Στα σύνορα, στα σύνορα
πετάξαν τρομαγμένα τα πουλιά,
στο αδιαπέραστο του νου και των αισθήσεων
στο λυκόφως της παραλίας του Παλαιού Φαλήρου
λευκά φτερά κι αλύτρωτα
από των χυτηρίων της ιστορίας
τους χαλύβδινους πυρωμένους
τύπους.
Απόκοσμος κελαϊδισμός
και μάτια που σε είδαν και σε πόθησαν
μαζί με τη χάρη της κίνησής σου, μια σιλουέτα πόθου στην άπιαστη
γραμμή του ορίζοντα,
λίγο πριν κατέβουν και σε κόψουν οι δημιουργοί
και στις ενοχές σε ρίξουν
και στη μορφή σε κλείσουν
του τυφλού καιρού που τον στοιχειώνουν
απολιθωμένες οι νεκρές ψυχές.
10.10.2014/22
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου