New York Rock & Roll Ensemble (Manos Hadjidakis) - Dedication

Από τον δίσκο Reflections (1970)...

DEDICATION
(Clifton Nivison, Mάνου Xατζιδάκι)
Feels like I΄m getting older
I΄m not afraid,
All though I΄m worlds apart from yesterday
And yet I can΄t believe I΄m old enough today
To be in love, and feel in love
And see if love is the way.
I don΄t need fancy places
To spend the time,
I΄m happy just to be here
With you tonight
And yet I΄m not so sure
The time it΄s really right
To be in love, and feel in love
And see if love is all right.
And you will sing
As long as there΄s a song
The feelings never gone
It was the first time to be in love
Maybe tomorrow I΄ll never sing again
But I΄ll remember when
It was the first time to be in love.
The picture is slowly fading
And now it΄s gone,
The letters we remember are old and torn
And although the time has passed
The memory lingers on
To be in love, and feel in love
And know when love is gone

New York Rock & Roll Ensemble (Manos Hadjidakis)- Noble Dame

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας: Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει

Απόψε θα πω για σένα, για σένα θα τραγουδήσω
Λευκό τριαντάφυλλό μου, για σένανε θα μιλήσω

Ν’ αντέχουμε μόνο μας μένει
Η ζωή ότι κι αν φέρει
Τη μια του χειμώνα τη νύχτα
Την άλλη γλυκό καλοκαίρι

Η ανόητη φταίει καρδιά μου, που ποτέ δε θα μεγαλώσει
Η νοσταλγία μου φταίει, που θέλει μέσα της να σε σώσει

Ν’ αντέχουμε μόνο μας μένει
Η ζωή ότι κι αν φέρει
Τη μια του χειμώνα τη νύχτα
Την άλλη γλυκό καλοκαίρι

Στίχοι για το τραγούδι Ν’ αντέχουμε μόνο μας μένει Κατσιμίχας Πάνος του έτους 2004 σε στίχους Κατσιμίχας Πάνος και σύνθεση Sergio Endrigo από το album Οι μπαλάντες των πολυκατοικιών.

LIMPING MAN, ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ- ΚΟΥΤΣΟΣ, M. Aligizakis-C.Tsiantis

Ποίηση: Μανώλης Αλυγιζάκης.

Από την ποιητική συλλογή ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ:


ΚΟΥΤΣΟΣ

Γέλασε η αύρα ανάμεσα
στην ανισότητα του βήματός του
της φύσης λάθος ανεπείδωτο
κουτσά τα βήματά του
έξω απ’ τη θάλασσα

μάτια γιομάτα καλοσύνη
αγίου ίριδες
λεβέντη κάλλος
όλης της Οικουμένης η ισορροπία
στον ανισόρροπο βηματισμό του
έψαξε για δικαίωση
ποίημα ο κουτσός αδημιούργητο
έτοιμο για να ξεπηδήσει απ’ το νου
της μέρας την ατέλεια να τελειοποιήσει
Κύριε και Θεέ μου μεθυσμένος ήσουν
όταν τον έσπειρες
Κύριε και Θεέ μου ελέησόν μας
και μην ξαναπιείς.

Αφιέρωμα στη μελοποιημένη ποίηση του Γιώργου Σεφέρη

Του μουνιού σου το γλωσσίδι - Αγάθωνας Ιακωβίδης.

Κώστας Παπαγεωργίου - μια μικρή ιστορία

Θάνος Μικρούτσικος, Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, Χρ. Θηβαίος | Τα έπιπλα (O...

Στίχοι:  Κώστας Παπαγεωργίου

Μουσική:  

Χάρης Κατσιμίχας

1.

Χρήστος Θηβαίος     Φωνητικά: Χάρης Κατσιμίχας & Πάνος Κατσιμίχας & Θάνος Μικρούτσικος

Τα έπιπλα είναι υπάκουα ζώα στην αρχή
ακίνητα απ’ τη θέση τους σε παρακολουθούν,
ακίνητα, ακίνητα σε παρακολουθούν.

Τραβούν κινήσεις, μέλη, εικόνες απ' το σώμα σου
ταΐζουνε μ' αυτές τα ξύλινά τους σπλάχνα,
σ’ αποστηθίζουν μέσα στη γυαλάδα τους.

Τα έπιπλα είναι υπάκουα ζώα στην αρχή,
τα έπιπλα είναι υπάκουα ζώα στην αρχή,
τα έπιπλα είναι υπάκουα στην αρχή.

Όσο περνάει ο καιρός τα έπιπλα αγριεύουνε
ξυπνώ τις νύχτες, τρίζουν, γαβγίζουν σαν σκυλιά,
τα έπιπλα αγριεύουνε, με τον καιρό αγριεύουνε.
Ουρλιάζοντας γυρεύουν τη φωτιά
θέλουν να ξαναγίνουν δέντρα.

Η μνήμη τους κοιμάται πράσινη παντού,
ξυπνάει όταν τινάζει τα μαλλιά του ο ξυλοκόπος,
όταν τινάζει τα μαλλιά του ο ξυλοκόπος.

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ (Τραγούδι)

Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας: Τα παράξενα πουλιά του Σαν Φραντσισκο (Alle...

Κάθομαι μονάχος εδώ
πέρα)

Το βάρος του κόσμου
είναι αγάπη

(Όχι πως περιμένω τίποτα)

Κάτω απ` το άχθος της
μοναξιάς

(Κάνω πως κοιτάω έξω
απ’ τα τζάμια)

κάτω απ` το άχθος του
ανεκπλήρωτου

(Έτσι για ξεκάρφωμα)

Το βάρος που φέρουμε

είναι αγάπη

(Κι όλο περνούν απ’ το

μυαλό μου αυτά τα λόγια

Που είχα δεί γραμμένα
σ’ έναν τοίχο μια φορά

Κι όλο περνούν απ’ το
μυαλό μου

Τα παράξενα πουλιά του
Σαν Φρανσίσκο

Τα βρόχινα ακκόρντα
του Neel Young

Του Don MacLeen τα μακρινά
φανάρια

Των Pink Floyd τα όνειρα)

(Bye Bye Mis American Pie...)

Άλλεν Γκίνσμπεργκ
ποιητή,

μάτι της συνείδησης,

άγρυπνο μάτι του πόθου
και της προσευχής,

ιχνηλάτη του σκοτεινού
δρόμου για την αλήθεια.

Προχθές το βράδυ,

σαράντα χρόνια μετά,

κάθισες δίπλα μου στον
καναπέ

και μέσα από τη φλέβα
σου

σούταρες ξανά στο μυαλό
μου

την αθωότητα των βέβηλων
χρησμών σου

(Και τα συνθήματα που
σκόρπισε ο αέρας

Και τα κατάπιε και τα
πήρε ο καιρός)

(No Passaran... No Passaran...)

Το βάρος του κόσμου
είναι αγάπη

Το βάρος του κόσμου
είναι αγάπη

Γεια σου κύριε Μενεξέ - Το τραγούδι του κοριτσιού

Χάρης Κατσιμίχας - Χρήστος Θηβαίος | Γοητευμένοι απ'το βυθό (Official Au...

Χάρης Κατσιμίχας - Χρήστος Θηβαίος | Βροχή δωματίου (Official Audio Rele...

The Smiths - There Is A Light That Never Goes Out

Take me out tonight

Where there's music and there's people
And they're young and alive
Driving in your car
I never never want to go home
Because I haven't got one
Anymore
Take me out tonight
Because I want to see people and I
Want to see life
Driving in your car
Oh, please don't drop me home
Because it's not my home, it's their
Home, and I'm welcome no more
And if a double-decker bus
Crashes into us
To die by your side
Is such a heavenly way to die
And if a ten-ton truck
Kills the both of us
To die by your side
Well, the pleasure - the privilege is mine
Take me out tonight
Take me anywhere, I don't care
I don't care, I don't care
And in the darkened underpass
I thought oh God, my chance has come at last
(but then a strange fear gripped me and I
Just couldn't ask)
Take me out tonight
Oh, take me anywhere, I don't care
I don't care, I don't care
Driving in your car
I never never want to go home
Because I haven't got one, da...
Oh, I haven't got one
And if a double-decker bus
Crashes into us
To die by your side
Is such a heavenly way to die
And if a ten-ton truck
Kills the both of us
To die by your side
Well, the pleasure - the privilege is mine
Oh, there is a light and it never goes out
There is a light and it never goes out

Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας: Ουρλιαχτό (Allen Irwin Ginsberg)

