"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2019
KALOMIRIS: Μαγιοβότανα. (Daphne Evangelatos, Tokyo, 1987)
Μαγιοβότανα (Magic Herbs or Herbs of May) - a cycle of eight songs by MANOLIS KALOMIRIS on a set of poems by KOSTIS PALAMAS from a live concert in Tokyo, Japan, on April 30, 1987, with mezzo-soprano DAPHNE EVANGELATOS and the YOMIURI NIPPON SYMPHONY ORCHESTRA conducted by YOSHIKAZU TANAKA.
Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019
Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019
Ν. ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ - Ν. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ - ΠΡΩΙΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ
ΠΡΩΙΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ
Μνήμη Μάνου Λοΐζου
Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε γυρεύω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό
Άδειοι οι δρόμοι δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη δύση
κι εγώ σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν ανατολή
Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ ένα καρέ τυφλών
Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019
Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019
Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019
Erik Satie - Gymnopédies
Οι Gymnopédies είναι τρεις συνθέσεις για πιάνο του Γάλλου συνθέτη Ερίκ Σατί, που δημοσιεύθηκαν στο Παρίσι το 1888. Η πρώτη σύνθεση ονομάζεται: Lent et douloureux, η δεύτερη: Lent et triste και η τρίτη: Lent et grave. Τα τρία αυτά ατμοσφαιρικά κομμάτια είναι γραμμένα σε 3/4, και έχουν κοινό θέμα και δομή.
ΗΕΛΤΙΟΣ- ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Φίλε συνταξιδιώτη,
διάβασα τα κατορθώματά σου και γνώρισα τα λόγια σου/
συγνώμη τώρα, κάνε αν θες λιγάκι πιο κει
διάβασα τα κατορθώματά σου και γνώρισα τα λόγια σου/
συγνώμη τώρα, κάνε αν θες λιγάκι πιο κει
να δω τι κάνουν η μάννα
μου και τα παιδιά μου.
19.1.2019
Μάριος Φραγκούλης - Δρόμοι τ' ουρανού
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Άλμπουμ: Music of the night
With Novaya Opera of Moscow.
Conducted by Evgeny Samoilov
Αν είχε ο άνθρωπος φτερά
Θα έφτανε ο νους του μακριά
Και η ζωή του παραπέρα
Μα θα 'ταν πάλι κυνηγός
Ο χρόνος ο προστακτικός
Και θάλασσα η μέρα
Κι ώσπου να φτάσει στα βουνά
Με τα φτερά του τ'ανοιχτά
Θα κουραζόταν μόνος
Θα 'θελε πάλι η καρδιά
Να 'χει μαζί της συντροφιά
Να 'ναι ελαφρύς ο δρόμος
Πέρασε πάνω απ' τα βουνά
Με τα φτερά του τ' ανοιχτά
Και χάθηκε σαν βέλος
Κι 'οπως ησύχαζε η βροχή
Πάλι του κύκλου του η αρχή
Γεννιόταν απ' το τέλος
Αν είχε ο άνθρωπος φτερά
Θα 'ταν ο κόσμος του ψηλά
Τα μάτια θα γιορτάζαν
Μα πάλι οι δρόμοι τ' ουρανού
Γραμμές στο μέσα του χεριού
Τα σύνορα θ' αλλάζαν.
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)