Εσένα γυρεύω άνθρωπε
εμένα γυρεύω,
που με δέσανε ολάκερο χειροπόδαρα
-ψυχή τε και σώματι -
και δεν έχω χέρια
μήτε κοντύλι
ν’ αποκριθώ στο χτύπο σου που
ακούγεται
στον τοίχο του κελιού μου κάθε
βράδυ:
τακ-τακ, τακ-τακ, τακ-τακ..
Εσένα γυρεύω άνθρωπε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου