Share

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019

Γιώργος Φλωράκης - Η Μπαλάντα Των Ατθίδων (Official Audio)



Η μπαλάντα των Ατθίδων - 2016      
 
Στίχοι:  
Διονύσης Καψάλης
Μουσική:  
Δημήτρης Παπαδημητρίου


Δεν είναι ο τρόπος που χαμήλωναν τα μάτια,
μια κόπωση στα βλέφαρα που είχαν ξεβάψει.
Μια εκκρεμότητα φιλιού στα σκαλοπάτια
έξω απ’ την πόρτα τους, τη νύχτα, με τη λάμψη
πέρα της έναστρης γαλήνης πούχει πάψει
από καιρό στων Αθηνών τις συνοικίες
να ιστορεί τους έρωτες πούχουν συνάψει
λιγνά κορίτσια σε κρυφές γιορτές κι αργίες.

Λιγνά κορίτσια, λιγνά κορίτσια,
λιγνά κορίτσια σε κρυφές γιορτές κι αργίες.

Μήτε οι μισάνοιχτες ποδιές των εσπερίδων,
τ’ άγουρα ξημερώματα κι οι παραινέσεις·
στις ανθισμένες νερατζιές, οδός Ατθίδων,
η Αλίνα αναλαμβάνεται («πόσο μ’ αρέσεις»)
σε κάποιο αέρα γαλλικό («θα με καλέσεις
πάλι στη χώρα του φιλιού σου, στις αιθρίες;»)
κι επαληθεύονται σαν τρυφερές αιρέσεις
λιγνά κορίτσια σε κρυφές γιορτές κι αργίες.

Λιγνά κορίτσια, λιγνά κορίτσια,
λιγνά κορίτσια σε κρυφές γιορτές κι αργίες.

Κάτι αόριστα οικείο που επιστρέφει
τελεί τη μνήμη των ωρών και τη μορφή τους.
Τώρα που ο κόσμος αποσύρθηκε κι εκτρέφει
λαούς συμβόλων με κραυγές και παρακλήτους
μόλις που ακούγεται στο βάθος η φωνή τους
με ροδοδάφνες, συντριβάνια, συναυλίες,
γιατί τα δάση που αντηχούν πήραν μαζί τους
λιγνά κορίτσια σε κρυφές γιορτές κι αργίες.

Λιγνά κορίτσια, λιγνά κορίτσια,
λιγνά κορίτσια σε κρυφές γιορτές κι αργίες.

Ποιος θα δεχθεί τη λύπη τους, ποιος θα τη γράψει;
Εσείς, Κυρία μου, σε τέτοιες Αρκαδίες,
δε θα φοιτούσατε ποτέ· και θάχουν κλάψει
λιγνά κορίτσια, λιγνά κορίτσια
Λιγνά κορίτσια σε κρυφές γιορτές κι αργίες.

Γιώργος Φλωράκης - Η Μπαλάντα Των Ατθίδων (Official Audio)

Έτσι ο κόσμος θα παλιώσει - Γιώργος Φλωράκης

Άσπρο μαντήλι ανέμιζε-- Μίλτος Πασχαλίδης

Τρίτη 26 Μαρτίου 2019

Νίκος Πορτοκάλογλου ~ Η Δικιά μου Ελλάδα





Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου

Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Φατμέ, από το δίσκο τους "Ταξίδι"

Δεν είναι το σχολείο
και το Πολυτεχνείο
δεν είναι το Εθνικό Ωδείο.

Δεν είναι το Μουσείο
ιστορικό μνημείο
δεν είναι γραφικό τοπίο.

Δεν είναι τα Αρχαία
Θρησκευτικά και Νέα
δεν είναι η ένδοξη σημαία.

Δεν είναι εκείνη η όψη
και του σπαθιού η κόψη
εγώ αλλιώς την έχω νοιώσει.

Το μέτρο και το πάθος
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
Ούτε σωστό ούτε λάθος
μια δροσερή λιακάδα
είναι η δικιά μου Ελλάδα.

Αθήνα κι επαρχία
τυφλή εργολαβία
η εθνική ενδυμασία.

Χαμένες παραδόσεις
κι ατέλειωτες πιστώσεις
τον νεκρό πώς να τον σώσεις.

Το μέτρο και το πάθος
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
Ούτε σωστό ούτε λάθος
μια δροσερή λιακάδα
είναι η δικιά μου Ελλάδα.

Ηλεκτρικά κλαρίνα
ουίσκι και ρετσίνα
απ΄ όλα έχει η βιτρίνα.