Lyrics/Στίχοι

Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου κατεστραμμένα από την τρέλα. Να λιμοκτονούν, γυμνά, υστερικά. Να σέρνονται μέσα στους νέγρικους δρόμους, ξημερώματα, γυρεύοντας μια άγρια δόση. Χίπστερς, αγγελόμορφοι, που καίγονταν για τον αρχαίο επουράνιο δεσμό, με το αστρικό δυναμό στη μηχανή της νύχτας. Φτωχοί και ρακένδυτοι, με βαθουλωμένα μάτια, που φτιαγμένοι, ξενυχτού- σαν καπνίζοντας , στο υπερφυσικό σκοτάδι παγωμένων διαμερισμάτων, αιω- ρούμενοι πάνω από τις κορυφές των πόλεων, αφοσιωμένοι στη τζαζ. Αυτοί που μοίρασαν αριστερίστικες μπροσούρες στη Γιούνιον Σκουέαρ. Που σβήσανε αργά, σαν εικόνες σε απέραντες άθλιες ταινίες, μετατοπίστη- καν στο όνειρο, ξύπνησαν σε ένα απροσδόκητο Μανχάταν, σύρθηκαν έξω από τα υπόγεια με πονοκέφαλο, τους τρόμους των σιδερένιων ονείρων της 3ης Λεωφόρου. Και τράβηξαν, παραπατώντας για τα γραφεία ανεργίας. Αυτοί που τρελαθήκανε στις φυλακές, με τη γοητεία της πραγματικότητας στις καρδιές, που τραγουδούσαν γλυκά μπλουζ στο Αλκατράζ, ροκ`ν ρολλάροντας σε μεσονύχτια μοναχικά παγκάκια, τύμβους αρχέγονους, πέτρινες πύλες προς το βασίλειο του έρωτα και την έρημη επικράτεια της αγάπης. Ένα όνειρο ζωής, ένας εφιάλτης, σώματα που γίνανε πέτρα, βαριά, σαν το φεγγάρι. Ω Καρλ, όσο δεν είσαι ασφαλής εσύ, δεν είμαι ούτε εγώ και τώρα είσαι στ' αλήθεια μέσα στην απόλυτα κτηνώδη σούπα του Χρόνου.

Οδοιπορικό - Ιουλία Καραπατάκη (vocals Α. & Θ. Ξηντάρης / Μουσική-στίχ...

Από Σμύρνη μέχρι Ευφράτη
Κι από Πόντο Λιβυκό
Μια Ελλάδα δίχως χάρτη
Προσφυγιά του ‘22
Πλοία έδεναν στη Νήσο
Για χολέρα και χτικιό
Κάποιοι πέθαιναν ξοπίσω
Τσέτες καίγανε το βιός
R… Άμαν , άμαν
Άνθρωπε λυπήσου με
Κι όταν φτάναν στα λιμάνια
Πειραιά και Αλμυρό
Μια λύρα η κούπα γάλα
Και νερό θαλασσινό
Τούρκων σπόροι τους φωνάζαν
Στένεψε η γη γι’ αυτούς
Πέθαιναν στο δρόμο αράδα
Μάνες θρήνησαν τους γιούς
R… Άμαν , άμαν
Άνθρωπε λυπήσου με

Μίκης Θεοδωράκης - ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ- Μαρία Φαραντούρη

Χάρης Κατσιμίχας - Χρήστος Θηβαίος | Πιάνο βυθού (Official Audio Release...

Στίχοι:   Γιάννης Βαρβέρης Μουσική:   Χάρης Κατσιμίχας 1. Χρήστος Θηβαίος Αυτές οι νότες που σας στέλνω με την άνωση δεν έχουν πια κανένα ενδιαφέρον, κανένα ενδιαφέρον, κανένα μουσικό ενδιαφέρον. Απ’ τον καιρό που το ναυάγιο μας σώριασε αργά σαν βάρος έκπληκτο ως κάτω στο βυθό, το πιάνο του ολόφωτου υπερωκεάνιου κι εγώ έχουμε γίνει ένα πελώριο όστρακο, ένα πελώριο όστρακο, φωλιά των ιππόκαμπων λουλούδι εξωτικό, λουλούδι εξωτικό, λουλούδι εξωτικό. Έχουμε γίνει μάλλον διακόσμηση πυθμένος, υπόκωφη επίπλωση βυθού, διάδρομος ψαριών που όλο απορούν, που όλο απορούν μ’ αυτή μνήμη, μ’ αυτή μνήμη την ασπρόμαυρη του παπιγιόν, των πλήκτρων, του κολάρου. Κι αν κάπου κάπου στη βαρκάδα σας, πάνω στην ήρεμη επιφάνεια του νερού, διακρίνετε πέντε έξι φυσαλίδες κάτι σαν ντο, κάτι σαν σολ, κάτι σαν μι μη φανταστείτε μουσική, μη φανταστείτε μουσική. Λίγη σκουριά είναι που ανεβαίνει κάθε φορά που το θυμάται, κάθε φορά που το θυμάται πιέζει κι ανεβαίνει, πιέζει κι ανεβαίνει, πιέζει κι ανεβαίνει. Γι’ αυτό να μην ανησυχείτε, το πιάνο μου κι εγώ είμαστε μια χαρά εδώ εκπνέοντας πότε πότε νότες άσχετες αλλά μες στην ασφάλεια του πλήρους ναυαγίου. Και επιτέλους μακριά, μακριά από κάθε προοπτική πνιγμού. Από κάθε προοπτική πνιγμού.

Τραγούδια της Θράκης ~ Βαγγέλης Δημούδης - (Από τη μουσική εκδήλωση «Γαϊ...

Ότι αγαπάς υπάρχει Εμπιστευτικό~ Τάσος Γκρους - Alice Tori- Γιώργος Με...