"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2024
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2024
ΕΥΡΥΔΙΚΗ "ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ"
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2024
Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2024
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς , Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης --Κοίτα με στα μάτια
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς , Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Χάρτινος ο κόσμος, ψεύτικος ντουνιάς,
όμως το τραγούδι ξέρει πού πονάς.
Μόνο στο ρυθμό του είναι νόμιμο
το ανυπότακτο που κρύβω και το φρόνιμο.
Βήμα κι άλλο βήμα, βήματα παλιά,
ο χορός ανοίγει σαν την αγκαλιά.
Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,
κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ.
Πότε σαν πουλάκι, πότε στα δεσμά,
όλη η ζωή μου ένα ξάφνιασμα.
Νοιώθω πιο δικό μου ό,τι έχασα
κι όσα έχω δε μου κάνουν και τα ξέχασα.
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024
Ο Τζακ Ο' Χάρα - Δάφνη Ζουρνατζή
Μουσική - Γιώργος Ζαμπέτας
Στίχοι - Θεοδόσης Άθας
(βασισμένο σε αληθινή ιστορία)
Ο Τζακ Ο' Χάρα ήταν φτωχός
και τόνε ξέραν όλοι
κι εγώ κι εσύ κι ο παρακεί
αγγέλοι και διαβόλοι
Ο Τζακ Ο' Χάρα ήταν μπεκρής
χρυσή καρδιά, άδεια τσέπη
κι ήρθε ο χειμώνας ο μακρύς
κι ο Τζακ δεν είχε σκέπη
Μια νύχτα χιόνισε πάρα πολύ
και βγήκαν οι γειτόνοι
για να φτυαρίσουν το πρωί
και βρήκαν μες στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο
τον Τζακ Ο' Χάρα κόκαλο
Στέλνουν χαμπέρι στο γιατρό
από ενδιαφέρον
'τρέξε γιατρέ μου, το και το
τον χάνουμε το γέρο'
Μα ο γιατρός κάνει νερά
γιατί δεν έχει τυχερά,
ο θάνατος είν' έξοδο
κι ο Τζακ σε αδιέξοδο
Σαν κάναν το καθήκον τους
ήσυχοι πια οι γειτόνοι
γυρίσανε στο σπίτι τους
κι αφήσανε στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο' Χάρα κόκαλο
-----
[Η διασκευή του τραγουδιού έγινε στα πλαίσια της πρωτοβουλίας Κανένας Μόνος/Καμία Μόνη εν μέσω της πανδημίας]
Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024
Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024
Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024
Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2024
Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024
Νεφέλη ΦΑΣΟΥΛΗ - Του Έρωτα... - Official Music Video
😊
Μουσική Θέμης Ανδρεάδης
Στίχοι Μαίρη Φασουλάκη
Του Έρωτα...
Κράτησα ένα δάκρυ στη παλάμη
σ΄έκρυψα σαν άγιο μυστικό
κόκκινο το μέσα μου ποτάμι
χρόνια τώρα πνίγει τον θυμό
Φύση μου σκληρή κι ονειροπόλα
χώμα αέρας είσαι και νερό
τι κι αν στη ζωή μου τα ΄χα όλα
πήρες τη φωτιά το πιό ακριβό
Αντεξα της δίψας παραισθήσεις
άφησα απαντήσεις στον καιρό
κι αν ξυπνάνε κόκκινες οι αισθήσεις
σβήνουν σε πικρό συμβιβασμό
Τέμνονται παράξενα οι δρόμοι
άλλαξαν τα λόγια διαδρομές
ξέρουν μου ΄πες της ζωής οι μόνοι
μόνοι να γκρεμίζουν φυλακές
Ψεύτικη η στιγμή σου με σκοτώνει
νύχτες σ΄αφιλόξενα στενά
μα η καρδιά ποτέ δεν σου θυμώνει
σ΄αγαπώ εγώ κι ας είν΄αργά
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)