Γιατί να με πειράζει
που ρούχα όλο αλλάζει
η ψυχούλα της με νοιάζει...

Το μέτρο και το πάθος
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
Ούτε σωστό ούτε λάθος
μια δροσερή λιακάδα
είναι η δικιά μου Ελλάδα.

Αλμύρα απο νοτιά-Λιζέτα Καλημέρη





Μουσική: Λίνος Κόκοτος
Στίχοι: Βέρα Βασιλείου-Πέτσα




Λυπημένη πικροδάφνη

απ' τα χέρια του Νοτιά
έκρυψε στη φυλλωσιά της
της βροχής τα μυστικά.

Σαν τα 'ξόρκισε με μάγια
να της πούνε την αλήθεια
τα 'στειλε με τον αγέρα
στων ματιών μου την αγρύπνια.

Και κρατώ μέσα στις χούφτες
νοτισμένες συλλαβές
μία μία να μου λένε
στην αγάπη έχασες.

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019

Νανούρισμα από τον «ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗ» του Καρρέρ

Ποίηση Johanna Kinkel- Άσμα για το θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη



ΘΡΗΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟΝ ΒΟΤΣΑΡΗΝ.
Έλληνες κλαύσωμεν άνδρα γενναίον,
Τον Μάρκον Βότσαρην 'Ηρωα νέον,
Ούτος απέθανεν υπέρ ημών.
Τούτον τον "Ηρωα ας μιμηθώμεν,
'Αν την ελευθερίαν όντως ποθώμεν.
Και θέλει θραύσωμεν εχθρούς ημών.
'Υπαγ' αθάνατε 'ς τας ουρανίους
Σκηνάς του Πλάστου μας τας αιωνίους,
Και δέου πάντοτε δι' ημάς.
Τούρκοι σκληρότατοι κι' άν εφονεύθη
Ο Μάρκο-Βότσαρης, δεν 'λιγοστεύθη
Η εναντίον σας Ελλήνων ορμή.
"Ηρωα Βότσαρη, Ηπείρου θαύμα!
Σ όλους τους 'Ελληνας άφησες τραύμα,
Σώμά σου χάσαμεν ουκ αρετάς.
"Υπαγ' αθάνατε 'ς τας ουρανίους
Σκηνάς του Πλάστου μας τας αιωνίους,
Και δέου πάντοτε δι' ημάς.

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

Ηλιας Κλωναριδης - Αυγερινος



Μουσικη: Γιωργος Κατσαρος

Στιχοι: Πυθαγορας

Με βρηκε ο Αυγερινος σαν φυλλο κιτρινο στους δρομους, κλαιει στα ματια μου ο θεος και εχω το πονο σου στους ωμους

Δε με χωραει το κρεβατι μου γιατι μου λειπει η αγαπη μου, δε με χωραει κι ο  ντουνιας αφου εσυ δε μ'αγαπας


Τα σπιτια γυρω μου κλειστα και σφαλιστη καθε ταβερνα, κι οπου γυριζω με πατα της μαυρης μοιρας μου η φτερνα

Δε με χωραει το κρεβατι μου γιατι μου λειπει η αγαπη μου, δε με χωραει κι ο ντουνιας αφου εσυ δε μ'αγαπας

Τρίτη 19 Μαρτίου 2019

Γιάννης Λεκόπουλος - "Φυγή"



Στίχοι: Δημήτρης Αναγνωστόπουλος Μουσική: Γιώργος Καγιαλίκος

Το πλοίο που σε λίγο αναχωρεί
φορτώνει
ακούμπησες σκυφτός στην κουπαστή σαν σε κλωστή κρεμιέσαι εικόνα από χαρτόνι.
Φυσάει βοριάς χαμογελάς σε μια φυγή που πουθενά δεν οδηγεί θεριεύει το βουητό της μηχανής δε σε κρατάει κανείς.
Λαμπιόνια τρεμοφέγγουν σαν κεριά βραδιάζει σε λίγο θα χαθείς απ τη στεριά κάπου μακριά εκεί που ορίζοντας αδειάζει.

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019

"Αυτή η μουσική" - Γιώργος Καγιαλίκος / Από το CD "Φυγή"





Στα χέρια του κρατούσε ένα βιολί

Αργά μέσα στη σκόνη προχωρούσε
Η Σμύρνη ήταν πίσω του
μπροστά του η Ανατολή,
στον κόσμο τούτο πλέον δε χωρούσε

Του είπαν οι στρατιώτες να σταθεί,
να παίξει μουσική για να γελάσουν
Στη Σμύρνη όσους έδιωχναν
για την Ανατολή,
τους τέλειωναν τα δάκρυα πριν να φτάσουν

Αυτή η μουσική,
του κόσμου όλο το δάκρυ
που σκέπασε σαν θάλασσα τη γη
Και άφησε μονάχα
δυο πέτρες σε μιαν άκρη,
να γίνει ο κόσμος πάλι απ’ την αρχή

Τινάχτηκαν οι νότες σαν κραυγή
Και όλοι τον κοιτάζαν’ ξαφνιασμένοι
Τη Σμύρνη όσοι άφηναν
για την Ανατολή,
απ’ όλους και για πάντα ξεχασμένοι

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

Λυκόφως των ειδώλων του Φρ. Νίτσε | Στο Πατάρι του Gutenberg

Ο ΦΟΡΤΙΝΟ ΣΑΜΑΝΟ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



Στίχοι:  
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική:  
Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
"Είμαι ότι δεν έζησα, είμαι η βροχή που θα `ρθει
να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί.
Βράδυ στα κρεβάτια τους πως στενάζουν ξαναμμένες
ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή..."

Ο στρατιώτης με τ’ όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
"Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ότι έχει ζήσει
είμαι ένας μικρός θεός, είμαι ένα στοιχιό.
Πάνω από το αίμα του αύριο εδώ την ίδια ώρα
ερπετά θα σέρνονται όπως κάνω κι εγώ..."

Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
"Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν
ο καιρός θα χάνεται ώσπου κάποιο απ’ αυτά
θα φωνάξει "Λιμπερτά!" κι όπως θα κοιτάει τις κάνες
θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά..."

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019

Homo Universalis: Παπαδιαμάντης Ἀλέξανδρος "Ὑπὸ τὴν βασιλικὴν δρῦν "...

Homo Universalis: Παπαδιαμάντης Ἀλέξανδρος "Ὑπὸ τὴν βασιλικὴν δρῦν "...: Ὅταν παιδίον διηρχόμην ἐκεῖ πλησίον, ἐπὶ ὀναρίου ὀχούμενος, διὰ νὰ ὑπάγω νὰ ἀπολαύσω τὰς ἀγροτικὰς μας πανηγύρεις, τῶν ἡμερῶν τοῦ Πά...

Νικολας Ασιμος - Αγαπαω και αδιαφορω (Σπανια εκτελεση)

Ελευθερια Ανεστου -Λύγισα

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΙΙ - Ν. Καββαδίας - Ξέμπαρκοι





Θεσσαλονίκη ΙΙ


Τράνταζε σαν από σεισμό συθέμελα ο Χορτιάτης
κι ακόντιζε μηνύματα με κόκκινη βαφή.
Γραφή από τρεις και μου 'γινες μοτάρι και καρφί.
Μα έριχνε η Τούμπα, σε διπλό κρεβάτι, τα χαρτιά της.

Τη μάκινα για τον καπνό και το τσιγαροχάρτι
την έχασες, την ξέχασες, τη χάρισες αλλού.
Ήτανε τότε που έσπασε το μεσιανό κατάρτι.
Τα ψέματα του βουτηχτή, του ναύτη, του λωλού.

Και τι δεν έχω υποσχεθεί και τι δεν έχω τάξει,
μα τα σαράντα κύματα μου φταίνε και ξεχνώ
-της Άγρας τα μακριά σαριά, του Σάντουν το μετάξι-
και τα θυμάμαι μόλις δω αναθρώσκοντα καπνό.

Το δαχτυλίδι που 'φερνα μου το 'κλεψε η Οράγια.
Τον παπαγάλο μάδησε και έπαψε να μιλεί.
Ας εκατέβαινε έστω μια, στο βίρα, στα μουράγια,
κι ας κοίταζε την άγκυρα μονάχα, που καλεί.

Τίποτα στα χεράκια μου, μάνα μου, δε φτουράει
έρωτας, μαλαματικά, ξόμπλια και φυλαχτά.
Σιχαίνομαι το ναυτικό που εμάζεψε λεφτά.
Εμούτζωσε τη θάλασσα και τηνε κατουράει.

Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι.
Να μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ από τη στεριά.
Κι αν κάποια στην Καλαμαριά πουκάμισο μου ράβει,
Μπορεί να 'ρθω απ' τα πέλαγα με τη φυρονεριά.

Νίκος Καββαδίας: Yara yara - Ξέμπαρκοι

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2019

Κρινιώ Νικολαόυ - Το μπλε - από το cd - Αρετή Κοκκίνου / Ηλίας Παπακωνσ...





Στίχοι: Ηλίας Παπακωνσταντίνου

Μουσική: Αρετή Κοκκίνου
Ερμηνεία: Κρινιώ Νικολάου

TO ΜΠΛΕ

Φέρε το μπλε σου πιο κοντά να δεις πόσο σου μοιάζω,
κλείσε το μάτι στη ζωή, τον θάνατο ξαφνιάζω.
Δώσε στα πλήκτρα σου ρυθμό να κάψουνε τα φρένα
γιατί ο ήλιος ξενυχτά κι ανάβει από σένα.
Πιάστηκαν ήλιοι στα μαλλιά κρύφτηκαν τα υπόγεια
και η αγάπη αναζητά της άνοιξης τα λόγια.
Μίλα μου για την άσφαλτο που έστρωσες σεντόνι
κι έχανε η μέρα χρώματα και άρχισε να λιώνει,
κάνε τον χρόνο έρωτα ποτέ να μην τελειώνει.
Φέρε τα μάτια πιο κοντά, στιγμές να προσπεράσουν
και τα θαμπά φεγγάρια μας στην έξοδο να φτάσουν.
Δώσε στα πλήκτρα σου ρυθμό να κάψουνε τα φρένα
γιατί ο ήλιος ξενυχτά κι ανάβει από σένα.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μετρονόμος»

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2019

Kalomiris : Oblivion (Η Λήθη)

KALOMIRIS: Μαγιοβότανα. (Daphne Evangelatos, Tokyo, 1987)



Μαγιοβότανα (Magic Herbs or Herbs of May) - a cycle of eight songs by MANOLIS KALOMIRIS on a set of poems by KOSTIS PALAMAS from a live concert in Tokyo, Japan, on April 30, 1987, with mezzo-soprano DAPHNE EVANGELATOS and the YOMIURI NIPPON SYMPHONY ORCHESTRA conducted by YOSHIKAZU TANAKA.

VASILIS DIMITRIOU 11 PIANO PIECES op 9

George Sisilianos op 23 eight children's miniatures

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019

Ν. ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ - Ν. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ - ΠΡΩΙΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ





ΠΡΩΙΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ


Μνήμη Μάνου Λοΐζου

Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε γυρεύω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρόμοι δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη δύση
κι εγώ σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν ανατολή

Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ ένα καρέ τυφλών

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

Σελίδα λευκή - Μάριος Φραγκούλης

Erik Satie - Gymnopédies



Οι Gymnopédies είναι τρεις συνθέσεις για πιάνο του Γάλλου συνθέτη Ερίκ Σατί, που δημοσιεύθηκαν στο Παρίσι το 1888. Η πρώτη σύνθεση ονομάζεται: Lent et douloureux, η δεύτερη: Lent et triste και η τρίτη: Lent et grave. Τα τρία αυτά ατμοσφαιρικά κομμάτια είναι γραμμένα σε 3/4, και έχουν κοινό θέμα και δομή.

ΗΕΛΤΙΟΣ- ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ


Φίλε συνταξιδιώτη, 
διάβασα τα κατορθώματά σου και γνώρισα τα λόγια σου/ 
συγνώμη τώρα, κάνε αν θες λιγάκι πιο κει
να δω τι κάνουν η μάννα μου και τα παιδιά μου.
19.1.2019

Μάριος Φραγκούλης - Δρόμοι τ' ουρανού





Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Άλμπουμ: Music of the night
With Novaya Opera of Moscow.
Conducted by Evgeny Samoilov

Αν είχε ο άνθρωπος φτερά
Θα έφτανε ο νους του μακριά
Και η ζωή του παραπέρα
Μα θα 'ταν πάλι κυνηγός
Ο χρόνος ο προστακτικός
Και θάλασσα η μέρα

Κι ώσπου να φτάσει στα βουνά
Με τα φτερά του τ'ανοιχτά
Θα κουραζόταν μόνος
Θα 'θελε πάλι η καρδιά
Να 'χει μαζί της συντροφιά
Να 'ναι ελαφρύς ο δρόμος

Πέρασε πάνω απ' τα βουνά
Με τα φτερά του τ' ανοιχτά
Και χάθηκε σαν βέλος
Κι 'οπως ησύχαζε η βροχή
Πάλι του κύκλου του η αρχή
Γεννιόταν απ' το τέλος

Αν είχε ο άνθρωπος φτερά
Θα 'ταν ο κόσμος του ψηλά
Τα μάτια θα γιορτάζαν
Μα πάλι οι δρόμοι τ' ουρανού
Γραμμές στο μέσα του χεριού
Τα σύνορα θ' αλλάζαν.

