από τέτοιες αβύσσους, από τέτοιο σοβαρό μαρασμό, όπως και από τον μαρασμό της βαριάς υποψίας, επιστρέφει κανείς ξαναγεννημένος, με καινούργιο δέρμα, πιο μυγιάγγιχτος και κακός, με πιο λεπτό γούστο για τη χαρά, με πιο λεπτεπίλεπτη γλώσσα για όλα τα καλά πράγματα, με πιο χαρούμενες αισθήσεις, με μια δεύτερη και πιο επικίνδυνη αθωότητα μέσα στη χαρά, πιο παιδικός και συνάμα εκατό φορές πιο εκλεπτυσμένος απ΄όσο ήταν κανένας ποτέ. Πόσο απωθητική μας φαίνεται τώρα αυτή η χονδροειδής, πνιγηρή, φαιά απόλαυση, όπως την εννοούν εκείνοι που αγαπούν τις απολαύσεις, οι «καλλιεργημένοι άνθρωποί» μας, οι πλούσιοί μας και οι διευθύνοντές μας! Με πόση κακεντρέχεια ακούμε τώρα το μεγάλο πανηγυρτζίδικο ταμπούρλο με το οποίο ο καλλιεργημένος άνθρωπος και κάτοικος της πόλης αφήνεται να βιαστεί από την τέχνη, το βιβλίο και τη μουσική για να φτάσει στις «πνευματικές απολαύσεις» με τη βοήθεια πνευματικών ποτών! Πόσο κακό κάνει τώρα στα αφτιά μας η θεατρική κραυγή του πάθους, πόση ξένη έχει γίνει για το γούστο μας όλη η ρομαντική οχλαγωγία και ανακατωσούρα των αισθήσεων, την οποία αγαπάει η καλλιεργημένη πλέμπα, πόσο ξένες έχουν γίνει για μας όλες οι βλέψεις της πλέμπας αυτής για το υπέροχο, το εξυψωμένο, το παραστολισμένο! Όχι, αν εμείς οι αναρρώνοντες εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε γενικά μια τέχνη, είναι μια άλλη τέχνη- μια σκωπτική, ανάλαφρη, φευγαλέα, θεϊκά ατάραχη, θεϊκά τεχνητή τέχνη, που να ανεβαίνει σαν καθαρή φλόγα σ΄έναν ανέφελο ουρανό. Προπαντός: χρειαζόμαστε μια τέχνη για καλλιτέχνες, μόνο για καλλιτέχνες! Καταλαβαινόμαστε τώρα καλύτερα όσον αφορά στο τι είναι απαραίτητο κατά πρώτο λόγο γι΄ αυτή την τέχνη: ευδιαθεσία, κάθε ευδιαθεσία, φίλοι μου! -ακόμη και ως καλλιτέχνες: θα ήθελα να το αποδείξω αυτό. Μερικά πράγματα τα ξέρουμε τώρα πάρα πολύ καλά εμείς οι γνώστες: ω, πώς μαθαίνουμε τώρα να ξεχνάμε καλά, και να είμαστε καλοί στο να μην ξέρουμε, ως καλλιτέχνες! Κι όσον αφορά στο μέλλον μας: δεν υπάρχει περίπτωση να μας βρει κανείς στα χνάρια εκείνων των νεαρών Αιγυπτίων που κάνουν τη νύχτα ανασφαλή μέρη τους ναούς, αγκαλιάζουν τα αγάλματα και θέλουν με κάθε τρόπο να ξεσκεπάσουν, να αποκαλύψουν και να φέρουν στο άπλετο φως καθετί για το οποίο υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να είναι κρυμμένο. Όχι, αυτό το κακό γούστο, αυτή η θέληση για αλήθεια, για «αλήθεια με κάθε τίμημα», αυτή η νεανική τρέλα με την αγάπη της αλήθειας είναι κάτι που μας αηδιάζει: είμαστε πάρα πολύ έμπειροι, πάρα πολύ σοβαροί, πάρα πολύ πρόσχαροι, πάρα πολύ καμένοι, πάρα πολύ βαθιοί για κάτι τέτοιο. Δεν πιστεύουμε πια πως η αλήθεια παραμένει ακόμη αλήθεια όταν της βγάλεις το πέπλο. Έχουμε ζήσει πάρα πολύ για να πιστεύουμε κάτι τέτοιο. Σήμερα θεωρούμε ζήτημα ευπρέπειας το να μη θέλει κανείς να βλέπει τα πάντα γυμνά, να παρευρίσκεται σε όλα, να καταλαβαίνει και να «ξέρει» τα πάντα. «Είναι αλήθεια πως ο καλός Θεός είναι παρών παντού;» ρωτούσε ένα κοριτσάκι τη μητέρα του: «Αυτό το βρίσκω όμως άπρεπο». Ιδού μια υπόδειξη για τους φιλοσόφους! Θα έπρεπε να δείχνουμε περισσότερο σεβασμό προς την αιδώ με την οποία κρύβεται η φύση πίσω από αινίγματα και πολύχρωμες αβεβαιότητες. Μήπως είναι και η αλήθεια μία γυναίκα που έχει λόγους να μη μας αφήνει να δούμε τους λόγους της; Μήπως το όνομά της είναι- για να μιλήσουμε ελληνικά- Βαυβώ; ...Αχ, αυτοί οι Έλληνες! Ήξεραν να ζουν: πράγμα που απαιτεί να σταματάς θαρραλέα στην επιφάνεια, στην πτυχή, στην επιδερμίδα, να λατρεύεις τη φαινομενικότητα, να πιστεύεις στις μορφές, στους ήχους, στις λέξεις, σ΄ ολόκληρο τον Όλυμπο της φαινομενικότητας! Αυτοί οι Έλληνες ήταν επιφανειακοί- από βάθος! Και μήπως εκεί δεν ξαναγυρίζουμε, εμείς οι ριψοκίνδυνοι του πνεύματος, που σκαρφαλώσαμε στην πιο ψηλή και επικίνδυνη κορυφή της σύγχρονης σκέψης και που κοιτάξαμε ολόγυρά μας από εκεί πάνω- που κοιτάξαμε κάτω μας από κει πάνω; Μήπως δεν είμαστε, ακριβώς απ΄ αυτή την άποψη, Έλληνες; Λάτρεις των μορφών, των ήχων, των λέξεων; Και γι΄ αυτό ακριβώς- καλλιτέχνες; ».
Ρούτα, κοντά στη Γένοβα, φθινόπωρο του 1886.

Πέμπτη 1 Απριλίου 2021

Δημήτρης Ι. Καραμβάλης- ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ "Η ΔΙΑΦΑΝΗ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ"

 




Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και κείμενο που λέει "ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣΙ.ΚΑΡΑΜΒΑΛΗΣ I. ΚΑΡΑΜΒΑΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ <<Η ΔΙΑΦ ΔΙΑΦΑΝΗ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ»> ΔΡΟΜΩΝ"
Από το βιβλίο του Δημήτρη Καραμβάλη: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ "Η ΔΙΑΦΑΝΗ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ" (Οπισθόφυλλο)
Μεταφόρτωση: Μεταφορτώθηκαν 1735750 από 3461611 byte.

Από το βιβλίο του Δημήτρη Καραμβάλη: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ "Η ΔΙΑΦΑΝΗ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ" (Οπισθόφυλλο)
Εσείς και Δημητρα Τσαουση
Εσείς και Δημητρα Τσαουση

ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ - ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΚΚΑΣ / HYDRA RECORDS


ΜΟΥΣΙΚΗ:ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΜΠΙΟΣ ΣΤΙΧΟΙ:ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

 ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ

Αφήνουμε τον κόσμο να χαθεί
στους δρόμους της βροχής και του ανέμου
της μοίρας μας το τραύμα το βαθύ
διαδίδεται με τύμπανα πολέμου

Μαθεύτηκε στα πέρατα της γης
κι οι εμπόροι ξεσκονίζουν τα τεφτέρια
το στόμιο της λαλέουσας πηγής
το φράζουν τυμβωρύχοι με τα χέρια

Άγρια ζωή και φως σαν χιόνι,
άνθρωποι διάφανοι και μόνοι
Σκληρός καιρός κι άδικη ώρα
κακιά νεράιδα δίχως δώρα
Νύχτα καμένη γη των αστέγων
μέρα των σκλάβων, των ανέργων
Όνειρα γκρι και λόγια κρύα
σα χειμωνιάτικα τοπία
Άγρια ζωή…

