Νάναι άραγε το πρόσωπό σου
που φέγγουν μεσάνυχτα τα κρίνα;
Νάναι άραγε το πρόσωπό σου
Που ροδίζει η αυγή;
Αδύνατο να ξεχωρίσω.
Στου ναυαγίου το βυθό
Γέρνω γυμνό κατάρτι
Της πίκρας κατακάθι
Στην κούπα του καφέ.
12-5-2017
