Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Άλμπουμ: Music of the night
With Novaya Opera of Moscow.
Conducted by Evgeny Samoilov
Αν είχε ο άνθρωπος φτερά
Θα έφτανε ο νους του μακριά
Και η ζωή του παραπέρα
Μα θα 'ταν πάλι κυνηγός
Ο χρόνος ο προστακτικός
Και θάλασσα η μέρα
Κι ώσπου να φτάσει στα βουνά
Με τα φτερά του τ'ανοιχτά
Θα κουραζόταν μόνος
Θα 'θελε πάλι η καρδιά
Να 'χει μαζί της συντροφιά
Να 'ναι ελαφρύς ο δρόμος
Πέρασε πάνω απ' τα βουνά
Με τα φτερά του τ' ανοιχτά
Και χάθηκε σαν βέλος
Κι 'οπως ησύχαζε η βροχή
Πάλι του κύκλου του η αρχή
Γεννιόταν απ' το τέλος
Αν είχε ο άνθρωπος φτερά
Θα 'ταν ο κόσμος του ψηλά
Τα μάτια θα γιορτάζαν
Μα πάλι οι δρόμοι τ' ουρανού
Γραμμές στο μέσα του χεριού
Τα σύνορα θ' αλλάζαν.
Δεν ήταν περιβόλι και τριφύλλι, πηγάδι σκοτεινό σ’ ανηφοριά τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι καράβι κουρσεμένο στο Νοτιά και της αγάπης δάκρυ στο μαντήλι.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Γραμματικός στη Λάρισα με γρόσα στα Χίλια Εφτακόσια Ογδόντα Οκτώ, δεν ήτανε για τη δική σου γλώσσα και να κρατάς το στόμα σου κλειστό που πριν να βγεις στον κόσμο σε κυκλώσαν.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Ζωνάρι πορφυρό κι αρματολίκι κι αλογατάκι μαύρος ουρανός, προτού να πάρεις ό,τι σου ανήκει στα Γιάννενα θα ξαναπάς γαμπρός και θα μετράς τον κόσμο δίχως νίκη.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Περαστικός μια μέρα στην Αυλώνα εγύρισες τα μάτια στην καρδιά κι είδες ποτάμι να `ρχονται τα χρόνια παλικαράκι μες στη Λιβαδειά εντύθηκες στο μαύρο αρραβώνα.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Στο κάστρο του Αλή και στους μπαξέδες πρώτη φορά θ’ ακούσεις μια φωνή και θα το μάθεις πια το "Ίτε παίδες" την πόρτα που θ’ ανοίξεις στη ζωή, λόγια πικρά θα λες στους καφενέδες.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Το φως μες στην καρδιά φαρμακωμένο σημάδεψε την πόρτα του φονιά μα εγώ θα μείνω εδώ να περιμένω για να σε βρω ξανά σε παγανιά την ύστερη φορά που θα διαβαίνω.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Και θα `σαι περιβόλι και τριφύλλι τριάντα τρία χρόνια στη σειρά στης λησμονιάς το χώμα σαν καντήλι, πηγάδι σκοτεινό σ’ ανηφοριά μ’ αλφαβητάρι και με καριοφύλι.
Τ’ αλφαβητάρι και το καριοφίλι κανάτι δροσερό σε παραθύρι.
Ψηλά
βουνά κι εσείς των άστρων θωριές. Ποτάμια
αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.
Την
καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει να
του πει να `ρθει κοντά μου, μην αργεί. Ξενιτιά
μου, έρωτά μου, φως κι αυγή πριν ραγίσει
απ’ το σεβντά μου όλη η γη.
Φαράγγια
υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές αετών
φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.
Την
καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει να
του πει να `ρθει κοντά μου, μην αργεί. Ξενιτιά
μου, έρωτά μου, φως κι αυγή πριν ραγίσει
απ’ το σεβντά μου όλη η γη.
Αηδόνι
εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις με ποιο
κρασί μεθάει τα μάτια του, πες
Το σπασμένο βιολί του
κόσμου ακόμα ουρλιάζει Στα νωπά
σπαρμένα χωράφια η μέρα χαράζει Φαντάροι
χορεύουν τις νύχτες σε άδειες
ταβέρνες Δελφίνια στο πέλαγο μόνα,
νεράκι στις στέρνες Νησιά ταξιδεύουν
στον ήλιο,κανείς δε μιλάει Την Άνοιξη
όλοι προσμένουν Κι αυτή προσπερνάει
Όλα
κύριε Νίκο είναι εδώ Όπως τα άφησες
εσύ κι όπως τα ξέρεις Από της λύπης
τον καιρό Κι όταν γυρίσεις και σε
δω Μέσα στη στάμνα τη χρυσή νερό να
φέρεις Της λησμονιάς πικρό νερό
Το
πιστό σκυλί της Ιθάκης στα πόδια σου
κλαίει Και η καλή, παλιά Περσεφόνη
τραγούδια σου λέει Η φωτιά πληγή που
σε καίει ,δε λέει να γιάνει Το πικρό
το όνειρο φταίει του αδελφού Μακρυγιάννη Πόσο
ακόμα ραγιάδες η Κρήτη κι η Μάνη Σκοτεινές
μαυροφόρες, μανάδες στου Οδυσσέα το
χάνι
Remember
when you were young, you shone like the sun. Shine on you crazy
diamond. Now there's a look in your eyes, like black holes in the
sky. Shine on you crazy diamond. You were caught in the cross
fire of childhood and stardom. Blown on the steel breeze. Come
on you target for faraway laughter. Come on you stranger, you
legend, you martyr, and shine!
You reached for the secret too
soon, you cried for the moon. Shine on you crazy
diamond. Threatened by shadows at night, and exposed in the
light. Shine on you crazy diamond. Well you wore out your
welcome with random precision. Rode on the steel breeze. Come
on you raver, you seer of visions. Come on you painter, you piper,
you prisoner, and shine!