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019

Κατερίνα Τσιρίδου - Μη μου παραπονιέσαι - Official Audio Release

ΗΕΛΤΙΟΣ, ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΑ ΔΙΑΝΟΗΣΗ




Σύντροφε
του μεταμοντέρνου καιρού,
τί σπαταλάς το χρόνο σου μαζί μας!
Εσύ για θεός μοιάζεις κι ακέριος δικαστής!
Κάτσε εκεί ψηλά στο θρόνο σου παρέα με τους συνδαιτυμόνες σου:
το Γιούγκερ και τη Μέρκελ και τα πρωθυπουργικά γραφεία με την εικόνα του προφήτη,
επίπεδο νάχεις αδελφέ να μιλάς και χαμηλά μην πέσεις
με ιστορία ν' ασχολείσαι και τα δικά μας βάσανα,
την πατρίδα,  τις γιορτές, τα παιδιά  και τους αγώνες μας.
14/1/2019.


Λάκης Χαλκιάς - Μέσα στο δέντρο

Γιάννης Μαρκόπουλος - ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΔΙΑΚΟ - Χαράλαμπος Γαργα...





Στίχοι:  Μάνος Ελευθερίου

Μουσική:  
Γιάννης Μαρκόπουλος


Δεν ήταν περιβόλι και τριφύλλι,
πηγάδι σκοτεινό σ’ ανηφοριά
τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
καράβι κουρσεμένο στο Νοτιά
και της αγάπης δάκρυ στο μαντήλι.

Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.

Γραμματικός στη Λάρισα με γρόσα
στα Χίλια Εφτακόσια Ογδόντα Οκτώ,
δεν ήτανε για τη δική σου γλώσσα
και να κρατάς το στόμα σου κλειστό
που πριν να βγεις στον κόσμο σε κυκλώσαν.

Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.

Ζωνάρι πορφυρό κι αρματολίκι
κι αλογατάκι μαύρος ουρανός,
προτού να πάρεις ό,τι σου ανήκει
στα Γιάννενα θα ξαναπάς γαμπρός
και θα μετράς τον κόσμο δίχως νίκη.

Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.

Περαστικός μια μέρα στην Αυλώνα
εγύρισες τα μάτια στην καρδιά
κι είδες ποτάμι να `ρχονται τα χρόνια
παλικαράκι μες στη Λιβαδειά
εντύθηκες στο μαύρο αρραβώνα.

Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.

Στο κάστρο του Αλή και στους μπαξέδες
πρώτη φορά θ’ ακούσεις μια φωνή
και θα το μάθεις πια το "Ίτε παίδες"
την πόρτα που θ’ ανοίξεις στη ζωή,
λόγια πικρά θα λες στους καφενέδες.

Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.

Το φως μες στην καρδιά φαρμακωμένο
σημάδεψε την πόρτα του φονιά
μα εγώ θα μείνω εδώ να περιμένω
για να σε βρω ξανά σε παγανιά
την ύστερη φορά που θα διαβαίνω.

Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.

Και θα `σαι περιβόλι και τριφύλλι
τριάντα τρία χρόνια στη σειρά
στης λησμονιάς το χώμα σαν καντήλι,
πηγάδι σκοτεινό σ’ ανηφοριά
μ’ αλφαβητάρι και με καριοφύλι.

Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι
κανάτι δροσερό σε παραθύρι.

Γαργανουράκης - Τα οράματά μου

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019

Ξενιτιά - Ελευθερία Αρβανιτάκη





Στίχοι:  Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική:  Ara Dinkjian
1. Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να `ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη.

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να `ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη.

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιο κρασί μεθάει τα μάτια του, πες

The Doors - Riders On The Storm

ΔΙΟΔΙΑ - ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΙΟΛΑΣ , ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΕΛΕΣΙΩΤΟΥ

Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο



Στίχοι: Γιώργος Ανδρέου
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

Το σπασμένο βιολί του κόσμου ακόμα ουρλιάζει
Στα νωπά σπαρμένα χωράφια η μέρα χαράζει
Φαντάροι χορεύουν τις νύχτες σε άδειες ταβέρνες
Δελφίνια στο πέλαγο μόνα, νεράκι στις στέρνες
Νησιά ταξιδεύουν στον ήλιο,κανείς δε μιλάει
Την Άνοιξη όλοι προσμένουν
Κι αυτή προσπερνάει

Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ
Όπως τα άφησες εσύ κι όπως τα ξέρεις
Από της λύπης τον καιρό
Κι όταν γυρίσεις και σε δω
Μέσα στη στάμνα τη χρυσή νερό να φέρεις
Της λησμονιάς πικρό νερό

Το πιστό σκυλί της Ιθάκης στα πόδια σου κλαίει
Και η καλή, παλιά Περσεφόνη τραγούδια σου λέει
Η φωτιά πληγή που σε καίει ,δε λέει να γιάνει
Το πικρό το όνειρο φταίει του αδελφού Μακρυγιάννη
Πόσο ακόμα ραγιάδες η Κρήτη κι η Μάνη
Σκοτεινές μαυροφόρες, μανάδες στου Οδυσσέα το χάνι


Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

Pink Floyd - Shine On You Crazy Diamond [ Official Music Video ]




Lyrics:

Remember when you were young, you shone like the sun.
Shine on you crazy diamond.
Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.
Shine on you crazy diamond.
You were caught in the cross fire of childhood and stardom.
Blown on the steel breeze.
Come on you target for faraway laughter.
Come on you stranger, you legend, you martyr, and shine!

You reached for the secret too soon, you cried for the moon.
Shine on you crazy diamond.
Threatened by shadows at night, and exposed in the light.
Shine on you crazy diamond.
Well you wore out your welcome with random precision.
Rode on the steel breeze.
Come on you raver, you seer of visions.
Come on you painter, you piper, you prisoner, and shine!


Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2018

Μάνος Ελευθερίου Πάντα κάτι μένει



Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Ερμηνεία: Γιάννης Κούτρας/ Ελένη Τσαλιγοπούλου
Από τον δίσκο "Πάντα κάτι μένει"

Πάντα κάτι μένει για να πεις
Κάτι που είναι μόνο για τους άλλους
Να φιλήσεις πόδια ως τους αστραγάλους
Στους αλήτες να `σαι συνεπής

Τότε θα `σαι μες την αγορά
Ένας σεβαστός αρχιερέας
Σε βιτρίνα θα `σαι σπάνιος αμφορέας
Δίπλα σ’ αντικείμενα ιερά

Θα γραφτείς για πάντα στα χαρτιά
Με τ’ αποτυπώματα χεριών σου
Στην ασπρόμαυρη φωτό το πρόσωπό σου
Θα `ναι σαν τοπίο στη φωτιά

Χρόνια όσα έχεις σιχαθεί
Θα τους δίνεις το αίμα της καρδιάς σου
Για να πάρεις τίτλους τα παράσημά σου
Κι η ζωή σου να εξιλεωθεί

Πάντα κάτι μένει για να βρεις
Κάτι ο καθείς θα συμπληρώνει
Θ’ αγοράζει άλλος κι άλλος θα πληρώνει
Τη διαφορά θα εκλιπαρείς

Θα συρθείς. Θα θέλεις να σωθείς.
Το όνομά σου θα `ναι πια για γέλια
Και θα βλέπεις την καρδιά σου στα τσιγκέλια
Θα παρακαλάς μην τρελαθείς.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

ΗΕΛΤΙΟΣ-ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ

Λοιπόν κόσμε, εδώ στου δρόμου τη στροφή, που ακόμα μια ηλιακή περιφορά  σαν χειμωνιάτικο παλτό επάνω μου φοράω, κάν' το λογαριασμό. 
Κράτα σαν πληρωμή για το τραπέζι την αγάπη μου και δώσ' στην ορχήστρα  για παραγγελιά 
ένα τραγούδι λευτεριάς ηπειρώτικο 
25.11.2018.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

ΗΕΛΤΙΟΣ-ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Μακριά μου έφυγες μα κοντά μου σε νοιώθω 
σαν αεράκι απόμακρο που πηγαινοφέρνει την κουρτίνα
σα φωνή ασίγαστη του όντος που φουσκώνει το ιστίο μεσοπέλαγα ανοίγοντας τους πόθους και 
τους στοχασμούς μου στο ταξίδι 
ενώ παίζει με τα κύματα η μουσική -ο Σαββόπουλος κι ο Ντύλαν.
15-11-2018