" Φυσάει απόψε Νοτιάς " Ποίηση: Μαρία Αγγελάκη Σύνθεση και ερμηνεία: Ανδρέας Αρτέμης

Φυσάει απόψε νοτιάς κι η ψιχάλα με δροσίζει τώρα κατάλαβα το τι αξίζει να’ναι κανείς κοντά στη θάλασσα……. ένα τσιγάρο στο στόμα κι αναπολώ κάποια που πέρασαν και τι με περιμένει ω ζωή δώς μου κιας μη μπορώ κι ας με βρίσκει σκυφτή και κουρασμένη φυσάει απόψε νοτιάς τα τζάμια τρίζουνε κτυπάνε στον αρμυρό γιαλό τώρα με πάνε στην άσπρη βάρκα που άραξε νωρίς και κεί ,αγνάντια να βλέπω τις σκιές να μου φωνάζουνε να μου χειροκροτάνε θέλουν να με πάρουνε για αλλού κι όπου στα πιο καλά με πάνε. Φυσάει απόψε νοτιάς μικρό το κύμα του με νανουρίζει…άρχισε το τζάμι να δακρύζει τα μάτια μου κλείνουνε νωρίς. κι εκεί αγνάντια να βλέπω τις σκιές να μου φωνάζουνε να μου χειροκροτάνε θέλουνε να με πάρουνε γι αλλού κι όπου στα πιο καλά με πάνε