Σαν κάτι κουρασμένους αρχηγούς
που φεύγουν απ’ τη μάχη πριν τελειώσει
αδειάζουν τη ζωή τους στους γκρεμούς
μαραίνονται στο νοίκι και τη δόση

Και κάθε απόγευμα στον ουρανό
κοιτάνε ένα παλιό λεωφορείο
που έρχεται και πάει αδειανό
σαν δράμα που κατάντησε αστείο

Άγρια ζωή και φως σαν χιόνι,
άνθρωποι διάφανοι και μόνοι
Σκληρός καιρός κι άδικη ώρα
κακιά νεράιδα δίχως δώρα
Νύχτα καμένη γη των αστέγων
μέρα των σκλάβων, των ανέργων
Όνειρα γκρι και λόγια κρύα
σα χειμωνιάτικα τοπία
Άγρια ζωή…

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021

"ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΟΓΩ ΑΓΑΠΗΣ"- ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΚΚΑΣ (Badminton live 2012)


Στίχοι : Μαρία Παπαδάκη, Συνθέτης : Βάσω Αλαγιάννη

Στη σκεπαστή την αγορά μεσ' τα Χανιά
η Ακριβή είχε το ίδιο στέκι χρόνια
πουλούσε βότανα , ματζούνια , γιατρικά
και για ξελόγιασμα κυκλάμινο κολόνια.
Γιάτρευε πόνους του κορμιού η Ακριβή,
γιάτρευε πόνους της καρδιάς με παραισθήσεις
κι έλεγε σ'όλους μια σταλιά είναι η ζωή
και δεν αξίζει λυπημένος να την ζήσεις .
Στην σκεπαστή την αγορά μεσ' τα Χανιά
της Ακριβής ήμουν ο πιο καλός πελάτης
πάντα ξεστράτιζα και πέρναγα από κει
να τυλιχτώ στην μυρωδιά απ' τα μαλλιά της .
Κάποτε μου 'πε πως την τρώει ένας καημός
γιατί αγάπησε με πάθος ένα ψέμα
και καθισμένη στα σκαλιά της αγοράς
κάπνιζε σέρτικα και κέρναγε και μένα .
Έφυγε μου 'πε ξάφνικα ένα πρωί
κι ας ήταν έρωτας σαν πέλαγο μεγάλος
με μαγιοβότανα δέμενος και φιλί
που σαν κι' αυτόν στον κόσμο δεν γεννήθηκε άλλος .
Στην σκεπαστή την αγορά μεσ' τα Χανιά
της Ακριβής ήμουν ο πιο καλός πελάτης
μα όταν πέρασα απο κει κάποια βραδιά
στην πόρτα έγραφε "ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΟΓΩ ΑΓΑΠΗΣ "

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2021

Τζάκ ο Χάρα - Δάφνη Ζουρνατζή Κανένας Μόνος - Καμία Μόνη


Στίχοι:  
Θεοδόσης Άθας
Μουσική:  
Γιώργος Ζαμπέτας


Ο Τζακ Ο’ Χάρα ήταν φτωχός
και τόνε ξέραν όλοι
κι εγώ κι εσύ κι ο παρακεί
αγγέλοι και διαβόλοι.
Ο Τζακ Ο’ Χάρα ήταν μπεκρής
χρυσή καρδιά, άδεια τσέπη
κι ήρθε ο χειμώνας ο μακρύς
κι ο Τζακ δεν είχε σκέπη.

Μια νύχτα χιόνισε πάρα πολύ
και βγήκαν οι γειτόνοι
για να φτυαρίσουν το πρωί,
και βρήκαν μες στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο’ Χάρα κόκαλο.

Στέλνουν χαμπέρι στο γιατρό
από ενδιαφέρον,
"τρέξε γιατρέ μου, το και το
τον χάνουμε το γέρο".
Μα ο γιατρός κάνει νερά
γιατί δεν έχει τυχερά,
ο θάνατος είν’ έξοδο
κι ο Τζακ σε αδιέξοδο.

Σαν κάναν το καθήκον τους
ήσυχοι πια οι γειτόνοι
γυρίσανε στο σπίτι τους
κι αφήσανε στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο’ Χάρα κόκαλο.

Γιάννης Φλωρινιώτης: Πιε στου γιαλού τη σκοτεινή ταβέρνα / Giannis Flori...

Μουσική (και ενορχήστρωση): Γιώργος Γεωργιάδης Ποίηση: Λάμπρος Πορφύρας Ερμηνεία: Γιάννης Φλωρινιώτης Δίσκος: Ποίηση & Μελωδία (1982, εταιρεία "Cosmophone")

Πιε στου γιαλού τη σκοτεινή ταβέρνα το κρασί σου σε μι’ άκρη, τώρα που ’ρθανε ξανά τα πρωτοβρόχια, πιε το με ναύτες και σκυφτούς ψαράδες αντικρύ σου, μ’ ανθρώπους που βασάνισε κι η θάλασσα κι η φτώχεια. Πιε το. H ψυχή σου αξένοιαστη τόσο πολύ να γίνει, που αν έρθει η Μοίρα σου η κακιά να της χαμογελάσεις, καημοί καινούργιοι αν έρθουνε να πεις να πιουν κι εκείνοι, κι αν έρθει ο Χάρος, ήσυχα κι αυτόν να τον κεράσεις.

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021

Μανώλης Αλυγιζάκης Μάρτης 2021

culturebook.gr 

Στον δάσκαλο- Κωστής Παλαμάς


Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε , ψυχές! Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου, Μην τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου! Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ! Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει, Μην κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη. Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά, Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει. Σκάψε βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει; Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη, Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι ! Στίχοι: Κωστής Παλαμάς Σύνθεση- Ενορχήστρωση: Οδυσσέας Σαγρέδος Ερμηνεία: Βασίλης Λέκκας

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2021

«21 ποιητές για την 21η Μαρτίου του 2021» | Ζέφη Δαράκη

Βαριά βαλίτσα - Νίκος Παπάζογλου | Αυλαία ΕΤ1


Στίχοι: Τάκης Σιμώτας Μουσική: Νίκος Παπάζογλου Βαριά βαλίτσα σου `κοψε το χέρι και φορτωμένη γέρνεις ως τη γη μα πιο πολύ στην τσέπη σου βαραίνει ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή Φουρτουνιασμένο πέλαγο κι εμείς τρύπια καράβια κι ως μοναξιά ο θάνατος κάνει νερά στ' αμπάρια Παραπατώντας σαν την πεταλούδα τρέχεις για να προλάβεις ν' ανεβείς δάκρυα στα μάτια και το φιλί του Ιούδα όταν γυρίσεις απ' τη σκάλα να με δεις Αεροδρόμια, σταθμοί πολύβουα λιμάνια ξερά χωρίς γλυκό νερό του χωρισμού ποτάμια.

Νίκος Παπάζογλου - Του Φίλου

Ό,τι με πλήγωσε - Νίκος Παπάζογλου

"Μην ψάχνεις την Ιθάκη" Θέλμα Καραγιάννη

Τρίτη 16 Μαρτίου 2021

Σαν το μετανάστη Zulfi Livaneli Χρ.Λέκκας πιάνο

Σαν το μετανάστη Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική: Zulfi Livaneli Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα και δεν ξημερώνει να `ρθει χαραυγή Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή και σ’ ακούν οι ξένοι κι ο αδερφός σωπαίνει αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί μάτωσε ο ήλιος την ανατολή κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2021

Όταν όλα περάσουν/Φωτεινή Δάρρα-πιάνο φωνή


Ποίηση:Μ.Αναγνωστάκης Μουσική:Δ.Παπαδημητρίου Ερμηνεία:Φωτεινή Δάρρα Πιάνο:Γ.Παπαχριστούδης Εικονοληψία-βιντεο:Γιάννης Δάρρας Κάτω από τις ράγες του τραίνου Κάτω από τις γραμμές του βιβλίου Κάτω από τα βήματα των στρατιωτών Όταν όλα περάσουν, πάντα σε περιμένω. Πέρασαν από τότε πολλά τραίνα Κι άλλα πολλά βιβλία θα διαβαστούν Κι άλλοι στρατιώτες το ίδιο θα πεθάνουν. Κάτω από το καθετί που σου σκεπάζει τη ζωή Όταν όλα περάσουν Σε περιμένω.

Τρίτη 9 Μαρτίου 2021

Δήμητρα Σταθοπούλου***Σώσε με***Αυτός ο άνθρωπος***Στήν υγειά μας 30/3/2019

ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ (Ποτάμι ο καιρός)

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ

ΗΕΛΤΙΟΣ- ΓΥΝΑΙΚΑ

 

Στην ερημιά του κόσμου

σαλεύουν της λεύκας τα φύλλα

και θολώνει το τζάμι

απ΄ την ανάσα σου.


'Οπου σταθείς

το θαύμα φανερώνες και

της ύπαρξης κομίζεις

τα μυστήρια.


Αναπνοή μου η πνοή σου

από τότε που μ' άγγιξε η σκιά σου,

πρωϊ, εκεί που έσκυψες να πιείς νερό

κι είπες στον ήλιο καλημέρα.

Σάββατο 6 Μαρτίου 2021

Θάνος Ανεστόπουλος - Lacrimae rerum (Ποίηση Λάμπρος Πορφύρας)


Lacrimae rerum (Ποίηση Λάμπρος Πορφύρας) Άμοιρη! Το σπιτάκι μας εστοίχειωσεν από την ομορφιά σου την θλιμμένη· στους τοίχους, στον καθρέφτη, στα εικονίσματα, από την ομορφιά σου κάτι μένει. Κάτι σα μόσκου μυρωδιά, κι απλώνεται και το φτωχό σπιτάκι πλημμυρίζει, κάτι σα φάντασμα, θολό κι ανέγγιχτο κι όπου περνά σιγά το κάθε αγγίζει. Όξω, βαρύ, μονότονο ψιχάλισμα δέρνει τη στέγη μας· και τότε αντάμα τα πράματα που αγιάσανε τα χέρια σου αρχίζουν ένα κλάμα... και ένα κλάμα. Κι απ' τη γωνιά ο καλός της Λήθης σύντροφος, τ' αγαπημένο μας παλιό ρολόι, τραγουδιστής του χρόνου, κι αυτός κλαίοντας ρυθμίζει αργά, φριχτά, το μοιρολόι.

ΕΛΑ ΠΑΤΕΡΑ (Ποτάμι ο καιρός)- Στίχοι  Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Σύνθεση: Χρυσόστομος Καραντωνίου


Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021

Αυτός που αγαπάς - Πάνος Παπαϊωάννου & Μαρία Παπαγεωργίου

Τα Μεροκάματα - Πάνος Παπαϊωάννου Στίχοι: Δημήτρη Παπαχαραλάμπους


Μουσική: Χρυσόστομος Καραντωνίου Στίχοι: Δημήτρης Παπαχαραλάμπους Μικρά τα μεροκάματα τα δωρεάν πιο λίγα ξεκίνησα χαράματα μα πουθενά δεν πήγα Φθηνά τα λόγια τα πολλά και ακριβή μια λέξη ποιος αγοράζει ποιος πουλά και ποιος μου τα'χει κλέψει Δεν είναι που προσπάθησα όσο κανείς δεν ξέρει είναι που όσα κράτησα μου κάψανε το χέρι Δεν είναι που κουράστηκα να περιμένω κάτι είναι που δεν φαντάστηκα ότι ποτέ δε θα'ρθει. Μικρά τα μεροκάματα και οι αγκαλιές πιο λίγες σε κοίταξα κατάματα εσύ όμως δεν με είδες Φθηνά τα λόγια τα πολλά και ακριβή μια λέξη ποιος αγοράζει ποιος πουλά εσύ που τα έχεις κλέψει Δεν είναι που σε αγάπησα όσο κανείς δεν ξέρει είναι που δεν σε κράτησα ποτέ απο το χέρι. Δεν είναι που κουράστηκα να περιμένω μόνο είναι που δεν φαντάστηκα πως χάθηκε στον δρόμο _________________________________________________ Τα «Μεροκάματα» είναι το τραγούδι που κέρδισε το βραβείο κοινού στους φετινούς Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.

Συναυλία του Δημήτρη Παπαδημητρίου