J. Michael Yates -ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ I

 

Manolis Aligizakis

4 ώρ.  · 

Ποίημα καλού μου φίλου J. Michael Yates που έφυγε το 2019.

Poem by my good friend and mentor J. Michael Yates who passed 2019.

ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ

I

Το μαύρο δέντρo στο τέλος του δρόμου

αποπνέει την τελευταία συλλαβή

της τελευταίας πρότασης

Το μαύρο δέντρο στο τέρμα

είναι το μόνο μέρος του ορίζοντα μου

που δεν απομακρύνεται καθώς πλησιάζω

Τα χέρια, η κεφαλή και τα πόδια μου

έλκονται κοντά του σαν τους δείχτες της πυξίδας

και το δέρμα μου παρομοιάζει και

δίνει την αίσθηση σκοτεινόχρωμου ξύλου.

Τώρα τα μέρη μου δεν ανήκουν σε κανένα σύνολο

τα άκρα μου μόνο μοιάζουν σε μέρη άλλων πραγμάτων

και το τσεκούρι που πάντα κουβαλώ

άρχισε να σκουριάζει.

Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού

κι η φωτεινή

αποτελούν το ίδιο φεγγάρι

ένα μικρό κύκλο ψεύτικο φως

στο απέραντο ψεύτικο σκοτάδι.

DEATH THE FIRST

I

The black tree at the end of the road

exclaims the last syllable of the last sentence.

The black tree at the terminus

is the only part of my horizon

that doesn’t retreat as I near.

My hands and head and legs

magnetize toward it like compass needles

and my skin takes on the

look and feel of wood, darkly-grained.

Now my parts belong to the whole;

my limbs only resemble parts of other things,

and the axe I’ve carried always

has always been rusting.

The moon is a dark side

and a light side

and all the same moon;

a small circle of fraudulent light

in the long fraudulent dark.

31Εσείς και 30 ακόμη

5 σχόλια

1 κοινοποίηση

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση