Share

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020

Αρλέτα το τραγούδι της λίμνης (ο γλάρος)





Στίχοι: Αρλέτα

Μουσική: Ελένη Καραΐνδρου

Μεσ' στο νερό ψάρι χρυσό γλιστράς
κι εγώ ψαράς με δίχτυ αδειανό
Θάλασσα εσύ κι εγώ ο ναυαγός σου
Στην αγκαλιά σου πεθαίνω και ζω

Είσαι νοτιάς κι εγώ πουλί χαμένο
Εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς
Είσαι βοριάς, παγώνεις τα φτερά μου
Κι ύστερα μ' ένα φιλί ψηλά με πας

Κρατάς εσύ τιμόνι και πανιά
Κι εγώ παιδί χαμένο μοναχό
Μάγισσα εσύ κι εγώ ακόλουθός σου
Χωρίς εσένα δεν ξέρω να ζω

Είσαι νοτιάς κι εγώ πουλί χαμένο
Εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς
Είσαι βοριάς, παγώνεις τα φτερά μου
Κι ύστερα μ' ένα φιλί ψηλά με πας

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2020

Ο δικος μας ηλιος - Γ.Σεφερης (klonos-on-piano)

Ena Tragoudi Alliotiko (Remastered)

FF.C - Κάποιου Οκτώβρη την αυγή - βίντεο με στίχους HD



Βράδια περάσαν σιωπηλά

μιλώντας μόνο με μια ματιά
κρατώντας με τόσο σφιχτά
σα να ήταν η τελευταία μας φορά

Πόσο σ’ αγάπησα εκεί
κάποιου Οκτώβρη το πρωί
σ’ ένα παγκάκι παγωμένο
ενώ γύρω έπεφτε βροχή

Ρίγος στο πρώτο σου φιλί
σα να ήμουνα μικρό παιδί
έμαθα να ξαναγεννιέμαι
από τη δικιά σου την πνοή

Σε μια αμμουδιά, σ’ ένα νησί
κάποτε κάναμε όνειρα μαζί
κάτω από του φεγγαριού το φως
και των κυμάτων τη μουσική

Θυμάμαι τότε μου είχες πει
ας μην τέλειωνε ποτέ αυτή η στιγμή
και άφησα το μυαλό μου να χαθεί
άφοβα να περιπλανηθεί

Μα είσαι σαν το κακό κρασί
που φέρνει ζαλάδα το πρωί
Υπάρχουν φορές που νιώθω λύπη
κι άλλες που νιώθω οργή

Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ’ εκεί
Θα `μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
Και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

Ο χρόνος λένε κλείνει την πληγή
είτε μεγάλη, είτε μικρή
κι ώσπου το φως ξαναφανεί
θα διώξει όσα ζήσαμε μαζί

Πόσα πρέπει να θυμάμαι
πόσα πρέπει να ξεχάσεις
Εσύ να περνάς συνέχεια φάσεις
ν’ αλλάζεις συνήθειες και πράξεις
να περιμένω να το ξεπεράσεις
μέσα απ’ αρρωστημένες καταστάσεις

Ίσως έπρεπε ν’ αλλάξω
ίσως ήταν γραφτό ν’ αλλάξεις
μα αυτή που είχα φανταστεί
χάθηκε όπως εκείνη η βροχή
ζεί σε μια άλλη εποχή
σε κάποιου Οκτώβρη την αυγή

Θα τη φυλάω πάντα εκεί
σαν την πιο πολύτιμη στιγμή
και θα τη φέρνω στη ζωή
όποτε έχει κάτι να μου πει
για να μη νιώθω μοναχός
κι όσο θα περνάει ο καιρός
θα τη φροντίζω διαρκώς
από `κείνου του φεγγαριού το φως

Τώρα ξέρω πως η αγάπη διαρκεί
όσο κάνει η λάμψη να χαθεί
από το βλέμμα και στο τέρμα
δεν είμαστε πια εγώ κι εσύ

Και πόσο αξίζουν τελικά
η αρχή, η σπίθα, η φωτιά
η γιορτή, η πληγή και η χαρά
τα σ’ αγαπώ στα σκοτεινά

Σαν τα όνειρα τα εφηβικά
οι σκέψεις γυρίζουνε ξανά
Τα βράδια είναι παγερά
συνήθισα όμως να ζω με αυτά

Οι αναμνήσεις μπαίνουν σε τροχιά
γελάν και κλαίνε σαν παιδιά
Τρέχουν κοντά τους δυνατά
για να νιώσω πιο μόνος μου μετά

Σ’ είχα παρομοιάσει μια φορά
σαν όαση στην ερημιά
Πάντα θα σημαίνεις για μένα πολλά
Πάντα τα σημάδια σου θα `ναι νωπά
Πάντα θα σε ψάχνω σε πρωινά σαν κι αυτά
Πάντα θα σε ζητάω άθελά μου κρυφά
Ο ήλιος ανατέλλει μα λάμπει θολά
όσο τα όνειρά μου παραμένουν νεκρά

Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ’ εκεί
Θα `μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
Και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

Στο παρελθόν
πόσο σ’ αγάπησα εκεί
Στο παρελθόν
σε μια αμμουδιά σ’ ένα νησί
Στο παρελθόν
θα σε φυλάω πάντα εκεί
Στο παρελθόν
κάποιου Οκτώβρη την αυγή

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Soliloquy Of Molly Bloom

Ο Παύλος Παυλίδης live από το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος | SNFCC

Ο Δημήτρης Αγαρτζίδης μιλάει για την παράσταση "Οδυσσέας"

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΓΑΡΤΖΙΔΗΣ "Ο ΠΙΟ ΓΛΥΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ"

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2020

Ποιο το χρώμα της αγάπης - Λουδοβίκος των Ανωγείων





Ποιο το χρώμα της αγάπης

ποιος θα μου το βρει;

Να `ναι κόκκινο σαν ήλιος
θα καίει σαν φωτιά.
Κίτρινο σαν το φεγγάρι
θα `χει μοναξιά.

Να `χει τ’ ουρανού το χρώμα
θα `ναι μακριά.
Να `ναι μαύρο σαν τη νύχτα
θα `ναι πονηρή.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει;

Να `ναι άσπρο συννεφάκι
φεύγει και περνά.
Να `ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.
Να `ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.

Να `ναι το ουράνιο τόξο
που δεν πιάνεται
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται.
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει;

Dialectic - Fractal II

Σαν Παλιό Αλφαβητάρι-Χαρούλα Αλεξίου (Ανέκδοτη ηχογράφηση)





Μουσική :Λίνος Κόκοτος

Στίχοι :Κώστας Τριπολίτης
Ερμηνεία Γλυκερία

Πού με τραβάς καρδιά μου αντάρτισσα
Και ξαγρυπνάς για σένα αμάρτησα
Τώρα που γύρισε ο καιρός
Εφτά φορές πικρός

Σαν παλιό αλφαβητάρι η ψυχή μου
Είκοσι σελίδες μαύρα γράμματα
Μια ζωή να περιμένω
Περιμένω
Πότε θα γυρίσουνε τα πράματα

Πού θα με πας σε ποιον ανήφορο
Και με τρυπάς μαχαίρι δίφορο
Τώρα που γύρισε η ζωή
Εφτά φορές πικρή